Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

THE ATLANTICS ψυχωβγάλτες

Οι… Αυστραλοί Atlantics υπήρξαν (υπάρχουν ακόμη, του χρόνου συμπληρώνουν 50 χρόνια ζωής!) ένα από τα μεγαλύτερα surf γκρουπ στη rock history. Το “Bombora” –στη γλώσσα των Αβοριγίνων το τεράστιο κύμα που σκάει σε ύφαλο–, το οποίο βγήκε τον Ιούλιο του 1963 δεν αποτελεί, απλώς, ένα παγκοσμίου φήμης all time instro surf classic, αφού ακόμη και στην Ελλάδα «κόπηκε» από την CBS σε 45άρι εκείνα τα χρόνια («δεύτερο», ίσως, μόνο πίσω από το “Pipeline” των Chantay’s), είναι κι ένα κομμάτι το οποίο φέρει (και) την υπογραφή ενός Έλληνα, του κιθαρίστα Jim Skiathitis. Στους Atlantics –και θέλω να νομίζω πως λέω γνωστά πράγματα– έπαιζε ακόμη ένας Έλληνας, ο κιθαρίστας και αργότερα κιμπορντίστας Theo Penglis, ενώ μπασίστας ήταν κάποιος επίσης από τη γειτονιά μας, ο Bosco Bosanac. Το κουαρτέτο συμπλήρωνε ο ντράμερ Peter Hood, που, ίσως, ήταν ο μόνος Αυστραλός στο γκρουπ. Φυσικά, οι Atlantics δεν ήταν το συγκρότημα του «ενός κομματιού». Ηχογράφησαν κάμποσα 45άρια, τρία άλμπουμ (το “Express to Bagdad” των Hood-Skiathitis, από το τρίτο LP τους “The Explosive Sound of The Atlantics” είναι ένα ακόμη άπαιχτο surf instro, εφάμιλλο του “Bombora”), ενώ πρόλαβαν να διασκορπίσουν τη δημιουργικότητά τους και μέσα στην garage και psych εποχή, αφήνοντας, επίσης, καταπληκτικά covers και τραγούδια.
To 1967 οι Atlantics, ως κουιντέτο πλέον, αφού στη σύνθεσή τους είχε προστεθεί και ο τραγουδιστής Johnny Rebb δίνουν μία από τις πιο ώριμες εγγραφές τους. Αναφέρομαι στο 45άρι “Come on/ You tell me why” [Sunshine QK-1691]. Το πρώτο κομμάτι, σύνθεση και πάλι του ντράμερ Peter Hood είναι ένα ψυχωτικό garage punk, χιλιάδων κυβικών.
Ο lead κιθαρίστας στο φιλμάκι με το ριγέ παντελόνι και το μπιρμπιλωτό πουκάμισο είναι ο Penglis, ενώ εκείνος με τα μαύρα μαλλιά (αριστερά στο κάδρο) είναι ο Skiathitis. (Στην πραγματικότητα, στην ηχογράφηση εννοώ, είναι πιθανόν ο Penglis να παίζει πλήκτρα και ο Skiathitis να σολάρει στην κιθάρα).

5 σχόλια:

  1. δυο τρια πραγματακια που αξιζει να ειπωθουν επιπλεον γι αυτη τη σπουδαια μπαντα απο την αυστραλια/το bombora ειναι στους κυκλους των σερφερς ενα απο τα πιο επιδραστικοτερα κομματια, οπως το misirlou του d. dale και το pipeline των chantays/ αξιζει να ακουσει καποιος εκτος του express to baghdad το ελληνοτροπο dimitrius απο το ιδιο αλμπουμ / το 1999 επανασχηματιστηκαν εχοντας στις ταξεις τους τον νεοτερο και ταλαντουχο κιθαριστα -συνθετη martin cilia, κυκλοφορησαν δε το flight of the surf guitar ενα αλμπουμ δυναμιτη/ενα χρονο αργοτερα στην ολυμπιαδα του σιδνευ θα ακουστει ποιο αλλο, το bombora, αν δεν κανω λαθος εμεις στη δικη μας ολυμπιαδα ακουσαμε το misirlou/ στη δεκαετια των zeros θα κυκλοφορησουν αλλα δυο αλμπουμ συν ενα best of/ ο martin cilia πριν δυο χρονια κυκλοφορησε το revenge of surf guitar κατα τη γνωμη μου ενα απο τα καλυτερα surf αλμπουμ ολων των εποχων/ στην αμερικη ο κιθαριστας ivan pongracic μεγας φαν των atlantics εχει διασκευασει με εκπληκτικη ενταση και ακριβεια χειρουργου -τοσο με τους space cossacks στα τελη της δεκαετιας των 90 οσο και με το τωρινο σχημα του τους madeira- αρκετα kομματια των atlantics / τελος, πριν αρκετα χρονια καποιοι εγχωριοι μουσικοκριτικοι μεγαλου κυρους, μπερδευαν κατ' επαναληψη το bombora των atlantics με το bombora των original surfaris καθως επισης τους original surfaris με τους surfaris...

    http://www.theatlantics.com/
    http://www.martincilia.com/
    http://themadeira.net

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αν αυτά είναι καλά γκρούπ, τοτε τι να πούμε για τους MODREC τους MY WET CALVIN και τους ZEBRA TRACKS...γράψτε για το σήμερα κι αφηστε τα σχήματα των πριν απο 30 και 40 χρόνια, που τα μέλη τους δεν θυμουνται καν ότι είχαν κάποτε συγκροτήματα...είναι μεταξύ τήλιου και χαμομηλιού !
    sergios

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Sergie, ξεχνάς μου φαίνεται πως βρίσκεσαι σ’ ένα blog που λέγεται «δισκορυχείον». Εδώ, λοιπόν, θα διαβάσεις, βασικά, για… παλιατζαρίες, μαθαίνοντας ιστορίες – αν γουστάρεις και σου λένε κάτι μείνε. Πάντως, πριν την κάνεις (αν την κάνεις…) ψάξε στο blog και θα βρεις ουκ ολίγες αναρτήσεις για καινούρια ονόματα. Και όχι μόνο τα του… rock.

    Σε… συμβουλεύω να μη μιλάς έτσι για τους Atlantics. Βλασφημείς.

    Για τους Modrec δες τι έχω γράψει εδώ… http://diskoryxeion.blogspot.com/2010/05/modrec.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Οι Atlantics δεν έχουν ξεχάσει αυτά που έπαιζαν γιατί πολύ απλά τα παίζουν ακόμα... Το 2013 γιορτάζουν τα 50 χρόνια από την κυκλοφορία του Bombora... Στο δρόμο !!! Όσο για το αν είναι η όχι επίκαιροι, εμείς (Dirty Fuse) βάζουμε το "The Crusher" σε κάθε Live μας μιας και αποτελούν μια από τις κύριες επιρροές μας...

    https://www.youtube.com/watch?v=vjY8amn8wKI&feature=relmfu

    ΑπάντησηΔιαγραφή