Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

ΚΑΝΑΔΑΣ psych music στα τέλη των 60s

Στον Καναδά, στο δεύτερο μισό του ’60, το ψυχεδελικό rock ήταν μια πραγματικότητα τόσο σ’ ένα overground circuit (με συγκροτήματα να καταγράφουν επιτυχίες, βάζοντας τραγούδια τους στο… εθνικό top όπως οι Paupers και βεβαίως σε… τοπικότερα tops, όπως οι Collectors στο Τορόντο), όσο και στο ανεξάρτητο ή περίπου ανεξάρτητο κύκλωμα (με τις δεκάδες μπάντες να ηχογραφούν, συνήθως, σε μικρές εταιρείες). Τα συγκροτήματα που ακούγονται πιο κάτω είναι όλα από τον Καναδά, εκτός από τους Steppenwolf που ήταν… σχεδόν Καναδοί (σχηματίστηκαν στο L.A. το 1967), αφού αποτελούνταν από τρεις Καναδούς και δύο Αμερικανούς… 
1. THE COLLECTORS – Early morning 
από το LP “Grass & Wild Strawberries” [New Syndrome WS 1774, 1969] 
2. BENT WIND – Sacred cows 
από το LP “Sussex” [Trend T-1015, 1969]  
3. THE JARVIS STREET REVUE – Magic Man
από το LP “Mr. Oil Man” [Columbia ES 90020, 1970]
4. THE BRITISH NORTH-AMERICAN ACT – Don’t run away 
από το LP “In the Beginning…” [Now RSS-6700, 1969]  
5. A PASSING FANCY – Your trip 
από το LP “A Passing Fancy” [Boo BST 6801, 1968]  
6. THE PAUPERS – It’s your mind 
από το LP “Magic People” [Verve Forecast FTS-3026, 1967]  
7. STEPPENWOLF – A girl I knew 
από το LP “Steppenwolf” [Dunhill/abc DS 50029, 1968]  
8. 49th PARALLEL – Magician 
από το LP “49th Parallel” [Maverick MAS 7001, 1969]  
9. IT’S ALL MEAT – Crying into the deep lake 
από το LP “It’s All Meat” [Columbia ELS-374, 1970]  
10. MASHMAKHAN Letter from Zambia 
από το LP “Mashmakhan” [Columbia ELS-365, 1970]

11 σχόλια:

  1. τα ''κελαιδισματα'' στο Riverside των Bent Wind

    μεγαλεια...
    http://youtu.be/_CKgoAKh7bY

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ας πω με την ευκαιρία πως, εκείνη την εποχή, από τα καναδικά γκρουπ που ακούμε παραπάνω γνωστά στον τόπο μας ήταν οι Steppenwolf φυσικά (με κάμποσα 45άρια συν 2-3 LP ελληνικής κοπής) και ακόμη οι Mashmakhan με το (ελληνικό) 45άρι τους “Days when we are free/ As the years go by” [CBS BA 301286] – και τα δύο κομμάτια από το πρώτο LP τους, που περιείχε και το “Letter from Zambia”. Το “As the years go by” υπήρξε φυσικά η μεγάλη τους επιτυχία. Το είπαν, μάλιστα, και οι Idols με ελληνικά λόγια της Ρέτης Ζαλοκώστα ως «Τα χρόνια περνούν» [Pan-Vox PAN 6288, 1970].
    Τέλος, να μην ξεχάσω και την ελληνική έκδοση της Anazitisi Records του LP των Bent Wind το 2012.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να προσθέσω ακόμη πως όλα τα παραπάνω τραγούδια τα άκουσα στην δεκαετία του ’80, τότε δηλαδή που τα άκουσαν όλοι οι Έλληνες (αν εξαιρέσεις τους Steppenwolf και τους Mashmakhan, που κάποιοι, λόγω ηλικίας, τους άκουσαν στην εποχή τους).

      Διαγραφή
  3. τους Mashmakhan δεν τους ηξερα καν σαν ονομα, κατεβασα μια εκδοση δυο_σε_ενα αλμπουμ, το ακουσα προχειρα και δε με ειπε τιποτα...θα δωσω περισσοτερη σημασια αυριο

    Φωντα περι Paupers....
    δεν νομιζω οτι υπαρχει κοινο το οποιο να μπορουμε να χαρακτηρισομε ''επαρκες'' για τετοια μουσικη....μην μπερδευεσαι με τα μαλλιαρα που ακουν νεοχαρντ με ψυχεδελικα λογκος, αυτοι φτανουν μεχρι τους Iron Butterfly με το ζορι...ασε που νομιζουν οτιοι χιππηδες ''ευδοκιμησαν'' στα 70ς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Νομίζω ότι το δεύτερο MASHMAKHAN -αυτό με το σπίτι στο εξώφυλο, "Τhe Family" ή κάπως έτσι, πήγε περισσότερο στην Ελλάδα. Έβρισκα αρκετό κόσμο να το έχει στη δισκοθήκη του γύρω στα τέλη του 70 στην Αθήνα (τότε που υπήρχε η συνήθεια να μαζευόμαστε παρέα για ακροάσεις), ενώ το πρώτο ζήτημα να το 'χα δει σε δυο-τρ'ια σπίτια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επειδή εγώ είμαι πιο πολύ του pop-psych μ’ αρέσει περισσότερο τo πρώτο τους LP (ασυζητητί) – παρότι το “Letter from Zambia” θα μπορούσε να ήταν και κομμάτι των… Jade Warrior.
      Αυτό που λες πιθανώς να εξηγείται από το γεγονός πως οι… μαλλιάδες-ροκάδες της εποχής (late 70s) δεν γούσταραν τον pop-ύμνο “As the years go by”, θέλοντας να… διαχωρίσουν τη θέση τους από τους… Idols και τα ρέστα (κούνια που τους κούναγε). Συμβαίνουν, όμως, αυτά μέσα στις εποχές…

      Διαγραφή
  5. Οι The Collectors έγιναν όντως ευρύτερα "γνωστοί" τη δεκαετία του '80 με την συλλογή της EDSEL, αλλά δίσκους τους είχαμε δει από τα 70ς, ειδικά τον πρώτο ομότιτλο με το αρτ νουβώ εξώφυλλο. Από τη συλλογή ακούσαμε και κομμάτια του δεύτερου δίσκου, με τους στίχους του ποιητή George Ryga.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επειδή οι δίσκοι των Collectors τυπώνονταν στην Warner Bros στις ΗΠΑ (όπως και των Paupers εξάλλου, που τυπώνονταν στην αμερικανική Verve) δεν ήταν δύσκολο να σκάσουν και στην Ελλάδα των seventies. Το ζήτημα είναι ποιοι και κυρίως πόσοι άκουγαν Collectors στην Αθήνα το 1975…
      Απεναντίας, είναι απίθανο να έσκασαν δίσκοι των It’s All Meat ή των Jarvis Street Revue σε αθηναϊκά μαγαζιά, παρότι τα συγκεκριμένα LP είχαν τυπωθεί στην καναδική Columbia (δηλαδή σε πολυεθνική). Και τούτο γιατί αυτά τα γκρουπ δεν έκαναν επιτυχία (όπως έκαναν οι Mashmakhan π.χ.) και περιορίστηκαν προφανώς σε μια πρώτη κοπή (μόνο για τον Καναδά), που πιθανώς να μην ξεπέρασε τα 1000-1500 αντίτυπα.
      Να μην πω πως για τους Collectors σε… ξεβράκωναν στα Εξάρχεια στα μέσα του ’80, με τιμές που ξεκίναγαν από το πεντοχίλιαρο και μπορεί να ξεπερνούσαν και το δεκαχίλιαρο για mint κόπιες, όταν οι δίσκοι αυτοί είχαν στην Αμερική 1-2 δολάρια…

      Διαγραφή
  6. Τα αλμπουμ των Collectors(original) τα εχω αγορα απο ΕBAY με συνολικο κοστος+μεταφορικα και τα δυο, 80 εuro σε αρκετα καλη κατασταση.θεωρω το πρωτο τους αλμπουμ ενα απο τα καλυτερα ψυχεδελικα αλμπουμ που εχουν γραφει.το δευτερο ποιο βαρετο.Ενα απο τα καλα της συχρονης τεχνολογιας του internet ειναι οτι ξεβρακωσε ολους τους ντοπιους dealers που ειχαν θησαυρισει τοσο χρονια λογω αγνοιας της αγορας δισκων στο εξωτερικο απο τους ντοπιους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν είναι ΕΧ καταστάσεις είναι καλή η τιμή (μαζί με τα ταχυδρομικά), γιατί το πρώτο τους είναι κάπως σπανιότερο από το δεύτερο…

      Και το πρώτο είναι πολύ καλό, αλλά το δεύτερο μού αρέσει περισσότερο.

      Διαγραφή
    2. To πρωτο ειναι λιγακι ταλαιπωρημενο παιζει ομως εξαιρετικα λογω και του οτι η παραγωγη και η ηχογραφηση ειναι παρα πολυ καλη,και η κοπια ειναι καναδεζικη(green WARNER).Tο δευτερο ειναι αμερικανικη κοπια εξαιρετικης καταστασης.Προσωπικα παραδοξως στο δευτερο εχουν περισσσοτερα στοιχεια garage αν και ειναι 1969,ενω το πρωτο ειναι ενα απιστευτο λυρικο ψυχεδελικο αλμπουμ απο αρχη εως το τελος που δεσποζουν τα απιστευτα φωνητικα του Howie Vickers.Αργοτερα ως Chilliwack με απογοητευουν παρολο που εκαναν 4!!! πλατηνιενους δικους μετα το 1977!!

      Διαγραφή