Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015

ALEXANDROS αίθουσα ελέγχου

Λόγω Πάτρας γνωρίζω τον Alexandros από τις αρχές του ’80 –πριν το πρώτο τυπωμένο 45άρι του– όταν έπαιζε με τους 80’s Ways (με την ίδια ονομασία, λίγο αργότερα, και η εταιρεία του). Μάλιστα είχα γράψει τα σχετικά και σ’ αυτή την ανάρτηση… http://diskoryxeion.blogspot.gr/2012/06/rock-80.html, ενώ άλλες δύο (τουλάχιστον) φορές στο blog έχω αναφερθεί σ’ εκείνο το εξαιρετικό πρώτο δισκάκι του, με τα κομμάτια “No place to run” και “Tired”, ένα από τα καλύτερα electro-singles των δικών μας eighties.
Ο Alexandros στα μέσα της δεκαετίας θα κάνει κι ένα LP, το “Data”, σε δική του ανεξάρτητη παραγωγή (reissue το 2009 στην Ειρκτή), πριν μπλέξει με το… Πατρινό Καρναβάλι, κάνοντας μερικά ας-τα-πούμε-hits σε τοπικό επίπεδο. Φυσικά, όλα αυτά τα χρόνια δεν σταμάτησε να εμφανίζεται (στην Πάτρα και αλλού), να συνθέτει, να παράγει και να ηχογραφεί, πράγμα το οποίον αποδεικνύεται από το πρόσφατο άλμπουμ του στην B-otherSide που περιλαμβάνει ηχογραφήσεις του από την τετραετία 2001-2004. Στο “Control Room” (έτσι είναι ο τίτλος του νέου CD του) καταγράφονται τρία κομμάτια, μεγάλης σχετικώς διάρκειας… και ας τα δούμε κάπως πιο αναλυτικά.
Το “Control room part 1” διαρκεί λίγο περισσότερο από 23 λεπτά… και θα μπορούσε, κάλλιστα, να καταλαμβάνει την μια πλευρά ενός LP. Θέλω να πω πως το κομμάτι αντλεί στοιχεία από… παλαιότερες βινυλιακές «ηλεκτρονικές» μέρες και πιο συγκεκριμένα εκείνες των Tangerine Dream των mid-80s (“Le Parc” κ.λπ.)… και τούτο δεν το λέω για κακό. Ο Alexandros μεγάλωσε με τον αναλογικό electro-ήχο, και την υφή εκείνου δεν είναι δυνατόν να την ξεχάσει. Απλώς, οι συνθετικές κατευθύνσεις του μέσα στα χρόνια φαίνεται πως εξελίχθηκαν… από ένα new-wave και κάπως dark electro στην αρχή, σε κάτι πιο «ντανσικό» στην πορεία, και από ’κει και πέρα σε κάτι ακόμη πιο απαιτητικό να-το-πούμε, που θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί «σωστά» και τη μεγάλη φόρμα. Στο συγκεκριμένο track πάντως, που περιλαμβάνει ακόμη samples κιθαρών και φωνών, δεν θα μπορούσε να αποσιωπηθεί και μιαν επιρροή από Vangelis (ιδίως στον τρόπο χρήσης των choir vocals). Ολοκληρώνοντας θα έλεγα πως το κομμάτι αναπτύσσεται «σωστά», με τα ρυθμικά μέρη να δίνουν την πρώτη ώθηση και με τ’ ατμοσφαιρικά να παίρνουν εν συνεχεία τη σκυτάλη.
Στο σχεδόν 19λεπτο “Control room part 2” οι TD είναι και πάλι παρόντες μέσα και πίσω από τις «κιμπορντικές» συστοιχίες, με το κομμάτι να απογειώνεται στο δεύτερο μέρος του, μέσω της έξυπνης χρήσης samples παιδικών φωνών και τη γενικότερη επική διαχείριση.
Το 13λεπτο “Control room part 3” είναι το πιο περιπετειώδες track του CD, αφού οι συνεχείς ρυθμικές αλλαγές και τα αλλεπάλληλα breaks τού δίνουν μια αδιάλειπτη και ανεξάντλητη ροή. Ειδικά μετά τη μέση η σύνθεση εξελίσσεται σ’ ένα εντυπωσιακό «βαθύμπιτο» ηλεκτρονικό ντεμαράζ άμεσης λειτουργικότητας και μεγάλης ισχύος, με τα παρεισφρέοντα «παραδοσιακά» στοιχεία να την εκτοξεύουν στο διάστημα λίγο πριν το χορωδιακό κλείσιμο…
Έγραψα καλά λόγια –επειδή τ’ αξίζει– για έναν μουσικό, το έργο του οποίου γνωρίζω από τα μαθητικά μου χρόνια.
Επαφή: www.b-otherside.gr

1 σχόλιο:

  1. Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ. ΟΙ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΜΕΝ, ΑΛΛΑ ΑΝΑΔΥΟΥΝ ΑΡΩΜΑ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑ ΨΥΧΗΣ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΝ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΒΑΘΕΙΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ, ΤΟΣΟ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΑ ΣΕ ΜΙΑ ΡΗΧΗ ΖΩΗ. ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή