Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

κάτι από το rock… στην Πάτρα του ’80

Συμβαίνει συχνά. Ψάχνεις κάτι να βρεις και, ανεξαρτήτως αν το βρίσκεις ή όχι, πέφτεις πάνω σε κάτι άλλο, που δεν το έψαχνες, αλλά που, εν πάση περιπτώσει, σου λέει κάτι. Εκεί λοιπόν, σε μια σακούλα φισκαρισμένη στα παλαιά προγράμματα (μουσικά, κινηματογραφικά, θεατρικά, οτιδήποτε…) πρόσεξα ένα χαρτάκι (μισό A4), που με πήγε πολύ πίσω στο χρόνο.
Ήταν Μάιος του 1982, όταν μαθητής στο Λύκειο ακόμη, και μέσα στο πολιτικό κλίμα της εποχής, είχα παρευρεθεί σε μια συναυλία που διοργάνωνε η Αγωνιστική-Ανανεωτική Μαθητική Συσπείρωση Πάτρας (δεν είμαι σίγουρος περί τίνος επρόκειτο – μάλλον κάποια μαθητική οργάνωση τού τότε ΚΚΕ Εσωτερικού πρέπει να ήταν) στο Δημοτικό Θέατρο Απόλλων· το υπέροχο κτήριο τού Ziller, στην κεντρική πλατεία Γεωργίου (τα γράφω, για όσους δεν γνωρίζουν τα της Πάτρας). Παρένθεση. Στη δεκαετία του ’80 είχα δει, εκεί, ελάχιστες συναυλίες και κυρίως τις βαρβάτες ορχήστρες που έπαιζαν στα Μπουρμπούλια (τους αποκριάτικους χορούς, που διοργάνωνε ο Δήμος). Αργότερα βεβαίως, στα 90s, είχα παρακολουθήσει στον ίδιο χώρο τον Ran Blake, την Λένα Πλάτωνος κ.ά. Κλείνει η παρένθεση.
Όπως βλέπουμε λοιπόν και στο πρόγραμμα, σ’ εκείνη τη συναυλία (9/5/1982) συμμετείχαν τα πατρινά συγκροτήματα Flash, 80’s Ways, Εχαλιναγώγησαν Ασκαρδαμικτί Οσονούπω, αλλά και κάποια ακόμη. Γενικώς, εκείνο που θυμάμαι, μετά από 30 χρόνια, είναι… μπάντες· διάφορες μπάντες, να παίζουν, να έρχονται και να φεύγουν…
Οι Flash ήταν το καλύτερο rock συγκρότημα της Πάτρας εκείνη την περίοδο. Ένα σχήμα, το οποίο αποτελούσαν ο Στάθης (Μαυρωτάς;) κιθάρα, ο «Γάτος» (Νίκος Παπαδημητρόπουλος;) ντραμς, κι ένας μπασίστας, για τον οποίον δεν θυμάμαι ούτε όνομα πια, ούτε παρατσούκλι (o φίλος μου ο Μιχάλης μού μίλησε για κάποιον Βίκτωρα…). Δεμένοι (κάτι σαν τους Πατρινούς… Socrates), με ρεπερτόριο κλασικό, αλλά και με δικές τους συνθέσεις, βασικά οργανικές, οι Flash πήγαιναν και προς fusion μονοπάτια – Jeff Beck και τέτοια.
Τους είχα δει κι άλλες φορές. Μία ήταν στο ανοιχτό γήπεδο μπάσκετ του Απόλλωνα, στην οδό Ναυαρίνου, την 20/6/1987 όπως γράφει και το εισιτήριο (τώρα, εκεί, δεν υπάρχει γήπεδο, παρά μόνο δρόμος και πολυκατοικία), σ’ ένα live μαζί με τους χαρντροκάδες Firewind (καμμία σχέση με τους πασίγνωστους μεταλλάδες, που φτιάχτηκαν μια δεκαετία αργότερα). Θυμάμαι ακόμη πως κατά τη διάρκεια του live ψιχάλιζε, έβρεχε, σταμάταγε και πάλι από την αρχή, και πως η μισή συναυλία πέρασε με τα συγκροτήματα να απλώνουν και να μαζεύουν μουσαμάδες...
Ο Στάθης και ο «Γάτος» ήταν επαγγελματίες μουσικοί της νύχτας, αλλά το συγκρότημα απ’ ό,τι φαίνεται ήταν η ισορροπία τους. Έπαιζαν και οι δύο σ’ ένα γνωστό ξενυχτάδικο της Πάτρας, το La Notte (υπάρχει ακόμη), ως μέλη της ορχήστρας του Νίκου Κούφη(;), αποδίδοντας με ροκ έπαρση ποικίλα λαϊκά. Στο «Θα εκραγώ» π.χ. του Αντώνη Βαρδή (το ελληνικό “The final countdown”) –ήταν 1988– γινόταν πανικός… Δεν έμενε λίθος επί λίθου…
Οι 80’s Ways ήταν το συγκρότημα του Αλέξανδρου Σκρεμύδα (το οποίο λίγο αργότερα μετατράπηκε σε... εταιρεία). Το 1983, ο Σκρεμύδας, ως σκέτο… Alexandros, έβγαλε το φοβερό (εγώ έτσι νομίζω) electro/wave 45άρι “No place to run/ Tired” [80’s Ways Records No 1, 1983] και λίγο αργότερα το LPData” [80’s Ways Records WR No 4, 1985], που επανεξέδωσε πριν τρία χρόνια και η Ειρκτή. Απ’ όσο θυμάμαι εκείνη την εποχή είχε πιο πανκροκάδικο ήχο (και καθόλου electro).
Για τους Εχαλιναγώγησαν Ασκαρδαμικτί Οσονούπω (η ορθογραφημένη λέξη είναι «ασκαρδαμυκτί», με ύψιλον) δεν θυμάμαι απολύτως τίποτα. Πρέπει να ήταν κάποιο μαθητικό σχήμα, που είχε δανειστεί τ’ όνομά του από μια φράση σχολικού βιβλίου Αρχαίων Ελληνικών. Είμαι σίγουρος γι’ αυτό, παρότι δεν υπάρχει περίπτωση να ανακαλέσω το συγκεκριμένο κείμενο. Λυσίας ήταν, Πρωταγόρας ήταν, θα σας γελάσω…

10 σχόλια:

  1. Πω... πω... ο Alexandros είναι Πατρινός;;; Δυστυχώς το "Data" είναι από τα πιο αδιάφορα ηλεκτρονικά LPs που έχει τύχει να ακούσω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το single είναι εξαιρετικό. Το “Tired” είναι φοβερό κομμάτι. Από τα καλύτερα ελληνικά της εποχής.
    Το LP είναι κατώτερο, πιο κοινό δηλαδή, αλλά όχι για πέταμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. κ. Τρούσα, να πω ένα μπράβο για το ωραίο ύφος του κειμένου και την ατμόσφαιρα που αποπνέει. Μου θύμισε αντίστοιχες δικές μου εφηβικές συναυλιακές εμπειρίες και μ' έβαλε στον πειρασμό να σκαλίσω κι εγώ για κανένα εισιτήριο από τότε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τα εισιτήρια και τα προγράμματα των συναυλιών, αγαπητέ φίλε, πέραν των αναμνήσεων που τροφοδοτούν, καταγράφουν και την ιστορία (με τις ημερομηνίες τους κτλ.). Χρήσιμα λοιπόν έτσι κι αλλιώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και εφοσον πιασαμε κουβεντα για την Πατρα, μπορειτε να δειτε εδω http://www.rockap.gr/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%bd%ce%b5%ce%b6%ce%b5%cf%81%ce%af%cf%84%ce%b7%cf%82/ (μεχρι τουλαχιστον να ανεβει στο site μου,καθοτι...τεμπελης) λιγες αγνωστες πτυχες για τον Πατρινο Δημητρη Νεζεριτη.
    Mimis G

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ωραίο το άρθρο Mimi G.

    Για τους Bats έχω αντικρουόμενες πληροφορίες από ένα άλλο μέλος, τον Γρηγόρη Λαμπριανίδη, ο οποίος δεν αναφέρεται καθόλου στο κείμενο. Να πω μόνο πως το «Πόδιας» είναι παρατσούκλι. Ο άνθρωπος λεγόταν Γιάννης Νικολόπουλος. Μαζί με τον Παναγιώτη Κουρούμαλο –μάλλον μετά την διάλυση των Bats– πήγαν στους Spies γράφοντας μαζί με άλλους το γνωστό(;) δισκάκι στην Popular.

    Το LP του Νεζερίτη έχει μερικά τραγούδια που μου αρέσουν και κάποια στιγμή θα κάνω ένα post.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλησπέρα. κάνω με τους μαθητές μου μια ερευνητική εργασία για την μουσική σκηνή της Πάτρας από την δεκαετία του 80 έως σήμερα. Απίστευτη συγκίνηση όταν διάβασα το άρθρο σου. έπαιζα τ΄ύμπανα με τους Εχαλιναγώγησαν Ασκαρδαμυκτί Οσονούπω μιά οχταμελή μπάντα της οπίας το όνομα δεν ήταν δανεισμένο από αρχαιοελληνικό κείμενο αλλα αποτέλεσμα μιας ...χμμμμ ψυχεδελικής συζήτησης που κάναμε με άλλα δύο μέλη του γκρουπ σε σχέση με την ονομασία του συγκροτήματος. την περίοδο εκείνη ήμουν ο μοναδικός μαθητής. Στα μέλη θυμάμαι τον Κώστα Μπονάνη, Γιάννη Γεωργίου, Σπήλιιο Καστάνη, Απόστολο Βουτσινά και ένα Δημήτρη, ς με συγχωρήσουν οι υπόλοιποι για το alzheimer.από την ομάδα αυτή Ο Σπήλιος Καστάνης ασχολείται με την μουσική διδάσκοντας και παίζοντας κοντραμπάσσο σε τζαζ σχήματα (τον θεωρώ έναν από τους καλύτερους κοντραμπασίστες που ενεργοποιούνται στο χώρο), ο Γιάννης Γεωργίου αν και δεν ασχολείται πλεόν ενεργά εξακολουθεί να είναι ένας από τους πιπο παθιασμένους blusman που γνωρίζω και εγώ παίζω με τους deadbeat escapement με τους οποίους αυτή την περίοδο κυκλοφορούμε το δεύτερο δίσκο μας με την αμερικάνικη EMG. Ο ήχος μας inie alternative.
    Ιωάννης Κοψίνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Στα πλαίσια της ερευνητικής εργασίας για την Μουσική Σκηνή της Πάτρας απο τα 60ς έως σήμερα θα ήθελα να παρακαλέσω οπιοδήποτε έχει υλικό και πληροφορίες να επικοινωνήσει στο ioanniskopsinis@gmail.com ή facebook ioannis kopsinis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Από το 79 ως το 81 υπήρχε η "μουσική πειραματική ομάδα πανεπιστημίου" ( ακροστιχίδα μποπ) που έπαιζε τζαζ σε καταλήψεις, στο boboleon (κοντά στο κτελ, που από ένα σημείο και μετά διαχειριζόταν ο φώτης τερζάκης, μετέπειτα γνωστός από τα βιβλία και την αρθρογραφία του) και στον πολύφημο (αγ.ανδρέου). Ο ντράμμερ της ομάδας αλβέρτος παναγιωτόπουλος είναι ενεργός και σήμερα. http://www.discogs.com/artist/2015417-Albert-Panagiotopoulos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γεια σας.Τους 80s Ways τους αποτελουσαν εκτος απο τον Αλεξανδρο οι Δημητρης Γιαννοπουλος ο γραφων (Ντραμς,Τραγουδι) και ο Παναγιωτης Μακριδης (Μπασο).Ειχαν δωσει συναυλιες στην Αθηνα (Ληδρα-Πλακα),Ναυπακτο,Αιγιο,Αμαλιαδα Και φυσικα οι πιο πολλες στην Πατρα(Δυο φορες στο Δημοτικο θεατρο την μια με τους RDR,τρεις φορες στον κινηματογραφο Ομονοια).Ειχαν εμφανιστει μια σεζον στην Trip (Γερωκοστοπουλου) σαν support group των RDR.Και κατι τελευταιο το κομματι no place to run ηταν του Δημητρη και το Tired και των δυο.Δυστυχως τα κομματια οταν τα εκδοσε δεν με ρωτησε καν ουτε εγραψε το ονομα μου.Επισης το ονομα που ειχα βαφτησει το συγκροτημα το εκανε ονομα της εταιριας χωρις παλι να με ενημερωσει.Αυτα για αποκατασταση της ιστοριας.Οι 80s Ways ηταν η εξελιξη των Wry Faces (Δημητρης Γιαννοπουλος,ντραμς-φωνητικα,Χρηστος Γαλανοπουλος.κιθαρα,Παναγιωτης Μακριδης,μπασο).Επισης το καλυτερο συγκροτημα ηταν με διαφορα οι RDR (....Βασιλακης-κιθαρα,Γιωργος Σμυριλιος-μπασο,Στελιος ....ντραμς που παιζει τωρα σκα στο Αιγιο και Αλεκος....αργοτερα τραγουδι)).Προβες οι RDR και οι 80s Ways εκαναν στο υπογειο Σολωμου και Ιεροθεου.Α! Γιαννη Κοψινη ειχατε πριν τους Ασκαρδαμηκτι ενα αλλο σχημα πριν που το λεγατε Paluster Ventus Οπου εχω φυλαξει ενα βιβλιαρακι ακοπα εισητηρια.Ελα να στο δωσω.Με συγκινηση και αγαπη Δημητρης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή