Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2025

WADADA LEO SMITH / SYLVIE COURVOISIER τρομπέτα-πιάνο από τοπ μουσικούς

Περίεργο ντούο; Δεν θα το ’λεγα. Δηλαδή με τίποτα δεν θα το ’λεγα. Μπορεί ο τρομπετίστας Wadada Leo Smih να βρέθηκε για πρώτη φορά με την πιανίστρια Sylvie Courvoisier στο πάλκο, το 2017, σ’ ένα κονσέρτο που θα διοργάνωνε ο John Zorn, όμως από ’κει και πέρα οι δυο τους θα συνυπήρχαν σε διάφορα σχήματα (σε τρίο με ντράμερ ας πούμε), αλλά και σ’ ένα ευρύτερο γκρουπ, το οποίο, μάλιστα, θα έφθανε μέχρι και τη δισκογραφία. Λέμε για το 2CD της CourvoisierChimaera” [Intakt, 2023], στο οποίο συμμετείχαν (πέραν των Courvoisier-Smith) και οι Christian Fennesz κιθάρες, ηλεκτρονικά, Nate Wooley τρομπέτα, Drew Gress μπάσο και Kenny Wollesen ντραμς.
Σταθεροί συνεργάτες, λοιπόν, την τελευταία 8ετία, οι Smith και Courvoisier προβαίνουν σε μία από κοινού εγγραφή, που συνέβη στις 12 Οκτωβρίου του 2024, στο Oktaven Audio, στο Mount Vernon της Νέας Υόρκης, και η οποία μετατρέπεται, τώρα, σ’ ένα ωραίο από εικαστικής πλευράς CD, που αποκαλείται Angel Falls [Intakt, 2025].
Οκτώ tracks καταγράφονται στο άλμπουμ αυτό, συνθέσεις άπασες των Smith και Courvoisier, που έχουν τον τρόπο να κρατούν σταθερά το ενδιαφέρον μας. Εξάλλου το σχήμα πιάνο-τρομπέτα το έχει δουλέψει αρκετά μέσα στα χρόνια ο Wadada με πιανίστες κλάσης, σαν τους Vijay Iyer, John Tilbury, Angelica Sanchez, Aruán Ortiz και Amina Claudine Myers (όπως σημειώνει και ο John Sarpe στο booklet που συνοδεύει την έκδοση), οπότε συζητάμε για ένα πεδίο, που έχει ερευνηθεί από την μεριά του – δίχως τούτο να σημαίνει πως μια πιανίστρια της κλάσης της Courvoisier δεν μπορεί να αποκαλύψει και καινούριες ορατότητες. Η προσέγγισή της, εννοούμε, στο “Angel Falls”, είναι πληθωρική, ενώ διακρίνεται από αυτοσχεδιαστική ορμή, σε συνδυασμό με αυθόρμητα «γεμίσματα» και επιτόπιες αβανγκάρντιες, που παρέχουν στο άκουσμα αυτόν τον προχωρημένο χαρακτήρα του. Αρκεί να την προσέξεις, για παράδειγμα, στο “Whispering images”, εκεί όπου το πιάνο ακούγεται πότε σαν κρουστό, πότε σαν zither, και πότε κανονικά, δίνοντας το έναυσμα στον Smith, προκειμένου να ξεκινήσει, και αυτός, τις δικές του εξερευνήσεις. Τέλος, στο φερώνυμο 11λεπτο (το “Angel falls”) διαπιστώνεις, στον απόλυτο βαθμό, το δέσιμο και την ενότητα, που υφίσταται ανάμεσα στους δύο – με όλο το άλμπουμ να λειτουργεί, κατά βάση, σαν μια μυστηριακή ηχητική περιπέτεια.
Επαφή: https://intaktrec.ch/

Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου 2025

NED ROTHENBERG ένας αυτοσχεδιαστής με ιστορία στο νέο CD του

Ο Ned Rothenberg (γενν. 1956) είναι ένας χειριστής των πνευστών, συνθέτης και αυτοσχεδιαστής με μεγάλη ιστορία. Με προσωπικές ηχογραφήσεις από την αρχή της δεκαετίας του ’80 και με δίσκους σε διακεκριμένες εταιρείες, όπως την Leo Records (σε σχήμα με τον Evan Parker, με άλλους μουσικούς ή και μόνος του), την Tzadik κ.λπ., επανεμφανίζεται τώρα, ξανά, στη δισκογραφία μ’ ένα σόλο CD του – το πρώτο μετά από το “World of Odd Harmonics” [Tzadik] του 2012. 
Σ’ αυτό το άλμπουμ, που αποκαλείται Looms & Legends[Pyroclastic Records, 2025] και στο οποίο ο Rothenberg χειρίζεται άλτο σαξόφωνο, κλαρινέτα και σακουχάτσι, παρουσιάζονται δεκατρείς συνθέσεις-αυτοσχεδιασμοί του, όπως και μια version, στο τέλος, στο “’Round midnight” του Thelonious Monk. Λέει κάπου ο Rothenberg:
«Μου αρέσει να φαντάζομαι τη μουσική μου σαν τους ιθαγενείς ήχους μιας χώρας, που δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα. Μου αρέσει η ιδέα ότι υπάρχει κάποια παράξενη κουλτούρα εκεί έξω, της οποίας οι παραδόσεις βασίζονται στην κυκλική αναπνοή μέσω πνευστών, και η οποία ακούγεται σαν εκείνο που κάνω στη Νέα Υόρκη από την αρχή της δεκαετίας του ’80».
Τα κομμάτια του Rothenberg εντάσσονται, σίγουρα, μέσα στο «πνευματικό» περιβάλλον και, γιατί όχι, και σ’ εκείνο μιας μυστηριακής ambient exotica, καθώς εδώ υπάρχει πολλή μελωδικότητα και βασικά η ανάγκη να εκφράσεις ένα είδος «ομορφιάς», και όχι σώνει και καλά τη... βίαιη κινητικότητα ή την επανάσταση. Θέλω να πω πως οι συνάψεις στις μουσικές του Rothenberg δρουν καθαρά σ’ ένα επίπεδο υψηλής αισθητικής, που έχει βεβαίως τις τεχνικού τύπου ιδιομορφίες του [τις κυκλικές αναπνοές, τα (κρουστά) χτυπήματα στις τάπες, τα multiphonics], αλλά δεν παύει ποτέ να αφορά τον μέσο ακροατή και όχι, σώνει και καλά, τον σκληρό improv-fan.
Επαφή: www.nedrothenberg.com, www.pyroclasticrecords.com

Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2025

ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 664

1/9/2025
Την Παρασκευή ξεκινά το Φεστιβάλ Βιβλίου στο Πεδίο του Άρεως και το Σάββατο, στις 6 Σεπτεμβρίου, ώρα: 21:30, θα γίνει η παρουσίαση του νέου βιβλίου μου, στη σκηνή Αντιγόνη Μεταξά-Κροντηρά. Μαζί μου στο πάνελ θα βρίσκονται ο Χάρης Συμβουλίδης (Αθηνόραμα) και ο Δημήτρης Βασιλειάδης (B-otherSide Records), τους οποίους ευχαριστώ πολύ και από εδώ.
Είστε όλοι και όλες προσκεκλημένοι, να έρθετε να γνωριστούμε και να συζητήσουμε για το βιβλίο.

31/8/2025
 «Κοίτα το μέρος, είναι γεμάτο από πλούσιους μαλάκες και δείχνει πολύ ακριβό. Το παραδέχομαι, με τρομάζει όλος αυτός ο αμερικάνικος πλούτος, είμαι απλώς ένας παλιομοδίτης αναχωρητής και δεν έχω καμία σχέση με όλη αυτή τη μοδάτη ζωή, διάολε – ήμουν φτωχός σε όλη μου τη ζωή και κάποια πράγματα δεν μπορώ να τα συνηθίσω».
Jack Kerouac [The Dharma Bums] 1958

31/8/2025
Τι πραγματικά ήταν το Pop Festival ’73; Πότε ακριβώς έγινε, πώς είχε διεξαχθεί και ποια παρατράγουδα συνέβησαν (με αρκετά από τα γκρουπ, που είχαν λάβει μέρος); Ποιοι ήταν οι πρώτοι στίχοι τού καλύτερου τραγουδιού της διοργάνωσης, του «Τι μπορείς να κάνης στη ζωή σου» των Πεταλούδα, πριν αλλαχθούν, ώστε να μπορούν να περάσουν από τη λογοκρισία, και με ποιον μεγάλο έλληνα του εξωτερικού θα βρισκόταν το πατρινό γκρουπ στο ίδιο πάλκο; Τι συνέβη με το τραγούδι των Boomerang «Ο γιατρός» και αλλάχθηκαν οι στίχοι του σε «Αυτοκίνητο»; Ποια ήταν τα μέλη των Κορυφαίων (με το συμπαθητικό φολκ-ροκ τραγούδι τους «Απ’ το παράθυρό μου»);
Τις απαντήσεις σ’ αυτά και σε άλλα διάφορα, που σχετίζονται με τη διοργάνωση, θα τις βρουν οι fans στο «Ροκ, ελληνικό ροκ, κοινωνία & πολιτική στη μακρά δεκαετία του ’60 (μία αντι-ανάγνωση)», που τώρα κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από το Όγδοο.

29/8/2025
Η ροκ εφημερίδα Μουσική Γενιά (με διευθυντή σύνταξης τον Στέλιο Ελληνιάδη), που κυκλοφόρησε το πρώτο εξάμηνο του 1972, είναι ένα από τα έντυπα για το οποίο θα διαβάσεις κάμποσες φορές, και με διάφορες αφορμές, στο «Ροκ, ελληνικό ροκ, κοινωνία & πολιτική στη μακρά δεκαετία του ’60 (μία αντι-ανάγνωση)», που τώρα κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από το Όγδοο.

28/8/2025
O Γιώργος Μακρής (1923-1968) μπορεί να έγραψε ποίημα κάποτε (μαζί με Κουτρουμπούση-Βαλαωρίτη), για τον «κακοποιό του αιώνος» Βούρβαχη, αλλά εγώ μπορώ να γράψω άρθρο... με τόσα πράγματα, που αναφέρονται εδώ μέσα.
Τι να το κάνεις όμως... Εμείς κι εμείς τα διαβάζουμε... Καλύτερα τέτοια άρθρα (αν ποτέ γίνουν) να μείνουν σε βιβλία...

ΘΡΗΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΡΡΗΚΤΗ ΚΩΣΤΑ ΒΟΥΡΒΑΧΗ
[απόσπασμα]
(...)
Έτσι λοιπόν αρχίσανε οι μπούκες
με τ’ όνειρο μιας γενναιοδωρίας προσεχούς.
Γιατί το ορόσημο της λεβεντιάς
και
της
άνεσης
λεγόταν 2.000.000.
Έτσι το σκέφτηκε: Δεν ήθελε να νοικοκυρευτεί
μετά, ούτε κατάστημα ν’ ανοίξει
ήθελε όμως να γνωρίσει κάποτε
τον Charles Mingus ή τον Kenny Clarke
και να την φουμάρουνε παρέα σε
ένα μόρτικο studio, rue de l'Ancienne Comédie
ή στους 52 δρόμους
ήθελε να γνωρίσει τον Genet
ήθελε ίσως να γράψει ένα πολύ μυστήριο
βιβλίο στο Saint-Paul de Vence
ή στο Urbino (που το ’χε δει τότε που
δούλεψε στο καμιόνι-ψυγείο της
Perrugia σαν σωφέρ) μακριά από την οδό Μαυρομιχάλη.
 
Περί αυτού επρόκειτο δηλαδή.
Πλην όμως, αν εξαιρέσει κανείς
κάμποσους δίσκους από Μάρκο Βαμβακάρη
μέχρι Eric Dolphy και McLean και Pergolesi
προς το παρόν
τίποτ’ ακόμα: το ’66 θα γινόντουσαν δύο τα
εκατομμύρια. Κι αυτός θα έμπαινε στα είκοσι οχτώ
κι ήταν καιρός ν’ αρχίσουν τα ωραία.
Αλλά στον ξεροπόταμο της Φιλοθέης
η μπερέτα εκπυρσοκρότησε
και ο σφαγμένος κόκορας λάλησε για τελευταία
φορά
τρεις η ώρα το πρωί, ενώ ο πατέρας του
τραγουδούσε τον Σακαφιά
κι η μάνα του ξυπόλητη τον ξεπουπούλιζε
ενώ η Ursula Andress μισόγυμνη
χαμογελούσε από το Playboy, Via Veneto
τρεις η ώρα το πρωί!


28/8/2025
>>Για πρώτη φορά ο Κ. Μητσοτάκης συζητά την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Σενάρια για ισχυρό μπόνους στο πρώτο κόμμα όταν έχει μεγάλη εκλογική διαφορά από το δεύτερο.<<
Μη μού τους κύκλους τάραττε. Στη... δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Και με 20% θα κυβερνάει, αν ο δεύτερος έχει 10...