Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013

THE FLASH FEVER ρώσοι ακατέργαστοι

Καινούρια ρωσική μπάντα από την Πόλη του Αγίου Πέτρου (και όχι Αγία Πετρούπολη), οι Flash Fever είναι ένα full power-trio (Boris Shulman φωνή, μπάσο, Slavik Lobanov κιθάρα, φωνή, Sasha Markov ντραμς) με ήχο υπερδυναμικό, όχι πολύ μακρυά από τα private seventies αμερικανικά πρότυπα (Orange Wedge, Totty, Poobah, ODA και τα ανάλογα). Και το λέω τούτο έχοντας κατά νου τόσο την ποιότητα του δικού τους ήχου στο πρώτο φερώνυμο LP τους [69Watt/ Anazitisi Records, 2013], όσο, βασικά, και την παραγωγή που… παραείναι «θαμπή» και «αλήτικη».
Δεν μπορώ να γνωρίζω ποιες είναι οι επιρροές των Ρώσων –κι αν έχουν κατά νου το αμερικανικό hard rock των seventies– εκείνο όμως που ακούω τους φέρνει σε ευθεία γραμμή με μιαν αυθεντική όσο και «υποχθόνια» καταγραφή ενός αφηγηματικού τρόπου, που ναι μεν εκκινεί από τους Cream και τους Experience, αλλά που καταλήγει να ενσωματώνει ποικίλα στοιχεία από διάφορες εκφάνσεις του σκληροπυρηνικού rock· και όχι μόνον του rock… Καθότι υπάρχουν tracks (άκου το “Madness” φερ’ ειπείν), τα οποία μπορεί να περνούν ακόμη και από το rapcore των Beastie Boys – πάντα, όμως, μέσα από μια «πνιγηρή» και «στα όριά της» παραγωγή, που τα τοποθετεί χρονικώς πιο πίσω. Ριφ επί… ριφών (με fuzz ή χωρίς), μπασογραμμές «ακούνητες» πάνω στις οποίες στηρίζεται η συνολική παραγωγή, βεβαίως καταιγιστικό drumming και ακόμη δύο lead τραγουδιστές που ναι μεν… ξελαρυγγιάζονται, αλλά με γνώση και, κυρίως, άνευ υπερβολών ή μανιερισμών. Κομμάτια όπως το “Dont leave my bed” ή το “Ambulance” (αν και όλη η πρώτη πλευρά κινείται σε υψηλά επίπεδα) αξίζει να αποτελέσουν «μέτρο σύγκρισης» για το πώς ένας παλαιός και αγαπημένος ήχος, στηριγμένος στην αγία οργανική rock τριάδα (κιθάρα, μπάσο, ντραμς), μπορεί ακόμη να κινητοποιεί.
(Τριακόσια αντίτυπα 180 γραμμαρίων, από το παράλληλο label τής Anazitisi Records).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου