Τρίτη 21 Μαρτίου 2017

ΘΑΝΟΣ ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ με μια βαλίτσα όνειρα

Είδα από το discogs πως ο ακορντεονίστας Θάνος Σταυρίδης, που τώρα (δηλαδή πέρυσι) εμφανίζεται με τον πρώτο προσωπικό δίσκο του, έχει μιαν ιστορία στο χώρο, καθώς έχει συμμετάσχει σε άλμπουμ των Παντελή Στόικου, Παναγιώτη Καλαντζόπουλου, Film Noir (Θανάσης Σοφράς κ.ά.), ενώ, φαντάζομαι πως δεν θα είναι λίγες και οι παρουσίες του στις μουσικές σκηνές. Μάλιστα, για όλα αυτά τα άλμπουμ έχω γράψει κριτικές, παλαιότερα, στο Jazz & Τζαζ, χωρίς, όμως, να θυμάμαι το ονοματεπώνυμο τού καλού μουσικού, το οποίον, και σε κάθε περίπτωση, από τώρα και στο εξής δεν πρόκειται να το ξεχάσω. Αφορμή βεβαίως για να γράψουμε αυτά τα λόγια μάς δίνει το CD του «Με μια βαλίτσα όνειρα» [Kyklos Records, 2016], ένα ορχηστρικό άλμπουμ δώδεκα θεμάτων, που κατακρατούν στοιχεία από πολλές και διαφορετικές μουσικές παραδόσεις. Τον ήχο των Βαλκανίων, το δημοτικό και λαϊκό τραγούδι, το rock, το funk, την jazz-fusion ή την world jazz αν θέλετε και επίσης, αν θέλετε, κάθε άλλη μουσική ή τραγούδι που θα μπορούσε να στηρίζεται στο ακορντεόν (τα γαλλικά musette, τα τάνγκο κ.λπ.). Όλα αυτά, και δεν ξέρω τι άλλο ακόμη, ανακατεύονται με γνώση στο «Με μια βαλίτσα όνειρα», δημιουργώντας μιαν απολαυστική ηχητική ταπετσαρία – απ’ αυτές που σπανίως, πλέον, απολαμβάνεις. Το λέω, γιατί τέτοιου τύπου άλμπουμ που τα ζούσαμε στα nineties, την εποχή τής ethnic παραζάλης (και αναφέρομαι στις «κορυφές» βεβαίως), τώρα, πλέον, δύσκολα τα συναντάς. Πέρασε κι η μόδα εν τω μεταξύ, και μέχρι να έρθει η ανάλογη επόμενη ο χώρος θα καλύπτεται μόνον από ’κείνους που πραγματικά ξέρουν και γουστάρουν. Ο Θάνος Σταυρίδης είναι ένας απ’ αυτούς.
Αν και ο Σταυρίδης, που χειρίζεται ακορντεόν (το ξαναλέω) και ακόμη fender rhodes, ενώ κάνει και προγραμματισμό, είναι υπεύθυνος για το σύνολο, σχεδόν, των μουσικών τού CD του εντούτοις, στην πράξη, δεν είναι μόνος του στον… μαγικό αυτό δρόμο, καθώς έχει δίπλα του άσσους οργανοπαίκτες για συμπαραστάτες όπως τον μπασίστα Γιώτη Κιουρτσόγλου, τον τρομπετίστα Παντελή Στόικο, τον πιανίστα Γιώργο Τζούκα, τον κιθαρίστα Γρηγόρη Ντάνη, τον βούλγαρο master του καβάλ Theodosii Spassov, τον περκασιονίστα Βαγγέλη Καρίπη, τον λαουτιέρη Δημήτρη Μυστακίδη και άλλους πολλούς. Όλοι αυτοί δεν μπορεί παρά να είναι υπεύθυνοι για τον ηχητικό πλούτο τού άλμπουμ, δουλεύοντας με όρεξη και πάθος (ακούγεται αυτό!) και δίνοντας πνοή στο όραμα τού συνθέτη Σταυρίδη, ο οποίος δεν μπορεί παρά να είναι –έτσι όπως τον απολαμβάνω στο «Με μια βαλίτσα όνειρα»– ένα ταλέντο εν εξελίξει.
Βρείτε τον τρόπο ν’ ακούσετε, χαλαροί και καθαροί απ’ όλα όμως, τα tracks Memory lane”, “Blue 9”, “Inema” και “Tango per me” (ανάμεσα στα υπόλοιπα και εξ ίσου σπουδαία), για να αντιληφθείτε με τι ακριβώς έχουμε, εδώ, να κάνουμε…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου