Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2016

LAURA PERLMAN πολύτιμες στιγμές

Η Laura Perlman είναι μια από τις πιο αναγνωρισμένες music editors του Hollywood, αφού στον IMDb καταγράφονται 119 ταινίες στην ηχητική μπάντα των οποίων έχει δουλέψει – ανάμεσα σ’ αυτές και οι «Θέλμα & Λουίζ», «Ο Άνθρωπος της Βροχής», «Ο Σοφέρ της Κυρίας Ντέιζι», μέχρι τις πιο πρόσφατες “Footloose”, “The Karate Kid” κ.λπ. Θιασώτης της jazz, η Perlman τα τελευταία πολλά χρόνια (ξεκινώντας από το 2002) ταλαιπωρείται από τον καρκίνο, από τη μάχη με τον οποίον βγήκε νικήτρια μόλις προσφάτως. Αυτό το γεγονός, αυτή την καινούρια αρχή στη ζωή της, θέλησε να τη γιορτάσει ηχογραφώντας το “Precious Moments” [Miles High, 2015], ένα jazz άλμπουμ, στο οποίο να αποδίδει αγαπημένα της τραγούδια. Όπως σημειώνει και η ίδια: «Γεννήθηκα με την τζαζ στην καρδιά μου. Μεγάλωσα ακούγοντας τους Charlie Parker, John Coltrane, Miles Davis, Sarah Vaughan και Ella Fitzgerald μεταξύ άλλων. Βυθίστηκα στον κόσμο της τζαζ τραγουδώντας μόνη μου πάνω από τους δίσκους. Κάπως έτσι η μουσική διέρρευσε μέσα στην  ψυχή μου και ποτέ, από τότε, δεν με άφησε».
Δίπλα της, σ’ αυτό το project, η Perlman είχε τον φίλο του αδελφού της, τον πολύ καλό μουσικό (βιμπραφωνίστας) Mark Sherman, για τον οποίον έχουμε γράψει παλαιότερα και στο δισκορυχείον. Ο Sherman εκτός από μουσικός «τρέχει» και την γνωστή εταιρεία Miles High Records, και κάπως έτσι ήταν ακόμη πιο εύκολη η διευθέτηση του “Precious Moments”. Μαζεύτηκαν οι μουσικοί… η Perlman στο τραγούδι, ο Sherman στα vibes, όπως και οι αναγνωρισμένοι Bill Cunliffe πιάνο, Chris Colangelo μπάσο και Joe La Barbera ντραμς και το πράγμα ξεκίνησε. Επιλέχτηκε το ρεπερτόριο, γράφτηκαν οι ενορχηστρώσεις (σε οκτώ tracks ο Sherman σε δύο ο Cunliffe) και όλα τα υπόλοιπα πήραν σειρά. 
Όλα τα τραγούδια βεβαίως είναι κλασικά – αυτό που λέμε στάνταρντ. Το “I’ve never been in love before” του Frank Loesser από το “Guys and Dolls” (1950), τοI’ve grown accustomed to her face” από το “My Fair Lady” (1956), το “My favorite things” των Rodgers and Hammerstein, το My foolish heart” του Victor Young και άλλα παρεμφερή. Η φωνή της Perlman, χωρίς να είναι εκείνο που θα λέγαμε «ανεπανάληπτη», είναι μια φωνή που ξέρει που πατάει, νοιώθοντας απολύτως ό,τι αποδίδει. Και πώς θα μπορούσε να μην συνέβαινε αυτό, θα μου πείτε, από τη στιγμή που ερμηνεύει κομμάτια ιστορικά με τα οποία, εν πολλοίς, μεγάλωσε; Έτσι, τόσο σε ευθεία και χαλαρή ανάγνωση, όσο και με τη χρήση ενός ελαφρού scat singing –και βεβαίως με τη συνοδεία τού άψογου κουαρτέτου τού Mark Sherman– η Perlman κατορθώνει, με απλά μέσα, να φτάσει μακριά.
Καλή υγεία να της ευχηθούμε πάνω απ’ όλα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου