Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

yesterday man…

To “Yesterday man” είναι ένα από τα αγαπημένα μου sixties τραγούδια. Για να είμαι όμως φιλαλήθης, όταν το πρωτάκουσα στα eighties είχα την εντύπωση πως το τραγούδι προερχόταν από τη δεκαετία του '70. Στην πράξη, το "Yesterday man" είχε συντεθεί από το βρετανό τραγουδοποιό Chris Andrews και είχε πρωτοβγεί σε 45άρι στην Decca, μέσα στο 1965 (μπήκε στο chart την 21/10/1965, φθάνοντας μέχρι το No3). Εγώ το πρωτάκουσα – όπως και άλλοι της ηλικίας μου υποθέτω –, από τον Robert Wyatt στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Τότε είχε διασκευαστεί από ’κείνον; Όχι βεβαίως… Αρχικώς, δεν γνωρίζω ποιανού ιδέα ήταν να πει ένα τέτοιο pop άσμα ο Wyatt· αν και το πιο πιθανόν είναι να ήταν δική του η απόφαση. (Λογικώς άκουγε το τραγούδι από τον Andrews, όταν ήταν 20χρονος στο Λονδίνο του ’65). Εκείνο, όμως, που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι πως ο Wyatt έκανε μία εντελώς προσωπική διασκευή, αποδίδοντας το κομμάτι με το δικό του, μελαγχολικό τρόπο, που δεν είναι (και) έξω από το νόημα των στίχων. Διαθέτω δύο βρετανικές βινυλιακές εκδόσεις του “Yesterday man” με τον Robert Wyatt. Το single “Yesterday man/ Sonia” [UK. Virgin VS 115] από το 1977, καθώς και το 12ιντσο 4 track EP, που παίζει στις 45 στροφές “I’m a believer, Yesterday man/ Team spirit, Memories” [Virgin WYATT 1], που πρέπει να κυκλοφόρησε στα mid-eighties (δεν αναφέρεται χρονιά στο label). Οι δύο εκδοχές είναι ίδιες, είναι σε παραγωγή του ντράμερ των Pink Floyd Nick Mason, με το τραγούδι να ηχογραφείται τον Οκτώβριο του ’74, στα CBS Studios, από τους Gary Windo άλτο, τενόρο, μπάσο κλαρίνο, Mongezi Feza τρομπέτα, John Greaves μπάσο και Robert Wyatt φωνή, πιάνο, ντραμς. Λογικώς, προέρχεται από τα sessions του LP “Ruth Is Stranger than Richard”, που ηχογραφείτο την ίδιαν εποχή στο Manor Studio, αλλά και στα CBS Studios (στο “Sonia”, που γράφτηκε στο Manor, παίζει η ίδια τετράδα).
Πολλές δισκογραφίες στο δίκτυο αναφέρουν πως το “Yesterday man” πρωτοκυκλοφόρησε το 1974. Ορισμένες εικονίζουν και εξώφυλλο, στο οποίο αναγράφονται τα τραγούδια “Yesterday man/ I’m a believer”, δίνοντας, συγχρόνως, εταιρία και νούμερο (Virgin VS 114). Επειδή έχω το 45άρι με τον συγκεκριμένο κωδικό, σ’ αυτό δεν περιέχεται το “Yesterday man”, αλλά το “Memories” του Hugh Hopper· πρόκειται δηλαδή για το single “I’m a believer/ Memories” [UK. Virgin VS.114] από το 1974. Εγγλέζικο single δηλαδή με αυτά τα τραγούδια και αυτά τα στοιχεία δεν υπάρχει. Οπότε τι συμβαίνει; Πιθανώς, το “Yesterday man/ I’m a believer” να κυκλοφόρησε σε άλλη χώρα, το 1974· και πάντως όχι στη βρετανική Virgin, η οποία το βγάζει για πρώτη φορά στο Νησί, το 1977, όπως προανέφερα. Ακόμη και στο 12ιντσο EP, από τα μέσα του ’80, ως χρονιά έκδοσης για το “Yesterday man” (στη version του Wyatt) αναφέρεται το 1977. Το τραγούδι του Chris Andrews, που, όπως προείπα, έγινε επιτυχία στη Βρετανία στα τέλη του ’65, πέρασε σύντομα τη Μάγχη, για να ακουστεί και στην ηπειρωτική και μεσογειακή Ευρώπη. Όπως βλέπουμε και στο popsike.com, στην Ιταλία το διασκεύασαν ως “L’uomo di ieri” οι (I) Kings στο 45άρι “Tu non puoi/ L’uomo di ieri” [Durium CAN 9197, 1966], στην Ισπανία, ως “Tu amor de ayer”, οι (Los) Rangers στο EP “Tu amor de ayer, Melodía encadenada/ Muy lejos de aqui/ Maria Dolores” [Marfer M.617, 1966], στη Γαλλία, ως “Ton jour de chance”, ο Monty στο EP “J’ai traverse l’enfer, Mon porte bonheur/ Ton jour de chance, Alors dis-nous pourquoi” [Barclay 70.947M, 1968?], για να φθάσει το τραγούδι μέχρι και τη Νότια Αφρική, εκεί όπου το ερμήνευσε ο Danny Rivers. Το “Yesterday man”, που ήταν ένα κλασικό sixties mod/dancehall, δεν θα μπορούσε να μην το ska-νάρουν και στα early 80s στη Βρετανία. Και όντως, το περιποιήθηκαν οι Odds στο 45άρι “Yesterday man/ So you think” [JSO EAT1, 1980]. Στην Ελλάδα το “Yesterday man” το τραγούδησαν οι Stylistes, με αγγλικούς στίχους στο 45άρι “Yesterday man/ Vita mia” [RCA Victor 50g 4015] από τα τέλη του '66 και που, κατά τα συνήθη, ο Chris Andrews στα credits αναγράφεται, λανθασμένα, ως… Cr. Andrius. H εκτέλεση είναι συμπαθητική, διατηρεί κάποια blue beat στοιχεία κι ευτυχώς δεν ξεπέφτει στη yanka. Ακούστε την, όπως την ανέβασε χθες ο nick270760...
Μερικές ακόμη εκδοχές του "Yesterday man". Στην Αμερική το είπε η Veniece στο 45άρι "Yesterday man/ Let's stop" [Hi 2099, 196?], στην Πορτογαλία οι Sheiks στο EP "Yesterday man, These boots are made for walkin'" [Parlophone?, 1966] και στην Ιταλία (εκτός των Kings) το είπε και η Wilma Goich στο single "L'uomo di ieri/ Attentia all'amore" [Ricordi SRL 10-421, 1966 ή '67].

12 σχόλια:

  1. Tώρα μπορώ να γράψω εδώ για τους Stylistes, γιατί στο chat δεν μπορείς να δεις τι γράφεις.
    Τα 45άρια τους είναι έξι, δηλαδή δώδεκα τραγούδια, από τα οποία τα εφτά έχουν μπει σε CD συλλογές.
    Ο nick270760 έχει ανεβάσει επίσης τα "Please Come Back" και "Foot Ball Beat", οπότε απομένουν το "Vita Mia" και ένα που, νομίζω, λέγεται "Θυμάμαι". Το τελευταίο, το έχω σε 45άρι με την ίδια (λάθος) ετικέτα και στις δύο πλευρές. Μπρος και πίσω δηλαδή, γράφει "Περιμένω".
    Manwolf Louie

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Δηματάτης γράφει για 8 45άρια. Εγώ πάντως έχω-είχα 4 (μαζί και το “Foot ball beat/ Just a few days” που το είχα δώσει στον Μάκη Β.). Το τελευταίο τους κατά τον Δηματάτη είναι το «Γιατί να φύγεις/ Όταν περνούν τα πουλιά» (αλλά αυτό ήταν μάλλον το πρώτο από το 1965). Και τα δύο κομμάτια τα έχει ανεβάσει ο nick270760. Δεν τα είχα ακούσει.
    Ή μάλλον, λάθος, τα είχα ακούσει (υπάρχουν στο CD «Ελληνική Rock Σκηνή 1, 1965» της Polydor – νομίζω και στα CD του Γιαννίκου) αλλά δεν τα θυμόμουν. Τέτοια που ήταν…
    Για τα δύο «φαντάσματα», στα οποία αναφέρονται και οι Μοντέρνοι Ρυθμοί (τ. 87, 16/8/1967, σελ.8) υπάρχει κανένα παραπάνω στοιχείο; Λέω για τα “Step by step/ Time”, «Κρις-κραφτ Νο 9/ Αγάπη μου σε περιμένω»…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αφού ο Δηματάτης καταγράφει το πρώτο 45άρι ως τελευταίο, καταλαβαίνεις πόσο αξιόπιστος είναι.
    Τα "φαντάσματα" είναι ανύπαρκτα και προφανώς ο Δηματάτης είχε διαβάσει γι' αυτά στους Μ.Ρ. Κι εγώ έχω διαβάσει, στα μετά το 100 τεύχη, για κάποιο ακόμα σινγκλ με τα "La Poupée Qui Fait Non" και "Ξαναγύρισε Κοντά μου", αλλά ούτε κι αυτό υπάρχει.
    Manwolf Louie

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μάλλον μπερδεύτηκε επειδή το «Γιατί να φύγεις/ Όταν περνούν τα πουλιά» (1965) έχει κωδικό στην RCA 4529, ενώ το “The house of the rising sun/ Nights of Moscow” (1965) έχει κωδικό 4005. Οπότε σου λέει, αφού το “The house…” είναι 1965 (αν και στο βιβλίο του γράφει ’66…), το άλλο που έχει κωδικό… 524 νούμερα μπροστά θα βγήκε πιο μετά (γι’ αυτό κοτσάρει «1967»). Μόνο που αν είχε… 524 νούμερα μπροστά, θα έπρεπε να είχε βγει πρόπερσι.
    Αυτό το χάντικαπ στους κωδικούς αιτιολογείται, γιατί το «Γιατί να φύγεις/ Όταν περνούν τα πουλιά» είναι στη σειρά 52g (μπλε ετικέτα), ενώ το “The house of the rising sun/ Nights of Moscow” στη σειρά 50g (όπως είναι και όλα τα υπόλοιπα).
    Δηλαδή “The house οf the rising sun/ Nights of Moscow” (4005, 1965), “Please come back/ Don’t ever love” (4008, 1966), “Foot ball beat/ Just a few days” (4014, 1966), “Yesterday man/ Vita mia” (4015, 1966) και «Θυμάμαι/ Περιμένω» (4027, 1968).
    Εκείνο που θα ήθελα να ξέρω είναι αν τα «φαντάσματα» είχαν πάρει κωδικούς και βρίσκονται κάπου ανάμεσα στο «4015» και το «4027». Δεν έχω τώρα χρόνο να τσεκάρω τα άλλα γκρουπ της RCA (Play Boys, The Dragons, The Vikings, Aris Alba and The Olympics, Les Phenix, Polizzi Brothers, George Loukas & The Saxons, Gus & George, The Dave Set, Dorians, Sover Group…) στη σειρά 50g τι κωδικούς έχουν…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν είχα προσέξει αυτή τη διαφορά στους κωδικούς.
    Στους Dragons υπάρχει και ένα 48g 2543, ενώ όλα τα υπόλοιπα είναι κανονικά 50g. Aκόμα και των Polizzi Brothers. Ωστόσο ο Fred Bongusto (1968) και ο Mal Dei Primitives (1971)είναι σε σειρά 46g.
    Όλα αυτά, μετά από μια γρήγορη ματιά στα τετράδια που είχες δει.
    MAnwolf Louie

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Με δεύτερη, πιο προσεκτική ματιά, βρήκα κι ένα των Playboys του '65 με 48g 2450.
    Βάζοντας τώρα στη σειρά τα 50g νούμερα, από το 4000 ως το 4032, δεν κατάφερα να εντοπίσω τα 4002, 4004 και κυρίως το 4019.
    Μanwolf Louie

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κάτι άμεσο…

    THE POLIZZI BROTHER’S “Cuore mato/ Non pensare a me” [RCA Victor 50g 4019, 1967]

    Τα υπόλοιπα θέλουν ψάξιμο…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σωστός!
    Το Cuore Matto το είχα ξεχάσει εντελώς και ψάχνοντας τώρα στα κουτιά με τα 45άρια και όχι
    στα τετράδια, το βρήκα. Φαίνεται ότι το είχα πάρει αργότερα, αφού είχα πάψει να ασχολούμαι με τις καταγραφές. Και βέβαια, υπάρχουν και άλλα (όχι της RCA) που δεν έχω καταγράψει.
    Μαζί με τους Polizzi, βρήκα ένα ακόμα στη μαύρη RCA, του Patrick Samson, μάλλον προτού
    περάσει από την Ελλάδα, με 47g. Πάντως, είναι σίγουρο ότι τα άλλα δύο νούμερα που λείπουν
    4002 και 4004) δεν είναι δίσκοι κάποιου από τα συγκροτήματα της εταιρείας που γράφεις
    πιο πάνω.
    Αναφέροντας τον Patrick Samson, θυμήθηκα ότι το '67, σε club του Μιλάνου, στη μπάντα του
    έπαιζε ντραμς ο ... Christian Vander.
    Manwolf Louie

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Να σου πω την αλήθεια Manwolf Louie έψαξα ιταλικά 45άρια της RCA (ελληνικής κοπής εννοώ) μπας και αντιστοιχούσε κάποιο στο 4002 ή το 4004. Δε βρήκα τίποτα. Έψαξα ιδιαιτέρως μάλιστα τους ιταλούς ή «ιταλούς» που έκαναν καριέρα και στην Ελλάδα, όπως τον Patrick Samson, αλλά επίσης δεν βρήκα τίποτα.
    Κάπου το είχα διαβάσει αυτό περί Christian Vander και Patrick Samson – μήπως από ’σένα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Παιδιά εγώ χάνω στην σειρα 50g απο 4000-34. Δεν υπάρχουν STYLISTES. Δεν ξέρω στην 52g (ξέρω μόνο 2-3 νούμερα), αν υπάρχει κάτι σε "φαντασμα" και αν ξέρετε τα άλλα νούμερα.

    Αν δεν κάνω λ΄΄αθος, τα νούμερα που ψάχνετε:

    50g 4002 = Los Tres Amigos
    50g 4004 = Dragons "My Uncle Cicero/Lover's Hully Gully.

    Νίκος Καρ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. A,.. το Dragon's (50g 4004) έχει βγει και με κωδικό 48g 2543...Επανέκδοση το 4004??

    Νίκος Καρ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σορρυ, έγραψα λάθος...ξέρω την σειρά 50g 4000-4034...Δεν την χάνω...

    Νικος καρ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή