Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΙΠΟΤΑ…

… διαβάζω στη Lifo (Νο 240, 17/3/2011) στη σελ. 3.
Μα αν είναι να συναντήσει ο Ρασούλης τον Ιησού, πώς είναι δυνατόν να συναντήσει και τον Ιούδα; Αναρωτιέμαι δηλαδή, κι έρχεται και… Μεγάλη Εβδομάδα. Και λίγο πιο κάτω στη σελ.35, στη στήλη «Οι Αθηναίοι», που υπογράφει ο Φώτης Βαλλάτος και στην οποίαν αυτοπαρουσιάζεται ο Σωκράτης Μάλαμας, διαβάζω στο lead. «Τραγουδοποιός. Γεννήθηκε στη Συκιά Χαλκιδικής, μένει στην Πίνδο». Από που κι ως που, λοιπόν, «Αθηναίος»; Ξανα-αναρωτιέμαι…
Ένας φίλος πριν από λίγες μέρες μου πρότεινε ν’ ακούσω τους Baby Guru, που ποζάρουν στο εξώφυλλο στο ίδιο τεύχος της Lifo. Λέγε-λέγε, μ’ έψησε. Την προηγούμενη Παρασκευή το απόγευμα έτοιμος ήμουν ν’ αγοράσω το βινύλιό τους, που το είδα κρεμασμένο σε υπόγειο δισκάδικο του κέντρου. Όμως, έπεσα πάνω στους Νορβηγούς Hole In the Wall και το άφησα. Θα το πάρω πάντως την Πέμπτη, γιατί την Παρασκευή θα είναι κλειστά… Α και το κομμάτι που παίζει από κάτω, είναι λες κι ακούς απομεινάρι των Can…

6 σχόλια:

  1. Πραγματικά ρε γαμώτο γιατί τόση γλίτσα? Κάτι τέτοια δημοσιογραφάκια (σαν τον συντάκτη του άρθρου που σχολίασες ή τον Θεοδωράκη που σχολίασες χθες) δεν μπορούν να σταυρώσουν ρεπορτάζ χωρίς να γίνονται εμετικοί; Ειλικρινά δεν μπορεί να χωρέσει ο νους μου τι μαλακία έγραψε αυτός εδώ. Το χειρότερο είναι ότι φαντάζομαι τον κάθε καραγκιόζη ή την κάθε φακλάνα να ηδονίζεται με την αλληγορία αυτού του μαλάκα. Δεν είναι αστειο μετά από κάποια φάση όλο αυτό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Λερώνουν ό,τι πιάσουν στο στόμα τους, κι ειναι και άσχετοι κι από πάνω....
    Πολιτιστικά σκουπίδια ανάξια σχολιασμού...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. πότε Βουδας, πότε Κουδας, πότε Ιησούς κι Ιούδας... να το πουλάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλό το BABY GURU αν και λίγο lounge για πειστικό neokraut. Παρ 'το γρήγορα, ήδη το LP έχει εξαντληθεί στην εταιρεία.

    Πάντως, αξιολογικά, καλύτερα έκανες και προτίμησες το HOLE IN THE WALL.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το πήρα spacefreak, αλλά δεν το έχω ακούσει ακόμη.

    Ωραίο το Hole In the Wall. Έχει πολύ δυνατά παιξίματα. Είναι λίγο rural (δεν είναι δηλαδή τόσο prog), αλλά αυτό το στυλ το γουστάρω. Μου θύμισαν Culpeper’s Orchard, Kashmir (τους Δανούς λέω) και τέτοια…

    ΑπάντησηΔιαγραφή