ΓΕΩΡΓΙΑ ΝΤΑΓΑΚΗ & ERIC BURDON (οι κυρίες προηγούνται…)

Είχα δει πριν από καιρό στο YouTube ένα βίντεο του Eric Burdon, από μια συναυλία του στην Γένοβα (21/7/2009) κι αισθάνθηκα «κάπως»· κυρίως, όταν εμφανίστηκε η κρητικής καταγωγής λυράρισσα Γεωργία Νταγάκη να προαναγγέλει το “Paint it, black” με το τραγούδι του Νίκου Ζούδιαρη Πανσέληνος, πιάνοντας τις πρώτες νότες από το άσμα των Rolling Stones και συνοδεύοντας τον μεγάλον Eric μέχρι το τέλος. Είναι περιττό ή να το πω; Η Νταγάκη είναι μέλος της μπάντας του Eric Burdon! Επειδή διδάχθηκα να σέβομαι ανθρώπους με την ποιότητα του Burdon, θεωρώ την παρουσία της Κρητικιάς στους New New… Animals (ή όπως, τέλος πάντων, τώρα λέγονται) μεγάλη διάκριση. Ακούω, έτσι, και με… άλλο αυτί το προσωπικό της άλμπουμ “Secret Love”, που κυκλοφόρησε μέσα στο 2009 από τη γερμανική Network (στην ετικέτα Raki Records).
Η Νταγάκη παίζει σε πολλά ταμπλώ. Το CD της περιέχει (τα πάντα ενδιαφέροντα) τραγούδια του Νίκου Ζούδιαρη, τα οποία ερμηνεύει η ίδια (στην ελληνική εννοείται – στο ένθετο οι στίχοι είναι μεταφρασμένοι στην αγγλική και τη γερμανική), ορχηστρικά του Τάκη Μπαρμπέρη που κυλάνε σε fusion δρόμους, «Ερωτόκριτο», λαϊκά (την «Αχάριστη» του Τσιτσάνη… διασκευασμένη για πιάνο από τον Τάκη Φαραζή) κ.ά. Για τους Γερμανούς, ok. Ως Έλληνας όμως (και όχι ως Γερμανός…) επιζητώ ένα πιο στοχευμένο ρεπερτόριο, το οποίο, νομίζω, πως μπορεί να το εξασφαλίσει η Νταγάκη στο μέλλον.
Στο live στη Γένοβα - για να επανέλθω - εκτός από τον Burdon και την Νταγάκη στη σκηνή πρέπει να βρίσκονταν και οι Red Young πλήκτρα, Billy Watts κιθάρα, Terry Wilson μπάσο και Brannen Temple ντραμς (όλη με ιστορία... αν το ψάξει κάποιος).