Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

BENNY SHARONI σύγχρονο hard bop

Όπως έγραφα και παλαιότερα… η περίπτωση του τενορίστα Benny Sharoni δεν είναι συνηθισμένη. Γεννημένος στο Ισραήλ, κοντά στη Λωρίδα της Γάζας, από μητέρα Χιλιανή και πατέρα από την Υεμένη, ο Sharoni θα βρεθεί ν’ ανακαλύπτει την jazz, αλλά και την ευρύτερη pop στα χρόνια του λιβανο-ισραηλινού πολέμου το καλοκαίρι του 1982, όταν υπηρετούσε στον ισραηλινό στρατό. Ο Sonny Rollins και οι Steely Dan, όπως λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος του… κρατούσαν συντροφιά στα διαλλείματα των μαχών, θεραπεύοντάς τον από τις διάφορες επιχειρήσεις. Το 1986 και μετά από τις τραυματικές εμπειρίες του πολέμου, ο Sharoni θα βρεθεί στη Βοστώνη, όπου και θα σπουδάσει στο Berklee, παίρνοντας συγχρόνως ιδιωτικά μαθήματα από τους Jerry Bergonzi και George Garzone. Παραλλήλως, άρχιζε να μοντάρει τις δικές του μπάντες και να εμφανίζεται με τους Joshua Redman, Danilo Perez, Kenny Garrett και Larry Coryell, παρουσιάζοντας τη δουλειά του στη Βοστώνη, στη Νέα Υόρκη, το Τελ Αβίβ, την Ιερουσαλήμ, αλλά και στην Ευρώπη. Το “Eternal Elixir” από το 2010 ήταν το ντεμπούτο CD του, με τον ίδιο ως leader, ενώ τοSlant Signature[Papaya, 2015] το πιο πρόσφατο κι εκείνο που φθάνει τώρα στα χέρια μου.
Κατ’ αρχάς να πω πως τον Benny Sharoni τον συνοδεύει, εδώ, ένα πολύ μεστό κουιντέτο –αναφέρομαι στους Jim Rotondi τρομπέτα, Joe Barbato πιάνο, Mike Mele κιθάρα, Todd Baker μπάσο και Steve Langone ντραμς–, ενώ το υλικό αποτελείται από πέντε δικές του συνθέσεις, καθώς και από τρεις versions (στο “Down under” του Freddie Hubbard, στο “Ceora” του Lee Morgan και στο “Tonk” του Ray Bryant). Οι διασκευές, και όχι μόνον αυτές, δείχνουν βεβαίως τον προσανατολισμό του Sharoni προς το hard bop. Αυτό μελετά, αυτό διακονεί και αυτό προτείνει και στο “Slant Signature”. Από τις δικές του συνθέσεις εκείνη που πρώτη ξεχωρίζει είναι η “Subterranean samba”, ένα brazilian-jazz track με πολύ ωραία πνευστή και κιθαριστική φρασιολογία σε up-tempo, και βεβαίως η “The bodega” (με τη μελωδική γραμμή να βγαίνει ζεστή από το τενόρο, και με την τρομπέτα να ακολουθεί σε hard vibes). Αλλά και το εισαγωγικό “Minor city” είναι ένα θαυμάσιο bop, εξοντωτικού ρυθμού με συνεχείς εναλλαγές στα soli, όπως βεβαίως και η εκδοχή του “Down under” (ένα φοβερό blues του Freddie Hubbard, που υποστηρίζεται με σθένος από τον ισραηλινό μουσικό).
Το “Slant Signature” του Benny Sharoni είναι ένα πολύ καλό και εύκολα προσπελάσιμο CD… κάπως σαν τη χαρά της ηχογράφησης (για τους παίκτες) και της ακρόασης (για όλους τους υπολοίπους).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου