tag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post2829906141493683551..comments2024-03-28T23:18:12.880+02:00Comments on ΔΙΣΚΟΡΥΧΕΙΟΝ / VINYLMINE: ROBERTO BONATI σημειώσεις για τον PasoliniΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ/ PHONTAS TROUSSAShttp://www.blogger.com/profile/00272021390285923894noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-26565907112743252832010-05-17T15:06:20.809+03:002010-05-17T15:06:20.809+03:00Καλά τα λες Κ.Π.Καλά τα λες Κ.Π.ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ/ PHONTAS TROUSSAShttps://www.blogger.com/profile/00272021390285923894noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-26278298622776284912010-05-17T09:08:25.141+03:002010-05-17T09:08:25.141+03:00Με τον παζολίνι έχω ασχοληθεί πολύ (πέρα απ' τ...Με τον παζολίνι έχω ασχοληθεί πολύ (πέρα απ' το περιοδικό είχα συμμετέχει και στο αφιέρωμα γι αυτόν στην Οδο Πανός). Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι η συνεχής συμμετοχή του σε πρακτικά θέματα της εποχής του, με άρθρα και απόψεις έξω απ' τα δόντια (βλ. Κουρσάρικα Γραπτά). Μια ανηλεής κριτική στην κουλτούρα της Αριστεράς ακόμη και στην αισθητική της. Στα αμφιθέατρα τολμούσε κι έλεγε στους εξεγερμένους φοιτητές του 68 πως είναι αμόρφωτοι. Δεν μπορεί να αναλώνεσαι σε τσιτάτα και συνθήματα, να τα ισοπεδώνεις και να τα καις όλα και να σαι ντενεκές ξεγάνωτος. Κι αυτό δεν το λεγε σαν εστέτ. Το λεγε σαν άνθρωπος που ήξερε πως ο άγριος καπιταλισμός που έρχεται θα τα ισοπεδώσει όλα. Κι αυτό βλέπουν οι εκάστοτε μουσικοί και άλλοι που ζουν στη μπερλουσκονική Ιταλία, που από σκηνοθέτες και διανοούμενους κλπ. γέμισε πουτάνες lifestyle και άρπαγες. Γιαυτό τον θυμούνται με πίκρα και νοσταλγία. Τώρα που η Αριστερά κατήντησε γραφική. "Οι στάχτες του Γκράμσι" ήταν η πρώτη του ποιητική συλλογή και το "Σαλο, 120 μέρες στα Σόδομα" η τελευταία του ταινία!<br />κωστας π.Anonymousnoreply@blogger.com