Τετάρτη 6 Ιουλίου 2016

BRIAN ENO – ΓΙΑΝΗΣ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ ξανά

Προχθές (4/6), στο site τού DiEM25 (Democracy in Europe Movement 2025), τής πανευρωπαϊκής πολιτικής κίνησης του Γιάνη Βαρουφάκη, ανέβηκε ένα κείμενο που είχε τίτλο “A Painful Lesson from Brexit: Why DiEM25 needs a simpler message” (Ένα Οδυνηρό Μάθημα από το Brexit: Γιατί το DiEM25 χρειάζεται ένα απλούστερο μήνυμα). Το κείμενο αυτό υπογραφόταν, ομού, από τον Brian Eno και τον Γιάνη Βαρουφάκη.
Δεν ξέρω αν αυτό μπορεί να εκπλήσσει κάποιους… πώς είναι δυνατόν ένας διακεκριμένος μουσικός του ροκ (και δη του πειραματικού ροκ, του ambient κ.λπ.) να συνυπογράφει ένα πολιτικό κείμενο με τον πρώην Έλληνα ΥΠΟΙΚ, αλλά αν όντως εκπλήσσει τότε να πούμε πως οι Eno και Βαρουφάκης τα τελευταία χρόνια κάνουν παρέα, είναι φίλοι, με τον Eno να αποτελεί και εξέχον μέλος της Κίνησης (του DiEM25).
Στο κείμενο αυτό οι Eno και Βαρουφάκης… αυτομαστιγώνονται, «κατηγορώντας» εαυτούς για «κοσμοπολιτισμό» και για αδυναμία εκλαΐκευσης του μηνύματος τής προοπτικής αλλαγής τής Ευρώπης εκ των έσω.
Υποστηρίζουν πως εκείνος που υποφέρει ή πεινάει δεν έχει απολύτως κανένα περιθώριο ψυχολογικό ή άλλο, ώστε ν’ ασχοληθεί με τις περίπλοκες πολιτικές αναλύσεις και τις υψηλές πολιτικές ατζέντες.
Αποτέλεσμα της συμπεριφοράς αυτών ακριβώς των λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων –λένε– ήταν/είναι η ενδυνάμωση των διαφόρων ακροδεξιών και δεξιών λαϊκιστικών κομμάτων και πολιτικών όχι μόνο στην Ευρώπη, μα και στην Αμερική (Donald Trump), καθότι εκείνος που αδιαφορεί για το αν θα χάσει το ελάχιστο, το τελευταίο που του έχει απομείνει (αν του έχει απομείνει κάτι δηλαδή), προσεγγίζει την ελευθερία από μιαν άλλη δική του οπτική γωνία.
Είναι ο στίχος του Kris Kristofferson από το πασίγνωστο τραγούδι, που είχε πει και η Janis Joplin, το “Me & Bobby McGee”: Freedoms just another word for nothinleft to lose.
Όμως, παρά τις συχνά προφανείς παρατηρήσεις των Eno και Βαρουφάκη, από την άλλη πλευρά, από την πλευρά των προτάσεων… δεν ακούγεται κουβέντα. Κάτι ωραία τσιτάτα («η ΕΕ ή θα εκδημοκρατιστεί ή θα διαλυθεί», «η προοδευτική απλότητα εναντίον της οπισθοδρομικής υπεραπλούστευσης»…), τα γνωστά ευχολόγια, και κατά βάση η ίδια αφ’ υψηλού κατόπτευση, που υπεραμύνεται του στυλ αδυνατώντας να δει την ουσία.

Η συνέχεια εδώ…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου