Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

ΤΟΥΡΚΟΙ, ΛΑΤΙΝΟΙ, ΝΟΡΜΑΝΔΟΙ… και ΦΡΑΓΚΟΣΥΡΙΑΝΗ

Χθες βρέθηκα σ’ ένα χώρο, και, αναγκαστικώς, ξεφύλλισα όσα (ελληνικά) περιοδικά τ' ανοίγω μόνο στον... οδοντίατρο· επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον μου, κυρίως, στις… μουσικές σελίδες. Κλαυθμός και οδυρμός. Τα χάλια της «μουσικής δημοσιογραφίας» στην Ελλάδα φαίνονται κυρίως, και ξεκάθαρα, στον mainstream περιοδικό Τύπο. Απορώ – τρόπος του λέγειν – πώς είναι δυνατόν να πληρώνονται άνθρωποι, γράφοντας τέτοιες αηδίες. Τα περισσότερα από τα δημοσιεύματα είναι ανάξια λόγου, αλλά σε ένα θα σταθώ (που δεν είναι ανάξιο λόγου) επειδή θέλω να θίξω ένα θέμα, νομίζω, σοβαρό. Προερχόταν από το Elle (2/2010) και το υπέγραφε ο Νίκος Μωραΐτης. Θα έβαζα «κάποιος Νίκος Μωραΐτης», αν δεν είχαμε να κάνουμε με το γνωστό (και σ’ εμένα) στιχουργό (νομίζω δηλαδή). Βασικά επρόκειτο για μία συνέντευξη των Locomondo, στην οποίαν ο Μωραΐτης έκανε την εξής εισαγωγή: «Ο Τούρκο-Γερμανός πολυβραβευμένος σκηνοθέτης Φατίχ Ακίν πήρε τη διασκευή τους στη Φραγκοσυριανή και την έκανε μουσική υπόκρουση της νέας του ταινίας. Ο Γάλλο-Ισπανός Μανού Τσάο τους διάλεξε για να ανοίξουν τη συναυλία του στην Αθήνα. Οι Locomondo ενώνουν λαούς, μουσικές, εποχές(…)». Ακολουθούσε η συνέντευξη…
Τα ερωτήματα που θέτω από την αρχή είναι τα ακόλουθα. Από πότε ένας…Τουρκογερμανός κι ένας Γαλλοϊσπανός είναι σε θέση να εκτιμήσουν μιαν originality η οποία, συνήθως, τους ξεπερνά; Πώς είναι δυνατόν να αντιληφθούν, οι συγκεκριμένοι άνθρωποι και όποιοι άλλοι (γενικώς), τη θέση των Locomondo, και των κάθε Locomondo, στο ελληνικό κοινωνικό-αισθητικό γίγνεσθαι; Τι σημαίνει «Φραγκοσυριανή» για ένα Βάσκο ή για έναν Περουβιανό;
H ελληνική μουσική και κυρίως το ελληνικό τραγούδι – πλην των γνωστών, ελαχίστων, εξαιρέσεων –, είναι σχετικώς «ανάδελφον» (δε λέω ότι αυτό είναι καλό ή κακό, απλώς διαπιστώνω). Είναι η γλώσσα κατ’ αρχάς που το περιορίζει στην έξοδό του από τα γεωγραφικά μας σύνορα και είναι η μοίρα μιας περιφερειακής χώρας, που το καθιστά «υπόλοιπο» στην παγκόσμια εμπορική κονίστρα. Τούτα συνηγορούν στο να μην είναι ευκόλως αναγνωρίσιμη στους αλλοδαπούς, η ουσία του, όπως και η βαθύτερη αποστολή του. Γενικώς, γιατί, ειδικώς, δεν αποκλείεται κάποιοι… Ιάπωνες ή Ουγκαντέζοι, να μπορεί να κάνουν τις όποιες αναγωγές, αποδίδοντας τα πρέποντα (υπάρχουν άνθρωποι που μελετάνε, κατά περίπτωση, ποικίλες «ξένες» κουλτούρες – και δεν εννοώ την αγγλοσαξωνική, που είναι σχετικώς παγκόσμια). Αποτελεί, με άλλα λόγια, τυπική εθελοδουλεία το να προτάσσεις τις όποιες αβασάνιστες «διεθνείς» γνώμες, από τη δική σου προσωπική ματιά, όταν, υποτίθεται πως, ως Έλληνας, ακούς τους κάθε Locomondo και μπορείς(;) να τους «τοποθετήσεις» στην τοπική πραγματικότητα.
Για να το πω εντελώς χοντρά… Σιγά μην περιμένω τον Manu Chao και τον Fatih Akin (χάνω πάσα ιδέα για τα γούστα τους), για να μου πουν αν αξίζουν ή όχι οι Locomondo – ένα συγκρότημα το οποίον, προσωπικώς, το θεωρώ παντελώς ανέμπνευστο (το πρώτο-πρώτο άλμπουμ τους το είχα δει ως βάση για κάτι ωριμότερο - έξω έπεσα). Υπό την έννοια ότι τα τραγούδια τους είναι ανεμομαζώματα-διαβολοσκορπίσματα· αφήνω κατά μέρος το… κοινωνικό κομμάτι, με τη γιαλαντζί επαναστατική φρασεολογία και την εντελώς ακατανόητη (για να μην πω "ρατσιστική" και φανώ κακός) συσχέτιση των ρυθμών τής Καραϊβικής με το χαβαλέ και με την πλάκα. Λες και οι Τζαμαϊκανοί είναι τίποτα χασομέρηδες, που κάθονται όλη τη μέρα κάτω από τους φοίνικες, πίνοντας pina colada και λέγοντας μπαρούφες. Για δε τη «Φραγκοσυριανή» τους να πω τι; Δυστυχώς δεν υπάρχει ακόμη δικαστήριο, που να επιλαμβάνεται των αισθητικών εγκλημάτων.

ΥΓ. Πριν από χρόνια είχαν πάει τον μακαρίτη Ian Dury ν’ ακούσει τα Παιδιά Από την Πάτρα. Του άρεσαν τόσο πολύ, ώστε βγήκε και είπε, μετά, ότι ήταν το καλύτερο συγκρότημα που είχε ποτέ ακούσει (ή κάτι τέτοιο, τέλος πάντων). Εντάξει - γνωστόν - πάνω στον ενθουσιασμό σου λες και μια κουβέντα παραπάνω. Προσπαθώ, όμως, να καταλάβω αν τον πήγαιναν ν’ ακούσει τον Γαβαλά, ας πούμε, ή τον Άκη Πάνου, θα του άρεσε το ίδιο; Πολύ αμφιβάλλω.

2 σχόλια:

  1. ΤΙ ΣΕ ΕΠΙΑΣΕ ΜΕ ΜΙΑ ΜΠΑΝΤΑ ΠΟΥ ΣΤΟΧΟ ΤΗΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΗ, ΑΝΕΜΕΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ; ENNOEITAI OTI H ΚΑΤΑΞΙΩΣΗ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕΣΩ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΑΠΟΔΕΚΤΩΝ ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΝΑ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ Η ΦΡΑΓΚΟΣΥΡΙΑΝΗ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΜΕΣΩ ΜΙΑΣ ΚΑΛΟΣΤΗΜΕΝΗΣ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΠΟΠ ΡΕΓΚΕ ΕΚΔΟΧΗΣ ΤΗΣ ; EΧΕΙΣ ΠΑΕΙ ΤΖΑΜΑΙΚΑ Η ΚΟΥΒΑ , ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΩΣ ΖΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ - ΟΦΘΑΛΜΟΦΑΝΗ - ΦΤΩΧΕΙΑ ΤΟΥΣ ; TO ΛΕΩ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΠΑΕΙ , ΜΕ ΚΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΜΕΡΟΛΗΠΤΟΥΣ ΝΤΟΠΙΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ. ΜΕ ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΚΡΙΝΕΙΣ , ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ , ΟΠΟΥ LOCOMONDO, ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ APURIMAC, GOJAM GROUP, ΙΜΑΜ ΜΠΑΙΛΝΤΙ ΚΤΛ. . ΜΟΥ ΔΙΝΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΤΙ Ο ΠΟΝΟΔΟΝΤΟΣ (!!!??@#$) ΣΟΥ ΒΓΗΚΕ ΣΕ ΑΒΑΣΤΑΣΧΤΗ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΚΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΣΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ ΣΟΥ, ΕΔΩ ΚΑΙ 20 ΧΡΟΝΙΑ, ΣΟΥ ΓΡΑΦΩ ΣΗΜΕΡΑ.
    nicholas hatziyiannis
    nikkx1@hotmail.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κατ' αρχάς δεν ήμουν σε οδοντίατρο.
    Δεύτερον, είναι κακό ν' ακούγεται η Φραγκοσυριανή στο εξωτερικό (από τους Locomondo), διότι η διασκευή τους δεν έχει καμία σχέση με το ύφος και το ήθος του τραγουδιού. Η Φραγκοσυριανή δεν είναι "ντιρλαντάς". Ειδικά, αυτό το τραγούδι, επειδή το κακομεταχειρίζονται από την εποχή της χούντας κιόλας, του έχει αφαιρεθεί κάθε μεγαλοπρεπές λαϊκό στοιχείο. Αν οι Locomondo έχουν στόχο την ανέμελη διασκέδαση, όπως λες, ας το καταφέρουν, αν μπορούν, με δικά τους σοβαρά pop τραγούδια και όχι πατώντας με... βρωμοπάπουτσα πάνω σε άλλους. Αλλά, δυστυχώς, γι' αυτούς, επειδή έχω ακούσει τους δίσκους τους, τα δικά τους "σοβαρά" pop τραγούδια είναι ανύπαρκτα. Respect - όπως φωνάζουν οι ίδιοι στο live τους - σημαίνει ν' αφήσουν τον Βαμβακάρη στην ησυχία του. Είπαμε "αμάν" να γλιτώσουμε, τόσα χρόνια, από τις πάσης φύσεως κομπανίες, που τον κατακρεούργησαν.
    Δεν έχω πάει στην Κούβα, ούτε στη Τζαμάϊκα για να δω πώς γλεντάνε στις φτωχογειτονιές τους, έχω πάει όμως κι έχω ζήσει (χρόνια) σε... άλλες φτωχογειτονιές κι έχω μάθει να ξεχωρίζω την ειλικρίνεια και το αυθεντικό δώσιμο από την προσποίηση.
    Όσον αφορά για τα ονόματα που μου αναφέρεις...
    Οι Apurimac; Ίσα που σώζονται.
    Gojam Group; Δεν έχουν καμία σχέση.
    Imam Baildi; Τίποτα το ιδιαίτερο.
    Κατά τα λοιπά, δεν χρειάζεται να πω πως ό,τι λέω είναι η γνώμη μου. Αβάσταχτη ή όχι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή