Τετάρτη 20 Ιουλίου 2016

οι δίσκοι του ελληνικού ροκ 30 χρόνια πριν

Στο περιοδικό ντέφι, στο δωδέκατο τεύχος του που είχε τυπωθεί τον Νοέμβρη του ’86, υπήρχε ένα πολυσέλιδο αφιέρωμα στο ελληνικό ροκ. Τα κείμενα υπέγραφε ο Γιάννης Έξαρχος (τον θυμάστε, με την κοτσίδα του, από κάτι παλιές εκπομπές στην τηλεόραση;), ενώ τη σχετική δισκογραφία είχε επιμεληθεί ο Δημήτρης Δημητράκας (The Rosebuds, Φαίακες, Θαρσείν Χρει, Skull Damage, Schmetterling, T.V.C., Panx Romana, Ριφιφί, Δούρειος Ίππος κ.λπ.). Βεβαίως και στα κείμενα υπήρχαν διάφορα… άλλα αντί άλλων, αλλά και στη δισκογραφία παρατηρούνταν σημαντικές ελλείψεις (π.χ. απουσίαζαν οι δίσκοι του Γιώργου Ρωμανού, των Λήδα-Σπύρος κ.ά.).
Ο Δημητράκας, πάντως, πρέπει να ήταν ο πρώτος που είχε επιχειρήσει να κάνει μια καταγραφή των LP τού ελληνικού ροκ από τα sixties και μέχρι την εποχή εκείνη (1986), κι αυτό ήταν ένα «κάτι». Έτσι, είχε χωρίσει τη δισκογραφία σε… κεφάλαια. «1965-1970», «1971-1975», «1976-1980» και από το 1981 έως το 1986 κάθε χρονιά και κεφάλαιο.
Εγώ παίρνω ως δεδομένο το κεφάλαιο «1986» και λέω με λίγες λέξεις τη γνώμη μου για τα LP του ελληνικού ροκ, έτσι όπως τα καταγράφει ο Δημητράκας στο ντέφι (δεν κάθομαι, δηλαδή, να τσεκάρω τις χρονιές, ούτε αν λείπει κάτι).
Αυτό που πράττω έχει αξία για μένα (εσείς μπορεί να το βρείτε… ανάξιο), επειδή τα περισσότερα απ’ αυτά τα άλμπουμ έχω να τ’ ακούσω 25-30 χρόνια (όντως, αλήθεια!) και συνεπώς ό,τι σημειώσω τώρα αφορά σε εντυπώσεις, που μου έχουν μείνει από τότε στη μνήμη… Θέλω να πω πως, αν τα ξανακούσω τώρα πιθανώς να σχημάτιζα άλλη εντύπωση. Καλύτερη ή χειρότερη…
Πάμε λοιπόν… 

SCHMETTERLING: Feeling Funny [Ανεξάρτητο]  
Ο Δημητράκας τους βάζει πρώτους-πρώτους επειδή συμμετείχε στο συγκρότημα; Καλοπαιγμένο (θυμάμαι), αλλά άνευρο… τεχνορόκ. Καμμία διάθεση για να το ξανακούσω σήμερα. 
ΥΔΡΟΧΟΟΣ: Ζάλογγο [Υδροχόος]  
Είχαν… σκοτεινές reggae επιρροές. Ακόμη έχω στη μνήμη μου το τραγούδι τους «10 χρόνια». Πολύ καλό. 
SOUTH OF NO NORTH: Fell Frozen [Creep]
Είχε μέσα το Annabelle Lee”. Ήταν καλύτερο από το πρώτο τους. 
THE LESBIANS: S/T [Enigma]
Electro-pop. Κάτι έλεγε 
A PRIORI: S/T [Ano-Kato]
Rock-fusion από τη Θεσσαλονίκη. Μου άρεσαν. Ένα κομμάτι μού θύμιζε Gong. 
ΑΔΙΣΟΣ: Αρετές και Άλλα Δεινά [Δικαίωμα Διάβασης]
Λοιπόν, αυτό το γκρουπ δεν το είχα αγοράσει τότε. Δεν το ήξερα. Βρήκα το LP στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Eighties rock με κιθάρες και πλήκτρα και με ελληνικό στίχο… Επειδή δεν το είχα χωνέψει στην εποχή του θα ήθελα να βρω το χρόνο, κάποια στιγμή, να το ξανακούσω… 
THE LAST DRIVE: Underworld Shakedown [Hitch-Hyke]
Το αγόρασα με το που βγήκε. Το καλοκαίρι του ’86 το άκουγα συνέχεια. Αναβιωτικό garage-punk στα καλύτερά του. 
FEAR CONDITION: Till Night Comes Again [Smash]
Δεν με είχε ενθουσιάσει. Ήταν κάπως σκοτεινό. Δεν θυμάμαι πολλά πράγματα 
STAINED VEIL: Livin’ on Leavin’ [Smash]
Αυτοί μου άρεσαν. Σκληρό κιθαριστικό ροκ. Κάτι σε Wipers… 
NOISE PROMOTION COMPANY: Silence [Ano-Kato]
Ο δίσκος αυτός ήταν από τους πιο υποτιμημένους της εποχής (και μάλλον παραμένει). Έχω πολύ καλή εικόνα στη μνήμη μου και θέλω –και αυτόν– να τον ξανακούσω. 
LIBIDO BLUME: Colours Melting [Δικαίωμα Διάβασης]
Καλό άλμπουμ – αν και δεν το είχα βάλει πολλές φορές στο πικάπ. 
ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ: S/T [Δικαίωμα Διάβασης] 
Kαι τότε το πίστευα. Και τώρα το πιστεύω. Ίσως το καλύτερο ελληνικό πανκ LP, που βγήκε ποτέ. 
ΛΕΥΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ: Μυστικοί Κήποι [ΕΜΙ]  
Γκρουπάρα. Από τα καλύτερα της εποχής. Απορώ, γιατί δεν το έβαλα, πριν τρία χρόνια, στα «20 καλύτερα του ’80». 
ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΚΟΡΔΙΛΗΣ: Τι Κούραση να Ξεκουράζεσαι [Lyra]
Συμπαθητικός. Μου άρεσε πολύ το πρώτο τραγούδι τού δίσκου, που θύμιζε Λήδα-Σπύρος. Νομίζω λεγόταν «Σινικό τείχος». 
THE ANTI TROPPAU COUNCIL: A Way Out [Pegasus]
Τους είχα δει πρώτα live στον Πήγασο κι επειδή δεν μου άρεσαν ήμουν προκατειλημμένος. Πάντως στο δίσκο ήταν καλοί. 
BREAKDOWN: Night Ride [Music-box] 
Το θυμάμαι σαν εξώφυλλο, αλλά δεν το είχα αγοράσει. 
2002 GR: Best of [Music-box]
Εντάξει… Είχε μέσα «Σιδερένιο Άνθρωπο» ή όχι; 
ISKRA: A New Day [Polydor] 
Αυτό δεν ήταν rock ήταν jazz-rock. Είχε ωραίο εξώφυλλο, αλλά οι συνθέσεις δεν μου κάθονταν… 
VARIOUS: Συνταγή Αντι-Θανάτου [Famous Music] 
Τα είπαμε και προσφάτως, με αφορμή την επανέκδοση. Πολύ ενδιαφέρουσα συλλογή. 
VAVEL: S/T [Famous Music]
Συμπαθητικό heavy. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΟΚΑΡΙΝΗΣ: Αυτόγραφο [Lyra]
Δεν το είχα αγοράσει. Και δεν θυμάμαι, τώρα, αν είχε βγάλει κάποια επιτυχία. 
ΤΕΡΜΙΤΕΣ: Τσιμεντένια Τραίνα [Virgin]
Το ίδιο σχόλιο (με το προηγούμενο). 
ΦΑΤΜΕ: Βγαίνουμε Απ’ το Τούνελ [EMI]
Το αγόρασα στα nineties, όταν κάπου το είχα βρει φτηνό. Είχε μέσα το «Στη Σταδίου». 
ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: Κάγκελα Παντού [EMI]
Εντάξει… το ακούμε και σήμερα αυτό. 
THE MUSHROOMS: Taste of [Pegasus]
Πολύ καλό γκαραζορόκ, και με καλό (αγγλικό) στίχο. 
ΣΑΚΗΣ ΜΠΟΥΛΑΣ: Μπουλάς Ελλάς [CBS] 
Είχε κάποια εύστροφα στιχάκια. 
ΑΝΤΡΕΑΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ: Περνάω με Κόκκινο [CBS]
Το «Χαμένο νησί» δεν ήταν εκεί; 
BLACK BALLOON: Hey! [EMI]
12ιντσηκαρεκλίτσα
 

15 σχόλια:

  1. Το «Αρετές και Άλλα Δεινά» των Άδιsοs είχε κάποια αξιοπρόσεκτα κομμάτια όπως το «Κύριε Καθένα» απ'ότι θυμάμαι, τώρα που βλέπω την tracklist στο discogs. Το είχα ακούσει, όταν κατέβαζα οτιδήποτε ελληνικό έβρισκα μπροστά μου. Τα περισσότερα από αυτά πάντως δεν τα ξαναέβαλα. Τα κρατάω για «ακαδημαϊκούς» λόγους.

    Αλέξανδρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μυστήριο συγκρότημα. Δεν το θυμάμαι να έπαιζε live εκείνη την εποχή.
      Στο οπισθόφυλλο διαβάζουμε πως η ηχογράφηση είχε γίνει στην Νέα Υόρκη (Ελληνοαμερικάνοι;), ενώ πουθενά δεν αναφέρονται τα μέλη του γκρουπ.

      Διαγραφή
    2. Ο δίσκος είχε βγει και νωρίτερα ιδίοις αναλώμασιν, και αν θυμάμαι επρόκειτο για τραγουδοποιό -όχι συγκρότημα- από τη σπάρτη

      Διαγραφή
    3. Από όσα γνωρίζω, το συγκρότημα πρέπει να ήταν από τη νότια Πελοπόννησο, μάλλον από τη Σπάρτη. Πώς βρέθηκαν στην Αμερική για την ηχογράφηση, άγνωστο. Το album είχε πρωτοκυκλοφορήσει σε αυτοχρηματοδοτούμενη κοπή το 1984 και επανεκδόθηκε από τη Di-Di το 1986. Είχα κάποτε μια κόπια της πρώτης έκδοσης που μου την είχε βρει ένας φίλος μου από live τους στη Καλαμάτα (είχε πάρει 5-6 τότε), αλλά δεν τη κράτησα γιατί δεν μου άρεσαν. Νομίζω ότι αν δεν ήταν σπάνιο, κανείς δεν θα του έδινε σημασία. Ενδιαφέρουσα σύλληψη για την εποχή της αυτή η new wave άσκηση σε Floyd-ικό ύφος, αδιάφορη όμως δυστυχώς ως αποτέλεσμα στον συγκεκριμένο δίσκο.

      Διαγραφή
    4. Το label στο Δικαίωμα Διάβασης δεν αναφέρει επάνω τίποτα εν σχέσει με τη συγκεκριμένη εταιρεία.
      Μήπως το LP δεν έκανε ποτέ δεύτερη έκδοση και απλώς κόπιες από την πρώτη (1984), που είχαν περισσέψει δίχως cover, «κλείστηκαν» δύο χρόνια αργότερα σ’ ένα νεότερο εξώφυλλο;

      Διαγραφή
    5. Όντως δίσκοι που περίσσεψαν ξαναβγήκαν με νέα ρουχαλάκια από την di-di

      Διαγραφή
  2. Εννοείται ότι 25 χρόνια μετά και με τη προσθήκη τόσων ακουσμάτων, η εντύπωση θα'ταν παρασσάγγας χειρότερη.

    Δίσκοι άνευ ουσίας, άνευ σημασίας. Freesbees. Από τη λίστα, μόνο τέσσερεις έχουν νόημα να υπαρχουν σε κάποια δισκοθήκη που σέβεται τον εαυτό της. Και δεν γράφω ποιοι για να μην αρχίσει πολεμος με τους φετιχιστές της ελληνοφρένειας.

    -
    Τρολλερμπούκης ο Ελληνοροκίζων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το Ελληνικό πανκ της δεκαετίας '80 αξίζει αναφοράς (γενικά) με αρκετά ΠΟΛΥ καλά παραδείγματα, ενώ υπήρξε εξέλιξη αυτού καθ'όλη τη δεκαετία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θοδωρής Κρίθαρης22 Ιουλίου 2016 στις 12:58 π.μ.

    Καλησπέρα και από εμένα. Ο δίσκος δεν ξανατυπώθηκε φυσικά είναι από την μοναδική κοπή που έγινε το 1984 στην Fabelsound. Απλώς τυπώθηκαν νέα εξώφυλλα (αναφέρουν 1986 επειδή τότε έγινε η κυκλοφορία από το Δικαίωμα Διάβασης). Είχα αγοράσει τον δίσκο από την Σπάρτη , αναφέρεται η διεύθυνση (Αγησιλάου 14) στο οπισθόφυλλο της πρώτης έκδοσης. Τότε θυμάμαι στο ράφι είχε τουλάχιστον 50 κόπιες. Αν θυμάμαι καλά ο M.V. RECORDS και ο ηχολήπτης M.V. σαν ηχολήπτης που αναφέρεται στο νέο εξώφυλλο είναι ο Μανώλης Βλάχος γνωστός ηχολήπτης από τότε σε πολλούς ροκ (και όχι μόνο δίσκους) - IN STUDIO. Σημειώστε ότι το 1986 ηχογραφήθηκε στο ανωτέρω στούντιο ο 1ος καταπληκτικός δίσκος των ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ με ηχολήπτη τον Μανώλη Βλάχο που κυκλοφόρησε από το Δικαίωμα Διάβασης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Θοδωρή.
      Το Μάρτη του ’92 είχα κάνει μια καλή βόλτα από τα δισκάδικα της Σπάρτης και του Γυθείου. Στη Σπάρτη θυμάμαι ένα υπόγειο μαγαζί (ελαφρώς ασύλητο), που είχε ακόμη τότε καλά πράγματα, αλλά όχι Αδιsοs original.

      Διαγραφή
    2. Θοδωρής Κρίθαρης22 Ιουλίου 2016 στις 1:26 π.μ.

      Γεια σου Φώντα - τότε μάλλον όλες οι κόπιες είχαν ντυθεί με το νέο εξώφυλλο!.Το 1985 που το είχα πάρει εγώ δεν είχε βγεί ακόμα η έκδοση του Νίκου Λώρη.

      Διαγραφή
  5. Καλησπέρα Φώντα, Χάρης από Τρίκαλα. Πάρα πολύ ενδιαφέρον το άρθρο και ακόμα πιο ενδιαφέρον νομίζω θα ήταν αν μπορούσες να ανεβάσεις και τις λίστες του Δημητράκα με την ελληνική ροκ δισκογραφία και από τα προηγούμενα χρόνια. ευχαριστώ και καλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ο Μικρούτσικος τί δουλειά έχει στη λίστα???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξέρω 'γω...
      Το "Χαμένο νησί" πάντως το είχε βάλει και ο Βάιος, τότε, στο ραδιόφωνο. Έτσι θυμάμαι...

      Διαγραφή