Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

o ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ και ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ στην «Katyusha του ΚΚΕ»: oι αχρείαστες γραφικότητες μιας προαποφασισμένης ρήξης

Με τους λεγόμενους «σατιρικούς καλλιτέχνες» εκτός σκηνής γεννάται, συνήθως, ένα ζήτημα. Δεν ξέρεις πότε κάνουν πλάκα και πότε μιλάνε σοβαρά. Διαβάζεις συνεντεύξεις τους… και είναι για να τραβάς τα μαλλιά σου. Κάποιοι από ’μας πετάνε ένα… «αμφιλεγόμενος» ή «αμφιλεγόμενο» και καθαρίζουν. Δεν είναι όμως έτσι.
Ο καλλιτέχνης μπορεί να είναι σατιρικός πάνω στη σκηνή (γιατί αυτή είναι η δουλειά του, ζει απ’ αυτό, μην το ξεχνάμε…), αλλά εκτός σκηνής αξίζει να απεκδύεται τα… σάβανα του Διονύσου και να λέει εκείνα που πιστεύει, πραγματικά, ώστε να μπορούμε να συνεννοηθούμε. Δεν συμβαίνει. Διαβάζεις συνεντεύξεις του Πανούση και λες πως… μιλάνε ταυτοχρόνως δύο άνθρωποι. Πότε έτσι, πότε γιουβέτσι… Προσωπικά, αυτό το βρίσκω κουραστικό και το βαριέμαι αφόρητα. Δεν γίνεται να κατατριβόμαστε με το να αποκρυπτογραφούμε το κάθε υπομειδίαμα… «τι θέλει να πει ο καλλιτέχνης».
Το ένα από τα δύο τελευταία τραγούδια του Τζίμη Πανούση, που κυκλοφόρησαν πριν λίγες μέρες με το περιοδικό ΜΕΤΡΟ, έχει τίτλο «H Katyusha του ΚΚΕ» και είναι τραγουδισμένο από τον ίδιο και τον Γιάννη Αγγελάκα (το άλλο είναι η «Υγιεινή διαστροφή», ένα… dubstep με την Κατερίνα Στανίση). Η μουσική του πρώτου είναι βασισμένη στην πασίγνωστη σύνθεση του σοβιετικού Ματβέι Μπλάντερ «Κατιούσα», πάνω στην οποία στηρίχθηκε και ο «Ύμνος του ΕΑΜ». (Στα sixties η ίδια σύνθεση έγινε γνωστή στο ποπ στερέωμα ως «Καζατσόκ»).
Απρόσμενη, σε πρώτη φάση, συνεργασία – αυτή του Αγγελάκα με τον Πανούση. Όταν ο πρώτος ξεκινούσε με τις Τρύπες, ο Πανούσης είχε πιάσει ήδη κορυφή. Μπορεί να μην έχουν μεγάλη διαφορά ηλικίας –ο Πανούσης είναι 61 και ο Αγγελάκας 56–, αλλά αυτή η εξαετία ήταν καθοριστική στα μέσα του ’80.

Η συνέχεια εδώ… http://www.lifo.gr/team/music/55569 

10 σχόλια:

  1. Εξαιρετικό.Το μόνο που ίσως αποτελεί μια ακόμα ιδιαιτερότητα, είναι ότι το 78-79 κανένα απ' τα ελληνικά ροκ γκρουπ δεν θα γινόταν δεκτό να παίξει σε φεστιβάλ της ΚΝΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε διαβάζω χρόνια από το περιοδικό αλλά και το βιβλίο σου.
    Σε πολλά συμφωνούσα σε λιγοστά όχι.
    Δυστυχώς το σημερινό σου άρθρο με απογοήτευσε,'ο,τι χειρότερο έχεις γράψει.
    Κρίμα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πρώην αριστερέ πες αυτό που θέλεις με πιο κόσμιο τρόπο. Εδώ δεν είναι γήπεδο. Σε παρακαλώ…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σήμερα Φώντα με αυτό το άρθρο απλά κυνηγούσες την ουρά σου ή όπως θα έλεγε και ο Αγγελάκας "Άσε τις φιλοσοφίες, μίλας μας πιο καθαρά."

    ΥΓ. Ελπίζω να περάσει τώρα

    Ένας πρώην αριστερός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. To αρθο σου μου αρεσε πολύ Φωντα πιανει την ουσια του θεματοs.Παραβλεπω τα περι Νικολαιδη που εχω τιs αντιρησειs μου και κραταω το : Όπως, έλεγε και ο σοφός Ρασούλης… «η ζήση δε γυρνάει ριπλέι κι οι δρόμοι τρέχουν χιαστί» Εδώ είναι όλα τα λεφτα !!! Επισηs εγκρινω και επαυξάνω για την εντυπωση που ειχε κανει το αρθο του Στ. Ελληνιαδη στην ''μουσικη γενια '' το 1972 για το χαρακτήρα του ροκ.Κυκλοφορουσε από χερι σε χερι σαν ευαγγελιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Λοιπόν, μπαίνοντας στον πολύ επώδυνο κόπο τελικά να ακούσω το υπό συζήτηση «τραγούδι», διαπίστωσα ότι μάλλον καλά έχω κάνει που, από Τζιμάκεια ακούσματα, έχω μείνει σχεδόν με την πειρατική πρώτη εκείνη κασέτα του 1979 (να είναι άραγε συλλεκτική Φώντα; «Πιάνω» τίποτα στην πιάτσα;), που είχε και μια άλλη αλήθεια μέσα της, πιο πραγματολογική (π.χ. τα περί Χημείου και Μαλάμη που κάπως τα έζησα ως πρωτοετής της Νομικής τότε).
    Εάν αυτό που άκουσα είναι σάτιρα (και μάλιστα εν έτει 2015), εγώ είμαι σάτυρος…
    Πολύ καλή ανάλυση, με επιμέρους και εκ μέρους μου επιφυλάξεις π.χ. για την περίπτωση Νικολαΐδη, που πάντως προτιμώ να τον έχω στο μυαλό μου περισσότερο μέσα από τον Οργισμένο Βαλκάνιο.
    spatholouro

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίγουρα κάτι θα πιάνει η κασέτα spatholouro. Και το λέω επειδή τα τελευταία χρόνια ήρθε ξανά στην επικαιρότητα, αφού επανεκδόθηκε τόσο σε CD, όσο και σε βινύλιο.

      Διαγραφή
  7. φωντα για το τραγουδι με τη στανιση δε μας ειπεσ τιποτα

    Α.Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σχόλιο (και μάλιστα ανώνυμο), στην ανάρτηση για το τραγούδι του Πανούση, που να μας επαναφέρει στο θέμα και στο κλίμα προηγούμενων αναρτήσεων (για τις οποίες τα δώσαμε όλα…) δεν είναι της ώρας (και δεν είναι ευπρόσδεκτο ένα τέτοιο σχόλιο).

    Διατύπωσέ το αλλιώς ανώνυμε και ξαναστείλε το (άμα θέλεις, και άμα δεν σου κάνει κόπο).

    ΑπάντησηΔιαγραφή