Τρίτη 10 Μαΐου 2016

γαλλικές αβαντγκαρντιές

Δύο παράξενα πρόσφατα άλμπουμ, που κινούνται στο χώρο της jazz-avant γενικώς, γραμμένα από γάλλους καλλιτέχνες (ή συγκροτήματα)…
SHEIK ANORAK: Let’s Just Bullshit Our Way Through [gaffer records/ Creative Eclipse PR]
Ποιοι είναι οι/ο Sheik Anorak; Από το site τους έχουμε κάποια πρώτα βασικά στοιχεία… “Frank Garcia IS Sheik Anorak/ Frank Garcia was born in 1977/ Sheik Anorak was born in 2006/ Sheik Anorak is a solo project/ During these solo performances Sheik Anorak uses a guitar, a drumkit, a computer and some effect pedals…/ Sheik Anorak sometimes plays with other musicians in free improvised sessions/ Sheik Anorak is french, but lives in Göteborg, Sweden and runs Gaffer Records”. Νομίζω πως είναι αρκετά όλα τούτα, σε πρώτη φάση, και κυρίως κατατοπιστικά.
Το πιο πρόσφατο CD του Sheik Anorak έχει τίτλο “Lets Just Bullshit Our Way Through” [gaffer records/ Creative Eclipse PR] και κυκλοφόρησε τον προηγούμενο μήνα. Διαθέτει, δε, επτά tracks, μέσης σχετικώς διάρκειας – από δυόμισι έως περίπου επτά λεπτά το καθένα. Το βασικό χαρακτηριστικό των συνθέσεων/ τραγουδιών του Sheik Anorak είναι η επανάληψη, δηλ. τα επαναληπτικά σχήματα. Δεν πρόκειται ακριβώς για μινιμαλιστική μουσική –με την έννοια που είχε αυτή στις αρχές των seventies– αν και κάποιες φορές αυτή ακριβώς η επανάληψη γίνεται εμμονική. Εκείνο που την σώζει είναι βασικά η ποικιλία των ηχοχρωμάτων της, το γεγονός ότι αλλάζει από κομμάτι σε κομμάτι. Διασώζεται έτσι μια οριακή ποικιλία και βεβαίως το ενδιαφέρον μας.
Μην νομιστεί πως το “Lets Just… και τα λοιπά” είναι ένα αδιάφορο άλμπουμ. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει! Ο Sheik Anorak έχει εντρυφήσει στην μονοτονία και γνωρίζει τον τρόπο, γενικώς, να την παρουσιάζει με τη μέγιστη δυνατή πληθωρικότητα. Όλες οι συνθέσεις του έχουν δημιουργικά «γεμίσματα», που σπρώχνονται πάνω στον βασικό, ίδιο, καμβά, ενώ ορισμένες φορές αποκτούν τούτες (οι συνθέσεις) και κάποια περίεργα και κάπως… ψυχεδελικά ηχοχρώματα (στο τραγούδι “So long” ας πούμε). Σε άλλες περιπτώσεις, πάλι, το τραγούδισμα είναι περισσότερο αποστασιοποιημένο (“Liar”), ενώ σε κάποιες άλλες (“Upp med armarna”) η μονοτονία είναι τόσο έντονη κάνοντάς σε να νομίζεις πως λουπάρει/κολλάει το CD. Μπορεί
IN LOVE WITH: Axel Erotic [Becoq/ Creative Eclipse PR, 2016]
Οι In Love With είναι ένα παράξενο τρίοτο αποτελούν οι Valentin Ceccaldi τσέλο, Théo Ceccaldi βιολί και Sylvain Darrifourcq ντραμς, κρουστά, zither– με το “Axel Erotic” να έχει βινυλιακή διάρκεια, άρα και διαμόρφωση. Και τα επτά κομμάτια τού CD τους είναι συνθέσεις του Darrifourcq, με την ηχογράφηση να προέρχεται από τον Απρίλιο του ’15.
Τα τρία βασικά όργανα, το τσέλο, το βιολί και τα ντραμς, προδικάζουν, αν θέλετε, κι ένα πρώτο ηχητικό αποτέλεσμα. Η jazz-avant είναι το αρχικό και κύριο πεδίο κι εκεί κάπου παρεισφρέουν «θόρυβοι» και άλλες διάφορες «δωματίου» ιδιαιτερότητες. Όλα τα tracks φαίνεται πως διατηρούν πολλά στοιχεία αυτοσχεδιασμού, αλλά δεν είναι όλα… jazz στον ίδιο βαθμό. Πιο… τζαζικό είναι το “Asil guide” για παράδειγμα, με τα τρία όργανα να έχουν το καθένα το χρόνο του, καθώς υπερασπίζονται το βασικό μοτίβο, ενώ άλλα tracks ακούγονται πιο αβαντγκαρντίστικα, όπως το 9λεπτο “Chauve et courtois”. Αυτό το τελευταίο (και τελευταίο του CD) είναι και το πιο ενδιαφέρον.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου