Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2017

ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 7

23/2/2017
ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΜΗ ΜΑΝΕΣΗ - ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ
Έπαιξε κυρίως κλισαρισμένους ρόλους στον κινηματογράφο και το βίντεο των έιτις, αλλά τους έπαιζε με γνώση και χάρη (και χιούμορ φυσικά). Ο λόγος για τον συμπαθέστατο «μάγκα» Θέμη Μάνεση, που πρέπει να ήταν έτσι μάγκας και στην αληθινή ζωή. Θα τον θυμάμαι στις «Φυλακές Ανηλίκων» και σε διάφορα άλλα φτηνά της εποχής.
Υπάρχει και μια παλιά, τρελή, αναφορά που σχετίζεται με τον Μάνεση σε μια ανάρτηση του δισκορυχείου…
Κάποιοι μου λένε πως ο Μάνεσης έπαιζε στους «Απέναντι» του Πανουσόπουλου κ.λπ. Αν το θυμούνται μπράβο τους. Εγώ δεν το θυμόμουν, παρότι πριν γράψω τις λίγες λέξεις του προηγούμενου ποστ κοίταξα το IMDb και είδα όλη τη φιλμογραφία του. Δεν τον θυμάμαι δε ούτε στους «Αμαρτωλούς» του Δαλιανίδη από το 1971, την πρώτη του, όπως φαίνεται, ταινία. Εκείνο που είχα στη μνήμη μου εκείνο έγραψα. Τον Μάνεση των φτηνών ταινιών του πρώτου μισού των έιτις και των ακόμη πιο φτηνών βιντεοταινιών του δεύτερου μισού. Περιττό να πω πως τον Μάνεση δεν τον θυμάμαι καθόλου ούτε από την τηλεόραση, καθώς δεν έχω δει ούτε μισό επεισόδιο των «Απαράδεκτων», των «Δύο Ξένων» κ.λπ. 

22/2/2017 
Μάγκες μου το «σμ» το προφέρουμε χοντρό «ζ», βασικά, όταν τραγουδάμε σε μικρόφωνο για να μην ακουγόμαστε ψευδοί, όταν όμως το γράφουμε ας το γράφουμε με «σμ», γιατί αυτή η πλάκα με το «άζμα», τον «ανταγωνιζμό» κ.λπ. πάλιωσε και είναι πλέον εκνευριστική. 
Αυτά, στα… βγιαστικά. 

20/2/2017 
78 QUARTERLY - ένα λαϊκό περιοδικό ΤΕΧΝΗΣ (εννοώ εκτυπωτικής τέχνης) σκαναρισμένο τώρα.
Το καλύτερο έντυπο, που κυκλοφόρησε ποτέ (στην Αμέρικα φυσικά) για δίσκους 78 στροφών...
Έτος κυκλοφορίας (του εν λόγω τεύχους): 1989. Εξώφυλλο: R. Crumb. 

20/2/2017 
ΝΟΥΡΕΓΙΕΦ
Μ’ έχετε σκοτίσει με τον Αντετοκούνμπο. Δείτε τι έκανε, δείτε το κάρφωμά του, δείτε το ένα του, δείτε το άλλο του… Χέστηκα. Το ΝΒΑ δεν μ’ ενδιέφερε ποτέ. ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΚΡΕΜΑΣΕ ΤΗ ΦΑΝΕΛΑ ΤΟΥ Ο ΝΟΥΡΕΓΙΕΦ… Αυτά που βλέπαμε με τα ματάκια μας στα γήπεδα της Πάτρας (ξερά και χλωρά) δεν περιγράφονται. Ούτε Γκάλης, ούτε τίποτα. Κανείς δεν είχε την πλαστική κίνηση του Κώστα Πετρόπουλου, του μόνο ανθρώπου που μπορούσε να μοιράσει… σακούλες ακόμη και στον Γιαννάκη. 
Αυτά που δείχνει το βίντεο δεν είναι τίποτα…  

19/2/2017
ΚΩΣΤΑΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ για το "ΓΕΛΑ ΚΥΡΙΑ ΜΟΥ" του Καφάση κ.λπ.
Πολύ ωραία μιλάει, πολύ μάγκας, πολύ σωστός, πολύ σεμνός, ΑΠΛΑ ΜΕΓΑΛΟΣ.
(μόνο λόγια εδώ, στον Μπακαλάκο, όχι τραγούδια)
(το πας στο 4:30, αν βαριέσαι την εισαγωγή)
(«Του έγραψα του Καφάση πάρα πολύ ωραία τραγούδια, ερωτικά τραγούδια, φιλοσοφημένα όμως, όχι ρηχο-ερωτικά. Και κοινωνικά. Το "Γέλα κυρία μου" φερ’ ειπείν, όταν λέει "ξένος εγώ, λίγη ταυτότητα, δίχως καυτή προσωπικότητα, είχα την τρέλα να σε λατρέψω αητέ" μιλάει ο μικρός σε φήμη, σε χρήματα, σε κοινωνική θέση, στον αητό, στην αριστοκράτισσα, την πλούσια κ.λπ.») . 

18/2/2107 
Η ΜΕΓΑΛΗ, ΑΛΛΑ ΚΑΠΩΣ ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΛΙΝΟΥ ΚΑΡΖΗ
Κατά την metapedia… «Έλληνας εθνικιστής, ελληνολάτρης, δικηγόρος, λογοτέχνης, θεατρικός κριτικός, μεταφραστής και σκηνοθέτης αρχαίου δράματος, ένας από τους εμπνευστές της Δελφικής Ιδέας…».
Τα βιβλία που εκείνος εξέδωσε, ενόσω ζούσε, είναι σπανιότατα.
«Συνήθιζε να γράφει τη χρονολογία της εκδόσεως των ποιητικών του συλλογών με τον αρχαίο ελληνικό τρόπο αριθμήσεως και δεν χρησιμοποιούσε αριθμούς. Εκτύπωνε τα έργα του σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων και τα μοίραζε σε ελάχιστους φίλους του».
Έτυχε τις προάλλες να βρω ένα (με αφιέρωση φυσικά), από το 1959. Πυρετική, παραληρηματική γραφή που συναρπάζει… 

18/2/2017 
Πολύς Jodorowsky σήμερα (χθες). Δεν κατάλαβα γιατί. Τώρα κοίταξα και είδα πως είχε γενέθλια την 17/2. Να βάλω κι εγώ κάτι (όχι απ’ αυτά που υπάρχουν στo νετ - ή μήπως υπάρχει;), που ανέσυρα μόλις τώρα από τη σακούλα…
Ένα διαφημιστικούλι, που μοιραζόταν στις πόρτες των σινεμάδων τις μέρες που θα προβαλλόταν το Santa Sangre (1989).
Ωραία ταινία. Όχι σαν το “El Topo” φυσικά. 

16/2/2017 
ΜΟΥΤΣΟΙ ΚΑΙ ΚΑΠΕΤΑΝΑΙΟΙ ΓΙΝΑΜΕ ΕΝΑ ΜΑΤΣΟ ΧΡΕΗ…
Έριξα τις πρώτες στην ψηστιέρα, αλλά μου αρπάξανε λίγο…
(Διάβαζα ένα κείμενο του Αλτουσέρ για το φοιτητικό κίνημα, στο Nouvelle Critique από το ’64, και ξεχάστηκα).
Άιντε και του χρόνου… 

16/2/2017
ATHENS BURNING
Το «αποφασίζουμε» από την προκήρυξη του ΣΑΣΑ (Σύνδεσμος Αισθητικών Σαμποτέρ Αρχαιοτήτων), που συντάχθηκε από το Γιώργο Μακρή στις 18 Νοεμβρίου 1944.
(Μια συμβολική απάντηση, δανεισμένη από τα παλιά, στο άρθρο του Παντελή Μπουκάλα στην Καθημερινή «Φόντο ο Παρθενώνας ή φως;»).

12 σχόλια:

  1. Φωντα φυσικα υπερβαλλεις για Πετροπουλο.....πολυ καλος παικτης αλλα ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με Γκαλη Γιαννακη κλπ.....δεν ξερω τι βλεπατε εσεις στην Πατρα αλλα εμεις εδω στην Θεσσαλονικη ειδαμε ενα καρο τιτλους με αυτους τους παικταραδες ενω εσεις ΚΑΝΕΝΑΝ.....τελος να πω οτι ο συμπαθης Νουρεγιεφ ειχε πολλους τραυματισμους και επαιξε λιγα χρονια ποιοτικο μπασκετ....οσες φορες τον ειδα στο παλαι ητανε μετριος, απεδιδε μονο μεσα στην Πατρα...στην εθνικη επισης ητανε μετριος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν υπερβάλλω και τόσο.
      Τον είχα δει μέσα-έξω και ήταν αχτύπητος (στον Τάφο του Ινδού είχε κάνει κάποτε απίστευτα πράγματα - όλο το γήπεδο όρθιο).
      Τα καλύτερα του Πετρόπουλου δεν έχουν σχέση με τα καλύτερα του Γκάλη, ούτε του Γιαννάκη. Είναι ακόμη πιο εντυπωσιακά.
      Και με την Εθνική διέπρεψε νωρίς.
      Απλά έπαιζε στον Απόλλωνα και δεν είχε άλλους συμπαραστάτες στην κλάση του.
      Και φυσικά υπήρχαν και οι τραυματισμοί.

      Να μην ξεχνάμε επίσης πως ο Απόλλων ήταν η μοναδική ομάδα εκείνα τα χρόνια που κατάφερε να νικήσει τον Άρη, με το θρυλικό σουτ του Λιανού από του διαόλου τη μάνα (εντός χρόνου – ήμουν στο γήπεδο) με τους διαιτητές να μας κλέβουν τη νίκη, στέλνοντας το ματς στην παράταση.

      http://oldsite.esake.gr/main/index.php?pl=2&lng=gr&pfpar=YXJ0aWQ9NTk0MA==

      Διαγραφή
  2. Ο κλασικος τρουσας, μπασκετ δεν βλεπει αλλα ολα τα ξερει, πολυ κουραστικος, μια φορα το μηνα πια μπαινω αλλα μαλλον πρεπει να το κοψω κι αυτο.

    Υγ. Ναι ξερω θα το κοψω ειπα, ασε τις εξυπναδες σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έχω δει πολύ μπάσκετ στη ζωή μου, ζωντανό, κι έχω παίξει και μπάσκετ – στο ίδιο γήπεδο που έπαιζε και ο Πετρόπουλος.
    Δεν μ’ ενδιαφέρει το σύγχρονο μπάσκετ – και ο σύγχρονος πρωταθλητισμός γενικότερα. Όχι μόνο το μπάσκετ δηλαδή, και το ποδόσφαιρο και όλα.

    Επειδή κάποιοι δεν καταλαβαίνουν να τα κάνω πιο λιανά.

    Δεν συγκρίνω την προσφορά του Γκάλη και του Γιαννάκη στο ελληνικό μπάσκετ με εκείνη του Πετρόπουλου. Πρώτον, γιατί εκείνοι έπαιξαν σε μεγαλύτερες ομάδες από τον Απόλλωνα, έπαιξαν πιο πολλά χρόνια (ο Πετρόπουλος σταμάτησε στα 30 του) και δεν βασανίστηκαν από τους συνεχείς τραυματισμούς του Πατρινού.

    Αυτό που λέω είναι πως ο Πετρόπουλος ήταν, με διαφορά, ο πιο εντυπωσιακός απ’ όλους.
    Επειδή τον είχα δει πώς δούλευε στις προπονήσεις και τι έκανε λέω πως συμπύκνωνε και το «περπάτημα στον αέρα» και το «σπάσιμο της μέσης» του Γκάλη, και το καλό σουτ από ένα σημείο και μετά (γιατί βελτιωνόταν μέσα στα χρόνια) του Γιαννάκη (από μέση και μακρινή απόσταση) και βεβαίως το άψογο παίξιμο μέσα και κοντά στη ρακέτα που δεν το είχαν οι άλλοι δύο. Να μη μιλήσω για τα καρφώματά του, τα οποία εκείνα τα χρόνια δεν τα είχε κανένας στην Ελλάδα (ούτε οι ψηλότεροί του).

    Το βίντεο δείχνει κάτι. Προτείνω σε όλους να το ξαναδούν με προσοχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φωντα το να λες οτι το μπασκε τελειωσε οταν αποσυρθηκε ο Πετροπουλος ειναι αστοχο γιατι μολις αποσυρθηκε αυτος αρχισε η ανοδος του ελληνικου μπασκετ και φυσικα σημερα βλεπουμε ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ μπασκετ σε ευρωλιγκα κλπ...ο Πετροπουλος δεν θα μπορουσε να παρει τα ποδια του στο συγχρονο μπασκετ τελος το να υποτιμας τον ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΜΠΟ σημαινει οτι εχεις μεινει στο γραφικο μπασκετ του Πετροπουλου ο οποιος αν δεν κανω λαθος περασε και απο τον παγκο της εθνικης με κακιστη παρουσια και αμφιλεγομενη συμπεριφορα.....βλεπεις Φωντα κι εμεις παρακολουθουμε μπασκετ και θυμομαστε αρκετα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρε JOHN δεν καταλαβαίνεις τι γράφω και με στενοχωρείς.
      Όταν λέω ότι «ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΚΡΕΜΑΣΕ ΤΗ ΦΑΝΕΛΑ ΤΟΥ Ο ΝΟΥΡΕΓΙΕΦ…» λέω πως σταμάτησε να μ’ ενδιαφέρει όπως μ’ ενδιέφερε – όχι πως το μπάσκετ δεν εξελίχθηκε από τότε. Απλώς η συγκεκριμένη «πρόοδος» δεν μ’ ενδιαφέρει. Έλεος!
      Το να συγκρίνει κάποιος παίκτες διαφορετικών εποχών (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, ό,τι να’ναι) είναι –και να με συγχωρείς– μαλακία. Δεν θα συγκρίνω τον Πούσκας με τον Μέσι, ούτε τον Γκάλη με τον Αντετοκούνμπο.
      Τώρα, τα υπόλοιπα που λες περί προπονητή Πετρόπουλου κ.λπ. είναι άσχετα – και φτήνιες. Ποιος μίλησε περί προπονητή Πετρόπουλου;

      Διαγραφή
    2. Στο 3:30 του βίντεο έχει ένα απίστευτο κάρφωμα που Γιαννάκης-Φασούλας δεν κάνανε ποτέ απ'όσο θυμάμαι. Αξίζει να το δεις κανείς. Άλλες εποχές όντως... Συμφωνώ με Φώντα όμως, δεν υπάρχει σύγκριση του τότε με το τώρα. Άλλες προπονήσεις, άλλα συμπληρώματα διατροφής (αν είναι μόνο αυτά), άλλη φιλοσοφία και άλλοι κανονισμοί. Ο Φάνης, ο Γκάλης και ο κάθε αντάξιος, θα αναγκαζόταν να προπονηθεί πιο σκληρά και να προσαρμοστεί σε διαφορετικά συστήματα απ'ότι τότε, οπότε θα έπαιζε και πιο εντυπωσιακά... απλά.

      Διαγραφή
  5. Και ο Χατζηπαναγής δεν σήκωσε τιτλους ,ξέρετε κάνα καλυτερο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τηρουμένων των όποιων, χοντρών έστω, αναλογιών ο Νουρέγιεφ ήταν ο "Χατζηπαναγής του μπάσκετ".

      Διαγραφή
  6. ΦΩΝΤΑ ΕΣΥ ΠΟΤΕ ΘΑ ΒΑΛΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ? ΓΙΑΤΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΛΛΟΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή