Σάββατο 11 Ιουλίου 2015

ΝΙΚΟΣ ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ - SUPERFLY RECORDS

Ένας δίσκος του παραδοσιακού βιολιστή Νίκου Γκιουλέκα στο “dig of the week”, στο site της γνωστής γαλλικής εταιρείας Superfly Records (http://blog.superflyrecords.com/dig-of-the-week/nikos-gioulekas-tsaroukia/), οδήγησε τον αναγνώστη μας Φ.Ν. σ’ ένα δηκτικό σχόλιο (στο cbox). Δεν ξέρω αν ερμηνεύω σωστά τον Φ.Ν., αλλά η ουσία του σχολίου του ήταν… τι θέλουν να μας πουν τώρα τούτοι ’δω, ήρθαν μια φορά και έψαξαν στο Μοναστηράκι, βρήκαν τάχα το «δίσκο της ζωής» τους και τώρα μας τον πασάρουν από το site τους κάπως σαν… treasure item; Καταλαβαίνω… και γράφω, αυτά που πρέπει να γράψω…
Σε γενικές γραμμές θα συμφωνήσω με τον Φ.Ν. Εξάλλου το δικό μου ειρωνικό σχόλιο στο cbox αυτή την έννοια είχε… «βουρ, πρωί-πρωί, όλοι στο Μοναστηράκι για Νίκο Γκιουλέκα και μετά κατ’ ευθείαν στο eBay». Θέλω να πω πως η αναφορά αυτού του συγκεκριμένου δίσκου (και του καλλιτέχνη) στο γαλλικό site είναι εντελώς περιστασιακή, και ως εκ τούτου άνευ σημασίας. Κανένας Γάλλος, κανένας Γάλλος της Superfly δεν μπορεί να αντιληφθεί τι σημαίνει ελληνική παραδοσιακή μουσική, αυτό που λέμε «δημοτική μουσική και τραγούδια» και ακόμη περισσότερο κανένας Γάλλος (της Superfly) δεν μπορεί να αξιολογήσει έναν τέτοιο δίσκο, εντάσσοντάς τον μέσα σε μια γραμμή κοινωνικής και αισθητικής παραγωγής. Πόσω μάλλον αν ζητήσουμε από τους Γάλλους να μας μιλήσουν για την γρεβενιώτικη μουσική παράδοση, και πώς εκείνη αντανακλούσε (τα παλιά χρόνια, από τα οποία έρχεται ο Γκιουλέκας) και αντανακλά (ενδεχομένως και σήμερα) την ανάγκη για διασκέδαση και γλέντι. Έτσι, η απεικόνιση ενός άλμπουμ τού μεγάλου αυτού παραδοσιακού βιολιστή σ’ ένα τέτοιο site (που πουλάει και δίσκους… απ’ όλο τον κόσμο) μπορεί να έχει μόνο δόλιους ή έστω κάπως λιγότερο δόλιους στόχους.
Από τη μία οι Γάλλοι πουλάνε μούρη σε όλους εκείνους που μπαίνουν στο site τους από κάθε γωνιά του κόσμου (αυτό είναι το λιγότερο δόλιο) με το να προτείνουν ένα ελληνικό «παράξενο» άλμπουμ, και από την άλλη επιχειρούν να δημιουργήσουν ένα record hunting με ό,τι αυτό συνεπάγεται (υψηλές τιμές κτλ.), το οποίο θα πηγαίνει κόντρα με τα ουσιώδη (τα ουσιώδη, το τονίζω) ελληνικά συμφέροντά μας.
Κύριοι, θέλω να πηγαίνω στο Μοναστηράκι και να βρίσκω τους δίσκους του Γκιουλέκα (και του κάθε Γκιουλέκα) με 5 και με 10 ευρώ… και όχι με 50 κι 100. Αυτή είναι η ουσία. Και το γράφω επειδή το έχουμε δει πολλές φορές το έργο, με τα ελληνικά ποπ, ροκ και λοιπά LP, τα οποία πλασαρίστηκαν στο εξωτερικό σαν ψυχεδέλειες, φανκιές, ακόμη και afro(!) ή δεν ξέρω ’γω τι άλλο (γενικώς… μπούρδες), και τις υπερβολικά υψηλές τιμές τους. Είναι άλλο να πουλάς κάτι γι’ αυτό ακριβώς που είναι (και σε μια λογική τιμή εννοείται), και είναι άλλο να πλασάρεις άλμπουμ της Στανίση σαν… oriented-psych και τα ρέστα ή το LP της Μαρίνας (εκείνο με την τραγουδίστρια στο εξώφυλλο να κάθεται στον καναπέ) σαν… acid afro-funk psych-folk!! Είναι αίσχος και ντροπή, πώς να το πω αλλιώς; Μην καταντήσουμε σαν τους Τούρκους ή σαν κάτι εσχάτους Ισραηλινούς, που όλους τους καρσιλαμάδες της συμφοράς μάς τους πουλάνε (ή μα τους παρουσιάζουν) για ψυχεδέλειες! 
Ρε άει τραβάτε, σε τίποτα άσχετους να τα πείτε όλ’ αυτά…
Και κάτι για τον σπουδαίο Νίκο Γκιουλέκα μιας και το έφερε η κουβέντα.
Γνώρισα (εμμέσως εννοώ) τον ίδιον και τη μουσική οικογένειά του από το φοβερό 2LP «Σμίξη/ Ηχογραφήσεις 1958-68 από τη Σμίξη Γρεβενών» [Σύνδεσμος Σμιξιωτών Ν. Λάρισας, 1991 ή ’92]. Πρόκειται για ένα αληθινό, όχι σαχλαμάρες, treasure item της δισκογραφίας μας με εγγραφές παραδοσιακών ασμάτων από την Σμίξη των Γρεβενών με το συγκρότημα του Νίκου Γκιουλέκα, που το αποτελούσαν ο ίδιος βιολί, τραγούδι, ο αδελφός του Δημήτρης Γκιουλέκας λαούτο, τραγούδι, ο Μιχάλης Παναγούλας ντέφι και ο Χρήστος Τσιντός επίσης ντέφι. Όπως διαβάζουμε στο 24σέλιδο (LP-sized εννοείται) ένθετο:
«(…) Ο Νίκος Γκιουλέκας γεννήθηκε το 1925 και σε ηλικία μόλις 15 ετών έγινε συγκροτηματάρχης. Αδέλφια του Νίκου Γκιουλέκα είναι: ο Δημήτριος (γεννήθηκε το 1932) ο οποίος ακούγεται στον δίσκο παίζοντας λαούτο και τραγουδώντας, ο Σπύρος και ο Θωμάς, που παίζουν βιολί, ο Πέτρος κλαρίνο και η Γεωργία, η Σταυρούλα κι η Ολυμπία. Ο Νίκος Γκιουλέκας ύστερα από τον θάνατό τού πατέρα του, συνεργαζόμενος με τα αδέλφια του και κυρίως με τον Δημήτριο, εμφανιζόταν σε όλες τις γιορταστικές εκδηλώσεις των Σμιξιωτών, χορούς, πανηγύρια, γάμους κ.λπ. Με τον τρόπο αυτόν διατηρήθηκαν όλα τα παλιά και παραδοσιακά τραγούδια της Σμίξης, δείγμα των οποίων αποτελούν και αυτά που ακούγονται στον δίσκο. Όλοι οι παραπάνω οργανοπαίκτες δεν είχαν ιδιαίτερες γραμματικές γνώσεις, παρά μόνο Δημοτικού σχολείου και ούτε διδάχθηκαν μουσική από καμιά σχολή παρά μόνον από τον πατέρα τους και τους παππούδες τους(…) Όλοι οι παραπάνω μουσικοί γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και έδρασαν στην ίδια περιοχή της Πίνδου αφομοίωσαν τα μουσικά ιδιώματα της Ηπείρου (Ζαγόρι) και της Δυτικής Μακεδονίας, καθώς επίσης και το ξεχωριστό μουσικό ιδίωμα των Βλαχόφωνων χωριών των Γρεβενών, μέρος του οποίου είναι και η παραδοσιακή μουσική της Σμίξης(…)».
Ο Νίκος Γκιουλέκας πέθανε το καλοκαίρι (μάλλον) του 2010. Ήταν 85 ετών. Το έργο του τρανό. Όποιος γουστάρει ας μεταφράσει στα γαλλικά αυτά τα στοιχεία και ας τα στείλει στους φίλους μας της Superfly Records… Θα τα χρειαστούν για κανα ένθετο, όταν θα τυπώσουν –μετά τους Rail Band, τον Ebo Taylor και τους Asiko Rock Group– Νίκο Γκιουλέκα… Και μετά Αλέκο Κώστα… Λέμε τώρα…

32 σχόλια:

  1. Μάλιστα. Επειδή εμείς γνωριζουμε την Ελληνική δημοτική μουσική παράδοση απ'τα γεννοφάσκια μας (και ειδικά ο Τρούσσας που τα ξέρει όλα!), απαγορεύεται σε οποιονδήποτε άλλον εκτός Ελλάδος να ασχοληθεί με αυτό το είδος, διότι δεν μπορεί να αξιολογήσει έναν τέτοιο δίσκο εντάσσοντάς τον μέσα σε μια γραμμή κοινωνικής και αισθητικής παραγωγής.
    Ωραία προσέγγιση αυτή. Να την υιοθετήσουμε και σε άλλους τομείς!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καταλαβαίνεις ό,τι θέλεις ανώνυμε – και αυτό είναι ένα πρόβλημα.

      Τίποτα δεν αποκλείει να υπάρχουν Γάλλοι ή Γερμανοί που να έχουν μελετήσει τα ελληνικά δημοτικά τραγούδια καλύτερα από τα 4/5 των Ελλήνων. Είναι άλλο να μιλάμε για συγκεκριμένους μελετητές-ερευνητές και άλλο να πλασάρεται σαν κάτι «αξιοπερίεργο» ένας δίσκος με ελληνικά δημοτικά τραγούδια από ένα γαλλικό site, που εκμεταλλεύεται ποικίλες δισκογραφικές μόδες, ψάχνοντας για ανυποψίαστους (διάβαζε χαζούς) πελάτες. Και εννοείται φυσικά πως ένα ΤΕΤΟΙΟΥ τύπου site δεν μπορεί να αξιολογήσει ένα ΤΕΤΟΙΟ ελληνικό άλμπουμ. Όποιος, δε, πιστεύει το αντίθετο κοιμάται απλώς με τα… tsaroukia (και μάλιστα με… γρεβενιώτικα tsaroukia), που θα έλεγαν και οι φίλοι μας οι Γάλλοι.

      Αυτό δα μας έλειπε να γίνει οσονούπω και κανένα παγκόσμιο δισκογραφικό hip σε σχέση με τα δημοτικά τραγούδια μας. Δεν μας φτάνουν, φαίνεται, οι βλακείες κάτι νεόκοπων Αμερικανών για τα ρεμπέτικα…

      Όσον αφορά στο τι ξέρω εγώ, αν ξέρω και πόσο ξέρω, ας το κρίνει ο καθένας μόνος του. Όλοι όσοι διαβάζουν έξι χρόνια τώρα τις περισσότερες από 2200 αναρτήσεις του δισκορυχείου (και αυτήν τη συγκεκριμένη ειδικώς), τα 200 τόσα τεύχη του Jazz & Tzaz και ό,τι άλλο πριν απ’ αυτό ή ανάμεσα…

      Διαγραφή
    2. oi αμερικανοι για τα ρεμπετικα τι βλακειες έχουν γραψει?όσες εκδοσεις έχουν κανει,missipi records,δεν είναι κακές,όπως και οι αναλύσεις τους
      Γ.

      Διαγραφή
    3. Άμα θέτε ρίξτε μια ματιά εδώ…

      http://diskoryxeion.blogspot.gr/2014/04/rebetologwntas.html

      Διαγραφή
  2. Ενώ όταν εμείς παρουσιάζουμε δίσκους αμερικάνικης folk, blues, bluegrass, κλπ στην Ελλάδα, έχουμε πλήρη εποπτεία των ειδών αυτών όπως τα αντιλαμβάνεται ο Αμερικάνος, και κάθε λεπτομέρειας της σκηνής της Νέας Ορλεάνης π.χ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω σε ποιους αναφέρεσαι όταν λες «εμείς»… και αν μιλήσω για τον εαυτό μου, επειδή εγώ έχω γράψει κείμενα και για το folk και για το blues και για το bluegrass (αλλά δεν έχω γράψει για τη μουσική των Εσκιμώων, ούτε για τα δημοτικά της Τούβας…) δηλώνω γι’ αυτά πολύ περήφανος.

      Διαγραφή
  3. Μην τρελενομαστε...! Το δίσκο τον παρουσιάζουν σαν "Splendid deep Greek folk music by the master, violinist Nikos Gioulekas (1977/Panivar)… Great find in Athens flea market" . Μια αναφορά κάνουν σε ένα φολκ δίσκο. Ας τρελλαθουμε όταν τον παρουσιάσουν σαν acid folk, ή traditional psych folk ή progressive ethnic eastern jazz και όταν τον προοριζουν για ένα κοινο με "rock" (τα εισαγωγικά ισχύουν) καταβολές και αναζητήσεις. Για την ώρα εγώ κατάλαβα ότι πρόκειται για μια απλή αναφορά ενός ελληνικού Δημοτικού κατ'εμας (φολκλορικου για άλλους) δίσκου τον οποίο βρήκαν, προφανώς τους άρεσε και απλά τον παρουσίασαν στο site τους. Μην είμαστε δύσπιστοι και κινδυνολογοι....

    Και θα έλεγα ότι δεν είναι ντροπή να γράφουμε το όνομα μας όταν κάνουμε ένα σχόλιο....εκτός και ντρεπόμαστε για το σχόλιο μας (αναφέρομαι στον πρώτο τουλάχιστον ανωνυμο που έκανε σχόλιο) ή ο σκοπός μας είναι να σχολιάσουμε, χλευασουμε και επί της ουσίας μηδέν.

    Νίκος Καρ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η δική μου γνώμη είναι πως τίποτα δεν είναι τυχαίο σ’ αυτού του τύπου τις εταιρείες/ δισκάδικα (κι έχουν ξεφυτρώσει πολλές και πολλά τα τελευταία χρόνια). Φτιάχνουν κλίμα και δημιουργούν σιγά-σιγά το σχετικό πελατολόγιο. Κοινώς, ψάχνουν για «μαλάκες». Να μην πω τι συνέβη την τελευταία πενταετία και βάλε με το… νιγηριανό boogie ας πούμε. Τα 9 στα 10 ονόματα που εύρισκα και μπορούσα ν’ ακούσω ήταν για γέλια. Οι δε τιμές; Πεντακοσάρικα!

      Διαγραφή
    2. Γιατί υποχρεώνει κανείς κανέναν να αγοράσει ο,τιδήποτε;

      Όποιος πάει και μάλιστα πολλάκις να αγοράσει «νιγηριανό boogie» απλά επειδή του το πρότεινε ένα σάιτ, είτε δεν ξέρει τι θέλει, είτε δεν ξέρει να διαβάζει κριτικές...

      Θα αγόραζε και ό,τι άλλο έχει 8 αστεράκια και πάνω σε όποιο σάιτ βρεί;

      Προσωπικά γούστα σε μουσικά είδη δεν έχει, για να δεί αν ταιριάζουν με του κριτικού σε βάθος χρόνου, όχι σε ΜΙΑ κριτική.

      Ή όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει;

      Συν ότι ο περισσότερος κόσμος ότι βλέπει σε αυτά τα σάιτ απλά το «κατεβάζει» (πειρατικά εννοείται).

      Οι άλλοι που «συλλέγουν» είναι άξιοι της μοίρας τους. Η συλλογή άλλωστε δεν έχει να κάνει με την μουσική αξία (δεν τα ακούνε ασφαλώς όλα), αλλά με το να έχουμε να λέμε ότι έχουμε, και με την ανταλλακτική αξία.

      Α.

      Διαγραφή
    3. >>Γιατί υποχρεώνει κανείς κανέναν να αγοράσει ο,τιδήποτε;<<

      Όχι ρε φίλε. Ο καθένας κάνει ό,τι γουστάρει. Αλλά κι εμείς λέμε τη γνώμη μας για ό,τι γουστάρουμε.

      Διαγραφή
  4. Τους γνωρίζω και έχω συνεργαστεί μαζί τους σαν label. Σαν δισκάδικο δεν τους γνωρίζω, δεν γνωρίζω δηλ. το τι πουλάνε και πόσο και το τι παρουσιάζουν στην σελίδα τους και για ποιο σκοπό... Ας είμαστε πιο διαλλακτικοι...Ο καιρός θα δείξει. Αν παλι βγάλουν τα τραγούδια του Γκιουλεκα και του κάθε Γκιουλεκα σε δίσκο δεν θα με χαλάσει αρκεί να τα "παρουσιάσουν" ως αρμόζει. Αν τα δω με κάτι περιγραφές όπως αυτές που είπα στο παραπάνω post τότε ναι, θα έχω θέμα. Δεν θα κάνω κάτι extreme, απλώς θα χαλαστω.

    Τα Νιγηριανα συγκροτήματα έχουν και μια σκληρή κιθάρα και τύμπανα και άντε να τα περασουμε στο "rock" (κρατάω τα εισαγωγικά) που δεν έχει τύχει να ακούσουμε ποτέ στην ζωή μας...μέχρι την επανέκδοση εννοώ. Τώρα αν ο Γκιουλεκας επανεκδοθει και παρουσιαστεί/προωθηθεί στο ξένο κοινό ως το "χαμένο ροκ" διαμάντι, Ε τότε, δεν ξέρω...Αν όμως βγει από ένα label, του εξωτερικού έστω, και απευθυνθεί σε μουσικοφιλους/ακροατές/βινυλιοcdοφαγους που υπάρχουν ανά τον κόσμο και που μαζεύουν/ακούν φολκλορικη μουσική...Ε τότε φίλε Φωντα δεν έχω πρόβλημα.

    Πιστεύω ότι είναι σημαντικό το πώς παρουσιάζεις το οτιδήποτε και ίσως αυτό είναι που τελικά μας χαλάει ή ενίοτε μας φτιάχνει .

    Νίκος Καρ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νίκο δεν ξέρω τι θα κάνουνε… και αυτά που έγραψα στο τέλος για «μεταφράσεις» και «ένθετα» ειρωνικά τα έγραψα.

      Οι άνθρωποι αυτοί ασχολούνται με το afro, funk, tropical, boogie και τα τοιαύτα. Αν δεις, μάλιστα, και τα υπόλοιπά τους “dig of the week” είναι όλα σ’ αυτό πάνω-κάτω το στυλ. Ο μακαρίτης ο Γκιουλέκας ξεχωρίζει σαν τη μύγα μεσ’ το γάλα. Πρόκειται για μία παντελώς άσχετη επιλογή, που δείχνει ή σκοπιμότητα (μπας και κάνουν κανα trade – ποτέ δεν ξέρεις) ή ηλιθιότητα. Είναι και τα δύο πιθανά (ή ίσως να ισχύουν και τα δύο ταυτόχρονα).
      Μου αρέσει πάντως που αποκαλούν τον Γκιουλέκα και… master violinist! Ναι, είχαν κι άλλους πολλούς υπ’ όψιν τους, αλλά αποφάνθηκαν πως αυτός είναι ο… master.

      Το νιγηριανό boogie, που είναι early eighties βασικά, δεν έχει σχέση με το rock. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι κακή «καρέκλα». Υπάρχουν, βέβαια, και μερικά που κάπως ακούγονται σαν τους Xtasy… https://www.youtube.com/watch?v=PX6ZcS0uOGI … αν κι εγώ προτιμώ τον… Χαριτοδιπλωμένο (και δεν κάνω πλάκα).

      Διαγραφή
    2. >>Ναι, είχαν κι άλλους πολλούς υπ’ όψιν τους, αλλά αποφάνθηκαν πως αυτός είναι ο… master.

      Δεν χρειάζεται να ακούσουν όλη την άρτα και τα γιάνεννα.

      Αρκεί να ξέρουν πως παίζεται το βιολί, και αν αυτό που ακούν είναι εντυπωσιακό τεχνικά ή όχι.

      Μπορεί δε να είναι ακόμα και βιολιστές (και κλασσικής, γιατί όχι) στην εταιρία ενώ αυτός που τους κριτικάρει τώρα να μην έχει ποτέ του σηκώσει δοξάρι...

      Α.

      Διαγραφή
    3. Φυσικά και πρέπει να έχουν ακούσει όλη την Άρτα και τα Γιάννενα, αλλιώς η γνώμη τους δεν κάνει ούτε για τα πανηγύρια (της Λυών και της Γκρενόμπλ).

      Και δοξάρι έχω σηκώσει. Ελαφρύ είναι, απείρως ελαφρύτερο από το στυλό με το οποίο γράφω.

      Διαγραφή
    4. Αυτό είναι το πρόβλημα με σένα Τρούσα. Όταν στριμώχνεσαι, αρχίζεις να "παίζεις" άλλη μπάλα. Πες κανα επιχείρημα της προκοπής ρε φίλε κι άσε τον ξερολισμό στην άκρη....Δηλαδή τι θες να μας πεις, ότι έχεις ακούσει όλη τη Δημοτική μουσική και χαλάστηκες που κάποιοι έκαναν απλώς μια αναφορά ενός ελληνικού δίσκου που τους άρεσε;
      Και συμπέρανες μάλιστα ότι ψάχνουν και για μαλάκες; Ο κλασικός Έλληνας ο κ. Καχυποπτίδης!
      Η καταχώρηση άλλωστε έχει samples και όποιος γουστάρει αγοράζει. Όποιος δε γουστάρει, φεύγει.
      Και κάτι τελευταίο, αν για κάποιους αναγνώστες λέει κάτι - ο Nicolas της Superfly (συχνός επισκέπτης της Αθήνας, για όσους τον ξέρουν) έχει καταχωρήσει πολλά παρόμοια Ελληνικά LPs στο παρελθόν.
      Επειδή το πήρατε χαμπάρι τώρα, σε αυτή τη καταχώρηση, εσύ και ο φιλαράκος σου ο Φ.Ν. δε σημαίνει ότι μας είπατε και κάτι καινούριο!

      Διαγραφή
    5. Αβάφτιστε εγώ είμαι ο Φώντας ο Τρούσας, Ok, εσύ ποιος είσαι; Θα μας χαρίσεις το ονοματεπωνυματάκι σου, ή θα σε αποκαλούμε… δικηγόρο Καρνέζη της Superfly; Ένα το κρατούμενο.

      Δεν στριμώχνομαι καθόλου γνωστέ-άγνωστε. Και δεν στριμώχνομαι, γιατί παίζω στο γήπεδό μου. Γράφω και μιλάω για πράγματα που κατέχω (δεν γράφω για καταδύσεις, ούτε για την ασιατική κουζίνα). Οπότε άσε τις εξυπνάδες, γιατί (στα δικά μου μάτια) γελοιοποιείσαι. Δύο τα κρατούμενα.

      Για πες μου τα «πολλά παρόμοια ελληνικά LP» που έχει καταχωρήσει ο… Nicolas της Superfly, επειδή βαριέμαι να ψάχνω… Που ξέρεις; Μπορεί να προκύψουν κι άλλες αναρτήσεις! Για να πέσουν κι άλλα γέλια… Τρία τα κρατούμενα.

      Από πού και ως που είναι φιλαράκος μου ο Φ.Ν. ρε… αβάφτιστε. Που τους ξέρεις εσύ τους φίλους μου; Με παρακολουθείς; Είσαι της… αν(ασφάλειας); Για δώσε μας μια εξηγησούλα και σ’ αυτό να σε δούμε… Δεν έχω άλλα κρατούμενα…

      Διαγραφή
    6. Λυπάμαι αβάφτιστε, αλλά δεύτερο σχόλιο δεν έχει. Όταν θα μάθεις να σέβεσαι εκείνους που σε φιλοξενούν έλα να τα ξαναπούμε, έχοντας μαζί σου όμως και επιχειρήματα (print screens και ό,τι άλλο γουστάρεις). Γιατί, όσα μας είπες παραπάνω είναι ένα μηδέν.
      Κι επειδή, περαιτέρω, δεν μαζεύω σχόλια, ούτε μ’ ενδιαφέρουν οι μανούρες, άδειασέ μου τώρα τη γωνιά. Κι από Σεπτέμβρη, που θα ’ρθεις διαβασμένος, τα ξαναλέμε…

      Διαγραφή
    7. Τι έγινε Τρούσα, στριμώχτηκες για τα καλά;
      Ανέβασε το σχόλιο αν φοράς παντελόνια να αποφασίσουν οι αναγνώστες αν τα γραφόμενα είναι μηδέν.

      Διαγραφή
    8. Τι να στριμωχτώ ρε βλάκα, μη με κάνεις να πεθάνω στα γέλια!

      Δεν κατάλαβες καλά… «Μηδέν» είναι αυτά που λες στο σχόλιο, που σου δημοσίευσα. Τα άλλα είναι «υπό το μηδέν» (πάντα χωρίς να λες τίποτα επί του θέματος της ανάρτησης).
      Έλα, ηρέμησε. Μην εξάπτεσαι. Άλλαξε ονοματάκι (γιατί αν μου έρθεις με το ίδιο θα σε στείλω στο διάολο), μάθε σωστούς τρόπους, μάζεψε και τα στοιχεία που θέλεις, και θα σε περιμένω από Σεπτέμβρη… Αφού στο είπα…
      ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ.

      Α… και το εξής. Τώρα δεν φοράω παντελόνι. Με το σώβρακο είμαι… και σε λίγο λέω να το βγάλω κι αυτό…
      ΓΕΙΑ ΜΑΣ

      Διαγραφή
    9. Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, πιθανώς να ψάχνουν και θύματα - εγώ πάντως που έχω πάει στο παρίσι, μπορώ να πω με σιγουριά ότι αυτό είναι το καλύτερο δισκάδικο της πόλης από πλευράς όγκου δίσκων και τιμών, το οποίο είχε ένα ολόκληρο ράφι με ελληνικούς δίκους. Από τουριστικά μέχρι δημοτικά και ενδιάμεσα κάποια σάουντρακς και επανεκδόσεις ροκ.

      Διαγραφή
    10. >>Δεν ξέρω τι λέτε εσείς…<<

      Ε όχι και δεν ξέρετε τι λέω! Ήμουν πολύ σαφής. Και για να ξαναγίνω πιο σαφής… Κανένας Γάλλος (της Superfly) δεν πρόκειται να μου πει τι σημαίνει δημοτικό τραγούδι, ποιος είναι master και ποιος δεν είναι… Σιγά μην περίμενα να μάθω τον Γκιουλέκα από τους Γάλλους!
      Ας μας πουν για τις μουσικές από τις νυν και πρώην αποικίες τους (τα tropical, τα calypso, τα δυτικοαφρικανικά…) και ας αφήσουν τα ηπειρώτικα και τα γρεβενιώτικα για ’μας.
      Φτάνει πια μ’ αυτήν την ιδιότυπη εθελοδουλία («μα το έγραψαν και οι Γάλλοι»…).

      Διαγραφή
    11. >> Κανένας Γάλλος (της Superfly) δεν πρόκειται να μου πει τι σημαίνει δημοτικό τραγούδι <<

      ....αν καταλαβες αυτό φωντα από το dig of the week του μαγαζιού, τοτε μαλλον δε καταλαβες καλα. απο που προκυπτει οτι πηγε να σου κανει ο γαλλος μαθημα; (οχι σε σενα, αλλα στον οποιοδηποτε).

      ΥΓ: σορρυ για την ανωνυμια, αλλα δεν έχω λογαριασμο στο google

      Διαγραφή
    12. Ρε φίλε μου αυτό είναι ένα κάποιο συμπέρασμα στην πορεία μιας κουβέντας (που για μένα μπορεί και να λειτουργεί μέσα στην υπερβολή του). Μην με κάνεις να ξαναλέω τα ίδια. Ισχύουν αυτά που έγραψα στην ανάρτηση. Μην το πάμε πάλι από την αρχή.

      Όταν το σχόλιο είναι σεβαστικό, όπως το δικό σου, δεν με απασχολεί η ανωνυμία. Όταν, όμως, κάποιος έρχεται να προσβάλλει και να επιτεθεί, θα το κάνει μόνον αν καταθέσει τα στοιχεία του στην είσοδο τού… ηλεκτρονικού σπιτιού μου. Αλλιώς έχω κάθε δικαίωμα να μην του ανοίξω.

      Διαγραφή
    13. μεγάλη κουβέντα ανοίγεις. προφανώς η αγένεια ή η προσβολή είναι σοβαρός λόγος για να μη δημοσιεύσεις κάποιο σχόλιο, αλλά από τη στιγμή που κάνεις ένα post στο οποίο εκθέτεις ανθρώπους, πιστεύω πως οφείλεις να δεχτείς αντίλογο ακόμα και αν κάποιος θίχτηκε και χρησιμοποίησε σκληρή γλώσσα. ένα ηλεκτρονικό σπίτι, που το βλέπει όλος ο κόσμος, δεν είναι κατοικία. έτσι το βλέπω εγώ. μπορεί να κάνω και λάθος

      Διαγραφή
    14. Λες ό,τι θέλεις ανώνυμε.
      Δεν εξέθεσα κανέναν άνθρωπο. Έγραψα επωνύμως, όπως κάνω πάντα, τη γνώμη μου για κάτι.
      Αντίλογο δέχομαι για οτιδήποτε (από επώνυμους και ανώνυμους), αρκεί να είναι μέσα στα πρέποντα πλαίσια. Δεν πρόκειται ποτέ να δεχτώ να συζητήσω με κάποιον που δεν με σέβεται, ενώ κρύβεται ταυτοχρόνως πίσω από την ανωνυμία.
      Κι επειδή ετέθη κι ένα ζήτημα «παντελονιών» πιο πάνω (αρχικώς απάντησα με χιούμορ). Εγώ φοράω παντελόνια κι έχουν και περιεχόμενο μέσα τα παντελόνια μου επειδή χρόνια τώρα ό,τι γράφω το υπογράφω (ξέρει ο κόσμος ποιος είμαι), εκείνος όμως που ασεβεί και βρίζει δίχως να αποκαλύπτεται, έχοντας περαιτέρω την απαίτηση να δημοσιεύονται τα σχόλιά του φορώντας κουκούλα, όχι απλώς δεν φοράει παντελόνια, αλλά δεν έχει και περιεχόμενο (για να κρύψει εντός τους). Πρόκειται για σκουλήκι.
      Το ηλεκτρονικό μου σπίτι δεν διαφέρει από το κανονικό μου. Όπως μέσα στο σπίτι μου κάνω κουμάντο εγώ (και ας το βλέπουν όλοι απ’ έξω, και ας φαίνεται στις αεροφωτογραφίες…), έτσι και στο εσωτερικό του ηλεκτρονικού σπιτιού μου εγώ καθορίζω το «τι» και το «πώς». Υπάρχουν αρχές. Έτσι ξεκίνησα και έτσι θα πορευτώ, όσο πορευτώ.
      Κουκουλοφόροι-σχολιαστές που θέλουν να καταπατήσουν κάθε έννοια συνετού διαλόγου να γνωρίζουν πως εδώ θα βρίσκουν πάντα «πόρτα». Δεν τους θέλω. Δεν τους έχω ανάγκη. Όχι μόνο σαν σχολιαστές, ούτε σαν αναγνώστες.

      Διαγραφή
  5. Επειδη η γυναικα μου καταγεται απο τη Σμιξη και επειδη ετυχε να παρεβρεθω σε γαμο με την ορχηστρα του Γκιουλεκα και να τον ακουσω να αυτοσχεδιαζει μπορω με βεβαιοτητα (επαιζα βιολι 12 χρονια) να πω οτι ηταν Master στους 'δρομους'' που ηξερε ,εξαιρετικα τεχνικος και γρηγορος ,βεβαια δεν ξερω κατα ποσο θα εστεκε σε μια κλασσικη ορχηστρα οπως και δεν ξερω κατα ποσο θα εστεκε ενας κλασσικος σε μια παραδοσιακη ορχηστρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Και πολλή ανωνυμία βρε αδερφάκι μου (εξαιρώ τον Νίκο Κ.). Πολλοί… αβάφτιστοι σ’ αυτή την ανάρτηση. Λες και είναι όλοι… ένας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Συμφωνω με το φωντα , το παραδειγμα του pokora με το δισκο των bicycle είναι η πιο καλη αποδειξη.
    Α.Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ασχετο φιλε Α.Κ.

      Διαγραφή
    2. Να και κάποιος που συμφωνεί με τον Φώντα, αν κι εγώ δεν συμφωνώ εντελώς με το άνω σχόλιο.
      Η περίπτωση του Pokora είναι κάπως διαφορετική (κάπως λέω), από αυτήν της Superfly. Με την περίπτωση των Bicycle πάντως οι εκδόσεις του, για μένα, έχασαν κάθε αξιοπιστία. Όχι πως και πιο πριν είχαν ιδιαίτερα μεγάλη.

      Χρόνια πριν το ιντερνέτ όλοι οι αναγνωρισμένοι ξένοι κατάλογοι (τα mail orders) προσέφεραν σε πανάκριβες τιμές ελληνικούς δίσκους, τους οποίους προμηθεύονταν από έλληνες πελάτες τους. Και αυτή ήταν η αρχή του κακού. Το trade με εμπόρους. Έδινες, ας πούμε, έξω ένα LP των PLJ Band, που το αγόραζες στην Ελλάδα ένα 500άρικο, και έπαιρνες δίσκους π.χ. της τάξεως των 20 χιλιάδων. Έπειτα ο ξένος έμπορος πουλούσε το LP αυτό, ξέρω ’γω, 50 χιλιάρικα (δραχμές εννοώ). Καθοριζόταν, έτσι, μία κίβδηλη τιμή, την οποία στην πορεία υιοθετούσαν και οι έλληνες έμποροι. Μετά από ένα τέτοιο trade δηλαδή δεν υπήρχε περίπτωση να εύρισκες τους PLJ Band (τους χρησιμοποιώ, πάντα, σαν παράδειγμα) με τιμή λιγότερο από 50 χιλιάρικα. Έτσι απογειώθηκαν οι τιμές.

      Το trade με τους εμπόρους του εξωτερικού ήταν η καταστροφή. Θα επανέλθω στο μέλλον με ειδική ανάρτηση και συγκεκριμένα παραδείγματα.

      Διαγραφή
  8. Ο φιλαράκος του Φώντα λέει ότι ο Nicolas της Superfly και οι γύρω απο αυτόν ειδήμονες περι Funk/Afro/Jazz/Soul/Northern Soul/Broken Beat/Nu Jazz/Nu Soul/Avant Garde/Modal/Fusion/Samba/Smooth Jazz/Afrobeat/P-Funk/Latin/Third Stream/Ethio Jazz/ Psychedelic Soul αν γουστάρανε αυτο το δίσκο είναι παντελώς άσχετοι ή έχουν 1000% δόλιους στόχους.
    Και ανάθεμα την ώρα κ την στιγμή που έγραψα στο cbox τη σκέψη μου.
    Φ.Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι ρε Φ.Ν., όλα ok. Καλά έκανες κι έγραψες τη σκέψη σου στο cbox. Και πάντα να τη γράφεις όπου και όποτε θέλεις. Κουβέντα έγινε, και νομίζω πως έγινε καλή κουβέντα σε γενικές γραμμές, και πως ο κόσμος που μας διαβάζει κατάλαβε και πληροφορήθηκε πολλά.
      Και δεν αναφέρομαι στους γνωστούς ανώνυμους μασκαράδες, αλλά στους καλόπιστους σχολιαστές και αναγνώστες, που ξέρουν να εκτιμούν τις προσπάθειές μας (συμφωνώντας ή διαφωνώντας).

      Διαγραφή