Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΟΥΡΑΜΠΑΣ ο επιμελητής

Αν υπήρχε δικαιοσύνη (όπως συνηθίζουμε να λέμε) θα έπρεπε ο συνθέτης και μαέστρος Χρήστος Μουραμπάς (1926-1997) να έχει άγαλμα έξω από το Μουσείο Κινηματογράφου, την Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και δεν ξέρω που αλλού ακόμη… Είναι τέτοια και τόση η συμβολή του στο παλαιό ελληνικό σινεμά, ώστε κάθε μικρότερη τιμή θα ταίριαζε μόνο με την επιδεικνυόμενη αδιαφορία. Πόσω μάλλον τώρα, όταν την πολύχρονη καριέρα του την τρώει το σκοτάδι, όταν δεν υπάρχει τίποτα δικό του στο διαδίκτυο (μια φωτογραφία, δυο κουβέντες του), όταν αγνοείται η καριέρα του, όταν η μουσική του είναι «ανύπαρκτη», όταν υποτιμώνται οι ιδέες, τα τρυκ και οι έξυπνες λύσεις που πάντα περίσσευαν στις μουσικές του επιμέλειες (ή προσαρμογές, όπως τις αποκαλούσαν οι παλαιότεροι).
Ρίχνοντας μια ματιά στον imdb.com παθαίνεις σοκ βλέποντας τον Χρήστο Μουραμπά να αναφέρεται ως μουσικός επιμελητής σε 375(!) ταινίες (αρχής γενομένης με την «Καταδρομή στο Αιγαίον» του Καραγάτση το 1946, φθάνοντας έως την βιντεοεποχή με το «Έμπλεξα τ’ Αγόρια μου» του 1988), αλλά και ως βασικός συνθέτης σε ένδεκα. Είναι επίσης απίστευτο πώς αυτός ο άνθρωπος κατόρθωσε να μοντάρει soundtracks για 32(!) ταινίες το 1964, για 36(!) το 1965 και για 41(!) το 1966, προλαβαίνοντας τη λυσσασμένη παραγωγή της εποχής, κόβοντας δρόμο μέσα από τα libraries βινύλια, τα singles και τα LP τού καιρού του, εμπλουτίζοντας την ελληνική κινηματογραφική ηχοθήκη με την πληρότητα και τη φαντασία ενός… Spike Jones. Να μερικά βιογραφικά στοιχεία, όπως τα αντιγράφω από το karagiannis-karatzopoulos.gr.
«Ο Χρήστος Μουραμπάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1926 από οικογένεια μουσικών. Ξεκίνησε  μαθήματα πιάνου σε πολύ μικρή ηλικία. Την περίοδο της κατοχής δούλεψε ως πιανίστας σε χοροδιδασκαλείο και στη συνέχεια εντάχτηκε στην ορχήστρα του καμπαρέ Ritz. Παράλληλα σπούδασε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1953 πήγε στη Νυρεμβέργη της Δυτικής Γερμανίας στο Rumpurt Technics Institute. Παρέμεινε εκεί, κάνοντας πρακτική εξάσκηση στην κρατική τηλεόραση, δουλεύοντας ως τεχνικός ραδιοφωνίας και ηχολήπτης. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, το 1956, προσλήφθηκε ως μηχανικός ήχου στο ΕΙΡ. Την ίδια χρονιά  έκανε την πρώτη του μουσική επιμέλεια στην ταινία «Το Κορίτσι με τα Παραμύθια» του Α. Λαμπρινού (σ.σ. δεν είναι σωστό). Μέσα σε μια εικοσαετία έντυσε μουσικά 300 ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Στις περισσότερες περιπτώσεις χρησιμοποιούσε μουσική ξένων συνθετών, την οποία μιξάριζε με δικά του μουσικά μοτίβα. Σε μερικές όμως ταινίες υπήρξε ο αποκλειστικός μουσικοσυνθέτης».
Ας το πω από την αρχή, για να μην παριστάνω τον έξυπνο. Πέραν των προσωπικών μου απόψεων και εκτιμήσεων (για τις οποίες έχω το copyright…), ό,τι αφορά σε λόγια του ιδίου του Χρήστου Μουραμπά (μα κι η φωτογραφία του) προέρχεται από μία συνέντευξή του (τη μοναδική που έχει πέσει στην αντίληψή μου) στον Χρήστο Ξανθάκη, δημοσιευμένη στην πάλαι ποτέ(;) Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία τής 21/4/1996. Ας ξεκινήσω λοιπόν από το… μέγα μυστικό, που αποτελεί και την ουσία της υπόθεσης. Λέει, ανάμεσα σε άλλα, ο μαέστρος Μουραμπάς:
«Κυκλοφορούσε τότε (σ.σ. περί τα μέσα του ’60) μια σειρά από τριάντα δίσκους που είχαν μουσική γι’ αυτό το σκοπό – για παραγωγές δηλαδή που δεν ήταν τόσο ακριβές. Όταν τους αγόραζες ήταν δυο-τρεις φορές πιο ακριβοί απ’ τους κοινούς και ήταν πληρωμένα και τα δικαιώματα. Δεν περιείχαν σαφείς μελωδίες, κάτι που να ξεχωρίζει. Έγραφαν ‘κίνηση δρόμου’ κι είχαν ένα μοτίβο συνηθισμένο. Σχεδόν σ’ όλες τις ταινίες η κίνηση της πόλης ακούγεται πάνω-κάτω η ίδια. Γιατί να καθίσεις να γράψεις και να παιδευτείς με την ορχήστρα, τη στιγμή που περίπου το ίδιο πράγμα βγαίνει; Έγραφα λοιπόν το λάιτ μοτίφ, το θέμα της ταινίας, και χωρίς να το χρονομετρήσουμε το ηχογραφούσαμε με την ορχήστρα σε τρεις-τέσσερις παραλλαγές. Μια ρομαντική, μια πιο γρήγορη, αλέγκρο, κάπως έτσι. Μετά καθόμουνα με παλιότερα μοτίβα που είχα γράψει από ταινίες –μια και είχα συγκεντρώσει πλέον ρεπερτόριο– μ’ εκείνους τους δίσκους που λέγαμε, τους οποίους ανανέωνα τακτικά και με μουσική από κάτι άλλα σάουντρακ (όχι τη βασική του λάιτ μοτίφ). Μπορούσε κανείς να την χρησιμοποιήσει, γιατί ούτε κι ο ίδιος ο Γιαπωνέζος που την είχε φτιάξει δεν θα την αναγνώριζε. Εφόσον εγώ ήξερα από τεχνικά, το δούλευα το πράγμα μαζί με τον άλλο τον τεχνικό, του στούντιο, σε δύο πλατώ με δίσκους και δύο μαγνητόφωνα. Έφθασα έτσι τη μια μέρα να βλέπω την ταινία και την άλλη μέρα το βράδυ να έχει έτοιμη τη μουσική ο παραγωγός. Αυτό διεδόθη σαν πυρκαγιά στο τοπικό Χόλυγουντ κι άρχισαν να με ψάχνουν. Είχα ρίξει και το κόστος τότε, έπαιρνα πέντε χιλιάρικα την ταινία. Αλλά είχα μισθό στην ραδιοφωνία δυόμισι χιλιάρικα, οπότε μου ’ρχόταν μια ταινία δυο μισθοί. Άρχισαν όλοι και με ήθελαν – ο Ζερβός, ο Κονιτσιώτης, ο Τεγόπουλος. Σκέψου ότι, κάποτε, σε μια Κυριακή έγραψα τρεις ταινίες. Είχα πάει το πρωί στο στούντιο κι ως το βράδυ είχα μοντάρει τρία έργα».
Και με τα εφφέ; Τι γινόταν με τα τόσο χαρακτηριστικά εφφέ, που κατέκλυζαν όχι μόνον τις ταινίες του Θανάση Βέγγου, αλλά και διαφόρων άλλων; Να τι λέει ο Χρήστος Μουραμπάς στον Χρήστο Ξανθάκη:
«Έπαιρνα μουσικούς και τους έλεγα: ‘Θα κάνουμε κωμική μουσική. Εδώ του ρίχνει μια και πέφτει. Ούουουρπ!! Σιγά, να τ’ ακούσουμε. Ωραία το κρατάμε!’. Καμιά φορά τα ’φτιαχνα και στο βρόντο. Αν είχα κλείσει με τους μουσικούς δυο ώρες στούντιο και τελειώναμε στη μιάμιση, τους έλεγα: ‘Ελάτε να γράψουμε μερικά κολπάκια, για να τα ’χω ρεζέρβα’. Τα ’γραφα γιατί τα χρειαζόμουνα. Έτρωγε φερ’ ειπείν ο άλλος μια καρπαζιά, μου ’λεγε ο παραγωγός: ‘Δεν θα βάλεις κάτι εδώ για μισό δευτερόλεπτο;’. Του ’βαζα κι εγώ ένα ‘τσιουουνγκ!!’ και ξεμπέρδευα».
Υπάρχουν μερικά κομμάτια που έχουν αποκτήσει status «κλασικού» στις επιμέλειες του Μουραμπά, κι ένα από αυτά είναι σίγουρα το “Beatnik fly” με τους Johnny and The Hurricanes, που είχε κυκλοφορήσει σε 45άρι στην Αμέρικα ως “Sand storm/ Beatnik fly” [Warwick M 520] το 1959. Φυσικά, το ίδιο 45άρι είχε βγει και στην Ελλάδα, το 1960, σε ετικέτα London [45-GL 7003], με το “Beatnik fly” να κείται στην πρώτη ελληνική πλευρά. Το τσίμπησε ο Μουραμπάς και το ’χωσε σε τρεις τουλάχιστον ταινίες των early sixties – στις «Τύφλα να ’χει ο Μάρλον Μπράντο» (1963) του Ορέστη Λάσκου, «Ο Καζανόβας» (1963) του Σωκράτη ‘Στούντιο’ Καψάσκη και «O Καταφερτζής (1964) του Κώστα Στράντζαλη. Να και η απόδειξη στο ωραίο βίντεο τού pausikraipalos στο YouTube. Χαρακτηριστικό και των τριών σκηνών –τι άλλο;– η κίνηση (αυτοκίνητο, τρέξιμο με τα πόδια, τρέξιμο με το… φουαγκρά στη θάλασσα).

Φυσικά, ο Χρήστος Μουραμπάς είναι κατά πάσα πιθανότητα υπεύθυνος και για το “Not so quiet” στη σκηνή της Λαγουδέρας στην ταινία «Οι Γαμπροί της Ευτυχίας» (1962) επίσης του Καψάσκη (για να θυμηθούμε και την παλαιά ανάρτηση), βγαλμένο από το ελληνικό 45άρι τού Richie Allen “A touch of blue/ Not so quiet” [Imperial XG 10016], ενώ «δικά του» είναι τόσο το “I had too much to dream (Last night)” των Electric Prunes –ακούγεται σε μια ταινία με τον Αντώνη Παπαδόπουλο και τον Τάσο Γιαννόπουλο (αν θυμάμαι καλώς), δανεικό κι αυτό από το ελληνικό 45άρι “I had too much to dream (Last night)/ Luvin” [Reprise Fg 30093] που κυκλοφόρησε μέσα στο 1967–, όσο και το “The letter” των Box Tops που ακούγεται στον «Μπούφο» (1968) με τον Γιώργο Πάντζα, από το 45άρι “The letter/ Happy times” [Stateside GSS 197] που βγήκε στην Ελλάδα τον Νοέμβριο του ’67. Και βεβαίως, όταν… σκλήρυναν τα πράγματα μερικά χρόνια αργότερα, ο Μουραμπάς δεν κώλωσε να χώσει κι ένα τραγούδι των Jerusalem(!!) στην ταινία με τον Σταυρίδη «Ο Άνθρωπος Ρολόι» (1972). Πρόκειται για το “Kamakazi moth”, το οποίον, προφανώς, είχε κυκλοφορήσει και στην Ελλάδα. (Δεν το έχω, για να δώσω περισσότερα δισκοστοιχεία).

Αν υπήρχε ποτέ περίπτωση να δει κάποιος όλες τις ταινίες στις οποίες έχει κοτσάρει μουσικές ο Μουραμπάς θα ανακάλυπτε σίγουρα πολύ περισσότερα, όσο και απίστευτα, rock κομμάτια, σαν κι εκείνα που άκουσα κάποτε, πριν πολλά χρόνια, σε μιαν άγνωστη ταινία του 1972, την «Αλίκη της Σύγχρονης Γενιάς» – πρωταγωνιστούσαν η Άννα Ιασωνίδου και ο Θανάσης Μυλωνάς. Αν και η ταινία δεν έλεγε τίποτα ιδιαίτερο θα ήθελα να την ξαναδώ μόνο και μόνο για να ξανακούσω τις ροκιές (σε μια σκηνή με αυτοκίνητα και μηχανές, νομίζω, προς Βουλιαγμένη-Βάρκιζα μεριά) μαντεύοντας, ίσως, και την ταυτότητά τους…

το εξώφυλλο του soundtrack της ταινίας «Ήθελε να Γίνη Βασιληάς»
Η Άννα Ιασωνίδου πρωταγωνιστούσε επίσης στην ταινία του Άγγελου Θεοδωρόπουλου «Ήθελε να Γίνη Βασιληάς» (1967), μαζί με τον (και) ηθοποιό Θεοδωρόπουλο, τον Λυκούργο Καλλέργη και άλλους. Η ταινία βασιζόταν στον «Άμλετ» (μια παραποίηση τού σαιξπηρικού μύθου δηλαδή) και παρότι είχαν δοθεί λεφτά στην παραγωγή, αλλά και στη διαφήμιση, το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο. Μάλιστα, στο τεύχος 94 (6/12/1967) των Μοντέρνων Ρυθμών καλούνταν τριάντα αναγνώστες του περιοδικού που είχαν δει την ταινία (αν την είχαν δει…) να το γνωστοποιήσουν, λαμβάνοντας ως δώρο «από ένα δίσκο με την υπέροχη μουσική της». Τι τα θέλετε όμως; Tην περίοδο 1967-68 το «Ήθελε να Γίνη Βασιληάς» έκοψε μόλις 7.085 εισιτήρια, καταλαμβάνοντας την 98η θέση μεταξύ των 99 ελληνικών ταινιών της σεζόν. Πατατράκ. Το δισκάκι πάντως κόπηκε περιέχοντας δύο συνθέσεις του Θεοδωρόπουλου, τις «Ήθελε να γίνη βασιληάς (slow)/ Ήθελε να γίνη βασιληάς (συρτάκι)» [Angelo Films Records AFR - 01], ενορχηστρωμένες από τον Χρήστο Μουραμπά και ερμηνευμένες από την Ορχήστρα του. Το πρώτο κομμάτι, το slow, είναι πολύ καλό (το έχει ανεβάσει ο nick270760), με διαπεραστική farfisa και τενόρο, αφήνοντας μία κάπως θλιμμένη ethio(!) αίσθηση, με την Ορχήστρα να πετάει… Για δείτε το κι έτσι… Φανταστείτε το δηλαδή σ’ ένα CD με έτερα… ethiopiques
Κι ενώ ο Μουραμπάς διέπρεψε και στο λαϊκό πάλκο, γράφοντας τραγούδια που ακούγονταν στις σχετικές ταινίες (για όλη την οικογένεια…), δίχως να ξεχνάμε και τα μοντέρνα άσματα που στόλιζαν κάποιες πρωτόλειες περιπέτειες («Γυμνό για Δόλωμα»), προς το τέλος της Χούντας και στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, όταν το εμπορικό ελληνικό σινεμά είχε πάρει την κατιούσα, ο επιμελητής μας εξακολουθούσε να έχει δουλειά, γεμίζοντας με ωραία ψυχοφάνκι τα soft-core της εποχής («Ανήλικες αμαρτωλές», «Άγουρη Σάρκα», «Βρώμικη Παρθένα», «Η Σπηλιά της Αμαρτίας»), μεταφέροντας τα φώτα του ακόμη και στα… πλακατζίδικα 80s, επιμελούμενος το soundtrack τού «Άγριες Πλάκες στα Θρανία» (τίγκα, να πούμε, στον Michael Jackson και τα συναφή…).
Στο μέλλον θα γράψω κι άλλα, αλλά θα πρέπει να βοηθήσετε κι εσείς…

37 σχόλια:

  1. Τον κάθε δημοσιογράφο-μουσικόφιλο τον συνδυάζουμε και με κάποιο μουσικό είδος μέσα από τα γραφόμενα και τα λεγόμενα τους, οπότε και σε ρωτάω τι τα θες τα eighties, πες μου σε παρακαλώ ποιο είναι το καλύτερο soundtrack από soft πορνό ελληνική ταινία κατά την άποψη σου?

    ar.haf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ ar.haf καλό θα ήταν εμένα τουλάχιστον να μη με συνδυάσεις με τίποτα, γιατί μπορεί να… απογοητευτείς. Ετοιμάζω εξάλλου κείμενο για τους Minimal Compact…

      Διαγραφή
    2. Με έχεις απογοητεύσει πολλές φορές ως τώρα αλλά η αλήθεια είναι ότι ταυτόχρονα έχεις και το καλύτερο blog μουσικής που έχω διαβάσει.

      ar.haf

      Διαγραφή
  2. Πολύ καλό αφιέρωμα. Σε όλες σχεδόν τις b-movies φαινεται το όνομα του ως μουσικού επιμελητή. Επίσης έχω την εντύπωση ότι σε κάποιες συλλογές με κινηματογραφικά τραγούδια που κυκλοφόρησαν την δεκαετία του 90 υπάρχουν κάποια τραγούδια του.Θα ψάξω και θα σου πω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίγουρα έχει γράψει λαϊκά και ελαφρά ας τα πούμε τραγούδια. Έχω δει και 45άρια του, αλλά δεν τα έχω αγοράσει…

      Διαγραφή
  3. Καλημέρα Φώντα,

    Ενδιαφέροντα τα όσα διάβασα!
    Να συμπληρώσω πως ο Μουραμπάς εκτός από το "Kamakazi Moth" είχα βάλει και το άλλο 'hit' του single [Deram - DM 358, 1972]στην ταινία (Ο Άνθρωπος Ρολόι) "Frustration", το οποίο λίγο αργότερα άνοιγε την A' πλευρά του ομώνυμου ντεμπούτου τους LP.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλησπέρα και πάλι,

    Δε γνωρίζω για ελληνικό πρεσάρισμα του single, αλλά το συγκεκριμένο cat# είναι και -εκτός της αγγλικής έκδοσης- της γερμανικής, ιταλικής, νεο-ζηλανδέζικης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αφου είδα και τον...Bozzo να χορεύει shake με Jerusalem (έστω playback) μάλλον τα έχω δεί όλα στη ζωή μου.
    Πολύ χαρισματικός άνθρωπος φαίνεται να ήταν Φώντα.Ωραίο post!
    ...Είχα ενα συμμαθητή Μουραμπά φρικιό στα τέλη της δεκαετίας του 70,που με είχε ζαλίσει με τους Procol Harum k τον Gallagher.Βρε λες ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μήπως ήταν κανένας γιος του ε; Μπορεί. Άμα τον τρακάρεις ποτέ Φ.Ν. ρώτα τον – και ενημέρωσέ με…
    Τον Μουραμπά τον είχα ψάξει στα μέσα του ’90, αλλά δεν είχα κατορθώσει να τον βρω. Τώρα είναι αργά. Ίσως κάποιος απόγονός του θα μπορούσε να μας δώσει περισσότερες πληροφορίες…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Και κάτι που το πετάω έτσι, και θέλω τη γνώμη σας· αν είστε σίγουροι δηλαδή και μπορείτε να πείτε «ναι» ή «όχι».
    Στο βίντεο με τους Jerusalem φαίνεται να παίζει ένα συγκρότημα. Κάτι μαλλιάδες με κιθάρες, μπάσο και ντραμς. Μπορεί να είναι οι Socrates. Ο ένας κιθαρίστας που κάποιοι στιγμή είναι σκυφτός, στα γόνατα, μοιάζει με τον Σπάθα, ενώ κι ένας άλλος που παίζει μπάσο (κάπως ξανθομάλλης με σπαστό μαλλί) μοιάζει με τον Μπουκουβάλα (που βεβαίως ήταν ντράμερ, αλλά εκεί μπορεί να του δώσανε να κρατάει το μπάσο). Εντάξει, μπορεί και να κάνω λάθος…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σίγουρα όχι.
    Ειδικά ο Σπάθας δε μοιάζει με τον τζιτζιφιόγκο κιθαρίστα.
    Από την άλλη για ποιό λόγο να δώσουν όργανα στους 2 από τους 3 Socrates να παίζουν playback...;
    Πάντως η θείτσα που χορεύει με τον Δεστούνη, αλλά και ο "σακάκιας" με το τσιγάρο εντελώς ανέπαφος...όλα τα λεφτά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλησπερα και απο εμενα!Δυστυχως Φωντα εχεις δικιο, ο Χρηστος Μουραμπας εχει πεθανει εδω και 10 χρονια περιπου.Απο αυτα που μου ειχε πει η χηρα του πριν 2 χρονια περιπου, αυτα που εχω να προσθεσω ειναι αρχικα πως γεννηθηκε και μεγαλωσε στην Σπαρτη και οχι στην Αθηνα, ενω με την μπαντα που εγραφε τα κινηματογραφικα scores, ειχε δουλεψει για πολλα χρονια συνεχομενα στο Εκαλη Club. Στην μπαντα αυτη τα πρωτα χρονια αναλαμβανε χρεη 1ης γυναικειας φωνης η γυναικα του ενω οταν πια μπορουσε να διεκδικει ενα αξιοπρεπες νυχτοκαματο, χρεη 1ης τραγουδιστριας αναλαμβανε η Μπεσσυ Αργυρακη και αντρικη φωνη ο ...Γιαννης Βασιλειου (ναι, ο γνωστος σκυλας ειχε τοτε εντρυφησει στα jazz ακουσματα).Τελος οπως μου ειπε η ιδια, η αιτια της διακοπης της συνεργασιας του με την ΕΙΡ σταθηκε ενας ομηρικος καβγας με τον Μανο Χατζιδακι ο οποιος ειχε την βαση του στην αισθητικη διαφορα των δυο αντρων.

    Mimis G Vas

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γεια σου Μίμη. Βάσει των στοιχείων που είναι διαθέσιμα ο Μουραμπάς πέθανε το 1997. Σ’ ευχαριστώ για τις πληροφορίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΦΙΛΕ ΦΩΝΤΑ ΕΜΦΑΝΙΖΟΜΑΙ ΣΑΝ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΙ Ο ΧΑΡΗΣ Ο ΜΑΝΤΕΛΛΟΣ.ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΧΕΤΙΚΟΣ ΣΤΟ ΝΑ ΦΤΙΑΞΩ ΠΡΟΦΙΛ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ.ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ.ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ ΓΙΑ ΤΟΝ "ΑΝΘΡΩΠΟ ΡΟΛΟΪ" ΟΤΙ ΣΤΟΥΣ ΤΙΤΛΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΓΡΑΦΕΙ ΟΤΙ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΤΟ "ΜΟΝΤΕΡΝΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΤΩΝ B C Q" (ΔΕΝ ΕΧΩ ΙΔΕΑ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ) ΕΝΩ ΣΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΗΘΟΠΟΙΩΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ.ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΩΡΩ ΑΠΙΘΑΝΟ ΝΑ ΗΤΑΝ Η ΓΝΩΣΤΗ ΠΟΠ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ ΠΟΥ ΕΠΑΙΞΕ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ο ΧΑΡΗΣ ΕΙΜΑΙ ΠΑΛΙ.ΔΕΙΤΕ ΚΙ ΑΥΤΟ

    http://www.youtube.com/watch?v=vzEld4Kx58c

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Γεια σου Χάρη.
    Ωραίοι οι BCQ aka Σατανάδες με την... πανκοψυχεδέλειά τους.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Καλησπέρα σε όλους.

    Με όλο το θάρρος, θα ήθελα να κάνω μια ερώτηση.

    Στις ταινίες του Βέγγου ακούγονται ως ηχητικά εφέ - αποκλειστικά σχεδόν - αποσπάσματα από διαφορα κομμάτια του Spike Jones.
    Υπάρχει ένα κομμάτι (ακούγεται ολόκληρο στον Παπατρέχα, εκτός άλλων ταινιών του Βέγγου, 1:02:05 - 1:03:40 στο YouTube www.youtube.com/watch?v=V82M7QG2OLs) το οποίο ψάχνω χρόνια.
    Είναι ένας ευχάριστος ρυθμός με κιθάρα και φλογέρα (?) που μοιάζει με ταραντέλα ή κάτι παρόμοιο.
    Θα το εκτιμούσα πολύ εάν κάποιος ξέρει για ποιό κομμάτι πρόκειται.

    Ευχαριστώ προκαταβολικά
    Θέμης Σκλαβούνος (tsklav@gmail.com)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ το ψάχνω αυτό το κομμάτι πολλά χρόνια... Ούτε shazam ούτε soundhound δεν το έχουν βρει

      Διαγραφή
    2. Νομίζω ότι είναι αυτό :
      tarantella siciliana - Marranzanu - Scacciapensieri

      https://m.youtube.com/watch?v=QNwC8eZ7brE

      Διαγραφή
  15. ...παιδια δουλεψα με τον Χρηστο Μουραμπα, απο το 1969 και για πολλα χρονια κατα καιρους. Ηταν εξαιρετος μουσικος αλλα και ανθρωπος.Θα τον θυμαμαι παντα με πολυ αγαπη.Το αρθρο με συγκινησε αφανταστα....να ειστε καλα.Τακης Λιαρμακοπουλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τάκη ,συμφωνώ μαζύ σου .Ειμαι ο Νίκος ο Μαρσέλλος και παίζαμε μαζύ ,αν θυμασαι ,1969-1972!

      Διαγραφή
    2. Τακη και Νικο,ειμαι ο Θοδωρος Μουραμπας,υιος του Χρηστου.
      Τακη,θυμασαι μια πορτα ντουλαπας που ειχες ζωγραφισει ? Υπαρχει ακομα !
      Νικο,το Fiat 125 το εχεις ακομα ? ?

      Στειλτε ενα μειλ στο theo330@yahoo.gr

      Ναστε καλα

      Διαγραφή
    3. Ποιος έπαιξε τύμπανα στο τραγούδι Τι σου `κανα και μ΄ εγκατέλειψες

      Διαγραφή
  16. Ευχαριστούμε τον ντράμερ (μάλλον) κ. Τάκη Λιαμαρκόπουλο για το σχόλιο, που έπαιζε στους Wiseman(;) το 1967 και σε άλλα, έκτοτε, σχήματα…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. χαχαχαχαχα!!! ναι Φωντα...πολλα σχηματα...Τσινγκουετι...Αγαπανθος...Μορκα...Αποκαλυψη...SOS...Heaven & Hell...και πολλες ελαφρες ορχηστρες...και τραγουδηστες...να ειμαστε καλα να τα θυμομαστε αυτα τα ομορφα χρονια...φιλια Τ.Λιαρμακοπουλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τάκη, τίποτε στοιχεία για STILLY EYE KILLER BAND??

      Νίκος Καρ.

      Διαγραφή
  18. Εδω να πουμε οτι τετοια tracks που εβαζε ο Μουραμπας επηρεασαν Μωρακη και ορχηστρα και γι' αυτο ακους κατι κιθαριστικους "παπαδες" σε ορισμενα τραγουδια της εποχης που εσχατως ακουω σε trendy bars ως " greek sixties lounge".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Στην ταινία Ο ΜΠΟΥΦΟΣ η μουσική εισαγωγής δεν πρέπει να είναι του Μουραμπά μήπως γνωρίζει κάποιος τον δημιουργό και επομένως τους εκτελεστές?
    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ΤΡΟΜΕΡΟ ποστ (κ παλι)
    ευχαριστω
    χρηστος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Καλησπερα φιλε.. Νικος απο λαρισα.. στην ταινια Η ΘΥΡΩΡΙΝΑ 1968 μουσικη συνθεση Μουραμπας ακουγεται ενα πολυ ωραιο τραγουδι.. μηπως γνωριζουμε ποιο ειναι? 48:57 https://www.youtube.com/watch?v=Ah5H6j3DBnE

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. στην ταινια το κοριτσι με τα παραμυθια που ηταν και η πρωτη μουσικη επιμελεια του χρηστου μουραμπα ακουμε ενα πολυ ομορφο εργο για πιανο και ορχηστρα...το εργο αυτο ειναι δικο του η ειναι εργο καποιου κλασσικου συνθετη?το ιδιο εργο ακουγεται και σε αλλες ταινιες οπως την προδοσια με τον πετρο φυσσουν και την ελλη φωτιου στην εναρξη σχεδων των υποτιτλων αμεσως μετα την πρωτη συμφωνια του μαλερ(δικης του παλι μουσικης επιμελειας)...μπορειτε να μου πειτε πιο εργο ειναι και ποιος ειναι ο συνθετης?οσο εχω ψαξει δεν εχω καταφερει να το βρω ειτε ρωτωντας η ψαχνοντας στο διαδυκτιο μεγαλα κλασσικα εργα για πιανο και ορχηστρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Με το Χρήστο Μουραμπά συναντήθηκα για πρώτο φορά το 1992 όταν έκανα την έρευνα για τη μουσική στον Ελληνικό Κινηματογράφο... Βρεθήκαμε αρκετές φορές στην αυλή του σπιτιού του, μιλώντας για πολλά πράγματα, αλλά και πολλά από τα μυστικά του... ΑΝάμεσα στις 384 συμμετοχές του στον Ελληνική Κινηματογράφο οι αυθεντικές του μουσικές ήταν μόλις 10... Έχω κρατημένα στο αρχείο μου τα tapes αυτών των ταινιών, αλλά και μερικών του τραγουδιών που τα αγαπούσε ιδιαίτερα.
    Για όσους χρειάζονται αναλυτικές πληροφορίες για τη φιλμογραφία του είναι διαθέσιμη στη διεύθυνση https://www.grmdb.gr/index.php/search-movies/peoplefilm?person=4189

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. kost36 έχεις ένα e-mail να μου στείλεις, εδώ στα σχόλια του blog, επειδή θέλω κάτι να σε ρωτήσω;

      [το e-mail σου δεν θα φανεί]

      Διαγραφή
  25. Από το fb...

    Kwstas Agas
    Πολύ ωραίες πληροφορίες!! Ευχαριστούμε Φώντα!! Συν το ότι πάντα το είχα απορία για τη σκηνή στην ταινία όπου Παπαδόπουλος και Γιαννόπουλος χορεύουν στην πίστα ενός μπιτς μπαρ υπό τους ήχους του τραγουδιού των electric prunes: ποιος ήταν τόσο πολύ ενημερωμένος εν έτει 1967 για τις τότε νέες κυκλοφορίες και τα "απρόβλεπτα ακούσματα" της εποχής και επέλεξε το συγκεκριμένο!! Νομίζω ότι αυτή η ταινία είναι η "ένας ιππότης με τσαρούχια" (δηλαδή... η κατεξοχήν ταινία που ΔΕΝ θα περίμενες μουσική επένδυση electric prunes!!)!!

    Mixalis Nickolaidis
    Φώντα μου έχω παίξει σε ουκ ολίγα πανηγύρια με τον κύριο Χρήστο , τέλη 80' μέχρι αρχές 90' . Καταπληκτικός , μεγάλος γνώστης της δουλειάς . Να σου δώσω και άλλη μια πληροφορία . Είχα πάει στην θέση του Τζίμη του Βατικιώτη .

    ΑπάντησηΔιαγραφή