Δευτέρα 20 Ιουλίου 2015

ZENERIK επιτέλους σε δίσκο (και CD)

Για τους Έλληνες Zenerik είχε γράψει πέρυσι τέτοιαν εποχή (28/6/2014), όταν είχε φθάσει στα χέρια μου ένα CD-R τους, υπό τον τίτλο Yeneƨis. Το άλμπουμ ήταν εξαιρετικό, ένα αμάλγαμα«progressive rock και ελεύθερου αυτοσχεδιασμού, με εξερευνητική-ψυχεδελική διάθεση», καταλήγοντας σ’ εκείνο το κείμενο με την απορία… «πώς και με τέτοιας κλάσης tracks το “Yeneƨis” δεν έχει κοπεί ακόμη σε βινύλιο». Και να λοιπόν τώρα, ένα χρόνο αργότερα, το ίδιο εκείνο άλμπουμ έρχεται να φιγουράρει στα καταστήματα όχι σε μία, αλλά σε δύο εκδόσεις τής negative/positive (μια 180άρα βινυλιακή των 250 αριθμημένων αντιτύπων και μία «σιντιακή», περιέχουσα τρία bonus tracks), προκειμένου να ικανοποιηθούν άπαντα τα γούστα!
το LP
Οι Zenerik φαίνεται πως είναι ένα project της Λίνας Φονταρά, η οποία έχει συνθέσει-δώσει οδηγίες για όλα τα κομμάτια, παίζοντας συγχρόνως μπάσο (η Φονταρά μάς είναι ήδη γνωστή από την Popis Orchestra και από παλιότερες συμμετοχές της). Δίπλα της στέκεται μια ομάδα μουσικών την οποίαν απαρτίζουν οι Σταύρος Τσαγγαλίδης φλάουτο, σοπράνο, κλαρινέτο κρουστά, Σωτήρης Τσιγαρίδας άλτο, κρουστά, tapes, Αλέξναδρος Κρητικός τρομπέτα, Γιάννης Καρατζάβελος κιθάρες, Ζαχαρίας Κοτσίκης σόλο κιθάρες, Super Mario moog, Άκης Κοσσυβάκης ντραμς και Αντώνης Παπάζογλου κρουστά (με κάποιους εξ αυτών να έχουν περάσει, σε διάφορους ρόλους. και από άλλα προγενέστερα σχήματα σαν τα Παιχνίδια του Ήλιου, Esc Key και Υπόγεια Ρεύματα – οι πληροφορίες από το discogs), προτείνοντας όλοι μαζί, ως Zenerik, ένα απίθανο άλμπουμ.
Το πρώτο κομμάτι έχει τίτλο “Fear” και ξεκινά… κουβεντιαστά, όντας μέσα σ’ ένα noisy και βομβώδες περιβάλλον, το οποίο διαρρηγνύουν κιθαριστικά και ντραμιστικά γεμίσματα. Γρήγορα η σύνθεση αποκτά πιο free-improv χαρακτηριστικά, με τα πνευστά να παίρνουν το πάνω χέρι και με την μπασογραμμή να καθορίζει, βομβαρδίζοντας, την εξέλιξη. Το “Confusion” που ακολουθεί δεν ξεφεύγει από τον αυτοσχεδιασμό και το πείραμα, όμως, εδώ, το πλαίσιο αποκτά περισσότερο cosmic και heavy χαρακτηριστικά, λόγω του φλάουτου αρχικώς, αλλά και των κιθαρών που… δεινοπαθούν, κινούμενες μέσα σ’ ένα γενικώς ακατέργαστο περιβάλλον. Το γενικότερο background, με τα ηλεκτρονικά breaks, είναι πάντα noisy, αλλά με μιαν αίσθηση εκστατικού. Η πλευρά θα ολοκληρωθεί με το “Realization”, που προσφέρει και αυτό συνδυασμούς kraut και progressive συγκινήσεων, πάνω σε μια γραμμή απόλυτα λειτουργικής μονοτονίας. Εγώ θα πω πως είναι ultra τιμητικό για τους Zenerik το ν’ ανακαλείς στο άκουσμά τους τούς Anima, τους Guru Guru του “UFO” και τους Annexus Quam του “Beziehungen”… και πάμε παρακάτω…
Η δεύτερη πλευρά περιλαμβάνει δύο tracks, με τo πρώτo να αποκαλείται “Acceptance”. Επί του προκειμένου το ρυθμικό τμήμα φαίνεται να αποκτά μεγαλύτερο ρόλο στην ανάπτυξη, έχοντας το jazz-improv σε πρώτη θέση, και με σταθερή πάντα τη ροκ διάθεση. Έξοχο track. Αν και σε γενικές γραμμές θα έλεγα πως είναι λιγότερο περιπετειώδες από άλλα τινά της Side 1, είναι εν τέλει το ίδιο ή και περισσότερο συναρπαστικό, με συνεχή breaks απ’ όλα τα όργανα – αγγίζοντας και progressive, πέραν των improv-kraut, καταστάσεις.
Στο έσχατο “Deliverance” οι Zenerik πραγματικά ξεφεύγουν. Είναι δύσκολο να φανταστώ άλλες ελληνικές μπάντες που να δημιουργούν ένα τέτοιο progressive kraut σκηνικό, ολοκληρώνοντας μια σύνθεση, που από την αρχή έως το τέλος της διατηρεί τη δύναμη του «μαγικού». Όπως είχα σημειώσει και στην περυσινή ανάρτηση… «το κομμάτι παραπέμπει στo space-improv-prog των Catapilla του άλμπουμ “Changes”», με ευφάνταστες συμβολές κιθάρας, πνευστών και πλήκτρων, και με το μπάσο-ντραμς να προσφέρει μιάν αργή, νωχελική πλατφόρμα τέμπου, πάνω στην οποία πατά ένα συναρπαστικό ψυχεδελικό αφήγημα. Ένα μεγαλοπρεπές track, χωρίς αρχή και τέλος, που κυλάει όπως του αξίζει. Σαν έπος.
το CD
Τα bonus tracks που υπάρχουν στο CD αφορούν σε τρεις edits του εισαγωγικού “Fear”. Βασικά, αυτό που αποκαλύπτεται εδώ είναι η πιο... prog-psych τροπή που μπορεί να πάρει το κομμάτι, κάπως σαν οι… Pink Floyd του “Ummagumma” να τζαμάρουν με τους ΑΜΜ. Το λέω για να δώσω ένα κάποιο στίγμα δηλαδή, και όχι για να… βλαστημήσω. Μην βιαστείτε, λοιπόν, να με επικρίνετε… για ένα άλμπουμ, πάντως, που σε κάθε περίπτωση το γουστάρω πολύ!

26 σχόλια:

  1. Καταπληκτικός δίσκος,δεν πιστεύεις ότι είναι από Ελλάδα!
    Πολύ κοντά σαν ήχος στους ANNEXUS QUAM.
    Μπράβο στα παιδιά!

    Σίμος Γ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. όντως θυμιζουν annexus quam και λιγο sergius golowin.Αξίζει να γινει γνωστος κι εκτος Ελλάδας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. τρελο κολλημα (απο το δειγμα)
    αδημονω να το ακουσω ολοκληρο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Emena mou fainetai oti den kseroun na paizoun. Epishs, to gegonos oti yparxei composer se auto to pragma, einai toulaxiston gia gelia!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. >>Emena mou fainetai oti den kseroun na paizoun<<
      Να πας εσύ να τους μάθεις να παίζουν ανώνυμε. Τι κάθεσαι; Τρέχα!

      >>Epishs, to gegonos oti yparxei composer se auto to pragma, einai toulaxiston gia gelia!<<
      Εγώ γελάω μ’ αυτό που γράφεις. Επίτρεψέ μου…

      Διαγραφή
    2. Φώντα...τα παρακάτω τα γράφεις εσύ:
      "Εγώ θα πω πως είναι ultra τιμητικό για τους Zenerik το ν’ ανακαλείς στο άκουσμά τους τούς Anima, τους Guru Guru του UFO και τους Annexus Quam του Beziehungen… και πάμε παρακάτω…"

      Δηλαδή αυτό δεν είναι για γέλια...εε?
      Μήπως η μπύρα που έπινες όταν το άκουγες είχε μέσα κανά σιροπάκι? (π.χ. peragon?)

      Διαγραφή
    3. Όχι, δεν είναι καθόλου για γέλια αυτό που έγραψα εγώ. Μόνο οι χαζοί θα γελάσουν…
      Δηλαδή, τι ήταν οι Annexus Quam και οι Anima, δεν κατάλαβα; Ο Μπετόβεν και ο Μπαχ της εποχής τους; Κάτι πιτσιρικάδες ήταν, που είχαν ακούσει λίγο τζαζ, και λίγο ροκ, κι έκαναν ό,τι έκαναν. Οι Zenerik, σαν άτομα δηλαδή, δεν αποκλείεται να είναι πολύ καλύτεροι μουσικοί, με πιο πολλές ιδέες και πιο πολλά ακούσματα (σίγουρα). Και γι’ αυτό, και σε κάθε περίπτωση, δεν σκοπεύω να περιμένω 40 χρόνια για να γράψω αυτά που έγραψα…
      Κι άσε την κουβέντα με τις μπύρες και τις αηδίες, γιατί δεν έχει άλλο σχόλιο.

      Διαγραφή
  5. Φώντα εκτός από το να είσαι φοβερός ακροατής & κατέχοντας απέραντα ακούσματα, σκαμπάζεις τίποτα από μουσική? (ως μουσικός εννοώ, ξέρεις να πάιζεις μουσική????)
    Ρωτάω...γιατί ΕΚΕΙ είναι το ζουμί...(ασχέτως αν προκειται για μουσική experimental, avant κτλ...είτε για progressive, symphonic)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποιο ζουμί είναι εκεί ρε μεγάλε; Ό,τι θέλεις λες. Είναι άλλο πράγμα να παίζεις μουσική, και άλλο πράγμα να γράφεις για τη μουσική. Άλλο να παίζεις και άλλο να κρίνεις. Μην ανοίξουμε τώρα τέτοια κουβέντα. Δηλαδή εγώ δεν πρόκειται να την ανοίξω. Εξάλλου τα έχω πει…

      Να εδώ…

      http://diskoryxeion.blogspot.gr/2012/11/blog-post_8.html

      Κι εδώ κάτι σχετικό με τις… εγκύκλιες μουσικές σπουδές μου… Διαβάζεις με προσοχή ε…

      http://diskoryxeion.blogspot.gr/2010/07/blog-post_21.html

      Διαγραφή
    2. Και φυσικά γνωρίζω τις διαφορές του ν'ακούς, να παίζεις ή να γράφεις μουσική & γενικά συμφωνώ με όλα αυτά που λες & και σ'ευχαριστώ για τα link που "αποδυκνείουν" τα μουσικά σου παράσημα. Αλλά τελικά και πάλι δεν απάντησες στην ερώτησή μου: Ξέρεις να πάιζεις μουσική????

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμε μου κάνεις ανάκριση;
      Μπας και θέλεις να σου φωτοτυπήσω και τα πτυχία μου, για να τα δεις; Εσύ ποιος είσαι που ρωτάς; Ο τρέχα-γύρευε;
      Λοιπόν, ξεστραβώσου και διάβασε πολύ προσεκτικά τα links που σου έδωσα, και μη με ξαναενοχλήσεις.

      Διαγραφή
    4. Ρε μεγαλε μηπως θελεις και θεωρηση απο το ΔΙΚΑΤΣΑ:Αν νομιζεις οτι ο ΦΤ ειναι ασχετος μην τον διαβαζεις,εχει κι αλλους στο ιντερνετ.get a life.

      Διαγραφή
  6. Νομιζω πως ειδικα τα αρνητικα σχολια ,επιβαλεται να ειναι επωνυμα.Αλλιως δημιουργουνται δικαιολογημενες καχυποψιες για την σκοπιμοτητα τους.Θα μπορουσαμε να ρωτησουμε για τις περγαμηνες και τα κινητρα εκεινων πο τοποθετουνται απορριπτικα, και μαλιστα κανοντας και ανακριση για τα τυπικα προσοντα των αλλων. Επιςης θα ηθελα το βιογραφικο αυτουνου που εσπευσε να γραψει πρωτος (μην τον προλαβει κανας αλλος) το βαθυστοχαστο σχολιο "μαπεξ".Δυσκολο να πιστεψω πως δεν εχει προσωπικα κινητρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Συμφωνώ απολύτως. Ιδίως τα αρνητικά σχόλια πρέπει να εμπεριστατωμένα και επώνυμα, αλλιώς δεν βοηθούν σε τίποτα, εγείροντας συγχρόνως πλείστες όσες καχυποψίες.
    Υπάρχουν αναγνώστες που για τους δικούς τους ΕΥΤΕΛΕΙΣ λόγους δεν γουστάρουν τους δίσκους της εταιρείας Χ, άλλοι της εταιρείας Ψ και ούτω καθ’ εξής… Φίλοι παλιοί, που κάποια στιγμή τσακώθηκαν, bloggers και κριτικοί της κακιάς ώρας που ζηλεύουν (τις εταιρείες, τους καλλιτέχνες, εμένα, ή δεν ξέρω ’γω ποιους άλλους…), αφήνοντας, ανώνυμα πάντα, ηλίθια-δηλητηριώδη σχόλια. Τους ξέρω όλους αυτούς από χρόνια. Κρατώ αρχείο βλακωδών ψευδωνύμων (τώρα τελευταία οι πρώην ψευδώνυμοι, νομίζουν πως θα θολώσουν τα νερά βγαίνοντας ανώνυμα) και κάποιοι στιγμή θα κάνω μιαν ανάρτηση αφιερωμένη σ’ όλα αυτά τα «φρούτα», που μας κάνουν να γελάμε χρόνια τώρα… Τους το χρωστάμε…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. είσαι σοβαρός άνθρωπος.Και πολυάσχολος υποθέτω..
      κρατάς αρχείο ψευδωνύμων τόσα χρόνια?
      είναι δυνατόν?
      και θα κάτσεις να ασχοληθεις και με ανάρτηση γι'αυτούς?
      ε,τότε κάντα prive τα σχόλια,τι να πω..
      εγω πάντως όποτε σχολιάζω σχολιάζω ανώνυμα
      το να μην του αρέσει όμως κάποιου ένας δίσκος που σου αρε΄σει και να διαφωνήσει,τον κάνει φρούτο?
      απλά μην δημοσιεύεις υβριστικά σχόλια,τόσο απλά,ή κάνε το prive

      Διαγραφή
    2. Όχι, δεν κατάλαβες. Το «φρούτα» δεν πηγαίνει σε όσους διαφωνούν με τη δική μου γνώμη, με το δίσκο ή με ό,τι άλλο, αλλά σε όσους εκφράζουν τις διαφωνίες τους με προσβολές και ύβρεις. Τους αήθεις και τους «φτιαγμένους». Είναι σαφές νομίζω.

      Τώρα… το αν κρατώ εγώ αρχείο ψευδωνύμων δεν νομίζω να ενοχλεί κανέναν. Εξάλλου ψευδώνυμος/ανώνυμος από ψευδώνυμο/ανώνυμο έχει διαφορά. Για τα «φρούτα» θα μιλήσουμε… Και δεν θα είμαστε καθόλου πριβέ…

      Διαγραφή
    3. κατάλαβα.
      αν και νομίζω οτι η διάθεση εκδίκησης την οποία διαβλέπω,τους το χρωστάμε π.χ.,μάλλον θα ρίξει το επίπεδο του δισκορυχείου και γνώμη μου και σένα.
      ασ'τους τους υβριστές και τους φτιαγμένους και μην ξαναδημοσιεύσεις σχόλια τέτοια ξανα,τα οποία είναι όντως ενοχλητικά αλλά στην τελική τίποτα φοβερό.
      Tι ασχολείσαι?
      Eνας καλός φίλος έχει και αυτός blog οχι τοσο γνωστο σαν το δικό σου και μου λέει οτι τα υβριστικά σχόλια που δέχεται ειναι αρκετά,απλά δεν τα δημοσιεύει και ούτε που τον νοιάζει.
      Δεν τιμά την εικόνα ενός σοβαρού μουσικού ιστότοπου να ασχολείται με τέτοια πράγματα,μην γίνει καφενείο των φιλάθλων ή τσουκαλάς.

      Διαγραφή
    4. Δε βαριέσαι... Και λίγο "τσουκαλάς" δε βλάπτει...

      Διαγραφή
  8. Συγγνώμη που χαλάω την συζήτηση,αλλά ο δίσκος αυτός είναι πραγματικά καλός (τον άκουσα ψηφιακά,από soundcloud,δεν ξέρω για το βινύλιο)
    Φώντα, απορώ (ενίοτε σοκάρομαι) με την υπομονή σου..

    Ηλίας Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ αναγνώστη αν δημοσίευα όλες τις (ανώνυμες πάντα) κακίες και ύβρεις που λαμβάνω, από κάτι λίγους βέβαια διαδικτυακούς τραμπούκους, θα απορούσες και θα σοκαριζόσουν περισσότερο…

      Διαγραφή
  9. Ο δίσκος είναι πράγματι καλός, σε ένα ασυνήθιστο για τα ελληνικά δεδομένα ύφος. Πειραματισμός που κυλάει αβίαστα και παραπέμπει επιτυχώς κάπου, έστω και σε πατημένα χωράφια από το kraut ή το βρετανικό jazzy avant progressive.

    Μειονέκτημα πάντως, η αρκετά χαμηλή εγγραφή στο βινύλιο (δεν έχω ακούσει ούτε το CD και το πρώτο CDr ούτε κάποια αϋλη ψηφιακή μορφή του album).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εμένα κάτι δεν μου άρεσε στην παραγωγή. Το είχα ακούσει στο soundcloud. Κατα τα άλλα πολύ καλό!

      Αλέξανδρος

      Διαγραφή
    2. Κι εγώ συμφωνώ ότι σαν παραγωγή το album ήταν χαμηλό, παρόλο που σαν ποιότητα ήχου στο πικάπ παίζει άψογα (υπόψη Rega rp8 + Ortofon 2M Bronze + Yamaha A S2000 + Klipsch RF-10)

      Α.Κ.

      Διαγραφή
    3. πολυ καλος δισκος!

      Διαγραφή
  10. Καλη κριτικη και στο http://www.terrascope.co.uk/Reviews/Reviews_September_15.htm#Zenerik

    ΑπάντησηΔιαγραφή