Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΟΜΑΤΣΙΟΥΛΗΣ strange stories

Δεν μπορώ να γνωρίζω τι σημαίνει – ακόμη και σε ορισμένους, ακόμη και σ’ όσους έχουν υπ’ όψιν τους ποικίλες ελληνορόκ λεπτομέρειες – το όνομα «Σωτήρης Κοματσιούλης». Ένας τραγουδοποιός, που άφησε δύο μόλις επίσημα τραγούδια, το 1972, για ν’ αλλάξει στη διαδρομή ακόμη και την ταυτότητά του, θάβοντας την ελληνική του καριέρα και ξεκινώντας μίαν άλλη, στο Λονδίνο και αλλαχού… Η καθημερινότητα παίζει μυστήρια παιγνίδια. Πριν από δύο χρόνια περίπου, τον Ιούλιο του ’08, είχα αναφέρει το όνομα του Σωτήρη Κοματσιούλη σ’ ένα κείμενό μου στο Jazz & Τζαζ με αφορμή κάποιους space υπαινιγμούς στο παλαιό ελληνικό ροκ, αναφερόμενος στο τραγούδι του «Επιδρομή από τον Άρη». Εκείνο το κείμενο το ανέβασα στο blog την 28η Μαρτίου, τρέχοντος που λένε. Γι' αυτή την ανάρτηση πληροφορήθηκε ο Σωτήρης Κοματσιούλης και με πήρε τηλέφωνο την Τρίτη το πρωί (13/4) στο περιοδικό, για να μ’ ευχαριστήσει (δεν είχα κάνει και τίποτα – τώρα θα κάνω). Εξεπλάγην, εννοείται. Αλλά όχι και τόσο, στην αρχή. Καθότι, τέσσερις μέρες νωρίτερα, την Παρασκευή 9/4, στο δισκάδικο Σόλωνος & Μασσαλίας, είχα φάει την πρώτη φάπα. Έφευγα από το μαγαζί, όταν έμπαινε ο Νίκος της VEA Music/Missing Vinyl, λέγοντάς μου: «που πάς; - έλα ν’ ακούσεις τι έχω φέρει». Και τι είχε φέρει ο άνθρωπος, ανάμεσα σε άλλα διάφορα; Ένα δείγμα LP(!!) με τραγούδια του Σωτήρη Κοματσιούλη. Πήρα, εννοείται, μία πρώτη γεύση επί τόπου. Έτσι, λοιπόν, όταν σήκωσα το τηλέφωνο στο γραφείο, ακούγοντας από την άλλη μεριά τ' όνομά του, το μυαλό μου δεν πήγε σε όσα είχα γράψει στο blog (σιγά τώρα), αλλά στο Νίκο. Υπέθεσα δηλαδή ότι αυτός είχε δώσει το τηλέφωνο του περιοδικού στον Κοματσιούλη, για να με ζητήσει. Ουδεμία σχέση. Ο Κοματσιούλης δεν ήξερε τίποτα. Είχε κινηθεί τελείως μόνος του, εξαιτίας του blog. Με τα λίγα με τα λιγότερα του είπα «αφήστε τώρα τα πολλά λόγια, κι ελάτε αύριο από το γραφείο να μιλήσουμε»(Από αριστερά: Γιώργος Σιέρρας, Σωτήρης Κοματσιούλης, Σπύρος Φατούρος, Γρηγόρης Ρουμελιώτης - ήτοι Κοματσιούλης και Κάστορες)

Δύο πράγματα που έχουν τη σημασία τους. Πρώτον. Τον Κοματσιούλη τον είχα δει live, ναι, σ’ ένα μαγαζί της Κυψέλης να τραγουδάει λαϊκο-μοντέρνα εκεί προς το 1988 (το γεγονός αυτό το είχα αναφέρει και στο βιβλίο μου «Ραντεβού στο Κύτταρο» το 1996, γράφοντας επί λέξει πως «πριν από μερικά χρόνια ήταν βασικό στέλεχος λαϊκών νυχτερινών κέντρων»). Εκεί, με είχαν πάει κάτι φίλοι, στο τελείως άσχετο. Είχε φάση. Η όλη φάση. Παρότι τον ήξερα λοιπόν – πρωτάκουσα τα τραγούδια του το 1986 – δεν του μίλησα στο κέντρο· δεν είναι και του τύπου μου να ενοχλώ τους ανθρώπους στην ώρα της δουλειάς τους. Δεύτερον. Από το τωρινό τηλεφώνημα πρόλαβε να μου πει πως ήταν για χρόνια στην Αγγλία, πως είχε πάει εκεί με τη Μαρία Βασιλείου (την «Ευδοκία»), πως τον είχε βοηθήσει ο Robert Wyatt(!) στην αρχή της πορείας του, πως είχε γνωρίσει τον Bob Marley(!) και άλλα «παράξενα» και πως, τέλος πάντων, έκανε καριέρα στο Νησί ως Steve Gemos. Αν και το όνομα «Στηβ Γκέμος» το γνώριζα από ένα LP της RCA/BMG το 1993 – Στηβ Γκέμος & Απειλές «Απογείωση» – με τίποτα δεν μπορούσα να φανταστώ πως ο Στηβ Γκέμος και ο Σωτήρης Κοματσιούλης ήταν το ένα και το αυτό πρόσωπο. Εγκατεστημένος από χρόνια στο Λονδίνο, ο Σωτήρης Κοματσιούλης ήλθε τον τελευταίο καιρό στην Αθήνα, προκειμένου να επιμεληθεί το δίσκο του που θα κυκλοφορήσει όπου να’ναι (το ελπίζω – ελπίζω δηλαδή να ξεπεραστούν κάποια τελευταία προβλήματα και να συμβεί η έκδοση) και που θα περιλαμβάνει 6 ανέκδοτα τραγούδια του από το 1973 (αν έβγαιναν τότε θα έκαναν πάταγο -μπορεί ν' ακούγομαι υπερβολικός, αλλά έτσι νοιώθω τώρα), τα δύο τραγούδια του single «Επιδρομή από τον Άρη/ Σαν τον άνεμο» [Pan-Vox PAN 6447] του 1972, και άλλα τρία που έγραψε, ως Γκέμος, στο Λονδίνο το 1975, υπό τας ευλογίας του Wyatt!!
Μίλησα δύο ώρες με τον Σωτήρη Κοματσιούλη, είπαμε πολλά που είναι για δημοσίευση και αλλά όχι. Η κουβέντα μας, ολοκληρωμένη και σε στυλ συνέντευξης, θα δωθεί πρώτα από το Jazz & Tζαζ και αργότερα και από το blog. Εδώ, ένα απόσπασμα…
Έχω πολλά να ρωτήσω. Αλλά ας τα πάρουμε με τη σειρά. Πώς ξεκινάτε;
Η καριέρα μου ξεκινάει στη Λάρισα στα τέλη του ’60 – είχαν βρεθεί εκεί οι γονείς μου – και από πολύ μικρός 14-15 χρονών παίζω κιθάρα και τραγουδώ στους Lovers.(…)
Είχε επιτυχία το δισκάκι;
Σημαντική, για τα μέτρα της εποχής. Ήμουν πολύ μικρός ακόμη, 18 χρονών, με σταματούσαν στο δρόμο και μου σφύριζαν το «Σαν το άνεμο». Είχα καταλάβει πως άρεσα και πως με προωθούσαν σαν κάτι νέο και μεγάλο. Ας πούμε σαν τον Πασχάλη ή το Δάκη. Μ’ έψαχναν για τις εκπομπές τους ο Μαστοράκης, ο Τέρενς Κουίκ… Το καλοκαίρι του ’72 με βρίσκει στα Καμένα Βούρλα μ’ ένα γκρουπ τους Sea and Moon, παρουσιάζοντας πολλά δικά μου τραγούδια. Μεγάλη επιτυχία. Δεν μ’ άφηναν να φύγω από τη σκηνή, αν δεν έπαιζα τον «Κοσμά»…
Με τη Μαρία Βασιλείου πώς γνωριστήκατε;
Ήταν πελάτισσα στο ABC Club της Πατησίων που δούλευα. Τότε η Μαρία (σ.σ. μιλάμε για την πρωταγωνίστρια στην «Ευδοκία» του Δαμιανού, στο «Θιάσο» του Αγγελόπουλου, και σε κανα-δύο soft του Ευστρατιάδη, η οποία δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή) ήταν ένα από τα κορίτσια της εποχής, που είχαν ισχυρά πατήματα. Ήταν πανέμορφη, είχε μεγάλες δυνατότητες, αλλά έβλεπε, ταυτοχρόνως, πόσο χάλια ήταν η κατάσταση στην Ελλάδα. Τότε ήταν που μου έριξε την ιδέα να φύγουμε, να πάμε στην Αγγλία. Μου έλεγε πως εκεί θα με βοηθούσε να ξεκινήσω κάτι νέο. Άλλο που δεν ήθελα κι εγώ. Και όντως, στις αρχές του ’74 βρισκόμαστε στο Λονδίνο (σ.σ. η Μαρία Βασιλείου έζησε εκεί το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της). Πριν, όμως, πρόλαβα και έγραψα άλλα 6 κομμάτια στην Αθήνα, τα οποία ευτυχώς σώθηκαν, επειδή ήθελα να τα πάρω μαζί μου. Έτσι, σαν ανάμνηση… Πώς μπαίνει στη μέση ο Robert Wyatt;
Ο Robert Wyatt ήταν αδελφικός φίλος της Μαρίας Βασιλείου, είχαν μεγαλώσει στην ίδια γειτονιά. Ήταν λογικό να μου τον γνωρίσει. Μπαινοβγαίναμε σπίτι του, μετά το ατύχημα που είχε και τον άφησε παράλυτο. Μέσω του Wyatt γνώρισα κάποιους μουσικούς κι έτσι μπήκα στα Matrix Recording Studios για να ηχογραφήσω μερικές νέες συνθέσεις μου με αγγλικό στίχο – εξάλλου το όνομά μου ήταν πια Steve Gemos (από το επώνυμο της μητέρας μου), δεν ήθελα να έχω καμία σχέση με τον… Κοματσιούλη. Ο Wyatt με ενθάρρυνε. Του άρεσε ο τρόπος που έδενα το μπουζούκι με το ροκ…
Όταν κυκλοφορήσει, με το καλό, ο δίσκος θα επανέλθω... (Μερικές από τις φωτογραφίες προέρχονται από το αμπαλάζ του αναμενόμενου LP).

18 σχόλια:

  1. Αν θυμάμαι καλά τον Γιώργο Σιέρρα, τον είχα δεί live μαζί με τους ΡΕΖΟΥΣ(2 κιθαρες, μπασσο, ντραμς και keyboards), σε συναυλία στα διάσημα Κυριακάτικα πρωινά ΣΙΝΕΑΚ, στη Λάρισα πίσω στα 1975~76 ,και συγκεκριμένα στο θρύλο κινηματογράφο, της εποχής εκείνης ΠΑΛΛΑΣ (Pallace των αφων Τζεζα'ι'ρλίδη),ένα σινεμά τελευταίας τεχνολογίας για κείνη την εποχή!! με συρταρωτή οροφή , και μάλιστα με αρχιτεκτονική αισθητική, εξωτερικά τουλάχιστον, που θύμιζε έντονα το FILLMORE WEST το θρυλικό συαναυλιακό χώρο του BILL GRAHAM στο San Francisco (1965~1971 July).
    ....και θυμίζει ακόμα -μιάς και υφίσταται ως καταστημα ηλεκτικών ειδών, απο τους ίδιους ιδιοκτήτες.

    Την συναυλία την είχαν ανοίξει οι PAX, ένα θρυλικό τρίο απο την Λάρισα, που έπαιζαν cream , deep purple , hendrix,κ.α.
    Συμπληρωματικά να πώ πώς ο κιθαρίστας τους , μάγος της Stratocaster, Κώστας Παραβάνος, είχε βγάλει πιο πρίν με τον Kώστα Κουκουτάρα & The Azitations , ενα δίσκο που σήμερα είναι Collectore's Item!
    Είχαμε ακούσει πολλά για τους ΡΕΖΟΥΣ με τους αδελφούς Σιέρρα , απο το Αιγάλεω αν θυμάμαι καλά , και όντως για τα μάτια , και την ψυχή ενός 16 χρονου, τότε , φάνταζε σαν τους ηρωες των δίσκων !
    ...Ηρθαν οι χιπιδεςςςςςςς ! χεχε ,που λέει και ο Ζακ Σαμουήλ , στο ντοκυμαντερ του Βοσκοιτη.

    Αργότερα οι Σιέρρα πρέπει να εφτιαξαν το θρυλικό studio SIERA!

    ΥΓ: κάπου πρέπει ναχω φωτογραφίες απο την συανυλία κείνη αλλά και αντίστοιχο ηχητικό καμια 60αρα κασέτα δηλαδή, με συμπαθητικό ήχο!

    Αυτά ..
    ευχαριστώ φίλε Φώντα για το ψάξιμο που κάνεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ..γιατί κατά πόσο έλεγε παλιά στο ZOO, ο Νικος Πετρουλάκης, μετά την ακρόαση του βινυλίου, το πιό ωραίο είναι το ψάξιμο.

    Οσον αφορά για τους Kώστα Κουκουτάρα & The Azitations ,πρόσφατα κυκλοφόρησε επανέκδοση απο τον Καραθανάση σε περιορισμένα!

    ενα δίσκο που δεν τον συμπάθησα κείνα τα χρόνια μιας και η σύγκριση ήταν αμείλικτη !
    άξιζε βέβαι η προσπάθεια, και περιττό να πω πως εχω ακόμα κείνο το κιτρινο πράσινο βινύλιο που ειχαν βγάλει!
    Με τον Κώστα Παραβάνο είμαστε απο τοτε φίλοι και τα ψιλοπίνουμε που και που !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΥΓ 2 : Καλό θα ήταν , να ''ανοίξουν'' περισότερες σελιδες στο Τξαζ, για psych 60's κλπ.κι ακόμα καλύτερα να ξανάβγαινε το ΖΟΟ!
    Τόσες αηδίες κυκλοφορούν στα περίπτερα ,και πάνε άπατα!(θαρρείς και ξεπλένουν χρήμα),
    Ενα ΖΟΟ δεν μπορούν να στηρίξουν?

    Αντε Εβίβα,με γνήσιο τσίπουρο
    απ'του παππού, με μουσικές απο το φιλμ του MURRAY LERNER,
    (και τι δεν έχει φιλμογραφήσει αυτός ο ανθρωπος!..σούδωσα ιδέα για μελλοντικο αρθρο χεχέ)

    V.A - 1963~1966 The Newport Folk Festival -Folk Music At Newport '63~'66 (2005) DVDRIP

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κατ' αρχάς ευχαριστώ για την επικοινωνία και την κατάθεση των στοιχείων.
    Το έχω το LP του Κουκουτάρα στην Anazitisi - έχω γράψει και στο περιοδικό, θα βρω το κείμενο και θα το ανεβάσω - αλλά το άλμπουμ δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική. Ως... cult το ακούω. Για τον Παραβάνο τι να πω - εσύ τον ξέρεις καλύτερα. Πάντως στο LP του Κουκουτάρα δεν δείχνει την αξία του, αν κρίνω από αυτό που λες "μάγος της Stratocaster".
    Γιώργος Σιέρρας, σπουδαίος παίκτης, τον έχω δει κι εγώ live. Νομίζω πως ήταν από το Περιστέρι - δεν παίρνω όρκο. Το στούντιο Sierra δεν έχει σχέση με τον Σιέρρα. Είχε κατασκευαστεί από την αμερικανική εταιρία East Lake Sierra Audio...
    Μακάρι να μπορούσε να είχαμε περισσότερες σελίδες στο J&T για τις μουσικές που αγαπάει ο κόσμος, αλλά δεν είναι εύκολο...
    Κατά τα λοιπά, έχω ωραίες αναμνήσεις από τον κάμπο και τα τσίπουρά του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. κοίτα,
    τα χρόνια τότε (αρχές '70) ήταν άνυδρα και ξηρά!,όπως ξέρεις ,οι περισότεροι ψάχναν άκρες να προχωρήσουν , τελικά πολλοί κατέληξαν στα μπουζούκια-ο επιούσιος γάρ-

    έτσι λοιπόν οι AZITATIONS (ΣΧΉΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΧΟΓΡΆΦΗΣΗ ΚΑΙ ΜΌΝΟ ΤΟΥ ΔΊΣΚΟΥ)σκέφτηκαν να μεταλλάξουν το ύφος τους και να γράψουν ενα δισκο με τον Κώστα Κουκουτάρα, ποντάροντας στην επιτυχία , μπάς κι ανοίξει καμμιά πόρτα!
    για αυτό και ο δίσκος ''δεν λέει'', αλλά τον ακούς σαν ντοκουμέντο και μόνο.
    Οι PAX ήταν μια γνήσια ψυχεδελο blues rock μπάντα!
    Ο Κουκουτάρας σήμερα εδώ και χρόνια δηλαδή- και μετά το κλείσιμο της Σχολής Μουσικηής που είχε για πάρα πολλά χρόνια- ασχολείται επαγγελματικά με .......την Αστρολογία !!
    Εχει επιφυλλίδα καθημερινά ,πάνω απο 12~15 χρόνια σχετική , στην ημερήσια καθημερινή εφημερίδα της Λάρισας Ημερήσιος Κύρηκας.

    Για τους ΡΕΖΟΥΣ , δεν τους ξανάδα απο τότε!
    κανα 45άρι τίποτα? κανα demo?
    ελπίζω να ξεθάψει τίποτα σχετικό ο καραθανάσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ώστε o Κουκουτάρας βλέπει τ' άστρα, ε; Τι να πω; Αφού υπάρχουν άνθρωποι που τον διαβάζουν, κι αυτόν και όλους τους υπολοίπους, τότε μπράβο του...
    Οι Ρέζους δεν ηχογράφησαν τίποτα επίσημο, αλλά, λογικά, όλο και κάτι θα υποάρχει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. erxetai k lp me diafora akukloforhta tou komatsioulh prosexws

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΑΞΙΖΕΙ? ΕΙΧΕΣ ΠΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΤΖΑΖ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ακουσε το εδω:
    http://rockin-hood.blogspot.com/2010/05/sotiris-komatsioulis-san-ton-anemo-like.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η κουβέντα με τον Κοματσιούλη στο Jazz & Tzaz, που θα κυκλοφορήσει την επόμενη βδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Geia xara. Shmera agorasa ton disko kai psaxnontas perissoteres plhrofories sto diadiktyo, vrethika sto blog sas. O diskos einai pragmatika spoudaios kai symfwnw apolyta me to sxolio sas oti ean evgainan tote ekeina ta akykloforhta kommatia tha ekanan patago....Kykloforhse telika to periodiko me th synenteuksh?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. H συνέντευξη με τον Σωτήρη Κοματσιούλη δημοσιεύτηκε στο τεύχος 207, τον περασμένο Ιούνιο, αλλά υπάρχει κι εδώ http://diskoryxeion.blogspot.com/2010/07/blog-post_05.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλησπέρα , μήπως υπάρχουν πληροφορίες η ακόμα και κάποια άκρη για επαφή με τους Meteors Το ελληνικό γκρούπ των 60ς? Μαζεύουμε υλικό και θα κάνουμε μια εκδήλωση για το ποιά συγκροτήματα έπαιξαν στα καμένα βούρλα 60ς και 70ς, έχουμε αρκετό υλικό αλλά θέλουμε περισσότερα για τους Φοίνικες και τους μέτεορς η και οτιδήποτε αφορά αυτό το θέμα.Ο Σωτήρης Κωματσιούλης γνώρησε την αποθέωση στα Καμένα βούρλα το καλοκαίρι του 72 και μάλλον θα την ξαναγνωρήσει όταν θα κάνουμε την εκδήλωση αν τα κατφέρουμε και παίξει πριν λίγες μέρες τα λέγαμε με τον Σωτήρη.Αλλα ονόματα που πέρασαν είναι ο τουρνάς στο ξεκίνημά του (dino and the x-rays) Ντέμης ρούσσος με αιντολς κλπ.
    Παρακαλώ για οποιοδήποτε στοιχείο γραψτε και στο dbatsouris@yahoo.gr
    Ευχαριστώ-Δημήτρης Μπατσούρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Οι Meteors προορίζονταν για τον κατάλογο της RCA, την οποίαν είχε επ’ ώμου ο Γιώργος Καρατζαφέρης (Μ.Ρ., τ.61, 10/66). Τον Απρίλιο του ’67 ήταν εξαμελείς κι έπαιζαν στον Κουρσάρο, που πρέπει να ήταν στο Φάληρο (Μ.Ρ. τ.79, 19/4/67). Ο ένας απ’ αυτούς είχε μαλλί «κουρτίνα» alla Byrds (photo στο ίδιο τεύχος των Μ.Ρ.). Τον Δεκέμβρη του ’67 παίζουν στο Fuji Yama (Χέυδεν 34) της πλατείας Βικτωρίας (Μ.Ρ., τ.94, 6/12/67). Στο τεύχος 99 των Μ.Ρ. (14/2/68) αναφέρονται ως μέλη οι Γιώργος Μαργώνης και Αντώνης Ιωάννου, ενώ σε photo που δημοσιεύεται είναι πενταμελείς. Στο τεύχος 100 των Μ.Ρ. (28/2/68) αναφέρονται ως μέλη και οι Κώστας Αθάνατος, Σωκράτης Καστάνας και Αιμίλιος Κορδέλλας. Μέσα στο ’68 πρέπει να διαλύονται. Ο Ντίνος Δηματάτης λέει πως έπαιζαν soul και γούσταραν τον James Brown, ενώ δίνει και την πληροφορία του τι όργανο έπαιζε ο καθένας (Μαργώνης τραγούδι, Κορδέλλας κιθάρα, Αθάνατος μπάσο, Καστάνας όργανο, Ιωάννου ντραμς – πνευστά δε βλέπω…). Λέει, επίσης, πως έπαιξαν στη Ρόδο και στο Βόλο. Δεν ξέρω τίποτα για ηχογραφήσεις. Δεν πρέπει να άφησαν κάτι.
    Αν κάποιοι αναγνώστες προσθέσουν κι άλλα στοιχεία, θα τα… μαζέψω όλα και θα κάνω μιαν ανάρτηση, σκανάροντας και τις φωτογραφίες τους.
    Για τους Φοίνικες, που είναι πιο γνωστοί (ο Δηματάτης έχει ξεχωριστό λήμμα) και έχουν και κάμποσα 45άρια, θα τα πούμε άλλη φορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Φώντα ευχαριστώ για τις πληροφορίες , το σίγουρο είναι ότι έπαιξαν τα καλοκαίρια 67-68 στα Καμένα Βούρλα στην ροτόντα του ξενοδοχείου ράδιο (εκεί έγιναν τα γυρίσματα της ταινίας "η μαρίνα και ο κοντός" με αυλωνίτη ,ρίζο, Βασ/δου) αλλά και στην πλάζ.Οι φοίνικες επίσης δύο σεζόν αν θυμάμαι καλά πρέπει να ήταν 70-71.
    Ο κωματσιούλης το καλοκαίρι του 73 μιλήσαμε πριν απο λίγες μέρες, απλά μου εξήγησε ότι τότε που του έκανες την συνέντευξη δεν θυμήθηκε σωστά.Ο τουρνάς ήταν το 67 στο club corfu, με τους dino and the x-rays, Και το 65 οι idols με Ντέμη Ρούσσο στο μπάσσο στο club corfu επίσης.Υπάρχουν και φωτό απο τον τζό μεσά που βρέθηκε μέσο διαδυκτίου και μας τις έστειλε.Είναι στην Ν.ζηλανδία τώρα και κάνει real estate.Υπάρχει και η σίγουρη πληροφορία ότι ήταν και ο Αργύρης Κουλούρης εκεί για διακοπές όμως μόνο.
    Περιμένω οτιδήποτε απο φωτό απο μέτεορς και πληροφ ότι μπορείς απο Φοίνικες.Γενικά όποιος μπορεί ας μας βοηθήσει στο θέμα 60ς και 70ς στα Καμένα Βούρλα, φυσικά όταν κάνουμε την εκδήλωση θα σας περιμένουμε , ευελπιστούμε να είναι και με πάρτυ-συναυλία .Ευχαριστώ πολύ Δ.Μ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλημέρα σας,
    Ονομάζομαι Γιώργος, και είμαι συλλέκτης δίσκων βινυλίου. Αναζητώ απεγνωσμένα το 7ιντσο σινγκλάκι του Σωτήρη Κοματσιούλη, (αριθμός 6447 στην Pan-Vox, το 1972), προσφέροντας σοβαρό ποσό χρημάτων. Το e-mail μου είναι thanasourasg@yahoo.com και το κινητό μου 6947-108270. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή