Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2016

DAVID BOWIE “LET’S DANCE” ένας χορευτικός ποταμός για τα χρόνια του ’80

Τι σημαίνει μεγαλώνω με τον David Bowie; Πολλά και διάφορα ίσως, αλλά κυρίως ν’ ακούς τα τραγούδια του σε πρώτο χρόνο. Να διαβάζεις στα περιοδικά για τον καινούριο δίσκο του, και να τον ακούς την ίδια ώρα στα ραδιόφωνα, τις τηλεοράσεις και τις… ντίσκο. Να συμμετέχεις δηλαδή σε κάτι κοινό, που συμβαίνει εκείνη τη στιγμή. Να μοιράζεσαι μαζί με άλλους…
Στις αρχές του ’80, μπορεί να άκουγα το “The Rise And Fall Of Ziggy Stardust...”, για πολλούς λόγους, αλλά και γιατί μου άρεσε ο Κώστας Τουρνάς από πιτσιρίκι, μπορεί στα μέσα της δεκαετίας να είχα σκύψει με φόβο και πάθος στο “Aladdin Sane” και στο “Station to Station”, που παραμένει έκτοτε ίσως ο κορυφαίος για μένα Bowie-δίσκος, μπορεί λίγο πιο μετά να έδωσα προσοχή και στο r&b ξεκίνημά του, στα μέσα των sixties, με τους Davie Jones with the King Bees και τους Manish Boys, περνώντας και λίγο ξώφαλτσα είναι αλήθεια από τη σκληρή «τριλογία του Βερολίνου», όμως όλα αυτά ήταν προσωπικές διαδρομές, τις οποίες άνοιγα στο δικό μου κόσμο, και δεν ενδιέφεραν κανέναν άλλο.
Έτσι, και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, τίποτα δεν επέδρασε εντός μου από το songbook του David Bowie όσο το υποτιμημένο (από κάποιους επαΐοντες) “Let’s Dance”, που το άκουσα όταν κυκλοφόρησε, την άνοιξη του ’83… και με το οποίο γινόταν παντού χαμός. Και με το LP εννοώ, αλλά κυρίως με το τραγούδι… που το χορεύαμε στις ντίσκο δυο και τρεις φορές κάθε βράδυ, μουσκεύοντας πουκάμισα και πίνοντας ό,τι να ’ναι…

7 σχόλια:

  1. ρε Φώντα, κι εγώ απο τον Τουρνά πήγα στον Bowie (είμαι και πιό μεγάλος από σένα). Η διαδρομή .... Κυρίες & κύριοι (πρώτα), Αστρόνειρα (Η μηχανή του χρόνου στο jukebox στα μπιλιάρδα), Λευκά φτερά και 3 χρόνια μετά Aladin Sane (ατομική βόμβα), έλιωσε το Lady grinning soul & το Time.
    Μεγαλώσαμε, ε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θυμάμαι τις Μανίνες και τις Κατερίνες της ξαδέρφης μου, ήταν 1973-74, τις οποίες ξεφύλλιζα γιατί είχανε τραγουδιστές στα εξώφυλλα και μέσα στίχους, αφίσες κ.λπ. Ο Τουρνάς έδινε κι έπαιρνε, με κάτι εμφανίσεις πολύ αμφί και πολύ διαστημικές («Αστρόνειρα» γαρ), με space σκηνικά κτλ. Παράλληλα ακούγαμε και τον «Πιο καλό τραγουδιστή» στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση παντού. Έτσι, εκεί γύρω στο 1980, όταν άρχιζα ν’ ακούω Bowie (το πρώτο μου ήταν μάλλον το “Aladdin Sane” σε κασέτα) πρέπει να είπα… ρε αυτός αντιγράφει τελείως τον Τουρνά.
      Εντάξει, δεν συγκρίνουμε. Άλλη η μία περίπτωση, άλλη η άλλη, αλλά και ο Τουρνάς είχε γράψει τότε μερικά φοβερά τραγούδια (ιδίως στα «Λευκά Φτερά» εγώ θα πω).

      Διαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ηταν και αυτή η πιο ρoκάδικη περίοδος με τους tin machine και με δυο δίσκους νομίζω, εκει γύρω αρχές -90 https://www.youtube.com/watch?v=ivRtxulMics

    ΑπάντησηΔιαγραφή