Τα τελευταία χρόνια γίνεται πολύς ντόρος για τα Μάταλα, αφού
ο κόσμος πάντα αρέσκεται να γυρίζει στο παρελθόν – πόσω μάλλον όταν
δυσκολεύεται να δει κάπως καθαρότερα το μέλλον. Είναι σίγουρο χαρτί το
πισωγύρισμα, μα ακόμη κι αν δεν είναι μπορεί εύκολα να γίνει. Καθώς οι μνήμες
έχουν ασθενήσει όλα μπορεί να μπερδευτούν γλυκά κάπου ανάμεσα σε μιαν εύθυμη κουβέντα
με… ζεστές μπύρες (όπως τις πίνουν πολλοί Γερμανοί) και ωραία λουκάνικα
Φρανκφούρτης.
Τα Μάταλα λοιπόν –και δεν είναι μόνο το Matala Beach Festival,
που οργανώνεται αυτό το τριήμερο, 17, 18 και 19 Ιουνίου– ξαναήρθαν στην
επικαιρότητα το 2011 λόγω της έκδοσης ενός γερμανικού βιβλίου, του Mythos Matala
/ The Myth of Matala [Balistier Verlag, Mähringen 2011] του Arn
Strohmeyer. (…)
 |
| Μάταλα '87 |
Την 1η Σεπτεμβρίου 2015 είχε ανεβεί στο iefimerida.gr
ένα κείμενο σχετικό με τα Μάταλα, το οποίο επιγραφόταν μάλιστα και ως «Η
Αληθινή Ιστορία»(!!), εντός του οποίου διάβαζες διάφορα κουλά, μα εντελώς κουλά.
Ένα απ’ αυτά σχετιζόταν με τον
στίχο “Let’s have a round
for these freaks and these soldiers” από το “Carey”. Ότι,
τάχα, η λέξη “soldiers” αναφερόταν σε αμερικανούς λιποτάκτες(!) και πως ο
αμερικανικός παράγοντας στο υψηλότερο επίπεδο (ο… Nixon ξέρω ’γω!) είχε
μεσολαβήσει για να κλείσουν οι σπηλιές!! (…)
Πρόκειται φυσικά για ανήκουστες φαντασιοπληξίες, που δεν έχουν ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα, καθότι η λέξη “soldiers”, από το τραγούδι “Carey”, αναφερόταν σε έλληνες φαντάρους και όχι σε… αμερικανούς λιποτάκτες!(...)
Πρόκειται φυσικά για ανήκουστες φαντασιοπληξίες, που δεν έχουν ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα, καθότι η λέξη “soldiers”, από το τραγούδι “Carey”, αναφερόταν σε έλληνες φαντάρους και όχι σε… αμερικανούς λιποτάκτες!(...)
Το όλον εδώ…
'Ενας θειος μου ήταν εσατζής το 1969 σε στρατόπεδο κοντά στα Μάταλα.Μου είπε οτι έβλεπε τους χίπηδες τακτικά και δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα μαζι τους. (δεν είχε κάποια εντολή απο τους ανωτέρους του για να τους ''κυνηγήσει'' κτλ ) Ολα ήταν πολύ χαλαρά οπως μου ειπε, χωρίς προβλήματα. Μόνο οι παπάδες γκρινιάζαν. (τουλάχιστον το '69 που ηταν εκεί).
ΑπάντησηΔιαγραφήΛαμπρος Π.
Όποιος θέλει να δει τις ανοησίες του freedomgreece.blogspot.gr, που αναδημοσιεύει η iefimerida.gr μπορεί να κάνει copy-paste το παρακάτω link…
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.iefimerida.gr/news/223854/otan-i-horofylaki-tis-hoyntas-68-pisteye-oti-oi-hipis-sta-matala-etoimazoyn-trito-fylo
το καλοκαιρι του 79 η 80 (παντως οχι νωριτερα)που ημουν Ματαλα οι σπηλιες ηταν γεματες κοσμο
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τις σαχλαμάρες του Νταλούκα δεν βγάζεις άκρη. Μόνο γελάς φυσικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠ.Π.
Το άρθρο του βλακονταλούκα, που αναπαρήγαγε το iefimerida.gr είναι παντελώς αναξιόπιστο –όπως συχνότατα συμβαίνει εξάλλου με τα κείμενα του εν λόγω–, για τους εξής λόγους:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Αποκαλεί «ψεύτικη» και «προβοκατόρικη» την είδηση του συνεδρίου των hippies στα Μάταλα, δίχως να προβάλλει κανένα στοιχείο γι’ αυτό τον ισχυρισμό.
2. Γράφει κάπου… «Όμως στα τέλη του Απριλίου, η εντολή έρχεται άνωθεν, δηλαδή από την Αμερική και είναι ξεκάθαρη: ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΑ ΜΑΤΑΛΑ». Ένας δεύτερος δηλαδή, εντελώς αστήρικτος και οπωσδήποτε φαντασιόπληκτος ισχυρισμός.
3. Για το “soldiers” (στο τραγούδι “Carey”), το ξαναλέω, δεν υπάρχει πουθενά ο παραμικρός υπαινιγμός (ούτε στην αφήγηση της Joni Mitchell στην Wall Street Journal) πως είχε να κάνει με αμερικανούς λιποτάκτες. Πρόκειται για καραμπινάτη φαντασιοπληξία (κοινώς μαλακία), όταν υπάρχουν μαρτυρίες που μιλάνε για “greek soldiers”. Ο βλάκας βάζει από μόνος του τη λέξη «στρατιώτες» εντός εισαγωγικών, για να παραπέμψει σε κάτι άλλο πέραν του προφανούς (ότι οι στρατιώτες ήταν Έλληνες δηλαδή).
4. Συνδέει τα Μάταλα με τα γεγονότα στο Kent State University εμφανίζοντας ως «έξαλλο» τον Nixon (με τα Μάταλα)!! Να μην ξαναπώ πως αν υπήρχε έστω και μία στο τρισεκατομμύριο πιθανότητα να υπήρχαν 2-3 αμερικανοί λιποτάκτες στα Μάταλα, που να έκαναν «έξαλο» τον Nixon, τότε τι θα συνέβαινε με τον Καναδά και την American Deserters Committee;
5. Το παραμύθι του άσχετου ψευτοϊστορικού τελειώνει τον Μάιο του 1970, λες και μετά από εκείνο τον Μάιο δεν ξαναπάτησε κανείς στις σπηλιές! Υπονοεί, προφανώς, πως η χούντα, το 1970, σφράγισε τα Μάταλα και πως μετά δεν εμφανίστηκε εκεί ούτε κουτσή κουρούνα!
Ο βλακονταλούκας, όπως το έχουμε ξαναπεί, δεν μπορεί να σκεφτεί απλά. Φτιάχνει ένα παραμύθι στο κεφάλι του και μετά επιχειρεί να το μετατρέψει σε γεγονός (ότι έκανε και ο ψευτοεπιστήμονας Έριχ Φον Ντένικεν), διαστρεβλώνοντας στοιχεία και πληροφορίες, κατασκευάζοντας, συγχρόνως, και καινούρια φαντασιόπληκτα δικά του. Αυτό αποτελεί τη χείριστη μορφή δημοσιογραφίας. Είναι, επί της ουσίας, ό,τι κάνουν οι «κίτρινες» φυλλάδες, οι διάφορες μπουρδελοεκπομπές κ.λπ. Απλώς στην περίπτωσή του υπάρχει απείρως πιο πολύ ηλιθιότητα, παρά δόλος και αυτό τον σώζει. Κάπως.
Ανώνυμε προς τι αυτή η αγανάκτηση; Παραφέρεσαι. Να το σχόλιό σου, όπως πρέπει… βελτιωμένο.
ΑπάντησηΔιαγραφή>>ΔΙΚΑΙΟ ΕΧΕΙΣ ΡΕ ΤΡΟΥΣΣΑ, ΔΙΚΑΙΟ ΕΧΕΙΣ ---- --- ------- --- ΑΛΛΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙΣ ΠΡΗΞΕΙ ΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΑΝΤΕ ΠΑΝΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ, ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ, ΠΑΡΕ ΜΠΡΟΣ<<
Να’ σου πω ρε μεγάλε. Καταχρώμαι το χρόνο σου ή την… οικονομική συνδρομή σου στο δισκορυχείον; Για σε παρακαλώ. Αντί να λες κι ένα «ευχαριστώ» που μπαίνεις κάθε μέρα εδώ πέρα και διαβάζεις κάτι διαφορετικό, εσύ εμφανίζεσαι αγανακτισμένος και πιεστικός.
Αν νοιώθεις ότι υποχρεούμαι σε κάτι συγκεκριμένο απέναντί σου, τότε, σίγουρα, κάτι δεν έχεις καταλάβει σωστά… και φρόντισε να το καταλάβεις. Άμα θες δηλαδή…
«Το άρθρο του βλακονταλούκα, που αναπαρήγαγε το iefimerida.gr είναι παντελώς αναξιόπιστο»
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνώ το δικο σου για τους Σπέκτρουμ ήταν αξιόπιστο (χαχαχα)
Τι γελάς ρε βόιδι; Με τις αηδίες που γράφεις γελάς;
ΔιαγραφήΕγώ δεν κατασκεύασα καμμία είδηση. Ούτε γέμισα το άρθρο μου με μπούρδες και φαντασιοπληξίες, όπως ο βλάκας. Πήρα κάτι που γράφτηκε σε περιοδικό (μία είδηση δηλαδή, που για μένα ήταν 100% αξιόπιστη) κι από ’κει και κάτω (και σε συνδυασμό με άλλα δεδομένα) επιβεβαίωσα ορισμένα λογικά συμπεράσματα (που τα έχω βγάλει από χρόνια).