31/7/2021
Πριν από λίγες μέρες έφυγε από τη ζωή ένας σημαντικός ποιητής και άλλα πολλά, ο Δημήτρης Κακαβελάκης. Ήταν 95 ετών.
Ως Δημήτρης Λευκορείτης, ο Δ. Κακαβελάκης κυκλοφορεί τρία ποιητικά βιβλία επί δικτατορίας εκ των οποίων «Η Νήσος» (1970) σφραγίζει όχι μόνο το δικό του έργο, αλλά και την πιο σύγχρονη ελληνική ποίηση με τον πυκνό νοημάτων, συχνά αποδομητικό και κατά βάση υπερρεαλιστικό λόγο του.
(απόσπασμα)
Πριν από λίγες μέρες έφυγε από τη ζωή ένας σημαντικός ποιητής και άλλα πολλά, ο Δημήτρης Κακαβελάκης. Ήταν 95 ετών.
Ως Δημήτρης Λευκορείτης, ο Δ. Κακαβελάκης κυκλοφορεί τρία ποιητικά βιβλία επί δικτατορίας εκ των οποίων «Η Νήσος» (1970) σφραγίζει όχι μόνο το δικό του έργο, αλλά και την πιο σύγχρονη ελληνική ποίηση με τον πυκνό νοημάτων, συχνά αποδομητικό και κατά βάση υπερρεαλιστικό λόγο του.
(απόσπασμα)
30/7/2021
Ψάχνοντας για κάτι άλλο έπεσα πάνω σ’ αυτά τα δύο προγράμματα (της ίδιας εποχής – μέσα 90s) και κάπως... μελαγχόλησα.
Θες γιατί είναι τέλος σεζόν, με το κενό να πλημμυρίζει τα πάντα, θες γιατί έχουμε καιρό να δούμε live σαν άνθρωποι, θες γιατί μεγαλώσαμε κι εμείς μαζί με τους μουσικούς (αν και ο σπουδαίος Τζωρτζινάκης ήταν ήδη πεθαμένος το 1994, ενώ και ο Peter Kowald θα έφευγε από τη ζωή το 2002) ένοιωσα κάπως...
Τελικά, όμως, είπα... ας τα σκανάρω...
Ψάχνοντας για κάτι άλλο έπεσα πάνω σ’ αυτά τα δύο προγράμματα (της ίδιας εποχής – μέσα 90s) και κάπως... μελαγχόλησα.
Θες γιατί είναι τέλος σεζόν, με το κενό να πλημμυρίζει τα πάντα, θες γιατί έχουμε καιρό να δούμε live σαν άνθρωποι, θες γιατί μεγαλώσαμε κι εμείς μαζί με τους μουσικούς (αν και ο σπουδαίος Τζωρτζινάκης ήταν ήδη πεθαμένος το 1994, ενώ και ο Peter Kowald θα έφευγε από τη ζωή το 2002) ένοιωσα κάπως...
Τελικά, όμως, είπα... ας τα σκανάρω...
30/7/2021
Οι δύο πιο σιχαμένες λέξεις της εποχής; «Mικροσκοπικό μπικίνι».
Και μια γελοία; «Έγχαρτος».
Οι δύο πιο σιχαμένες λέξεις της εποχής; «Mικροσκοπικό μπικίνι».
Και μια γελοία; «Έγχαρτος».
28/7/2021
Παλιά να πούμε, στα πρώτα χρόνια τής μετεμφυλιακής Ελλάδας, τα έντυπα της δεξιάς, τα κυρίαρχα μίντια τής τότε εποχής, έπαιζαν μπάλα και στην «κοινωνική ελαφρότητα», ιδίως στα έντυπα της Ελένης Βλάχου, αλλά υπήρχε και μια πνευματικότητα στον περίγυρο, μια σοβαρότητα ή έστω και σοβαροφάνεια (καθώς κι αυτή, πλέον, είναι είδος εν ανεπαρκεία – εκεί καταλήξαμε!). Δεν ήταν εντελώς χύμα και στο ξεκούδουνο οι καταστάσεις, θέλω να πω, καθώς το γλείψιμο προς την εξουσία (που μπορεί να ήταν στη βάση του, και στην ουσία του, το ίδιο εμετικό) έκρυβε κι ένα τακτ, μια προσοχή. Υπήρχαν όρια. Ποιον θα προβάλλεις, ως τι θα τον προβάλλεις κ.λπ.
Σήμερα τρως στη μούρη τον κάθε χλέμπουρα, τον κάθε τιποτένιο, που λόγω της χι ψι σχέσης του με την εξουσία τον βλέπεις να κορδακίζεται, προβάλλοντας έναν ξεδιάντροπο πρωτογονισμό. Που περνιέται και για άποψη. Και στυλ...
Σ’ αυτή την παλιά φωτογραφία, που την σκάναρα τώρα, βλέπουμε ένα από τα πιο αντι-πνευματικά άτομα της νεότερης ελληνικής Ιστορίας, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, μαζί με τον Κωνσταντίνο Τσάτσο και τις συζύγους τους, την Αμαλία Μεγαπάνου και την Ιωάννα Τσάτσου, το 1958... τότε, όταν η μισή Ελλάδα δεν είχε στον ήλιο μοίρα.
Παλιά να πούμε, στα πρώτα χρόνια τής μετεμφυλιακής Ελλάδας, τα έντυπα της δεξιάς, τα κυρίαρχα μίντια τής τότε εποχής, έπαιζαν μπάλα και στην «κοινωνική ελαφρότητα», ιδίως στα έντυπα της Ελένης Βλάχου, αλλά υπήρχε και μια πνευματικότητα στον περίγυρο, μια σοβαρότητα ή έστω και σοβαροφάνεια (καθώς κι αυτή, πλέον, είναι είδος εν ανεπαρκεία – εκεί καταλήξαμε!). Δεν ήταν εντελώς χύμα και στο ξεκούδουνο οι καταστάσεις, θέλω να πω, καθώς το γλείψιμο προς την εξουσία (που μπορεί να ήταν στη βάση του, και στην ουσία του, το ίδιο εμετικό) έκρυβε κι ένα τακτ, μια προσοχή. Υπήρχαν όρια. Ποιον θα προβάλλεις, ως τι θα τον προβάλλεις κ.λπ.
Σήμερα τρως στη μούρη τον κάθε χλέμπουρα, τον κάθε τιποτένιο, που λόγω της χι ψι σχέσης του με την εξουσία τον βλέπεις να κορδακίζεται, προβάλλοντας έναν ξεδιάντροπο πρωτογονισμό. Που περνιέται και για άποψη. Και στυλ...
Σ’ αυτή την παλιά φωτογραφία, που την σκάναρα τώρα, βλέπουμε ένα από τα πιο αντι-πνευματικά άτομα της νεότερης ελληνικής Ιστορίας, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, μαζί με τον Κωνσταντίνο Τσάτσο και τις συζύγους τους, την Αμαλία Μεγαπάνου και την Ιωάννα Τσάτσου, το 1958... τότε, όταν η μισή Ελλάδα δεν είχε στον ήλιο μοίρα.
28/7/2021
>>ΙΟΥΛΙΟΣ 2019: «Την περίοδο Ιανουαρίου-Ιουνίου 2019, το ταμειακό αποτέλεσμα της κεντρικής διοίκησης παρουσίασε έλλειμμα 3,3 δισ. ευρώ. Το πρωτογενές αποτέλεσμα διαμορφώθηκε σε πλεόνασμα 6,49 δισ. ευρώ».
ΙΟΥΛΙΟΣ 2021: «Την περίοδο Ιανουαρίου- Ιουνίου 2021 το ταμειακό αποτέλεσμα της κεντρικής διοίκησης παρουσίασε έλλειμμα 13,2 δισ. ευρώ. Το πρωτογενές αποτέλεσμα διαμορφώθηκε σε έλλειμμα 9,2 δισ. ευρώ».
Και αυτά τα ελλείμματα έρχονται να προστεθούν στα ελλείμματα και στα χρέη που άφησε πίσω το 2020.<<
1. Στην Ελλάδα πεθαίνεις από χίλιες-δυο αιτίες, όπως παντού στον κόσμο, αλλά την τελευταία δεκαετία, όπως και στα χρόνια που θα έλθουν, θα εξακολουθήσεις να πεθαίνεις και ως ζωντανός...
2. Την μόνη γιατρειά που ξέρουν είναι τα λεγόμενα «δημοσιονομικά μέτρα», τα οποία και θα βάλει μπροστά η επόμενη κυβέρνηση ή η μεθεπόμενη (αυτές μπορεί να είναι και δίπλα-δίπλα), μιας και τούτη είναι ήδη καμένη...
>>ΙΟΥΛΙΟΣ 2019: «Την περίοδο Ιανουαρίου-Ιουνίου 2019, το ταμειακό αποτέλεσμα της κεντρικής διοίκησης παρουσίασε έλλειμμα 3,3 δισ. ευρώ. Το πρωτογενές αποτέλεσμα διαμορφώθηκε σε πλεόνασμα 6,49 δισ. ευρώ».
ΙΟΥΛΙΟΣ 2021: «Την περίοδο Ιανουαρίου- Ιουνίου 2021 το ταμειακό αποτέλεσμα της κεντρικής διοίκησης παρουσίασε έλλειμμα 13,2 δισ. ευρώ. Το πρωτογενές αποτέλεσμα διαμορφώθηκε σε έλλειμμα 9,2 δισ. ευρώ».
Και αυτά τα ελλείμματα έρχονται να προστεθούν στα ελλείμματα και στα χρέη που άφησε πίσω το 2020.<<
1. Στην Ελλάδα πεθαίνεις από χίλιες-δυο αιτίες, όπως παντού στον κόσμο, αλλά την τελευταία δεκαετία, όπως και στα χρόνια που θα έλθουν, θα εξακολουθήσεις να πεθαίνεις και ως ζωντανός...
2. Την μόνη γιατρειά που ξέρουν είναι τα λεγόμενα «δημοσιονομικά μέτρα», τα οποία και θα βάλει μπροστά η επόμενη κυβέρνηση ή η μεθεπόμενη (αυτές μπορεί να είναι και δίπλα-δίπλα), μιας και τούτη είναι ήδη καμένη...
28/7/2021
Πέθανε πριν από λίγες μέρες (23 Ιουλίου) ο φιλιππινέζος κιθαρίστας του ροκ Wally Gonzalez, στα 71 του. Δίσκοι τού συγκροτήματός του, των Juan de la Cruz Βand κυκλοφορούσαν στην Αθήνα ήδη από τα χρόνια του ’90, και κάπως έτσι τους μάθαμε κι εμείς.
Οι Juan de la Cruz Band ήταν τριπλέτα (με Mike Hanopol σε μπάσο, πιάνο και Pepe Smith σε ντραμς) και στα σέβεντις ηχογράφησαν δυνατά άλμπουμ σε hard rock / blues rock κατευθύνσεις, που έγιναν γνωστά στη Δύση πολύ καιρό αργότερα.
Από τότε που τους πρωτάκουσα, και μέχρι σήμερα δηλαδή, οι Juan de la Cruz μού θύμιζαν μονίμως τους Socrates… Αν και οι Socrates ήταν καλύτεροι... Όλοι βέβαια θύμιζαν τους Mountain, που ήταν οι... μπαμπάδες τους.
(τα psych που βλέπετε γραμμένα είναι τρίχες, seventies hard rock έπαιζαν οι άνθρωποι)
https://www.youtube.com/watch?v=gZGp6BHmxvI
Πέθανε πριν από λίγες μέρες (23 Ιουλίου) ο φιλιππινέζος κιθαρίστας του ροκ Wally Gonzalez, στα 71 του. Δίσκοι τού συγκροτήματός του, των Juan de la Cruz Βand κυκλοφορούσαν στην Αθήνα ήδη από τα χρόνια του ’90, και κάπως έτσι τους μάθαμε κι εμείς.
Οι Juan de la Cruz Band ήταν τριπλέτα (με Mike Hanopol σε μπάσο, πιάνο και Pepe Smith σε ντραμς) και στα σέβεντις ηχογράφησαν δυνατά άλμπουμ σε hard rock / blues rock κατευθύνσεις, που έγιναν γνωστά στη Δύση πολύ καιρό αργότερα.
Από τότε που τους πρωτάκουσα, και μέχρι σήμερα δηλαδή, οι Juan de la Cruz μού θύμιζαν μονίμως τους Socrates… Αν και οι Socrates ήταν καλύτεροι... Όλοι βέβαια θύμιζαν τους Mountain, που ήταν οι... μπαμπάδες τους.
(τα psych που βλέπετε γραμμένα είναι τρίχες, seventies hard rock έπαιζαν οι άνθρωποι)
https://www.youtube.com/watch?v=gZGp6BHmxvI
27/7/2021
Με Mick Taylor, με τρία μέλη των μετέπειτα Colosseum (Hiseman, Reeves, Heckstall-Smith) και μερικούς ακόμη άσσους. Ένα από τα πολλά συγκλονιστικά άλμπουμ του John Mayall...
Σπουδαίος καλλιτέχνης. Χαίρομαι γιατί τον έχω δει δύο φορές live, αλλά κυρίως χαίρομαι γιατί και η δική μου "κλάση" μεγάλωσε με τους δίσκους του...
https://www.youtube.com/watch?v=LPX5-uIpEcc
Με Mick Taylor, με τρία μέλη των μετέπειτα Colosseum (Hiseman, Reeves, Heckstall-Smith) και μερικούς ακόμη άσσους. Ένα από τα πολλά συγκλονιστικά άλμπουμ του John Mayall...
Σπουδαίος καλλιτέχνης. Χαίρομαι γιατί τον έχω δει δύο φορές live, αλλά κυρίως χαίρομαι γιατί και η δική μου "κλάση" μεγάλωσε με τους δίσκους του...
https://www.youtube.com/watch?v=LPX5-uIpEcc
26/7/2021
Το φιάσκο από τη μεριά της Προεδρίας, όπως και ο επακόλουθος διασυρμός με το ΥΠ.ΕΞ, γύρω από το ποιος έχει την ευθύνη, σε σχέση με την βράβευση, που μετατράπηκε σε μη-βράβευση, του διασώστη Ι. Αποστολόπουλου, και βεβαίως η άρνηση της Μάγδας Φύσσα να παραβρεθεί στην... παραδοσιακή δεξίωση στο Προεδρικό Μέγαρο αποτελούν δύο πολύ σοβαρά γεγονότα, συμβολικής οπωσδήποτε σημασίας, που σχετίζονται με την «ποιότητα» τής ελληνικής δημοκρατίας αυτήν ειδικά την συγκυρία.
Επειδή λοιπόν πίσω από τα σύμβολα βοά η καθημερινή πρακτική και άσκηση της εξουσίας... γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο τα σύμβολα δεν είναι απλώς κάποια «καμπανάκια», που τα χτυπήματά τους τα πήρε ο αέρας, αλλά... «τετρακόσια σήμαντρα κι εξηνταδυό καμπάνες».
Το φιάσκο από τη μεριά της Προεδρίας, όπως και ο επακόλουθος διασυρμός με το ΥΠ.ΕΞ, γύρω από το ποιος έχει την ευθύνη, σε σχέση με την βράβευση, που μετατράπηκε σε μη-βράβευση, του διασώστη Ι. Αποστολόπουλου, και βεβαίως η άρνηση της Μάγδας Φύσσα να παραβρεθεί στην... παραδοσιακή δεξίωση στο Προεδρικό Μέγαρο αποτελούν δύο πολύ σοβαρά γεγονότα, συμβολικής οπωσδήποτε σημασίας, που σχετίζονται με την «ποιότητα» τής ελληνικής δημοκρατίας αυτήν ειδικά την συγκυρία.
Επειδή λοιπόν πίσω από τα σύμβολα βοά η καθημερινή πρακτική και άσκηση της εξουσίας... γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο τα σύμβολα δεν είναι απλώς κάποια «καμπανάκια», που τα χτυπήματά τους τα πήρε ο αέρας, αλλά... «τετρακόσια σήμαντρα κι εξηνταδυό καμπάνες».
Σχόλιο από το fb στο ποστ >>Το φιάσκο από τη μεριά της Προεδρίας<<...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνδρεας Μπικουβαρακης
Κι επιπλέον:
https://l.facebook.com/l.php...
EFSYN.GR
Τι γυρεύει στο Προεδρικό Μέγαρο μια καταδικασμένη και με ακροδεξιά δράση;
Σχόλια από το fb στο ποστ για τον John Mayall...
ΑπάντησηΔιαγραφήAggeliki Marinou
Θεότητα, του εχω μεγάλη αδυναμία.
Ηλίας Ηλιάδης
Νομίζω η συναυλία με τον περισσότερο κόσμο που έχει γίνει στον Λυκαβηττό , το 1983 . Υπήρχαν χιλιάδες κόσμου πίσω από την σκηνή !!
Akis Perdikis
Η πρώτη μου συνέντευξη για περιοδικό (Σχολιαστής)... John Mayall & Mick Taylor, πριν τη συναυλία τους στο Λυκαβηττό, '80s.
John Teas
Από τη συναυλία στη λεωφόρο, 90 ή 91 - δεν θυμάμαι...
Γιώργος Μίχας
Πηγαίναμε τόσο κ@υλωμένοι και μαντάρα στα live , που το τελευταίο πράγμα που θα μπορούσαμε να σκεφτούμε , ήταν να φυλάξουμε τα εισητήρια για σουβενιρ . Όμως 3-4 φορές για λόγους που πλέον δεν θυμάμαι , συνέβη κι αυτό
Σαραντης Κλωναρας
Ψυχαρα μου αυτά ειναι
Spyros Diastimikos
Από τα καλύτερά του albums. Dream Team εκεί μέσα.
Ναι, ναι! Λατρεμένος John Mayall! Καλοκαίρι του ’91, όπως λέει και ο John Teas, στη Λεωφόρο! Απολαύσαμε John Mayall , μαζί με Santana και Jethro Tull (χωρίς ευτυχώς να παρευρίσκονται... Ψαριανός-Μητσοτάκης). Την ίδια χρονιά, στο ίδιο μέρος, Buddy Guy με Albert King και Albert Collins! Δεν αλλάζουμε με τίποτα τη γενιά μας κι ας... μεγαλώσαμε. Φοβερό το κομμάτι που έβαλες κι όταν τα συναισθήματα ξεχειλίζουν, απλά... Crying. https://www.youtube.com/watch?v=2xrPJxDs-X8
ΔιαγραφήΣχόλια από το fb στο ποστ για τον Wally Gonzalez...
ΑπάντησηΔιαγραφήSpyros Diastimikos
Σωστά, hard rock με τα blues στο ταχύμετρο ήταν. Ο ντράμερ τους είχε παίξει και στους γιαπωνέζους Speed, Glue & Shinki (εξ΄ου και το "speed" από τη παροιμιώδη χρήση αμφεταμινών που έκανε).
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Είχαμε γράψει και γι' αυτόν το '19... https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=515169235639950&id=100014406333349
Σχόλια από το fb στο ποστ >>Παλιά να πούμε, στα πρώτα χρόνια τής μετεμφυλιακής Ελλάδας, τα έντυπα της δεξιάς<<...
ΑπάντησηΔιαγραφήChristos Demekas
Αντιπνευματικος με καλύτερους φίλους τους Μάνο Χατζιδάκι κ Δημήτρη Χορν ... Μήπως δεν ήταν τόσο???
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Τους ένωναν άλλα θέματα, όχι η πνευματικότητα. Ο Καραμαλής δεν κατάφερε να ξεστραβωθεί ούτε στο Παρίσι των σίξτις.
Christos Demekas
??? Πάντως στο τρίτο πρόγραμμα είχε τον Μάνο αρχηγό !!!
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Δεν λένε τίποτα αυτά για τον ίδιο τον Καραμανλή, ως πνευματική προσωπικότητα.
Christos Demekas
ε καλά δεν θα γυρνούσε από το Παρίσι κ Τσιβιλικας
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Νομίζω πως δεν καταλαβαινόμαστε, αλλά ok δεν υπάρχει θέμα.
Christos Demekas
Θεωρώ ότι όντως υπήρξε ένας άνθρωπος που ξεκίνησε από τις Σέρρες , πες τον λαϊκό κ προχώρησε την Ελλάδα στην Δύση ...
Εκτιμώ τις απόψεις σου !!!
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Σ' ευχαριστώ.
Christos Demekas
κ εγώ κ ιδιαίτερα στις διαφωνίες ...
Γιώργος Γιαννόπουλος
Στη "δύση" τη βρήκε την ελλάδα, και υπηρέτησε το "ανήκομεν εις την δύσιν", μέχρι που δεν άντεξε ούτε ο ίδιος.
Niki Efstathiadis
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας ήταν αρκετά έξυπνος & ανοιχτόμυαλος ώστε -αν και διόλου εντελεκτϋέλ ο ίδιος- να αναγνωρίζει & να εκτιμά την πνευματική ποιότητα όταν την έβλεπε!
δεν μπορώ να πω το ίδιο για κάποιους τωρινούς αγράμματους της πολιτικής!
John D. Carnessiotis
Όντως, ο ΚΚ δεν χαρακτηριζόταν για την κουλτούρα και την παιδεία του. Είναι, άλλωστε, γνωστός ο τρόπος των θρυλικών εκφραστικών του εκρήξεων. Πιθανότατα, όμως, είχε πλήρη επίγνωση αυτού του αδύνατου σημείου του, της μειονεξίας, που θα ήταν ακόμα πιο επώδυνη εκείνη την περίοδο απόλυτης επικράτησης των αστικών τρόπων και της αστικής κουλτούρας στους πολιτικούς κύκλους. Πρέπει, όμως, να του αναγνωρισθεί ότι ίσως και εξ αιτίας αυτής της επίγνωσης, επέλεγε συνειδητά να συγχρωτίζεται με διακεκριμένους πνευματικούς ανθρώπους της εποχής του και πολύ συχνά να τους επιλέγει για συνεργάτες ή να τους αναθέτει σπουδαία έργα. Δεν ήταν μόνον ο Χορν και ο Χατζιδάκις ή ο στενότερος και διαχρονικός του φίλος, ο Τσάτσος, και η σύζυγός του, Ιωάννα Σεφεριάδου - Τσάτσου. Ήταν και ο Μινωτής, ήταν και, το σπουδαιότερο, ο Πικιώνης, στον οποίο ανέθεσε την διαμόρφωση του περιβάλλοντος της Ακρόπολης με τα γνωστά ανυπέρβλητα αποτελέσματα. Λέγεται, μάλιστα, ότι ο Πικιώνης δεν ήταν καν ιδεολογικός συγγενής και ψηφοφόρος του. Προφανώς τον κολάκευαν αυτές οι φιλίες, τις οποίες φαίνεται να μετρούσε πιο πολύ από τις συναναστροφές με την οικονομική ελίτ, για τις οποίες δεν ξέρουμε τόσο πολλά όσο για το πώς περνούσε τα βράδια του με τους καλλιτέχνες και τους διανοητές.
Amaso Ulman
Επίσης,να πούμε πως έδωσε και δικαίωμα ψήφου στα δέντρα. Ψυχούλα ο εθνάρχης!
John D. Carnessiotis
Διαγραφή“Nobody’s perfect!”! Το ξέρουμε όλοι αυτό τουλάχιστον από την εποχή του «Some like it hot”…
Kostas Taf στον Christos Demekas
χαχα, μου έρχονται καναδυό πράγματα στο μυαλό. Το μέγα σχόλιο του Πουλικάκου: Μα τέτοια αθωότητα στις μέρες μας? Και βέβαια τα λόγια του μέγιστου Ραφαηλιδη για τον εθνάρχη και την σχέση του με τις τέχνες
Vasilis Kordatos στον John D. Carnessiotis έχετε δίκιο ότι ο Καραμανλής κολακεύονταν από τον συγχρωτισμό με διακεκριμένους καλλιτέχνες. Έτσι πίστευε ότι καλύπτει κάπως τον άξεστο χαρακτήρα του και τις ελλείψεις σε μόρφωση και κουλτούρα. Αυτό που δεν αναφέρθηκε καθόλου είναι το σύνδρομο γελωτοποιού των συγκεκριμένων διανοούμενων και καλλιτεχνών που γούσταραν να βρίσκονται δίπλα σε μία τόσο βάρβαρη πηγή εξουσίας όπως ο "εθνάρχης". Μόνη ίσως εξαίρεση ο Χατζιδάκις ο οποίος είχε το θάρρος να εκμεταλλευτεί αρκετά την σχέση και την ελευθερία κίνησης που απέρρεε απ'αυτή.
Ανδρεας Μπικουβαρακης στον Christos Demekas
Ανήκομεν εις τη Δύσιν:
Είναι προφανές εξάλλου από την πιο άθλια πρωτεύουσα της Ευρώπης (και ο ρόλος του ΚΚ τεράστιος: αντιπαροχή, διυλιστήρια κτλ) όπως και από το «σύγχρονο δυτικό κράτος» που μας κληροδότησε.
Christos Demekas στον Vasilis Kordatos
προσωπικά προτιμώ τον Καραμανλή με τον Μάνο σε πλήρη ελευθερία έκφρασης από τον Αντρέα κ την Μελίνα του Αυριανισμου κ λαϊκισμού ... Ατόπημα ασυγχώρητο για την ίδια ...
Vasilis Kordatos
Christos Demekas η πραγματικότητα δεν είναι θέμα προτίμησης. Παρεμπιπτόντως ο Αντρέας ήταν διανοούμενος ενώ η Μελίνα ντίβα και στάρ μεν αμόρφωτη δε.
John D. Carnessiotis
πράγματι τον διασκέδαζαν ιδιαίτερα - έχουν γραφτεί πάμπολλα επ' αυτού. Δίκη προθέσεων δεν θα κάνω και δεν θα πω γιατί μπορεί να συνέβαινε και το τι είχαν στο μυαλό τους σε σχέση με αυτή την συναναστροφή. Θα σταθώ, όμως, στο αποτέλεσμα και θα πω ότι και ο τόπος ωφελήθηκε, κατά την άποψή μου, από τις ιδιότυπες αυτές σχέσεις. Στάθηκα ήδη στο θέμα Πικιώνη και το αξεπέραστο αποτέλεσμα, που επετεύχθη. Άλλα παραδείγματα, η θητεία Χορν στην ΕΡΤ και η θητεία Χατζιδάκι στο Ραδιόφωνο. Πάλεψαν, όχι πάντα επιτυχώς, με γραφειοκρατίες και κατεστημένες κακές νοοτροπίες, αλλά κάτι άφησαν. Το αποτύπωμα Μινωτή στα θεατρικά πράγματα και δη στο Εθνικό ήταν επίσης σημαντικό.
Vasilis Kordatos
το θετικό παραγόμενο αποτέλεσμα απ'αυτή τη σχέση έχει να κάνει μ'αυτό που λέει ο Φώντας στην ανάρτηση δηλαδή ότι τότε ακόμα και η πιο αυταρχική δεξιά είχε μια σοβαρότητα.
John D. Carnessiotis
ακριβώς! Προσυπογράφω!
Nikolaos Kotsovos
πως ανεχτηκε εστω και λιγα χρονια η τοτε ΛΜΑΤ ...ειναι αξιοπεριεργο
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Είχε άλλα προσόντα, και βασικά ήξερε να επιβάλλεται. Τον βοηθούσε το παρουσιαστικό του και ο "αέρας" χολυγουντιανού σταρ που είχε. Θύμιζε κάτι από Tyron Power.
Nikolaos Kotsovos
Μαικ Ταυσον θελαν αυτοι
Voltnoi Brege
Να ναι καλά ο Ευταξίας που έκανε έναν δικηγόρακο από τας Σερρας εθνάρχη
Γιώργος Αδαμόπουλος
"τον βλέπεις να κορδακίζεται" !!!
Marialena Oikonomidou B
ΔιαγραφήΦώντα εγώ την έζησα για λίγο αυτήν την σχέση τους
Όταν ήμουν καλεσμένη όπως και άλλοι καλλιτέχνες και όντως κάποιοι μεταξύ αυτών πνευματικοί άνθρωποι..
Ο Μάνος Κατράκης πχ πάντα ήταν εκεί..
Βασικά όλο το θέατρο στο σπίτι του Τάκη Χορν και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής...
Όλοι λοιπόν οι ηθοποιοί και πρωταγωνιστές του τι γλείψιμο του έκαναν δεν φαντάζεσαι...
Αριστεροί και δεξιοί...
Είναι και άλλα πολλά μα δεν είναι της παρούσης...
Είχε πάντως χιούμορ..
Θυμάμαι τον είχε στριμώξει μια γνωστή πρωταγωνιστρια και επιχειρηματίας θεάτρου, όμορφη γυναίκα η οποία ήταν μαζί με τον άντρα της
Κόλλαγε λοιπόν στον Καραμανλή
Ο οποίος με πλησιάζει εγώ ήμουν απ τους νεότερους στις συγκεντρώσεις δεξιώσεις στο σπίτι του Χορν με τον οποίο είχανε μια φιλία..
Με πλησιάζει και μου λέει με την προφορά του..
-Δεσποινίς Οικονομιδη σώστε με θα με βιάσει η κυρία του κυρίου χαχαχα μου φάνηκε τόσο αστείο
Δεν φαντάζεσαι τι έβλεπαν τα μάτια μου
John D. Carnessiotis
ένας ήταν και για πολλά πολλά χρόνια ένας θα μείνει!
Marialena Oikonomidou B
μα εγώ γελούσα πολύ με αυτά που έβλεπα
George Nikolopoulos
Το ..γκολφ όμως είναι άθλημα του πνεύματος
Σχόλια από το fb στο ποστ >>Οι δύο πιο σιχαμένες λέξεις της εποχής; «Mικροσκοπικό μπικίνι».
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μια γελοία; «Έγχαρτος».<<...
Giorgos DeSpell
Πες τα χρυσόστομε !!!
Γιώργος Φραγκίσκος
Τον έγχαρτο που τον απάντησες; Ω μάνα!
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
σε έγχαρτη μορφή κτλ., το έγραψα στο αρσενικό γένος...
Γιώργος Φραγκίσκος
και πάλι, αυτά καλο είναι να μην γράφονται σε καιρό καύσωνα
Κουράγιο Φώντα!
Σχόλια από το fb στο ποστ >>Ψάχνοντας για κάτι άλλο έπεσα πάνω σ’ αυτά τα δύο προγράμματα (της ίδιας εποχής – μέσα 90s) και κάπως... μελαγχόλησα.<<...
ΑπάντησηΔιαγραφήStam Ekmek
Φλώρος Φλωρίδης
Konstantin Mixos
Δεν είναι το τέλος σεζόν, είναι οτι αυτή η εποχή που σπουδαίοι μουσικοί ψαχνόντουσαν και συνεργαζόντουσαν με άλλους μουσικούς και χορευτές καθαρά από καλλιτεχνικό ενδιαφέρον έχει τελειώσει. Είμαι σίγουρος ότι αυτή η συναυλία, καθώς την ίδια εποχή εγώ και φίλοι είχαμε χορέψει με Φλωρίδη και Kowald, έγινε χωρίς οικονομικό στόχο. Σήμερα αντίστοιχη συναυλία με χορό θα γινόταν μόνο σαν project υπό την Στέγη ή στο Νιαρχος ή στο φεστιβάλ αφού έγραφες στην αίτηση ένα σωρό παπαριές για έρευνα κλπ
Christos Sideris
Και ομως υπαρχουν πολλα ανησυχα νεα (και οχι μονο παιδια) που και συνεργαζονται και καλλιτεχναρες ειναι και ψαχνονται.. Απλα πλεον το κανουν off the grind και πολυ καλα κανουν ( κατα την γνωμη μου )...
Kosmas Vassiliou
Ο Κόβαλντ έπαιζε πολύ συχνά, ήταν σαν ένα είδος μουσικού του δρόμου. Νομίζω ότι έδωσε συναυλίες στη Χαλκιδική. Έμεινε πολύ καιρό στην πόλη.
Konstantin Mixos
Οι αυτοσχεδιαστες, της φρη ειδικά, ψάχνονταν να παίξουν με άλλους για να συναντηθούν με τις ατομικές γλώσσες που φτιάχνει ο καθένας, να δουν πως ταιριάζουν μεταξύ τους οι ατομικές δραματουργίες. Ο Kowald που αγάπησε την Ελλάδα, έχτισε σπίτι, σαρωσε όλη την χώρα με συναυλίες. Ειδικά έδω έχουμε την συναντηση δυο Ελλήνων με δύο Γερμανούς το οποίο είμαι σίγουρος οτι τους έδωσε χαρά και συνέχισαν για πολλά χρόνια να συναντιώνται
Γιώργος Χαρωνίτης
Είχα γνωρίσει τον Τζωρτζινάκη όταν μας είχε μαζέψει ο Γιαννουλόπουλος για τη Δισκογραφία. Ο Κυριάκος ήταν ήδη άρρωστος, όμως το κέφι του και το ενδιαφέρον του για το εγχείρημα ήταν μεγάλο!
Σχόλια από το fb στο ποστ για τον ποιητή Δημήτρη Κακαβελάκη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦώντας Δισκορυχείον Τρούσας
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1122618141561720&id=100014406333349
https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=103541
Αφροδίτη Αποστολάκη
Σύζευξη Εμπειρίκου και Κάλβου, ε;