Παρασκευή 10 Ιουνίου 2016

το ξεφτιλίκι ενός βλάκα αναρχοφασίστα… που θέλει να μιλάει για το ροκ, ενώ δεν έχει δίσκους (το "βλάκα" το πρόσθεσα στις 9:31 μ.μ. ...) (δεύτερη προσθήκη στις 10:47 μ.μ...)

…το παρακολουθείτε στα σχόλια, αλλά το βλέπετε και στα δύο screen shots (ώστε να σβήσω και τις παραπομπές προς το εμετικό blog του)...
Κάνεις κλικ στην εικόνα, ώστε να την δεις καλύτερα. Εδώ η αρχική ανάρτηση της 14/4/2015 χωρίς τους Tuxedomoon...
Κάνεις κλικ στην εικόνα, ώστε να δεις καλύτερα. Η ίδια ανάρτηση διαμορφωμένη εσχάτως από τον αναρχοφασίστα με την προσθήκη των Tuxedomoon...

9 σχόλια:

  1. Όλα τα σχόλια που είχαν δημοσιευτεί αρχικώς σε προηγούμενη ανάρτηση τα προσθέτω τώρα, ξανά, εδώ…

    ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ/ PHONTAS TROUSSAS 9 Ιουνίου 2016 - 12:22 μ.μ.
    Να μάθουν οι καραγκιόζηδες πώς γράφονται πρώτα οι Tuxedomoon (άκου ’κει… Tuxedo Moon) –αλλά και γιατί να το ξέρουν, έχουν πιάσει ποτέ δίσκο τους στα χέρια τους;– και να έρθουν μετά να τους πω γιατί βάζω τρεις τελείες (τις ξαναβάζω) πριν από τον… Γκιντεμπόρ.
    Για ποιο λόγο γράφω ΤΩΡΑ «…Γκιντεμπόρ» και όχι «Γκυ Ντεμπόρ» ή «Guy Debord» (όπως τον έχω γράψει παλαιότερα σε άλλες αναρτήσεις του δισκορυχείου – ψάξτε στο google να τις βρείτε, άμα γουστάρετε) δεν πάει το μυαλουδάκι τους, δεν καταλαβαίνουν τι εννοώ… και καλύτερα δηλαδή.
    Μάλιστα είναι τόσο γρόθοι, καθώς δεν πρόσεξαν το «(μην μου πεις πως δεν τον έγραψα σωστά…)» από τη φράση «Τώρα βεβαίως σε μιαν ανάρτηση για το λαϊκό ορισμένοι μπορεί να ανακατέψουν και τον… Γκιντεμπόρ (μην μου πεις πως δεν τον έγραψα σωστά…)», καθώς εντόπισα εξ αρχής την εσκεμμένα λάθος γραφή του ονόματος για να προφυλάξω τους μαλάκηδες. (Είναι στο σχόλιο της 6 Ιουνίου 2016 - 10:30 π.μ. στην ανάρτηση «οι γιεγιέδες… αντιστέκονται στη χούντα διασκεδάζοντας (με) τον Λαδά!»).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ/ PHONTAS TROUSSAS 9 Ιουνίου 2016 - 1:52 μ.μ.
    Ο γνωστός αναρχοφασίστας είναι συν όλα τ’ άλλα και… παμπόνηρος, δηλαδή εντελώς ηλίθιος.
    Έχω «οθόνη» από (από την κρυμμένη μνήμη του google) της ανάρτησής του «ΑΝΟΙΞΗ ΚΑΠΟΥ ΣΤΑ '80s» (14/4/2015) στην οποία γράφει…
    «Γι' αυτό και ο γράφων εδώ και δύο δεκαετίες έχει πλέον "ξεφορτώσει" όλους τους δίσκους του των διαφόρων Cure, Joy Division, Bauhaus, Sisters Of Mercy και λοιπών πεθαμενατζήδων στο Μοναστηράκι (διασώθηκαν μόνο όσοι αποδείχθηκε ότι διέθεταν κάποια μουσική -και γενικότερη- παιδεία, ώστε σήμερα να μην μού ακούγονται αρρωστημένοι και γραφικοί, όπως π.χ. οι εκ Βρετανίας Stranglers και Damned, οι αυστραλοί Dead Can Dance, ή οι ολλανδοί Mecano)».
    Επειδή, λοιπόν, εγώ του είπα πως δεν ξέρει ούτε πως γράφονται οι Τuxedomoon πήγε σ’ αυτή την παλιά ανάρτησή του, για να προσθέσει… εκεί, κάπου… και τους Tuxedomoon (γραμμένους σωστά αυτή τη φορά) δείχνοντάς μας, τάχα, πως γνώριζε πως γράφονταν…
    Έτσι, διαμόρφωσε ως εξής την συγκεκριμένη παράγραφο (τα κεφαλαία δικά μου).
    «Γι' αυτό και ο γράφων εδώ και δύο δεκαετίες έχει πλέον "ξεφορτώσει" όλους τους δίσκους του των διαφόρων Cure, Joy Division, Bauhaus, Sisters Of Mercy και λοιπών πεθαμενατζήδων στο Μοναστηράκι (διασώθηκαν μόνο όσοι αποδείχθηκε ότι διέθεταν κάποια μουσική -και γενικότερη- παιδεία, ώστε σήμερα να μην μού ακούγονται αρρωστημένοι και γραφικοί, όπως π.χ. οι εκ Βρετανίας Stranglers και Damned, οι αυστραλοί Dead Can Dance, ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ TUXEDOMOON, ή οι ολλανδοί Mecano)».
    Στη συνέχεια δε και εντελώς ξεδιάντροπα σχολίασε…
    «Καλά, εγώ παραδέχομαι ότι έκανα ένα λάθος, αφού αλλού τούς έχω γράψει σωστά».
    Κάτι σκατά είχε γράψει, αφού δεν τους είχε αναφέρει καθόλου!!
    Η εγκυρότητά του και η αξιοπιστία του βγάζουν μάτια!!
    Φτύστε τον κι αυτόν… μην τον ματιάσετε…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ/ PHONTAS TROUSSAS 9 Ιουνίου 2016 - 4:55 μ.μ.
    Ο αστείος απολογητής των Ναζί, που έχει το θράσος να γράφει και για «πολεμικό ιπποτισμό»(!!), παραξενεύεται γιατί μπαίνω σε παλαιότερες αναρτήσεις μου και διορθώνω καμιά λεπτομέρεια, κάτι το οποίον ΕΓΩ ΤΟ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΤΟ ΞΑΝΑΛΕΩ (το… Tuxedo Moon βεβαίως δεν είναι λεπτομέρεια, είναι ασχετοσύνη), προσθέτοντας κάποιο επιμέρους στοιχείο ή ό,τι άλλο ψιλό, χωρίς ποτέ να διαγράψω ή ν’ αλλάξω κάτι καίριο ή ουσιαστικό.
    Αν το είχα κάνει, και μάλιστα (σαν… γυναικούλα, κρυφά όπως εκείνος) σε φάση αντιδικίας, οι δεκάδες χιλιάδες αναγνώστες μου, που μπαίνουν κάθε μήνα στο δισκορυχείον (μαζί με τους καλοπροαίρετους και διάφοροι εχθροί μου), θα με είχαν ανακαλέσει σε κάποια τουλάχιστον από τις 2600 και πλέον αναρτήσεις μου… πως προσπάθησα δηλαδή να τους παραπλανήσω κ.ο.κ.
    ΠΟΤΕ δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Εξάλλου, όλες οι αναρτήσεις μου είναι on line τις διαβάζουν όλες χιλιάδες αναγνώστες (αισίως πάμε για τα 2 εκατομμύρια «χτυπήματα») και ανά πάσα ώρα και στιγμή ο καθείς μπορεί να μπει και να διορθώσει κάτι – δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα.
    Ποτέ όμως δεν επιχείρησα να αλλάξω ανάρτηση για να παραμυθιάσω ή να κοροϊδέψω τους αναγνώστες μου. Αν το είχα πράξει, επειδή υπάρχει κι ένα φιλότιμο, δεν θα είχα τα μούτρα να ξανακάνω ποστ. Ξέρουν και άλλοι να «κλέβουν» οθόνες…
    Μόνο κάτι ξεδιάντροποι δεν έχουν πρόβλημα, θέλοντας να βγουν κι από πάνω.
    Κι επειδή αυτός ο άχρηστος εξακολουθεί να λέει ό,τι παπαριά του κατέβει… να πω στους δισκορύχους πως η υπόθεση Spectrum δεν έχει κλείσει (όπως ήδη έχω πει) και πως την επόμενη εβδομάδα θα έχουμε και ΜΕΡΟΣ ΙΙ… και τότε θα γελάσουμε –το υπόσχομαι– ξανά και πολύ. Και τότε θα δούμε ποιος θα ξαναπάει σέρνοντας στη σέντρα…
    Και φυσικά εγώ δεν πιάστηκα από τους Tuxedomoon για να επιβεβαιώσω ότι αυτός ο αναρχοφασίστας είναι άσχετος με τη μουσική. Εδώ, τον ξεβράκωσα απλώς για να δει ο κόσμος ότι το άτομο αυτό δεν έχει φιλότιμο. Για να δουν οι αναγνώστες τι μεθόδους μετέρχεται μπας και επιβιώσει… Η ασχετοσύνη του με τη μουσική είναι πολύ παλαιά ιστορία – και όλοι, εκτός από 2-3 «μαμαμάμες», το έχουν καταλάβει.
    Κι ένα τελευταίο. Όσες φορές έχω αναφερθεί σ’ αυτόν τον ακαμάτη το έχω κάνει σαφέστατα. Εμμέσως μεν, αλλά σαφέστατα. Δίνω link όποτε κρίνω και όποτε θέλω. Δεν έχω πολλούς εχθρούς στο δίκτυο και όλοι ξέρουν με ποιον κάθε φορά λογομαχώ. Εξάλλου κι αυτός ο ίδιος αντιλαμβάνεται τι λέω για ’κείνον. Εκτός και αν είναι εντελώς μα εντελώς ηλίθιος. Το ότι έδωσα σήμερα κάποια links το έκανα για να δει ο κόσμος –καταφανώς– με τι ποιότητας άτομο έχει να κάνει (και όχι για να θίξω μουσικώς).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ/ PHONTAS TROUSSAS 9 Ιουνίου 2016 - 11:37 μ.μ.
    Φίλος, μου έστειλε e-mail πριν από λίγο και μου ζήτησε να δώσω ένα-δυο παραδείγματα εκ των υστέρων επεμβάσεων σε παλαιές αναρτήσεις – ώστε να γίνει πιο κατανοητό εκείνο που έγραψα πιο πάνω. Πολύ ευχαρίστως.
    Ξαναλέω πως οι επεμβάσεις αυτές στη συντριπτική τους πλειονότητα γίνονται για να προστεθεί κάτι καινούριο σε κάποια παλιά ανάρτηση, το οποίο πέφτει ξαφνικά στην αντίληψή μου. Ο σκοπός μου είναι ένας. Όταν κάποιος διαβάσει εκείνη την παλαιά ανάρτηση να έχει όσο το δυνατόν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα μπροστά του. Δεν το κάνω για άλλο λόγο.
    Σχεδόν ποτέ δεν έχω γυρίσει πίσω για να διορθώσω λάθη μου – και πραγματικά αυτή τη στιγμή, και με όση ειλικρίνεια μπορεί να με διακρίνει, δεν μπορώ να θυμηθώ κάτι τέτοιο. Μπορεί να έχω διορθώσει κάποια στιγμή κάποια χρονιά, κάποιο νούμερο δίσκου, δεν θυμάμαι...
    Εξάλλου, αν έχω κάνει κάποιο λάθος εκείνοι που θα το βρουν πρώτοι είναι οι αναγνώστες και θα μου το επισημάνουν αμέσως. Και τέτοια λάθη έχω κάνει –μπορεί να είναι λίγα αλλά έχω κάνει– κι έχω ευχαριστήσει, εννοείται, εκείνους που τα εντόπισαν και τα διόρθωσαν. Θυμάμαι 2-3 απ’ αυτά κι αν ενδιαφέρεστε μπορώ να σας τα πω…
    Βασικά, όμως, εκείνα που θυμάμαι είναι οι προσθήκες. Να, λοιπόν, δύο…
    Την Δευτέρα, 30 Απριλίου 2012 είχα ανεβάσει την ανάρτηση «ÖZDEMİR ERDOĞAN… οθωμανικό συρτό».
    http://diskoryxeion.blogspot.gr/2012/04/ozdemir-erdogan.html
    Εκεί γράφω πως… «ο Erdogan είχε στείλει τη σύνθεσή του “Gurbet” (Ξενητειά) να διαγωνιστεί στην 5η Ολυμπιάδα Τραγουδιού στο Παναθηναϊκό Στάδιο (7-9/7/1972) με ερμηνεύτρια τη σύζυγό του Ayşen Erdoğan».
    Κάποια στιγμή, 2-3 χρόνια μετά την ανάρτηση, έπεσε στην αντίληψή μου μια φωτογραφία τού Erdogan (με τη σύζυγό του), από το Σύνταγμα. Μπήκα στην ανάρτηση και την πρόσθεσα, μαζί με την σχετική λεζάντα. Αυτό το απλό.
    Για την ουγγαρέζα τραγουδίστρια Sarolta Zalatnay έχω κάνει δύο αναρτήσεις.
    Η πρώτη την 21/10/2009
    http://diskoryxeion.blogspot.gr/2009/10/sarolta-zalatnay-funky.html
    και η δεύτερη την 10/6/2012
    http://diskoryxeion.blogspot.gr/2012/06/sarolta-zaltnay-1973.html
    Σ’ αυτή τη δεύτερη ανάρτηση (της 10/6/2012) σκανάρισα την… παρουσία της στην Ελλάδα το 1973, γιατί τότε, περίπου, το έμαθα, παραπέμποντας και στην παλαιά ανάρτηση, εκεί όπου υπάρχουν όλα τα στοιχεία για την περίπτωσή της.
    Μπήκα, τότε, στην πρώτη ανάρτηση (της 21/10/2009) και πρόσθεσα στο τέλος της το εξής:
    «Και κάτι το οποίον ελάχιστοι γνωρίζουν ή θυμούνται. Η Sarolta Zalatnay έχει εμφανιστεί στην Ελλάδα, διαγωνιζόμενη με το τραγούδι "I keep you calling" στην 6η Ολυμπιάδα Τραγουδιού, στο Παναθηναϊκό Στάδιο, την Παρασκευή 13/7/1973».
    Έτσι λοιπόν αν κάποιος «χτυπήσει» το όνομα τής Zalatnay στο google και πέσει στη δική μου παλαιά ανάρτηση θα έχει, τώρα, μία ακόμη πιο πλήρη εικόνα. Αυτό είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος 10 Ιουνίου 2016 - 12:31 μ.μ.
    Η γελοιότητα και η ανεντιμότητα του φιλοναζί υπνοβάτη είναι πως προσπάθησε να κρυφτεί με τόσο γελοίο τρόπο, όχι ότι δεν ήξερε πως γράφονταν οι Tuxedomoon. Από αυτό και μόνο φαίνεται η μηδενική αξιοπιστία του και το ποιος στ’ αλήθεια είναι.
    Π.Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ/ PHONTAS TROUSSAS 10 Ιουνίου 2016 - 1:43 μ.μ.
    Τα είπαμε αυτά. Η ξεφτίλα υπήρξε αποκαλυπτικότατη. «Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει», όπως λέει και ο κόσμος.
    Το θέμα με τους… Tuxedo Moon είναι ενδεικτικό (και κάτι παραπάνω) της ασχετοσύνης.
    Αν πατήσεις ας πούμε «ο Jimmy Hendrix» στο google θα δεις δεκάδες αναφορές στο λάθος όνομα Jimmy, αντί του σωστού που είναι Jimi.
    Αυτό τι σημαίνει; Ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν μεγαλώσει με τους δίσκους του Hendrix, και γι’ αυτό δεν έχει εντυπωθεί μέσα τους το Jimi. Είναι, δηλαδή, ή αδαείς ή τυχάρπαστοι.
    Αν κάποιος έχει βάλει εκατοντάδες φορές ένα δίσκο του Hendrix στο πλατώ κι έχει κρατήσει το εξώφυλλο τού άλμπουμ στα χέρια του για άλλες τόσες εκατοντάδες ώρες, ή το έχει απλώς μπροστά στα μάτια του, δεν μπορεί ποτέ να γράψει Jimmy – θα γράψει Jimi.
    Έτσι και με τους Tuxedomoon και με όλα τα ανάλογα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η ασχετοσύνη του στα περί του ροκ είναι παροιμοιώδης. Δες τι γράφει ο ΠΑΝΑΣΧΕΤΟΣ ως απάντηση στις επισημάνσεις κάποιου αναγνώστη του, Μιχάλη από Δάφνη:

    "Έγραψες τόσα πράγματα μόνο και μόνο για να "αποδείξεις" ότι οι έλληνες φρηκάδες των '70s "δεν νογάγανε" γιατί δεν ήσαν συλλέκτες και κυνηγοί του "σπάνιου και άγνωστου"; Δηλ. η ουσία είναι θέμα ποσότητας; Κι εξάλλου σε ποιά χώρα οι ροκάδες ήσαν τόσο "γνώστες", με τα δικά σου κριτήρια;
    Μου θύμισες τα παλιά χρόνια, τότε που ήταν μόδα να τσακώνονται για το ποιός ήξερε τα πιο πολλά συγκροτήματα και το ποιός είχε ακούσει τους πιο πολλούς δίσκους. Προσωπικά πάντως έχω καταλήξει να έχω/χρειάζομαι καμιά 200ριά δίσκους (βέβαια έχω ακούσει ίσως και δεκαπλάσιους) και δεν καίγομαι καθόλου να αποκτήσω άλλους, ή να μάθω/θυμάμαι το κάθε ξεχασμένο γκρουπάκι. Κι ούτε θεωρώ ότι κάποιος που έχει 5000 ή 30000 δίσκους, είναι πιο καταρτισμένος στο ροκ (βιωματικά και "φιλοσοφικά") από μένα. Απόδειξη αυτά που λες περί "γνωστού τρίπτυχου" και "αλητείας". Δυστυχώς αυτή η φολκλόρ περί ροκ αντίληψη (διαδεδομένη στην Ελλάδα) δεν βελτιώνεται, όσο μεγάλη ποσοτική ενημέρωση κι αν έχεις. Αν το ροκ ήταν μόνο αυτά τα "μεσοαστικά" χόμπις, τότε θα ήσαν απείρως πιο πολλοί αυτοί που λόγω οικονομικής άνεσης θα τα συνέχιζαν και μετά τα 30...
    [...]
    Σ' ευχαριστώ για τις πληροφορίες περί Agitation Free. Ναι, απ' τη Wikipedia τους "έμαθα" (και επειδή δεν είμαι συλλέκτης ή "ακαδημαϊκός", ούτε θεωρώ ότι έχανα κάτι που δεν τους ήξερα, ούτε αισθάνομαι άσχημα ή "άσχετος" που διακινδύνευσα μια λάθος υπόθεση). Θα αισθανόμουν άσχημα ή άσχετος αν αυτή η "έλλειψη" με υποχρέωνε να αλλάξω σε κάτι την οπτική μου."

    και 3-4 σχόλια παρακάτω:
    "Απίστευτη "ιεροσυλία": φρηκάδες σε αχαρακτήριστα electro/punk/new wave/acid garage τριπάκια!

    Για "ιστορικούς" λόγους, κατέβασα και τα δύο πρώτα των Agitation Free και κατάλαβα από πού "έρχονταν" οι Savage Republic, οι Shiva Burlesque και οι 17 Pygmies των '80s.
    Να φανταστείς, δεν τους ξέρουν ούτε στη Γερμανία (τους Agitation Free εννοώ). Βέβαια, και δίπλα στην Ολλανδία δεν ξέρουν τους Mecano (και να σκεφτείς ότι δεν έπεφτε καρφίτσα όταν στα '80s έπαιζαν στο "Paradiso", στο Άμστερνταμ). Γι' αυτό σου έλεγα πιο πάνω, ότι κατά τη γνώμη μου ο μέσος έλληνας ακροατής της ροκ (στον οποίο θεωρώ ότι κατατάσσομαι κι εγώ) δεν είναι και πολύ μακριά σε "ποσοτικές" γνώσεις από τον μέσο δυτικοευρωπαίο (και πιστεύω, και αμερικάνο)."

    Χαίρε βάθος ασχετοσύνης αμέτρητο... Γιατί η αυθεντική αναζήτηση μοιάζει συχνά με περιπλάνηση στα τυφλά - και το ξέρει, μόλις πέσει στο λάκκο με τα κωλοδάχτυλα!

    -
    Τρολλερμπούκης ο Υπνοβαδίζων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. >>Κι ούτε θεωρώ ότι κάποιος που έχει 5000 ή 30000 δίσκους, είναι πιο καταρτισμένος στο ροκ (βιωματικά και "φιλοσοφικά") από μένα.<<

      Καλά, τα «βιωματικά» και τα «φιλοσοφικά» τού τα χαρίζουμε του παπαροροκά. Άκου «βιωματικά»!!
      Τι βιωματικό έχει να προτάξει αυτός ο καραγκιόζης, το οποίον οι υπόλοιποι Έλληνες που ακούνε ροκ δεν μπορούν κι αυτοί να το προτάξουν;
      Έπινε με δυο λαρύγγια, κάπνιζε μπουρούχες πέντε-πέντε με το που ξύπναγε, κοιμόταν σε σκυλόσπιτα, έκανε το γύρω-γύρω της Αγουλινίτσας ξυπόλητος, τι έκανε τέλος πάντων το άτομο και «βίωσε» το ροκ;
      Είναι καταρτισμένος φιλοσοφικά γύρω από το ροκ; Πού το είδε αυτό; Κάτι παπάρια είναι. Τον είδαμε πως λούφαξε σε σχέση με τον Marcuse και τις συνεντεύξεις (του Marcuse) που αναδημοσίευσα στο δισκορυχείον. Τι έλεγε ένας φιλόσοφος (για την εργατική τάξη κ.λπ.), που αποτέλεσε εικόνα της αντικουλτούρας (άρα και του ροκ) στα late sixties.
      Τι να μας πει «φιλοσοφικά» για το ροκ ο άσχετος; Τις μαλακίες για τους ευδαιμονισμούς, τους ηρωισμούς και τα «σώματα»; Τα διαβάζει ο κόσμος και γελάει! Να τα βγάλει και σε βιβλίο, και να μας το δώσει μετά για να σκουπίσουμε τον κώλο μας. Να το τυπώσει μόνο σε μαλακό χαρτί, γιατί έχουμε και ευαισθησίες…

      Φυσικά, όποιος δεν έχει δίσκους και δεν έχει ακούσει μουσική είναι άσχετος με το ροκ και πρέπει να το βουλώνει. Γιατί η μουσική δεν ακούγεται στα μπαρ και στα πάρτυ, αλλά στα σπίτια μας από τις προσωπικές μας δισκοθήκες. Έτσι ακούει και ξανακούει και ματαξανακούει ο κόσμος το ροκ (και το κάθε ροκ). Κι έτσι σχηματίζει μια κάποια άποψη.
      Φυσικά, οι μεγάλες δισκοθήκες δεν είναι πανάκεια. Γιατί και άλλοι έχουν τεράστιες δισκοθήκες και λένε μαλακίες. Άρα λοιπόν χρειάζονται τα πολλά και τα ποικίλα ακούσματα (και όχι μόνο ροκ), αλλά χρειάζεται και η γενικότερη κουλτούρα, ώστε εκείνα που λέγονται δημοσίως να έχουν ένα νόημα.
      Είναι και τα δύο απαραίτητα δηλαδή, για να προσδοκά, εκείνος που μιλάει, να τον λαμβάνουν υπόψη τους και οι άλλοι.
      Άτομο, πάντως, εκεί κοντά στα 50, που θέλει να μιλάει εξ ονόματος του ροκ, που δεν έχει ουσιαστικά δισκοθήκη και μαθαίνει τους Agitation Free το 2016, είναι απλά θρασύ και γελοίο και δεν αξίζει κανείς ν’ ασχολείται μαζί του.
      Χάρη του κάνουμε και να το ξέρει.

      Διαγραφή
  8. Προλάβατε να πάρετε την "οθόνη" χωρίς το "βλάκα"; Αν όχι να σας τη στείλω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή