Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2022

ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 480

28/12/2022 
Ασ’ τους κακούς, φως μου μην τους ακούς
είναι όνειρο η ζωή μας και περνά
μια χούφτα φως στα ματάκια σου μπρος
και σφαλίζουνε ξανά

[ένα τεράστιο τραγούδι, από πάσης πλευράς, που δεν το πιάνει το μάτι σου]
https://www.youtube.com/watch?v=XeTx-3-pUNg

28/12/2022
Σαν σήμερα, πριν από 3 χρόνια, πέθανε ο Θάνος Μικρούτσικος.
Έχω γράψει διάφορα κείμενα μέσα στα χρόνια για τον Μικρούτσικο, και το καλύτερο όλων (κατά τη δική μου γνώμη) είναι αυτό για το «Εμπάργκο» (με αφορμή το νέο «Εμπάργκο»), που ξαναπροτείνω τώρα, στο τέλος...
Το κείμενο αυτό, που επιχειρεί να ανασυστήσει την εποχή του παλιού «Εμπάργκο» (1982), τοποθετώντας παράλληλα το νέο «Εμπάργκο» στο τώρα δεν εκτιμήθηκε από κάποιους, που θα έπρεπε να το εκτιμήσουν.
Το Οgdoo, μετά απ’ αυτό το κείμενο, σταμάτησε να μου στέλνει πρόμο (ανθρώπινη αντίδραση, που την κατανοώ, αλλά όχι και επαγγελματική – δεν το λέω με παράπονο φυσικά, καθότι σιχαίνομαι να παραπονιέμαι), ενώ αυτό πάλι το κείμενο θα ήθελα να το δω και στο βιβλίο που ετοιμάζεται για τον Θάνο Μικρούτσικο, τώρα, από τον Μετρονόμο, και που θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες. Αντ’ αυτού προκρίθηκε ένα άλλο κείμενο για τον Θάνο Μικρούτσικο που έχω γράψει, και όχι αυτό για το «Εμπάργκο».
Δεν νιώθω περήφανος για κάθε κείμενο που γράφω – ικανοποιημένος σ’ ένα ποσοστό νοιώθω, γιατί ο χρόνος πάντα πιέζει και πάντα λες... έπρεπε να είχα γράψει κι εκείνο, και το άλλο, κακώς έδωσα βάση σ’ αυτό, έπρεπε να δώσω περισσότερη σ’ εκείνο, έπρεπε να ψάξω πιο πολύ εκείνη την κατεύθυνση και όχι την άλλη κ.λπ.
Για το κείμενο αυτό, όμως, ναι, νιώθω περήφανος.
https://www.lifo.gr/culture/music/empargko-mia-nea-anagnosi-enos-istorikoy-diskoy-toy-thanoy-mikroytsikoy

27/12/2022
Εκείνη την περίοδο ο Cornelius Cardew ήταν μέλος του μαοϊκού Communist Party of England (Marxist-Leninist), που αργότερα μετεξελίχθηκε στο αλβανόφιλο-χοτζικό Revolutionary Communist Party of Britain (Marxist–Leninist) με την κριτική του στον Stockhausen, και γενικότερα στη σκηνή του Darmstadt, να αποκτά πολεμικά χαρακτηριστικά.
[KARLHEINZ STOCKHAUSEN ένα κατατοπιστικό κείμενο, για μία από τις μεγαλύτερες μουσικές προσωπικότητες του 20ου αιώνα]
https://diskoryxeion.blogspot.com/2018/10/karlheinz-stockhausen-20.html

27/12/2022
>>Θα συμφωνήσω μαζί σας. Όντως η λέξη Fusion είναι «παραξηγημένη». Και αυτό κυρίως οφείλεται σε ανιστόρητους τύπους που ζουν παρασιτικά στις πλάτες του ελέφαντα. Οι περισσότεροι εξ αυτών είναι κάτι σαν παραχαράκτες της ιστορίας. Υπηρέτες ή μη της σώου μπίζνες, δεν διστάζουν να διοχετεύουν εσφαλμένες κι αδόκιμες εκτιμήσεις και κριτικές τους, προς χιλιάδες ακροατές-αναγνώστες τους. Παλαιότερα, είχα σημειώσει ότι, κατ’εμέ, η υπόθεση που στον καιρό μας αποκαλούμε με τον όρο Fusion είναι μια πολύ παλιά μουσική πράξη, η οποία εκτελείται με διάφορους τρόπους ανά τους αιώνες.<<
Ο Κυριάκος Σφέτσας τα βάζει με τους μουσικοκριτικούς, από τελείως λάθος θέση. Και προσβάλλει ένα επάγγελμα, και τους επαγγελματίες του φυσικά συλλήβδην, το οποίο δρα υποβοηθητικά του μουσικού έργου, όταν εκείνο αξίζει να υποβοηθηθεί, καθώς παρεμβαίνει διανοητικά και ανάμεσα στο κοινό και τον καλλιτέχνη, εκτός από το να επικοινωνεί με το ίδιο το μουσικό έργο – κάτι που συμβαίνει από αρχαιοτάτων χρόνων.
Στην τρέχουσα μουσική ορολογία fusion αποκαλείται το jazz-rock, η ανάμειξη δηλαδή της τζαζ με το ροκ. Όταν λέει λοιπόν ο μουσικοκριτικός fusion εννοεί αυτό. Οφείλει να εννοεί αυτό. Από κει και πέρα fusion (ως έννοια) κάνουν οι πάντες, γιατί δεν υπάρχει παρθενογένεση στη μουσική και όλοι παίρνουν πράγματα απ’ όλους. Και ο Ρωμανός ο Μελωδός fusion έκανε και ο Μπαχ και ο Θεοδωράκης και οι πάντες.
Όμως στην μουσική, ξαναλέω, πως ως fusion, αναγνωρίζεται, παλαιόθεν, η ανάμειξη της jazz με το rock. Έτσι, αν αποκαλέσεις τον Θεοδωράκη ή τον Χατζιδάκι fusion μουσικό θα γελάει ο κόσμος. Ενώ αν πεις πως ο Miles Davis έκανε fusion δεν θα γελάσει κανένας.
Αλλιώς αν το πράγμα το «ανοίξουμε» και αποκαλέσουμε και τον Μπαχ-fusion, τότε να πούμε πως και ο Αλκιβιάδης ήταν ροκ περσόνα (όπως τα λένε αυτά κάτι ανόητοι) και ότι τα κυκλαδικά ειδώλια είναι pop-art.
Οι συνθέτες να κοιτάξουν τη δουλειά τους, τις μουσικές τους, και ν’ αφήσουν τους μουσικοκριτικούς ήσυχους να κάνουν κι εκείνοι τη δουλειά τους, που την ξέρουν μια χαρά (και σ’ αυτά τα βασικά ζητήματα).

27/12/2022
Μια ηθική προσέγγιση της spiritual jazz σήμερα...
https://www.youtube.com/watch?v=Rf_VQPY6uiI

26/12/2022
Όταν βρίσκω άγνωστα ελληνικά ποιητικά βιβλία, στα διάφορα ψαξίματα, πάντοτε τα ανοίγω και διαβάζω επί τόπου 2-3 ποιήματα. Αν κάποιο ποίημα με συγκινήσει, με «τραβήξει», τότε αγοράζω χωρίς δεύτερη σκέψη το βιβλίο. Έτσι, μ’ αυτό τον τρόπο, έχω ανακαλύψει αριστουργήματα. Καταπληκτικά βιβλία εννοώ, εντελώς επισκιασμένα, απολύτως άγνωστα, έως και α-γκουγκλάριστα.
Ένα τελευταίο που βρήκα, εντελώς τυχαία εννοείται, είναι το «Από τις Εφημερίδες» [Σείριος, 1973] του Βασίλη Βάλλη... Εξαιρετικό βιβλίο, εντυπωσιακός ποιητικός λόγος, με δυνατό κοινωνικό περιεχόμενο, με μοντέρνα αφήγηση και με διαχρονικά νοήματα. Βασικό γνώρισμα αυτό της ουσιαστικής ποίησης. Λέει στην εισαγωγή ο ποιητής:
«Σ’ αυτά τα ποιήματα θέλησα να παρουσιάσω την απομυθοποιημένη όψη μερικών καθημερινών καταστάσεων. Πρόκειται για καταστάσεις που έχουν παρεμβληθεί μεσ’ τη ζωή μας, καθιερώθηκαν, μας κυρίεψαν με το πέρασμα του χρόνου και τώρα δεν κάνουν πια καμιά εντύπωση, οχυρωμένες πίσω απ’ τη συνήθεια και την αδράνειά μας. Δεν κάνουν εντύπωση, αλλά διαβρώνουν. Αργά και μεθοδικά μας κατατάξανε στη κατάσταση της αδιαφορίας κι αυτή η αδιαφορία απαλλοτρίωσε το πνευματικό, το ηθικό, το πολιτικό μας “εγώ” και μας έκανε άβουλα εξαρτήματα της εξουσίας...».
Βασίλης Α. Βάλλης

26/12/2022
Άντα Αποστολίδου «Δυο γυφτοπούλες»...
https://www.youtube.com/watch?v=pCmD4zKYWL8

7 σχόλια:

  1. Σχόλια από το fb στο ποστ... "Όταν βρίσκω άγνωστα ελληνικά ποιητικά βιβλία, στα διάφορα ψαξίματα"...

    Aeipote Panta
    Ποίηση, "ποίηση", εκποίηση. . .

    Nikitas Kakavas
    Δάσκαλε, υπάρχει περίπτωση να το βρούμε πουθενά? Α propo χρόνια πολλά!

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Χρόνια πολλά Νικήτα. Τυχαία μόνο είτε στους πάγκους είτε στο δίκτυο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σχόλιο από το fb στο ποστ "Μια ηθική προσέγγιση της spiritual jazz σήμερα..."...

    Tassos Issaias
    Ωραίο κομμάτι! Μου θυμίζει Don Rendell/Ian Carr με τον Michael Garrick από το 60/70. Matthew Halsall: Αξίζει περαιτέρω ακρόασης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σχόλια από το fb στο ποστ ">>Θα συμφωνήσω μαζί σας. Όντως η λέξη Fusion είναι «παραξηγημένη»"...

    Spilios Lampropoulos
    Υπάρχουν επαγγελματίες μουσικοκριτικοί σε χώρες όπως η Ελλάδα;

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Υπάρχουν, αυτοί που κάνουν τη δουλειά τους με επαγγελματική ευσυνειδησία.

    Spilios Lampropoulos
    Δεν αμφιβάλλω ότι τέτοιοι ευσυδείδητοι (μοιραία όπως αντιλαμβάνεται ο κάθε ένας εξ αυτών την ευσυνειδησία, και όσο του επιτρέπει το ωράριό του και η βιοποριστική εργασία του) υπάρχουν - απλά μοιραία το "επαγγελματίας" δεν σημαίνει ότι κάποιος εκεί έξω είναι πρόθυμος να πληρώνει αυτούς τους ευσυνείδητους, επειδή κρίνει ότι υπάρχει το κοινό που ενδιαφέρεται για τις κριτικές του;
    Προς αποφυγή παρεξηγήσεων δεν εννοώ ότι ο κριτικός πρέπει να είναι αρεστός ή να ασπάζονται όλοι τις απόψεις του, αλλά ότι τα κείμενά του αφορούν έναν επαρκή αριθμό αναγνωστών που ενδιαφέρονται για τη μουσική σε τέτοιο βαθμό ώστε να αναζητούν σχετικά αναγνώσματα/καταθέσεις απόψεων. Φοβάμαι ότι στη χώρα μας (όπως και στις περισσότερες) δεν υπάρχει το κοινό ώστε κάποιος εργοδότης να καλύψει τα μισθολογικά έξοδα μίας τέτοιας εργασίας, διότι δεν υπάρχει αντίστοιχα το περιθώριο εσόδων. Μακάρι να κάνω λάθος.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Τον επαγγελματισμό δεν τον συνδέω με τις απολαβές. Οι απολαβές είναι ένα παρεπόμενο (που μπορεί να υπάρχει, αλλά μπορεί και να μην υπάρχει). Ο κριτικός λόγος όμως δεν είναι παρεπόμενο, είναι ανθρώπινη ανάγκη.

    Aris Karampeazis
    βασικά αποδεχόμαστε τον μη επαγγελματία μουσικό/ ποιητή/ συγγραφέα κλπ. Και καλώς κατ’ έμε, εγώ και αυτές τις κατηγορίες σε όσους πληρώνουν από την τσέπη τους για να εκδώσουν , βγάλουν δίσκο κλπ ποτέ δεν τις κατάλαβα, λες και αν στο πληρώσει τρίτος θα είναι απαραίτητα καλύτερο, είδαμε ποιοι επιλέγουν κατά καιρούς…
    Και μάλιστα εκεί η αποδοχή γίνεται με θετικό πρόσημο, καθώς δεν φορτώνουμε τους ‘δόλους’ και τις παγίδες του βιοπορισμού. Και εδώ υπάρχει μια αλήθεια.
    Από την άλλη οι ‘μη επαγγελματίες’ μουσικοκριτικοί ποτέ δεν σημειώνεται ότι τουλάχιστον είναι απαλλαγμένοι από τις ‘υποχρεώσεις’ που δημιουργεί το επάγγελμα υπό την έννοια του βιοπορισμού και του εργοδοτη. Όχι απαραίτητα και κατά κανόνα, αλλά όχι και μη συχνά, όπως όλοι ξέρουμε.
    Συνεπώς τελικά τα πράγματα είναι μάλλον ζήτημα γνώσης , ευσυνειδησίας και βασικά συνεχούς παιδέματος. Πάνω κάτω όπως σε κάθε ενασχόληση δηλαδή. Εγώ γνωρίζω και ‘μη επαγγελματίες’ νομικούς, πολύ πιο ικανούς από πλήθος επαγγελματιών.

    Nikos Michelarakis
    Τώρα τελευταία είδα ταμπέλα soul fusion, δεν ασχολήθηκα να δω αν ξανά βάφτισε την indy soul η τη neo soul ο ντιτζει

    Maria Kalogeraki
    Πάλι με διαφώτισες

    Akis Perdikis
    Έτσι, ακριβώς. Ούτως ή άλλως, οι "ετικέτες" έχουν επινοηθεί - κυρίως - από μουσικοκριτικούς. Τις οποίες υιοθέτησαν μετά και τα δισκοπωλεία για να διευκολύνουν τους πελάτες.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Τις ετικέτες τις αποδέχονται ενδόμυχα και οι συνθέτες-μουσικοί. Εξωτερικά το παίζουν υπεράνω, όμως, γιατί θέλουν να απευθύνονται... σε όλο τον κόσμο. Όταν τους βάζεις ταμπέλες, που υπάρχουν φυσικά, νοιώθουν ότι τους αποκόβεις από μερίδες του κόσμου.

    Νίκος Μάστορας
    Τον Αλκιβιάδη μια φορά τον λες και ροκ περσόνα

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Και πανκ, και τζαζ, και τραπ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σχόλια από το fb στο ποστ "Εκείνη την περίοδο ο Cornelius Cardew ήταν μέλος του μαοϊκού Communist Party of England (Marxist-Leninist)"...

    Ntinos Sarandopulos
    from George Gianopoulos κλπ
    https://youtu.be/ncVaNBV0zwY
    Edison Denisov - Concerto for 'Cello and Orchestra (1972) [Score-Video]

    Nektarios Papadimitriou
    Γεια σου Φωντα. Οπως ξερεις χρονια ασχολουμε με τη συγχρονη μουσικη. Αυτο που λες οτι ο Stockhausen ηρθε μια μονο φορα στην Ελλαδα, ετσι ειναι. Δεν εχω δει ποτε αλλη αναφορα πουθενα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σχόλια από το fb στο ποστ "Σαν σήμερα, πριν από 3 χρόνια, πέθανε ο Θάνος Μικρούτσικος."...

    Γιάννης Φρέρης
    Αυτοκριτική. Νασαι καλά Φώντα. Σπάνιο στις μέρες μας.

    Pantelis Tsalouchidis
    Αναδημοσιεύω με την άδειά σου Φώντα. Κρατώ ως σχόλιο τον επίλογο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Dionysia Prinou
      Ούτε και σε μας.. συγχαρητήρια!

      Nikolas Fotakis
      Εξαιρετικό κείμενο, αναλυτικό, με πολλά επίπεδα, δεν το συζητάμε. Μπράβο. Πραγματικά όμως, αδυνατώ να καταλάβω το κίνητρο, τον λόγο της επανεκτέλεσης - πέρα από την προσωπική φιλοδοξία των εμπλεκομένων, δηλαδή. Με ποιον τρόπο πιστεύεις ότι θα μπορούσε το Εμπάργκο να συνδεθεί με το σημερινό κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο της Ελλάδας;

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Κοινωνικοπολιτικά δεν μπορεί να συνδεθεί. Σαν ανεξόφλητο γραμμάτιο μοιάζει ο νέος δίσκος.

      Nikolas Fotakis
      Προσωπική απορία (γιατί είμαι αδιάβαστος στα συγκεκριμένα): τι είναι το "προτεσταντικό ροκ";

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Εννοούσαν τον Ντύλαν, που είχε στρίψει στον (προτεσταντικό) χριστιανισμό και γενικότερο το ροκ της Δύσης.

      Panagiotis Agapitou
      Επιτρέψτε μου να βγω λίγο off topic ... Πριν χρόνια ειχα διαβάσει οτι στο Εμπάργκο βρίσκονται ψήγματα ατονικής μουσικής ... Νομίζω θα είχε ενδιαφερον αν κάποιος γνώστης εδω μέσα μπορούσε να δείξει/αναλύσει τα συγκεκριμμένα στοιχεία

      Giorgos Kyriazis
      Καλημέρα και χρόνια πολλά. Νομίζω ότι πουθενά στον δίσκο δεν υπάρχουν ίχνη ατονικής μουσικής. Είναι μερικά σημεία στην Γαμμαγραφία που διαθέτουν ένα κάπως πιο «σύγχρονο» ηχητικό φόντο, αλλά αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς δεν είναι ατονικά. Ατονικά ψήγματα θα βρούμε, π.χ., στο Άξιον Εστί του Θεοδωράκη (ιδίως στη Γένεση), αλλά εδώ δεν ακούω κάτι τέτοιο. Ο Μικρούτσικος, βέβαια, γνώριζε από σύγχρονη μουσική, και μάλιστα όχι επιδερμικά, και αυτό φάνηκε για παράδειγμα στην πολύ καλή όπερά του «Η επιστροφή της Ελένης», στην οποία είχα την τύχη να τραγουδήσω ως μέλος της χορωδίας το 1993.

      Panagiotis Agapitou
      Σε ευχαριστώ πολυ !! Και εμένα στη Γαμμαγραφία πήγαινε το μυαλό μου !!!

      Διαγραφή
  6. Σχόλια από το fb στο ποστ "Ασ’ τους κακούς, φως μου μην τους ακούς / είναι όνειρο η ζωή μας και περνά"...

    Michael Tzanakis
    Κάνε κανένα αφιέρωμα για τη Σώτια Τσώτου, το αξίζει.

    θωμας σταμκος
    Όλος ο δίσκος (βινύλιο) αριστούργημα

    ΑπάντησηΔιαγραφή