Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

JAZZ & TZAZ 237

Στο Jazz & Τζαζ που κυκλοφορεί, και με σειρά εμφανίσεως των θεμάτων, διαβάζουμε για τις μουσικές που ακούστηκαν στο τελευταίο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (Ελένη Καραΐνδρου, François Couturier, The Souljazz Orchestra κ.ά.) σ’ ένα κείμενο το οποίον υπογράφει ο Γιάννης Μουγγολιάς. Ακολουθεί η συνέντευξη του μπασίστα των Σκοτσέζων Hidden Orchestra Joe Acheson στον Δημήτρη Κατσουρίνη, η αναφορά του Κλήμη Λεοντίδη στην 70s electronic-prog καριέρα του Franco Battiato, και ακόμη το άρθρο του Θανάση Μήνα το σχετικό με το δεύτερο μέρος της σειράς τής Soul JazzCountry Got Soul”, που αφορά στις γυναίκες της country (Dolly Parton, Bobbie Gentry, Tammy Wynette, Loretta Lynn, Patsy Cline…).
Στη συνέχεια ο Σπύρος Σερλεμές γράφει για τον Frank Zappa επικεντρώνοντας στην… αντι-ακαδημαϊκή θεωρία περί μουσικής τού θείου, ενώ ο Κορνήλιος Διαμαντόπουλος συνομιλεί με την Monika (στο εξώφυλλο) επ’ αφορμής των παραστάσεων τής ελληνίδας τραγουδοποιού στις αρχές Ιανουαρίου, αλλά και του επικείμενου τρίτου δίσκου της.
Στο Jazz Eye μπορείτε να διαβάσετε για τους Ισλανδούς Rökkurró, τους Baby Guru, τον Spectralife, τους Happy Dog Project, τον τούρκο πειραματιστή Erdem Helvacıoğlu, τον μαλινέζο bluesman Vieux Farka Touré, το Κουαρτέτο του Πριάμου Μωράκη… Φυσικά, παρούσα και όλη η υπόλοιπη σταθερή ύλη του περιοδικού – τα live του μήνα, Τζαζ & Λογοτεχνία, Δισκοκριτικές, Auditorium, Επανεκδόσεις, οι Ευρωπαϊκές Avant Περιπτώσεις των εταιρειών Rune Grammofon και Fonal Records, Πράξεις Λόγιας Μουσικής (Αλέκος Ξένος), Δισκορυχείον, All That Art, GPS (δύο περιοδικά της Θεσσαλονίκης).
Στο CD Love Songs ο Γιώργος Χαρωνίτης έχει επιλέξει κομμάτια του Miles Davis από το 1956 με τους John Coltrane, Red Garland, Paul Chambers και Philly Joe Jones στα σχήματα συνοδείας.

57 σχόλια:

  1. Μια παρατήρηση ήσσονος σημασίας. Το εξώφυλλο του cd κατά τη γνώμη μου είναι λάθος. Από τη στιγμή που τα κομμάτια της συλλογής προέρχονται από το 1956, τότε και η φωτό πρέπει να είναι της αντίστοιχης περιόδου. Να δείχνει τον Ντέιβις με μοδάτο κοστουμάκι εποχής και σε πιο κουλ στάση, όχι σα χίπη έτοιμο να ροκάρει με την τρομπέτα του όπως κάνει στον φόρο τιμής που αποδίδει στον Τζακ Τζόνσον το 1970!

    Κωνσταντίνος Θ.Π

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτή την παρατήρηση μπορεί να την κάνουν και όσοι δεν αγοράσουν το τεύχος (διαβάζοντας, απλώς, αυτήν την ανάρτηση). Εμένα μ’ ενδιαφέρουν περισσότερο οι παρατηρήσεις εκείνων που θ’ αγοράσουν το τεύχος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Κάθε φορά που έμπαινα στο γήπεδο, έκανα τα πάντα για να αποδείξω ότι ήμουν ο καλύτερος στον κόσμο"... Πελέ

    "Δεν χρειάζεται να αποδείξουμε τίποτα και σε κανέναν, είμαστε πρωταθλητές Ευρώπης για το 2004"... Άγγελος Μπασινάς

    Αυτή η καταραμένη νοοτροπία είναι μεγάλη υπόθεση τελικά.

    Κωνσταντίνος Θ.Π

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κωνσταντίνε Θ.Π., γιατί απαντάς με γρίφους (και «καταραμένες νοοτροπίες») σε κάτι πολύ συγκεκριμένο που ανέφερα;

    Αν αγόρασες το περιοδικό και, απ’ όλο το τεύχος, σού έμεινε μόνο το εξώφυλλο του CD, έχει καλώς. Αν πάλι δεν το αγόρασες και παρατηρείς κάτι παίρνοντας αφορμή από την ανάρτηση, και πάλι έχει καλώς.

    Εγώ, πάντως, ήμουν σαφής. Έγραψα για το ποιες παρατηρήσεις μ’ ενδιαφέρουν περισσότερο (εκείνες των αναγνωστών του Jazz & Τζαζ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΠΡΟΧΕΙΡΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ CD(ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ ΟΤΙ ΕΓΙΝΕ ΛΑΘΟΣ) ΚΑΙ ΜΕ ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΜΟΝΙΚΑ(ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΗΛΑΔΗ)ΜΑΚΡΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν υπάρχει κανένα πρόχειρο εξώφυλλο και κανένα «λάθος» εξώφυλλο. Λάθος θα ήταν αν έμπαινε ο… Coltrane π.χ. ή ο Sonny Rollins. Το ότι μπήκε μία φωτογραφία μεταγενέστερη του Davis τούτο δεν συνιστά «λάθος». Πρόκειται, φρονώ, για μία άλλη άποψη, ή για κάτι άλλο που συνδέεται, πιθανώς, με κάποιο τεχνικής ή εικαστικής φύσεως ζήτημα. Εν τοιαύτη περιπτώσει, για τις όποιες περαιτέρω εξηγήσεις οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στο περιοδικό (που έχει και facebook, τηλέφωνα, fax, e-mail, διεύθυνση κ.λπ.).

    Μια χαρά είναι η Monika στο εξώφυλλο! Τιμή μας (και τιμή της) και καμάρι μας! Και η συνέντευξή της είναι μία από τις ωραιότερες, δικές της, που έχω διαβάσει.

    Θέλετε να γκρινιάξετε –όποιοι θέλουν– για το Jazz & Tζαζ; Γκρινιάξτε. Πείτε όμως κάτι ουσιαστικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. μια χαρα ειναι το εξωφυλλο με τον miles.
    ωχ,η μονικα βγαζει νέο δίσκο?
    ξερετε κατι να μας πειτε για τον δισκο του πλέσσα παληες μελωδιες σε χορευτικό ρυθμό?τι τραγουδια περιέχει,το έχετε ακούσει ποτέ?το εξωφυλλο όντως ισως ειναι το πιο ωραιο ψυχεδελικό της εγχώριας δισκογραφίας.το εχω δει σ'ενα βιβλίο για τον πλέσσα, τον δισκο ποτέ,παιζει να ειναι μαζι με τις σφαιρες δεν γυριζουν πισω οι πιο σπάνιοι δισκοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Επειδή δεν τους έχεις δει εσύ δεν σημαίνει ότι είναι και οι πιο σπάνιοι δίσκοι, εκτός κι αν τους έχεις για πούλημα και φτιάχνεις κλίμα.

    ar.haf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. εσυ δηλαδη τους εχεις δει?φτιαχνω κλιμα για τι?για να τους πουλήσω?τοτε θα ζηταγα πληροφορίες ρε.....?μακρια απο εμενα οι συλλεκτες ψωνια και τα κολπα των απατεωνοεμπόρων.
    δεξι σεντερμπακ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μην τσακώνεστε. Οι δίσκοι είναι σπάνιοι. Τι νόημα έχει, τώρα, αν ο ένας είναι λίγο πιο σπάνιος από τον άλλον; Η δική μου αίσθηση είναι (για αίσθηση μιλάω) πως οι «Παληές μελωδίες…» είναι σπανιότερες από το “Greece Goes Modern”. Και οι «Σφαίρες…» είναι σπάνιες φυσικά. Όποιος έχει και τα τρία τα πουλάει και πληρώνει του χρόνου την εφορία του…

    Είχα ακούσει παλιά μια κασέτα με κομμάτια από αυτούς τους δύο δίσκους. Δεν θυμάμαι λεπτομέρειες… Μάλλον τα καλύτερα πρέπει να τα ξανάκουσα αργότερα, όταν ανέβασε ο Nick Pat τα κομμάτια από το “Greece…” στο YouTube. Θυμήθηκα δηλαδή τον «Μενούση» και την «Πέρδικα»…
    Αυτά που ανέβασε χθες-προχθές ο Nick Pat στο κανάλι του ως «Παληές Μελωδίες…», κάτι “Strangers in the night” και κάτι τέτοια, πρέπει να έχουν σχέση με τα… χριστιανικά LP του Πλέσσα για την YMCA (βαριέμαι τώρα να τ’ ακούσω) και όχι με τις «Παληές Μελωδίες…».

    Το θέμα μας όμως, εδώ, είναι το Jazz & Τζαζ και όχι οι δίσκοι του Πλέσσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. http://www.ebay.com/itm/OI-SFERES-DEN-GYRIZOUN-PISO-PLESSAS-8th-THESSALONIKI-FESTIVAL-GREEK-ORIG-OST-NM-/170962589402?pt=Music_on_Vinyl&hash=item27ce2a16da

      ar.haf

      Διαγραφή
    2. Οι 2-3 κόπιες που έχω δει από αυτό το άλμπουμ ήταν όλες “not for sale”. Πράγμα που σημαίνει, ίσως, πως ο δίσκος αυτός δεν βγήκε ποτέ στο εμπόριο. Δεν ξέρω δηλαδή αν υπάρχει label χωρίς να αναγράφεται “not for sale”.

      Διαγραφή
    3. Γράφει Lyra 3555 αλλά στα labels γράφει "not for sale".

      ar. haf

      Διαγραφή
  11. Φ.Ν. με φέρνεις σε δύσκολη θέση. Δεν μπορώ να δημοσιεύσω το σχόλιο έτσι όπως είναι (παρότι έχει ενδιαφέρον). Έχω πρόβλημα με τους χαρακτηρισμούς που κάνεις. Δεν μ’ ενοχλούν τόσο τα... ούμπαλα, που λες αλλού, όσο οι δύο χαρακτηρισμοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δεκτόν.Ευχαριστώ για την τοποθέτηση σου επι του γραμμένου(μου).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΙΤ: αντε και τον επομενο μηνα εξωφυλλο Ταμτα
    12 Δεκ 12, 17:06

    ET GO HOME: αφου δεν κρινονται απο το εξωφυλλο στο επομενο τευχος βαλτε τουλαχιστον καμια ωραια γυναικα να κανετε και μεγαλυτερο εμπορικο ανοιγμα-και ας μην ειναι της inner ear!!!!
    13 Δεκ 12, 00:05

    Δεν θέλω να είμαι αγενής με όσους επισκέπτονται και σχολιάζουν στο Δισκορυχείον, αλλά οφείλω κι εγώ να πω τη γνώμη μου για όσα καταγράφονται.
    Τα δύο παραπάνω σχόλια λοιπόν που πέσανε, δίπλα, στο cbox είναι ανόητα (στερούνται νοήματος δηλαδή).

    Δεν μπορώ να καταλάβω ποιους αναγνώστες μπορεί να ενοχλεί το εξώφυλλο με τη Monika. Δεν μπορώ να καταλάβω δηλαδή ποιους μπορεί να ενοχλεί μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην οποίαν λέγονται (σοβαρά) πράγματα. Είτε το θέλουν ορισμένοι είτε όχι η Monika έβγαλε έναν από τους καλύτερους δίσκους των τελευταίων χρόνων στην Ελλάδα (μιλάω για το “Avatar” – και το “Exit” καλό ήταν δηλαδή). Έχουμε ανάγκη από τραγούδια που να μπορούμε να τα τραγουδήσουμε, από μελωδίες που να μπορούμε να τις σφυρίξουμε – και κανένας νέος τραγουδοποιός δεν γράφει, αυτή τη στιγμή, καλύτερες μελωδίες από τη Monika. Αυτή είναι η ουσία, και όλα τα υπόλοιπα είναι τρίχες.

    Για δεν τον τύπο που μιλάει για «ωραίες γυναίκες» τον πληροφορώ –καθότι δεν έχει αγοράσει ποτέ του Jazz & Τζαζ– πως το περιοδικό έχει κάνει εξώφυλλα προβάλλοντας πολύ ωραίες γυναίκες (δες π.χ. την Diana Krall στο προηγούμενο τεύχος), πολύ ωραιότερες από κάτι «τσόκαρα» που βγαίνουν στα έντυπα της πλέμπας, αλλά… δυστυχώς δεν είχαμε αύξηση των πωλήσεων. Φαίνεται δηλαδή πως το περιοδικό, ακόμη και με τις ωραίες γυναίκες του, δεν συγκινεί τους λιγούρηδες…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ακόμα και η Τάμτα αν έχει κάτι αξιόλογο να παρουσιάσει μπορεί να γίνει εξώφυλλο στο περιοδικό. Είναι λάθος να κρίνουμε οποιοδήποτε ανάγνωσμα από το εξώφυλλό του όπως δεν μπορούμε να κρίνουμε έναν άνθρωπο από την εξωτερική του εμφάνιση. Ας διαβάσουμε πρώτα το περιοδικό και αν κάτι στην ύλη του δεν μας αρέσει τότε μπορούμε να το κρίνουμε, πάντοτε καλοπροαίρετα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Έχω την εντύπωση ότι και η Monica και η Inner Ear (και η αλλά Atenistas αισθητική της) ενοχλούν γιατί είναι trendy. Αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με αυτούς καθε αυτούς τους παραγωγούς, αλλά με το κοπάδι που αγοράζει (download-άρει πλέον) και ακρίτως ακολουθεί τα κελεύσματα της hipster-oσύνης.

    Αν όλα αυτά (το φαίνεσθαι και πλασάρεσθαι) ενοχλούν κάποιους, ας αδιαφορήσουν καλύτερα ή ας τσιμπήσουν από το τσαμπί ό,τι αυτοί θεωρούν καλύτερο και ας αφήσουν τη κατσίκα του γείτονα να κάνει γάλα με την ησυχία της...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Για μένα δεν υπάρχει Inner Ear… Υπάρχουν ΔΙΣΚΟΙ της Inner Ear. Άλλοι μου αρέσουν πολύ (π.χ. εκείνοι των Baby Guru), άλλοι μου αρέσουν λίγο (π.χ. ο δεύτερος του Λόλεκ, ο πρώτος του ήταν πολύ καλός) και άλλοι δεν μου αρέσουν καθόλου (π.χ. ο «Καβάφης» της Πλάτωνος).

    Τα χίπστερ και τα ξεχίπστερ εγώ προσωπικώς τ’ ακούω βερεσέ (και από… τελείως απόσταση). Δεν με παίρνει εξάλλου να κάνω κι αλλιώς, γιατί δεν είμαι 20άρης. Δεν με απασχολεί δηλαδή αν η Monika παίζει στο… χιπστερογήπεδο ή όπου αλλού. Εγώ τη Monika δεν την ήξερα πριν το “Avatar” (ή μπορεί κάτι να είχα ακούσει). Όταν όμως έβαλα για πρώτη φορά τον δίσκο της στο player έπαθα. Δεν κάθομαι, τώρα, να επιμερίσω (στίχοι, μουσική, παραγωγή και τα λοιπά). Μιλάω για το σύνολο. Η κοπέλα έχει ταλέντο. Έφτιαξε ένα δίσκο μούρλια (και το “Exit” καλό ήταν), φανερώνοντας κότσια. Έγραψε τραγουδάρες. Να μην το αναγνωρίσουμε και ν’ αρχίσουμε να λέμε διάφορα, επειδή την γουστάρουν οι «έτσι ή οι «αλλιώς»; Είναι μιζέρια. Εγώ θα περιμένω και τον τρίτο και τον… δεκατοτρίτο δίσκο της και κάθε φορά, αφού μηδενίσω το κοντέρ, θα ξεκινάω από την αρχή. Όταν είναι κάτι καλό θα το πιστώνουμε, θα το λέμε. Όταν είναι κάτι για πέταμα θα το χρεώνουμε…

    Το Jazz & Τζαζ αντιμετωπίζει τη Monika μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο του σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού, κι επειδή για εμάς (ως μουσικό περιοδικό) είναι μια ξεχωριστή δημιουργός (βάσει των μέχρι σήμερα δουλειών της δηλαδή) βρήκαμε το timing να την κάνουμε εξώφυλλο. Τι να συζητήσω επ’ αυτού; Αν κάναμε καλώς ή κακώς; Εγώ λέω ότι κάναμε πολύ καλώς και πως αργήσαμε κιόλας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Πάντως η Μόνικα ΔΕΝ είναι στην Inner Ear
    Ωραίο και το περί Atenistas αισθητικής, αλλά στην πράξη τι θα πει; γιατί εγώ δεν το καταλαβαινω
    Τώρα πόσο χιπστερ μπορούν να θεωρηθούν οι Αγγελάκης, bokomolech, Ανεστόπουλος κλπ άστο καλύτερα
    οπότε όντως υπάρχουν ΔΙΣΚΟΙ και δίσκοι της Inner Ear

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε βέβαια η Monika δεν είναι στην Inner Ear. Το πρόσθεσα μετά αυτό, αλλά επειδή το υπενθυμίζεις κι εσύ το έβγαλα.

      Διαγραφή
  18. Αγαπητέ aris_K, δεν έγραψα ότι η Monika είναι στην Inner Ear (έβαλα ένα "και").

    Περί Atenistas αισθητικής, ιδού από το blog ενός από τους γραφίστες τους.
    http://goo.gl/ZPRIh
    Θυμίζει κάτι στη πράξη; Κλίμα/εποχή/παρέας/mood/old vinyl microstore;

    Αγγελάκης, bokomolech, Ανεστόπουλος: οι hipsters βεβαίως και τους ακούνε. Όπως και τους Υδρο, Nalyssa, DrogAtec και λοιπούς ετερόκλητους, μόνο και μόνο αφού είναι στο συγκεκριμένο label... Ακρίτως (και εννοείται ότι θα ακούσουν λιγότερο κάτι 90ς Βokomolech πχ. (αν και το ό,τι ελληνικό και post 80s "rock" εμπίπτει προσφάτως στο κύκλο ενδιαφερόντων της χιπστερίας).

    Θα συμφωνήσω πλήρως ότι υπάρχουν ΔΙΣΚΟΙ και δίσκοι της Inner Ear. Για άλλους περισσότεροι στη πρώτη κατηγορία και για άλλους (εμού συμπεριλαμβανομένου) λιγότεροι. Όπως επίσης δεν νομίζω να διαφωνεί κανείς ότι το συγκεκριμένο label είναι αξιέπαινο και κάτι που έλειπε από τα εγχώρια μουσικά δρώμενα.

    Τώρα Φώντα, για τη περίπτωση της Monika, προσωπικώς δεν ανήκει στα ενδιαφέροντά μου, αλλά ούτε και θα την κρίνω αρνητικά σε αυτό που κάνει, γιατί και ποιοτικό είναι και το κάνει καλά. Και όσους αγγίζει καλώς ακολουθάνε και παθιάζονται. Το Jazz & Τζαζ ωφείλει να καλύπτει τις όποιες ιδιαιτερότητες, από τη στιγμή που το σύγχρονο ελληνικό τραγούδι είναι στη σφαίρα των θεμάτων που το αφορούν ως ύλη και όποιον δεν τον ενδιαφέρει δεν το διαβάζει. Αλλά δεν τσινάει για το ποιός επιλέγεται να μπει εξώφυλλο. Τόσο απλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Κάποιος ΙΤ κάτι θέλει να πει στο cbox. Για να τον ακούσουμε…

    13 Δεκ 12, 15:23
    ΙΤ: αμα η διαφορετικη γνωμη ειναι κακια,τοτε ναι ειμαστε κακοι
    13 Δεκ 12, 15:23
    ΙΤ: αμα ειναι να συμφωνουμε σε ολα για να γινουμε καλοι
    13 Δεκ 12, 15:51
    ΙΤ: και βασικα τωρα ειδα το χαρακτηρισμο ''ανοητα'' γιατα σχολια,νομιζω οτι μαλλον εσυ εισαι ανοητος που προσπαθησεις να μας πεισεις για τη Μονικα
    13 Δεκ 12, 16:01
    ΙΤ: ο δισκος της Μονικα ειναι καλος ( δεν τον παλευω σαν υφος προσωπικα) με ωραια παραγωγη και πολυ καλες ενορχηστρωσεις και με σωστη αντιληψη περι ποπιουλαρ τραγουδοποιιας (οντας αμεσο και μελωδικο)

    Του απαντώ…

    13 Δεκ 12, 16:03
    Φ.Τ.: ΙΤ μην ξαναφήσεις μήνυμα στο cbox, γιατί λες βλακείες. Σχολίασε στα σχόλια άμα θέλεις. Εγώ δεν είπα κανέναν ανόητο. Ξεστραβώσου και διάβασε καλά τι έγραψα.

    Συνεχίζει

    13 Δεκ 12, 16:03
    ΙΤ: αλλα μετα απο 4 χρονια ακουγετε παρωχημενο (για το Avatar λεω) και εντελως εκτος εποχης και δε το διασωζει η μελωδικη κατευθηνση του,οποτε μπραβο της αλλα μη το κανουμε και θεμα ομως
    ΙΤ: ε εισαι βλακας,μαλλον οτι θες λες,ξαναδιαβασε εσυ τα σχολια σου ρε βουρλο


    ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΒΛΑΚΑΣ ΚΑΙ ΒΟΥΡΛΟ ΙΤ ΑΣΕ ΝΑ ΤΟ ΚΡΙΝΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ.

    Εγώ έγραψα πως "τα σχόλια είναι ανόητα (στερούνται νοήματος δηλαδή)". Δεν είπα κανέναν ανόητο. Έγραψα δηλαδή πως τα σχόλια δεν έχουν νόημα.

    Προσπάθησα εγώ να πείσω κανέναν για τη Monika; Δεν ενδιαφέρομαι να πείσω κανέναν ρε μεγάλε. Όποιοι πείθονται, πείθονται μόνοι τους. Εμένα περιμένουν να τους πείσω;

    Ώστε είναι παρωχημένος ένας δίσκος του 2008; Τι μας λες μωρέ; Να σε πάρουμε να γράφεις δισκοκριτικές στο δισκορυχείον, γιατί δεν προλαβαίνω. Δηλαδή εγώ που ακούω το «Φορτηγό» του Σαββόπουλου μετά από 46 χρόνια και ανατριχιάζω θα κάθομαι ν’ ακούω τον έναν και τον άλλον να μου λέει ότι είναι «παρωχημένο»;
    Α παράτα μας ρε, που χαρακτηρίζεις κιόλας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Μπορεί κάποιος να μας διαφωτίσει ποιοι είναι αυτοί οι χίπστερ? Όχι με αοριστολογίες, συγκεκριμένα πράγματα. Επίσης ποιες είναι οι διαφορές τους με τους ελιτιστές και τι πρέπει να ακούει κάποιος για να μην χαρακτηριστεί τίποτα από τα δύο.

    Μου φαίνεται πολύ τραβηγμένο αυτό που λέει ο Spacefreak ότι οι χίπστερς τελευταία άρχισαν να βάζουν χέρι και στα post 80s, δηλαδή χίπστερ δεν είναι μόνο η θεία μου που ακούει Πασχάλη Αρβανιτίδη και ο παππούς μου που άκουγε Τζαβαδαμασκούκα!!!!!!!!

    Και για να μην ξεφύγω από τα θέματα και με μαλώσει ο Φώντας, το Jazz & Τζαζ και το κάθε περιοδικό μπορεί να βάζει ότι εξώφυλλο του καπνίσει, ο ίδιος ο Φώντας είχε πει στην αναρτηση του SONIK 50 χρόνια ελληνικό ροκ / Κρίσεις εξ απαλών ονύχων... (υγιής υπότιτλος κατόπιν εορτής) "Κοιτώ τα εξώφυλλα και αναλόγως… τσιμπάω." οπότε μάλλον περισσότερο συμφωνείτε παρά διαφωνείτε.

    ar.haf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Δεν μαλώνω κανέναν. Προς θεού. Απλώς λέω πως τα σχόλια πρέπει –όσο είναι εφικτό– να σχετίζονται με τα θέματα των αναρτήσεων.

    Όταν έγραψα «κοιτώ τα εξώφυλλα και αναλόγως… τσιμπάω», δεν εννοούσα τη φωτογραφία του εξωφύλλου μόνο. Κυρίως, εννοούσα, τα θέματα που αναγράφονται στο εξώφυλλο. Δηλαδή, για να δώσω ένα παράδειγμα. Εγώ θα… τσίμπαγα (όσον αφορά στο συγκεκριμένο Jazz & Τζαζ) όχι μόνο από τη Monika στο εξώφυλλο, αλλά και από εκείνο το… Franco Battiato: Early Progressive Days… ή από κάτι άλλο ενδεχομένως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. βασικα ρε συ πως την εχεις δει? ειναι αποκλειστικο προνομιο σου να χαρακτηριζεις κατι?
    αμα ειναι κλεισε και τα σχολια ρε φιλος,τι μας το παιζεις οτι εισαι ανοιχτος σε ολα και αλλα τετοια ωραια?και ναι ενας δισκος του 2008 μπορει να ειναι παρωχημενος , ακομα και ενας δισκος του 2012 μπορει να ειναι παρωχημενος και μη κανεις χαζες συγκρισεις με ανομοια πραματα,καταλαβιανεις πολυ καλα τι θελω να πω,αν οχι τραβα κανε ριβιουζ στο Burda και οχι στο Ταζ και Τζαζ,α, και μη παιζεις με τις λεξεις το ''ανοητα'' δεν πηγαινε στο χωρις νοημα και οτι θες πες εσυ,συγκρατησε τα νευρα σου ,εισαι και μεγαλος ανθρωπος θα μας παθεις τιποτα

    ΙΤ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατ’ αρχάς δεν γουστάρω –και το λέω γενικώς– όσους έρχονται φτιαγμένοι (από άλλες αναρτήσεις) για να μου την πέσουνε. Ένα αυτό.

      Δύο. Δέχομαι οποιαδήποτε κριτική επί της ουσίας. Αγόρασε το περιοδικό. Διάβασε τη συνέντευξη της Monika και πες ό,τι θέλεις. Πες ότι τη βρήκα αδιάφορη, ότι… ότι… ότι… είναι δικαίωμά σου. Πες επίσης ότι δεν σου αρέσει η Monika, πες και ότι το “Avatar” είναι παρωχημένο. Δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα.

      Όταν όμως μου λες για… Ταματάδες (στο εξώφυλλο του Jazz & Τζαζ) και Inner Ear (η Monika δεν έχει καμμία σχέση με την Inner Ear –το ξαναλέμε– αφήνοντας υπονοούμενα ότι κάτι τρέχει μεταξύ εμού και της εταιρείας) τότε έχω όλο το δικαίωμα να γράψω για «ανόητα σχόλια».

      Εδώ και πολλά χρόνια προσπαθώ να αποφεύγω τη λέξη «παρωχημένο» (για να περιγράψω κάτι αρνητικώς) γιατί τη βρίσκω ανόητη (τη λέξη). Η αλήθεια είναι πως (για μένα) δεν υπάρχει παρωχημένη μουσική. Παρά μόνον –το πανθομολογημένο– καλή και κακή.

      Διαγραφή
  23. Ωραίο και χιουμοριστικό το βιντεάκι, δηλαδή αν κατάλαβα καλά χίπστερ είναι αυτός που την δεκαετία του '90 τον αποκαλούσαμε "ο τύπος με τα κοκκάλινα γυαλιά" και αργότερα εξελίχθηκε σε indie, με λίγα λόγια χίπστερ είναι αυτός που παρακολουθεί την σύγχρονη alternative σκηνή, αν δεν καταλαβαίνω κάτι σωστά διορθώστε με.

    ar.haf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πισω απο αυτα κρυβεται ο αιώνιος διάολος-το χρημα.οι χιπστερς δημιουργήθηκαν για να κονομάνε τα φρη πρες,το vinyl microstore και διαφορα μπαρ(bιοs).συμπλεγματικά παιδιά μικροαστών,που δεν έχουν διαβασει κανένα βιβλίο στη ζωή τους,οι οποίοι το παιζουν ελιτιστές και ακόλουθοι μιας κλασσικής μεγαλοαστικής νοοτροπίας.εξ'ου και η μανία τους με τον Χατζιδάκι και η απέχθεια τους για τον Θεοδωράκη-αυτός ασχολείται με τον λαό,δεν ειναι σικ.ζουν αυτοί και οι καλλιτεχνες που ακούνε-κυρίως της inner ear-σε άλλη χώρα-μάλλον την αγγλία ή τη νεα υόρκη-λες και η ελλάδα δεν έχει προβλήματα.αληθεια πως ζούνε,έχουν δουλειά?
      όπου τους βρείτε,ασ'το καλύτερα γιατι θα πεσει ψαλίδι
      δεξι σεντερμπακ

      Διαγραφή
    2. Δεξί σεντερμπακ, τυχαίνει να γνωρίζω την παρεούλα των ανεργομουστακαλήδων μπαροαστών της Αθήνας και είσαι σ όλα μέσα!

      Με τις Μόνικες, την Inner Ear και τους λαπτοποηλεκτρονικάδες είμαι απέναντι. Το όλο πακέτο τους ακουμπάει και παρτουζώνεται με τους κατ' επάγγελμα ευαισθητούληδες του ρακόμελου. Όπως και οι ανιδιοτελείς Ατενίστας, οι φρηπρεσιές και οι λοιπές τρεντιές που βασίζονται στα δανεικά της λαμογιοελλάδας.

      Από το ρακάδικο της Περικλέους, στο Βερολίνο πάραυτα! Να ζήσουν τη κάβλα τους όσο προλάβουν. Έτσι και αλιως, όπως πηγαίνει το τρένο αγκαλιά με τη συγκεκριμένη παρεούλα, θα καταντήσει σε μερικά χρόνια σαν τη 4AD τη Kranky ή τη Constellation. Μανιέρα για υπνοθεραπεία...

      Ξέχασες όμως να μου αναφερεις τη λατρεμένη Λένα Πλάτωνος. Και τα fados που φοριούνται πολύ τελαυταία (όπως στα 90s το latin). Και είσαι και καπου λάθος. Διαβάζουν πολύ τα παιδιά, τα βιβλία της πασιονάριας του Αντιαριστερισμού Σώτης και τα εντιτόριαλς των Γεωργελέ-Τσαγκαρουσιάνων.

      Αδικαιολόγητος! Όπως και ο -ναι μεν αλλά- spacefreak και ο Αρούλης Κ. Καταδικαζεστε σε καταναγκαστικη πετραιλαιοποσία στο γνωστό στέκι της οδού Κολοκοτρώνη.

      Ο Τρούσας στη κοσμάρα του όπως πάντα, δεν έχει καταλάβει τιποτα για το έγκλημα. Ψάχνει για κιθαροσολί στους Τζαβαδαμασκούκα. Μέχρι και η Μονικα το ταβανι κοιτάζει. Μπας και δει το Μπατιάτο να πεταει. Ή στη καλυτερη ανακαλυψει τι θα πει ελληνικο τραγούδι.

      Αλδεβαραν - Αν δε βαραν

      Διαγραφή
    3. Μας έβαλες όλους μέσα; Μπας και ξέχασες κανέναν απ’ έξω;

      Ξέρεις που κάνεις λάθος εσύ; Στο εξής απλό. Χρεώνεις στον χιπστερισμό ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει. Το ότι τα free press π.χ., τα μαγαζιά ή ό,τι άλλο αγκάλιασαν το ένα ή το άλλο μας οδηγεί να συμπεράνουμε κάποια πράγματα για τα free press ή τα μαγαζιά (σίγουρα) και όχι (αναγκαστικώς) για το «ένα» ή το «άλλο».
      Λοιπόν, εγώ σου λέω και το υποστηρίζω πως υπάρχουν πράγματα απ’ αυτή την ιστορία –ή από ανθρώπους που συνέπεσαν με αυτή την ιστορία και τους μπουρδούκλωσαν, ή μπουρδουκλώθηκαν από αφέλεια (η αφέλεια δεν είναι αμαρτία)– που θα μείνουν, θα εξελιχθούν και θα προχωρήσουν. Όπως υπήρξαν και πράγματα από το punk και το dark wave των 80s (αν μιλάμε για μουσική), το electro και το «έντεχνο» των 90s κ.ο.κ. που προχώρησαν τα επόμενα χρόνια. Και τότε κάποιοι τους έβριζαν όλους, τους τσουβάλιαζαν συλλήβδην όπως κάνεις τώρα εσύ. (Π.χ. τα editorials του Γεωργελέ με τα αντίστοιχα του Τσαγκαρουσιάνου δεν έχουν καμμία σχέση – αλλά, είπαμε, εσύ τα βλέπεις όλα ίδια).
      Όμως, δεν προχωράει τίποτα έτσι. Με εξυπνάδες και λόγια του σωρού δεν λύνεται ο κόμπος. Υπάρχει ταλέντο σε κάποιους, και σε κάποιες, και θα το δείξουν ακόμη περισσότερο τα επόμενα χρόνια. Το ζήτημα είναι να μπορεί κάποιος να το δει εγκαίρως αυτό και να το αναδείξει. Εγώ από τη μεριά μου προσπαθώ. Δεν ξέρω αν το καταφέρνω. Πολλοί δεν πείθονται με τίποτα. Αλλά δεν είναι και στόχος μας αυτός. Να… αλλαξοπιστήσουμε τους άλλους. Στόχος δικός μου είναι να πω σε κάποιους πως αξίζει να συνεχίσουν. Να μη μασήσουν. Να μην τα παρατήσουν.

      Διαγραφή
    4. Μπορεί να είναι βάσιμα αρκετά απ' όσα αναφέρεις Αλδεβαραν, αλλά χάνεις το όποιο δίκιο σου με τον εμπαθή τρόπο που τα γράφεις.

      Προσωπική μου άποψη επί του σχολίου σου, διότι δεν γνωριζόμαστε για να μιλήσω περί κινήτρων...

      ΥΓ. Ο Τρούσας και κεραίες έχει και μυαλό για να οσμιστεί το "έγκλημα". Τυχαίνει όμως να δίνει προτεραιότητα σε άλλα, όπως στο πως μιλάει μέσα του η κάθε μουσική και όχι στο περιτύλιγμά της. Εξ' ου και τα σχόλιά του. Το δικό σου μέγιστο λάθος είναι ότι τα τσουβαλιάζεις όλα στην ίδια παρέα. Λες και το κυνήγησαν οι ίδιοιι οι καλλιτέχνες να γίνουν λάβαρο συγκεκριμένης υποκουλτούρας...

      Διαγραφή
  24. Κοντά είσαι ar.half. Για να γίνουμε λοιπόν και πιο παραστατικοί, ιδού και η εικονογραφία...

    http://goo.gl/iRUF2


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. η μονικα και το 90% του καταλογου της inner ear ειναι για υπνηλιες-μουσικη ανελκυστηρα σε τρεντυ εμπορικο βουπου και βαρια βαρια να ντυνει βιντεακια σε εκπομπες στεφανιδου-μενεγακη(οριστε μια προταση για το επομενοι εξωφυλλο!!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Εντυπωση μου εκανε στο CBOX το σχολειο του ''ΕΤ ΓΟ ΗΟΜΕ΄΄οτι η Diana Krall AΡΕΣΕΙ [Eμφανησιακα] ακουσον ακουσον ...μονο σε γερουs. Αληθεια ''ΕΤ ΓΟ ΗΟΜΕ '' ποσεs φορεs εχειs δει το ''Brokeback Mountain'';

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Μην τρως κοκκινιστά τα βράδια, γιατί βλέπεις εφιάλτες.

    Καλά, η Inner Ear φτιάχνει muzak για… μουζακάδες. Πες μας κι άλλα…

    Πάντως και το επόμενο εξώφυλλο ελληνικό θα είναι… μάλλον. Όχι από… εκδίκηση, αλλά από υποχρέωση (με την τιμητική έννοια) προς ένα μεγάλο παίκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. δεν ειναι ολα κακα της Inner Ear βεβαιως,των Baby Guru το βρηκα ας πουμε πολυ καλο (μ'αρεσε που Can-ιζε αλλα υπηρχε και η μελωδικη προσεγγιση οπως οφειλει ο καλος ο ποπστερ),επισης δεν ειπα εγω οτι η Μονικα ειναι στην Ear , επισης υπαρχει μια ''επιεικια'' προς την Ear και δεν την χρεωνω σε σενα ,μπορει να ειναι καλοι προματζηδες,μπορει να εχουν φιλους στα μιντια και στα στρειντια,μπορει,μπορει,μπορει χιλια δυο,αν δε θες εσυ να δεις το ελαφρυ σπρωξιματακι που τους γινετε με γεια σου με χαρα σου,εμενα αυτη ειναι η γνωμη μου και μην αρχισεις παλι τα''περι ονειρων'' και ''ανοητων'',επισης για το φιλο που αποκαλει (σχεδον) αντρο των χιπστερς το Vinyl Microstore μαλλον τα'χει χαμενα, μηπως και το Overdub ηταν η Βιβλος των Hips?...μηπως και ο Λωτος στη Σαλονικα ηταν και αυτο η χαρα του χιπστερ? ειπαμε να λεμε μαλακιες φιλος αλλα οχι και ετσι!

    ΙΤ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μαλλον εισαι θαμώνας του συγκεκριμένου διακάδικου..μπράβο!όλοι οι λούστροι οι χιπστερς εκει πάντως μαζεύονται,μια βόλτα απ'εξω αρκει.
      η μπίζνα καλά κρατεί.
      δεξι σεντερμπακ

      Διαγραφή
  29. Τους έλληνες χίπστερς (να μιλάμε γι’ αυτούς – δεν ξέρω τι γίνεται στη… Μαλαισία) τους αποκαθήλωσαν εκείνοι που τους ανέδειξαν. Αντιλήφθηκαν δηλαδή το κενό κι είπαν να το κλείσουν στα γρήγορα και όπως-όπως. Ok. Το θέμα είναι αν έμεινε τίποτα απ’ όλη αυτή την ιστορία. Κάτι περισσότερο δηλαδή από τα τατουάζ, τα μούσια και τις τραγιάσκες… Ας βρεθεί λοιπόν κάποιος απ’ αυτούς, ή κάποιος που στάθηκε δίπλα τους τέλος πάντων, να γράψει την ιστορία τους. Να γίνει ο νέος… Τουρκοβασίλης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Μπα, θα ήταν μάλλον βαρετή μια Τουρκοβασίλεια απόπειρα με δαύτους. Ούτε τσαμπουκάδες, ούτε drugs, ούτε σεξ, ούτε μικροπαραβατικότητες θα 'χε η ιστορία τους. Για τα ρακόμελα που αναφέρει και ο Ανδεβαράν θα παιδεύονταν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. ωχ μωρε δεξι σεντερμπακ,ποσο χαπας εισαι μωρ'αδελφε? θαμωνας δεν ειμαι ,δεν ειμαι καν απο Αθηνα ,αλλα ειμαι πελατης (... ταχυδρομικως) απο τοτε που ανοιξε,θυμαμαι οτι εφερνε πραματα που κανεις αλλος δεν εφερνε,μετα ηρθε το ιντερνετ ολοι ξεστραβωθηκαν και το παιζαν γκουγκλοξερολες,και αν νομιζεις οτι οι χιπστερς ακουγαν (που δεν υπηρχαν τοτε) A Small Good Thing-Sonic Catering Band-The Chris Danforths-Absurd (οτιδηποτε)-Εδω Records (οτιδηποτε)-Moondog-Ativin-Keiji Haino-Massona και δε ξερω γω τι αλλο,ε τοτε,μπραβο τους!παρ'ολα αυτα καταλαβαινω τι λες,ειναι μια (ισως) μεγαλη παρεα χαλβαδοημιακαδημαικων μπουμπουνων που νομιζουν οτι ξερουν τα παντα (οχι τα ασπρομαυρα αρκουδακια)και πινουν και κανα ψιλο και δε παλευονται μετα...Spacefreak ιο γλυψιματικο σχολιο προς τον Τρουσσα δεν εχω ξαναδει '' Τυχαίνει όμως να δίνει προτεραιότητα σε άλλα, όπως στο πως μιλάει μέσα του η κάθε μουσική και όχι στο περιτύλιγμά της.'' εδω εχουν επισημανθει λαθη σε νουμερα και κωδικους δισκων,εχουν κατακεραυνωθει αλλοι γιατι γραψαν λαθος ημερομηνιες,σε αλλους καταλογισε ασχετοσυνη γιατι ειχαν λαθος γραμμενο ενα ονομα,δε τον νοιαζει τον Φωντα το περυτιλιγμα ρε,μονο η μουσικη! βεβαια το να εισαι Info Freako δεν ειν'κακο απλα μου ακουστηκες πολυ γλειψ ρε Διαστημοφρικε!

    ΙΤ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Ναι, εντάξει. Δεν είχε άλλη δουλειά ο spacefreak από το να γλείφει εμένα.

    Τι info-freako ρε ΙΤΤ; Δεν έχει σχέση, αλλά και να έχει το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Το να μου γράφουν κάποιοι τον JΙΜΙ Hendrix ως JΙΜΜΥ Hendrix δεν είναι… γροθιά στο κατεστημένο, είναι ασχετοσύνη. Αυτό δε σημαίνει λοιπόν πως όταν αντιμετωπίζουμε τέτοιες… σοφίες και τις διορθώνουμε δεν γινόμαστε, την ίδια ώρα, λιώμα με τον Jimi.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ναι βρε ΙΤ, με ενδιαφέρει να γλύφω το Φώντα να με πάρει στο Jazz & Τζαζ μπας και βγει κανά χρήμα δύσκολες μέρες που ΄ναι τώρα...

    Σοβαρά τώρα, τυχαίνει εγώ και ο Φώντας να έχουμε πει και δυο κουβέντες παραπάνω ώστε να διαισθάνομαι πως λειτουργεί και απολαμβάνει τόσο ετερόκλητες μουσικές. Και πολλοστές φορές έχουμε διαφωνήσει στο παρελθόν, ειδικά για τα εγχώρια, αφού θεωρώ την ελληνική rock/pop (πέστην όπως θέλεις) διαχρονικά -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- "άνευ ουσίας, άνευ σημασίας"...

    Πάμε γι άλλα και θα σε παρακαλέσω να είσαι πιο προσεκτικός στις κρίσεις σου για άτομα που δεν γνωρίζεις. Υπάρχει διαφορά μεταξύ του αντιλαμβάνεσθεν και του είναι, εκτός αν έχουν μπερδέψει το μυαλουδάκι σου οι πολλές ακροάσεις CDRs της Absurd.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Ένας έξυπνος εδώ δεν έχει βρεθεί να γράψει τι δουλειά έχει η μόνικα σε ένα περιοδικό για τζαζ, (το οποίο να υπενθυμίσω δεν λέγεται "χρυσές μελωδίες και ενδιαφέροντες δίσκοι κ προσωπικότητες"); Το λιβάνι του φώντα είναι ανά δύο σχόλια "να μη μιλάνε όσοι δεν αγοράζουν το περιοδικό". Το θέμα φώντα είναι ότι το αγοράζουμε, και με κάτι τέτοια μπαίνουμε σε σκέψεις. Εκτός αν σε ένα περιοδικό για τζαζ και δημιουργική μουσική έχουν τοποθετηθεί τόσο σωστά για μας τα μεγέθη και βλέπεις το όνομα του φρανκ ζάπα με μικρότερα γράμματα από της κοπέλας. Για να μη σε κουράζω και μου την πέσεις, λέω απλά ότι η δύναμη του περιοδικού ήταν η εξειδίκευσή του και η αφοσίωσή του σε χώρους και πληροφορίες που άλλα έντυπα ή websites δεν αφιερώνουν. Γι'αυτό και το αγοράζουμε. Αντί απάντησης, σου προτείνω μόνο να το σκεφτείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.

    Όποιοι είναι φανατικοί αναγνώστες του Jazz & Τζαζ ξέρουν πως, εγώ, έχω γράψει στο περιοδικό για την Βούλα Πάλλα, τον Βασίλη Τερλέγκα, τον Λάκη Αλεξάνδρου κι ένα σωρό κι ακόμη… Στη Monika θα κόλλαγα;
    Επίσης, όσοι αγοράζουν και διαβάζουν το Jazz & Tζαζ ξέρουν πως το περιοδικό δεν είναι μόνον ένα… Jazz περιοδικό, αλλά κι ένα… & Tζαζ περιοδικό. Γράφουμε για ό,τι θέλουμε, αρκεί αυτό να ταιριάζει με τα χνώτα μας, μ' ένα κάποιο κλίμα δηλαδή.

    Να μου στείλει κάποιος ένα σοβαρό κείμενο, με άποψη, για το σκυλάδικο (τον Ήχο της Ομόνοιας ας πούμε) κι εγώ του υπόσχομαι πως θα κάνω τα πάντα για να το δημοσιεύσω στο περιοδικό. Και θα είμαι και υπερήφανος, ως αναγνώστης, γι' αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Εν πάση περιπτώσει. Σέβομαι τους αναγνώστες του περιοδικού, όσο ελάχιστα άλλα (ξέρω τι λέω). Έχω όμως την πεποίθηση πως ουδείς ένοιωσε προσβεβλημένος με το εν λόγω εξώφυλλο. Αλλά και πάλι δεν μπορώ να αποκλείσω τίποτα. Πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που θα γκρινιάζουν για το οτιδήποτε. Και καλώς πράττουν δηλαδή. Εκείνος που δίνει, επί χρόνια, τα φράγκα του έχει ένα λόγο παραπάνω.

    Ξαναλέω όμως πως επί της ουσίας κριτική δεν γίνεται. Ο Κορνήλιος Διαμαντόπουλος (και όσοι διαβάζουν Jazz & Τζαζ ξέρουν τι εστί Κορνήλιος, τι κείμενα γράφει, σε τι Θεό πιστεύει) ήταν εκείνος που επιθύμησε όσο κανένας άλλος μας να μιλήσει με τη Monika. Και αυτό για μένα λέει πολλά (το ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος δηλαδή ανέλαβε τη συνέντευξη). Όπως πολλά, για μένα, λέει και η κουβέντα τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Πήγα να γράψω κάτι για το σκυλάδικο, αλλά σταμάτησα. Γιατί, ένας μόνο μπορεί να γράψει για το σκυλάδικο: Εσύ Φώντα! Τι θέλεις και ασχολείσαι με άλλα; Γράψε για τα θέματα που κατέχεις.
    Μήτσος.
    Ένας σκυλάς. Θαυμαστής σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συγκινούμαι με κάτι τέτοια…
      Κόποι τόσων χρόνων φαίνεται πως δεν πήγαν χαμένοι…
      Νάσαι καλά Μήτσο μας…
      Μου δίνεις θάρρος...
      Πέρνα κανα βράδυ από το Σου Μου…
      Κερνάω…

      Διαγραφή
  38. καλα ρε Διαστημοφρικε μη φρικαρεις! αν και διεκοψα την ακροαση του καινουριου 18απλου Merzbow για να σου απαντησω, να σου πω οτι εχεις δικιο ρε φιλε! (doctor's orders)

    IT

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Σου εύχομαι ν΄αντέξεις και να προχωρήσεις μετά στο 50πλο του στην Extreme...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. στο τσακ ημουν να το αγορασω το 50απλο αλλα λεω να πουλησω κανα νεφρο και το σπιτι μου ν'αγορασω αυτο

    http://vimeo.com/53441332

    ΙΤ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. TO ''High Blues'' Aπο τουs Astrid einai οντωs killer

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Γνώμη μου είναι ότι εστιάζετε λάθος. Το θέμα δεν είναι το ότι η Μόνικα επιλέχθηκε για εξώφυλλο. Επίλογη των ιθύνοντων του περιοδικού είναι και είναι σεβαστή επιλογή. Το θέμα είναι οι λόγοι για τους οποίους επιλέχθηκε για εξώφυλλο. Και η συνέντευξη των Hidden Orchestra είναι εξαιρετική, όμως δεν έγιναν εξώφυλλο. Μήπως αν οι Hidden Orchestra έμφανίζονταν στην Στέγη και η Μόνικα κάπου αλλού, θα ήταν εξώφυλλο αυτοί και όχι η Μόνικα; Ίσως λοιπόν, οι λόγοι για τους οποίους επιλέχθηκε η Μόνικα δεν είναι απλά αισθητικοί λόγοι, αλλά οικονομικοί...
    Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Το περιοδικό είχε την πρόθεση να κάνει τη Monika εξώφυλλο από καιρό. Και όχι μόνον τη Monika, αλλά και άλλους έλληνες καλλιτέχνες.

    Για πάρα πολλά χρόνια τα εξώφυλλα του περιοδικού ήταν ίδια με τα του CD. Αυτό περιόριζε τις επιλογές μας. Δεν μπορούσαμε να έχουμε CD Coltrane και εξώφυλλο Diana Krall π.χ. Από τη στιγμή που αποσυνδέθηκε το εξώφυλλο του CD από το εξώφυλλο του περιοδικού έχουμε μεγαλύτερη ευελιξία, πράγμα το οποίον αποδεικνύουμε κάθε μήνα.

    Το ζήτημα με το τωρινό εξώφυλλο της Monika ήταν καθαρά θέμα timing. Όπως έγραψα και πριν λίγες μέρες…

    13 Δεκεμβρίου 2012 3:08 μ.μ.

    «Το Jazz & Τζαζ αντιμετωπίζει τη Monika μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο του σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού, κι επειδή για εμάς (ως μουσικό περιοδικό) είναι μια ξεχωριστή δημιουργός (βάσει των μέχρι σήμερα δουλειών της δηλαδή) βρήκαμε το timing να την κάνουμε εξώφυλλο. Τι να συζητήσω επ’ αυτού; Αν κάναμε καλώς ή κακώς; Εγώ λέω ότι κάναμε πολύ καλώς και πως αργήσαμε κιόλας».

    Και κάτι σημαντικό. Το JAZZ & TZAZ ΔΕΝ ΣΤΗΝΕΙ ΠΛΗΡΩΜΕΝΑ ΕΞΩΦΥΛΛΑ. ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΠΟΤΕ. Τα εξώφυλλα αποφασίζονται από τη διεύθυνσή του (και μόνον), με γνώμονα την εικόνα του περιοδικού και τίποτ’ άλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. να πω και εγώ μια γνώμη, σαν αναγνώστης του περιοδικού από χρόνια, αν και όχι τακτικός πλεόν για πρακτικούς λόγους (δεν μένω Ελλάδα μόνιμα).

    Ούτε και εμένα ενθουσιάζει εξώφυλλο Μ., για τον λόγο που προαναφέρθηκε σχετικά με την jazz θεματολογία. Δεκτό αυτό που λέει ο Φώντας σχετικά με το "...Τζαζζ" του τίτλου. Ωστόσο θα προτιμούσα το "τζαζζ" να αφορά πράγματα και καταστάσεις που δεν θα βρουν τον δρόμο τους στο mainstream (όπως ο ήχος της Ομόμοιας). Για την Μόνικα, δεν νομίζω ότι θα μου πει το περιοδικό κάτι που δεν ξέρω. (όσο για την συνέντευξη, είμαι πολύ επιφυλακτικός γενικότερα με τις συνεντεύξεις, τις θεωρώ σε γενικές γραμμές ευκολία. Κριτικός λόγος και έρευνα λείπουν από τον τύπο, όχι κουβεντούλα ).

    Λεχθέντων αυτών, βρίσκω τα περισσότερα σχόλια εδώ άκυρα. Κατ'αρχήν, το Jazz&Τζαζζ είναι ένα από τα ...3; σοβαρά έντυπα της Ελλάδας, να του την πέφτουμε και να μην το αγοράζουμε για το εξώφυλλο Μόνικα το βρίσκω εντελώς λάθος - και σίγουρα δεν είναι συμπεριφορά ώριμου αναγνώστη. Έχει δίκιο ο Φώντας να ζητάει σοβαρή κριτική και όχι απωθημένα (κατά της Μόνικα, των χίπστερς, των ατενίστας, της εμπορικότητας κτλ) στα σχόλια.

    Νίκος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή