tag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post5788000284262488814..comments2024-03-28T23:18:12.880+02:00Comments on ΔΙΣΚΟΡΥΧΕΙΟΝ / VINYLMINE: ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΔΑΛΟΠΟΥΛΟΣ στοιχείο 15, τμήμα 3, 171 έως 245…ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ/ PHONTAS TROUSSAShttp://www.blogger.com/profile/00272021390285923894noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-84996570953230464722014-02-09T17:37:36.248+02:002014-02-09T17:37:36.248+02:00Όχι.
Γεια σου κι εσένα.
Όχι. <br />Γεια σου κι εσένα. <br /><br /><br />ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ/ PHONTAS TROUSSAShttps://www.blogger.com/profile/00272021390285923894noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-38858142945057396752014-02-09T14:34:00.530+02:002014-02-09T14:34:00.530+02:00γεια σου φωντα. εισαι ο 241 που ακουγα το 1980?γεια σου φωντα. εισαι ο 241 που ακουγα το 1980?Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-59238801265221027292012-11-20T00:48:49.185+02:002012-11-20T00:48:49.185+02:00Ευχαριστώ όλους για τα σχόλια. Ευχαριστώ όλους για τα σχόλια. ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ/ PHONTAS TROUSSAShttps://www.blogger.com/profile/00272021390285923894noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-31882120645814028832012-11-19T20:26:41.295+02:002012-11-19T20:26:41.295+02:00Κάθε φορά που κατέβαινα στην Πάτρα, αν ήταν να βγω...Κάθε φορά που κατέβαινα στην Πάτρα, αν ήταν να βγω για ποτό, πάντα μάθαινα που παίζει. Αν και στον 'Νότο' ήταν συνήθως resident. Και στην Tam Toum στο Ρίο, τα καλοκαίρια. Και παρότι είχαμε μόνο ένα "γεια" ποτέ δεν δυσφορούσε όταν τον κατέκλυζα με ερωτήσεις για τις φοβερές μουσικές που έπαιζε. Τυχεροί όσοι βρέθηκαν σε βραδιά που έγινε γλέντι και έπαιζε ο Γιάννης. Μέγας γνώστης, πολύ καλό παιδί. Large. Χάθηκε ένα κομμάτι από την ψυχή αυτής της πόληςsenor pocopicohttps://www.blogger.com/profile/01546665646379837992noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-36532686320254836892012-11-19T13:18:26.894+02:002012-11-19T13:18:26.894+02:00Οι άνθρωποι πεθαίνουν όταν τους ξεχνάμε. Όσο καταλ...Οι άνθρωποι πεθαίνουν όταν τους ξεχνάμε. Όσο καταλαμβάνουν θέση στο μυαλό και στη καρδιά μας, είναι πάντα μαζί μας. Βέβαια η απώλεια της ύλης μας συγκλονίζει, αλλά τι μπορούμε να κάνουμε γι'αυτό;<br />Καλό του ταξίδι και να ζήσετε να τον θυμόσαστε...gregoryhttps://www.blogger.com/profile/05022938509849298461noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-26226754522210663622012-11-19T12:10:34.341+02:002012-11-19T12:10:34.341+02:00Το "Fando y Lis" δεν είναι αυτό με την δ...Το "Fando y Lis" δεν είναι αυτό με την δεξίωση στον σκουπιδότοπο; Το είχα δει προ 10ετίας με bonus επεξήγηση από τον Jodorowsky. Αυτός έχει πει και το σπουδαίο: «Ο ρόλος του εφήμερου είναι να μπολιάσει την αιωνιότητα». <br />Μου θυμίσατε φίλους που βλέπαμε μαζί ταινίες, ακούγαμε μουσικές και μετά για κάποιους λόγους χαθήκαμε. Θυμάμαι πως με έναν απ'αυτούς, την επομένη του θανάτου του Βασίλη Ραφαηλίδη (Στην ελευθεροτυπία μάλιστα συνέχισε να τυπώνεται η στήλη του για κάποιο διάστημα γιατί είχε έτοιμα αρκετά κείμενα), κατεβάσαμε ένα μπουκάλι κονιάκ για να τον τιμήσουμε. Καλά, μπορεί να ήταν και πρόφαση για να πιούμε...<br />Σκιές ονείρων είμαστε, σύννεφα που περνούμε... <br />ΑλέξανδροςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-46757388202491103972012-11-19T00:04:59.445+02:002012-11-19T00:04:59.445+02:00Ευχαριστώ Lapsus digiti.Ευχαριστώ Lapsus digiti.ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ/ PHONTAS TROUSSAShttps://www.blogger.com/profile/00272021390285923894noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-40151316798491291342012-11-18T20:40:56.675+02:002012-11-18T20:40:56.675+02:00Στην ταινία "Mr. Arkadin" του Welles ο ο...Στην ταινία "Mr. Arkadin" του Welles ο ομώνυμος ήρωας διηγείται στους καλεσμένους του ένα όνειρο. Λέει περίπου: «Ονειρεύτηκα πως ήμουν σ’ ένα νεκροταφείο και διάβαζα τις ταφόπλακες: 1843-1849, 1900-1917, 1915-1922 – παντού έτσι… Βρήκα τον επιστάτη του νεκροταφείου και τον ρώτησα, γιατί σ’ αυτή την πόλη όλοι πέθαιναν παιδιά κι εκείνος μου απάντησε: «Εμείς δε σημειώνουμε στις ταφόπλακες τις ημερομηνίες γέννησης και θανάτου, αλλά τα χρόνια που κάποιος είχε έναν φίλο…».<br />Οι φίλοι μας δεν πεθαίνουν ποτέ πριν από εμάς αλλά μαζί μας... <br />Κι απ' την αγαπημένη μου ταινία του Jodorowski "Fando y Lis" σας θυμίζω:<br /><br />Fando's Father: Let's play. Okay, I'm a famous pianist.<br />Young Fando: If you're a famous pianist, and I cut off your arm... then what will you do?<br />Fando's Father: I'll become a famous painter.<br />Young Fando: And if I cut off the other one, what will you do?<br />Fando's Father: I'll become a famous dancer.<br />Young Fando: And if I cut off your legs, then what?<br />Fando's Father: Then I'll become a famous singer.<br />Young Fando: And if I cut off your head, then what?<br />Fando's Father: Once dead, my skin will become <br />a beautiful drum.<br />Young Fando: What if I burn the drum?<br />Fando's Father: I will become a cloud and take on any shape.<br />Young Fando: And if the cloud dissolves, what then?<br />Fando's Father: I will become rain and produce a harvest of wars!<br />Young Fando: You win. I'm going to miss you <br />when you're gone.<br />Fando's Father: If you ever feel too lonely... search for the magical city of Tar.<br /><br />Εύχομαι ο φίλος σας να αναπαύεται εν ειρήνη στη μαγική πόλη Ταρ...http://www.youtube.com/watch?v=f56sRKPhS7o<br />Lapsus digitinoreply@blogger.com