tag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post406081602184923050..comments2024-03-13T14:36:16.029+02:00Comments on ΔΙΣΚΟΡΥΧΕΙΟΝ / VINYLMINE: η ελληνοανατολική τζαζ του MAGNANIMUS TRIO ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ/ PHONTAS TROUSSAShttp://www.blogger.com/profile/00272021390285923894noreply@blogger.comBlogger7125tag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-22392212510261474542017-01-10T20:22:48.612+02:002017-01-10T20:22:48.612+02:00>Αντίθετα με πολλούς φίλους της μουσικής οι οπο...>Αντίθετα με πολλούς φίλους της μουσικής οι οποίοι είτε σε προσωπικές κουβέντες, είτε σε κείμενά τους υποστηρίζουν ότι η μουσική παίζει ολοένα και μικρότερο ρόλο στη ζωή μας, ένα συμπέρασμα όπως το παραπάνω δείχνει περίτρανα ότι η μουσική βρίσκεται σε έντονη αλληλεπίδραση με την πολιτική και κοινωνική ζωή, τελικά με τις νοοτροπίες των ανθρώπων σήμερα.<br /><br />Αισιόδοξο αυτό, αλλά από τους Magmanimus Trio το εμπνεύστηκες, που με δυσκολία θα ακούσουν 1000 συνέλληνες;<br /><br />Τι να λέγαμε δηλαδή για την εποχή του Θεοδωράκη και την επιρροή της μουσικής τότε.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-41508405881297057082017-01-10T20:20:39.916+02:002017-01-10T20:20:39.916+02:00> Και ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι επειδή δ...> Και ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι επειδή δεν υπάρχει κυρίαρχη φόρμουλα πληροφόρησης. Παλιά ήταν οι εταιρείες δίσκων, που έδιναν πρόμο στους ραδιοφωνατζήδες και από ’κει γινόταν όλη η δουλειά (γράφανε εν τω μεταξύ και τα περιοδικά κ.ο.κ.). Τώρα ο καθένας επιλέγει μόνος του να ενημερωθεί απ’ όπου γουστάρει, αναδεικνύοντας ό,τι του αρέσει.<br /><br />Δεν είναι μόνο αυτό. Παλιά ένας έφηβος ή νεαρός είχε 2-3 διασκεδάσεις και άπειρο χρόνο μες την αναμονή χωρίς τίποτα να τον τσιγκλάει συνέχεια.<br /><br />Τώρα παίζει κινητό μόνιμα στο χέρι για SMS, chat με κολλητούς/ες, παιχνίδια στο κινητό, σερφάρισμα σε εκατομμύρια σελίδες, YouTube να δείς ότι θέλεις, παιχνίδια στο PC και στην παιχνιδομηχανή, streaming να ακούσεις ότι σου κατέβει όποια στιγμή θέλεις, streaming για σειρές και ταινίες, πειρατικές ταινίες και σειρές, και καμμιά 10ρια άλλα πράγματα (περιλαμβανομένης της αβέρτα τσόντας).<br /><br />Τότε κάνα βιβλίο, σινεμά, κάνα ηλεκτρονικό ή μπιλιάρδο, κλπ. Τα οποία κόστιζαν και δεν ήταν για χόρταση. Και η τσάμπα τηλεόραση, ε, πόση ΕΡΤ και ΥΕΝΕΔ μπορούσε να δεί ένας νέος; Ενώ αν έχεις όπως σήμερα 200 κανάλια και 50 εκατομμύρια βίντεο στο YouTube, και σελίδες, και παιχνίδια κλπ κλπ, κάτι θα βρείς.<br /><br />Η προσοχή που δίνονταν στη μουσική μοιράστηκε με όλες τις άλλες νέες, άφθονες, και πάμφθηνες, διασκεδάσεις.<br /><br /><br /><br /><br /><br /><br />Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-62862259493549747752017-01-04T20:23:23.000+02:002017-01-04T20:23:23.000+02:00Σε γενικά πλαίσια, συμφωνω μαζί σου. Θα συμπλήρωνα...Σε γενικά πλαίσια, συμφωνω μαζί σου. Θα συμπλήρωνα ότι το σκηνικό "Όλα είναι στο τραπέζι δηλαδή και ο καθείς απλώνει και παίρνει ό,τι να ’ναι." έχει και τα θετικά του. Πλέον οι ακροατές, ανάλογα τον χρόνο που διαθέτουν, το κριτήριο τους, το γούστο τους κλπ. μπορούν πιο ανεπηρέαστοι απ' ότι στο παρελθόν να επιλέξουν τί θα ακούσουν, τι τους ταιριάζει περισσότερο, από το φάσμα παλιότερης και τρέχουσας μουσικής κάθε είδους. Μεγαλύτερη ελευθερία σημαίνει αυτό.<br /><br />Επομένως, για να συνδέσει κάποιος αληθινά τη ζωή του με τη μουσική, πρέπει να μην ακολουθεί δουλικά τα κυρίαρχα μέσα, τα οποία π.χ. φέτος προέβαλαν Beyonce, Solange κλπ., χαρακτηρίζοντας τα μάλιστα ως φοβερή μαύρη μουσική. Ο κάθε ακροατής μπορεί και χρειάζεται να έχει προσωπικότητα στις μέρες μας.<br /><br />Και θα κλείσω με το εξής, χωρίς να θέλω να γίνω απλοϊκός: είμαι σίγουρος πως τώρα που γράφω αυτό το σχόλιο, σε κάποιο μέρος του κόσμου ένας δεκαπεντάρης-δεκαεξάρης ακούει για πρώτη φορά - πιθανότατα από το Youtube, δεν παίζει ρόλο- Pink Floyd και κολλάει άσχημα... Ή ένας 25άρης-30άρης ανακαλύπτει συγκλονισμένος τον John Coltrane. Κάπως έτσι η ζωή των ανθρώπων συνδέεται με τη μουσική και αυτή η διάδραση, όσο απαισιόδοξοι και να είναι κάποιοι, δεν πρόκειται να σταματήσει ποτέ.Nikos Filippaioshttps://www.blogger.com/profile/07943531283731047442noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-8036163067155506772017-01-04T19:21:35.831+02:002017-01-04T19:21:35.831+02:00Δεν ξέρω. Εμένα αυτές οι κουβέντες μου φαίνονται κ...Δεν ξέρω. Εμένα αυτές οι κουβέντες μου φαίνονται και λίγο δήθεν. <br />Να πούμε και «κάτι» για τη μουσική, για να μη λέμε, ξέρω ’γω, όλο για δίσκους και τραγούδια…<br />Φυσικά η μουσική δεν είναι μόνο δίσκοι και τραγούδια, αλλά το «κάτι» πρέπει να εδράζεται κάπου γερά και όχι να είναι φτερό στον άνεμο. Μιλάω γενικά… δεν ξέρω τι γράφει ο άνθρωπος αυτός. <br /><br />Αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα στη μουσική, σήμερα, και δεν ξέρω αν αυτό είναι όντως πρόβλημα (θα δείξει), είναι πως δεν έχει μια κατεύθυνση. Δεν υπάρχει κάτι κυρίαρχο, που να την χαρακτηρίζει. <br />Ίσως να υπάρχει κιόλας, και να είναι οι χιπχοειδείς μπαρούφες… πάντως ούτε κι αυτές «αγκαλιάζονται» από τον κόσμο, όπως αγκαλιαζόταν κάποτε η disco ή η synth-pop (για να μην πάω πιο πίσω, ούτε πιο μπροστά…). <br />Και ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι επειδή δεν υπάρχει κυρίαρχη φόρμουλα πληροφόρησης. <br />Παλιά ήταν οι εταιρείες δίσκων, που έδιναν πρόμο στους ραδιοφωνατζήδες και από ’κει γινόταν όλη η δουλειά (γράφανε εν τω μεταξύ και τα περιοδικά κ.ο.κ.). <br />Τώρα ο καθένας επιλέγει μόνος του να ενημερωθεί απ’ όπου γουστάρει, αναδεικνύοντας ό,τι του αρέσει. Όλα είναι στο τραπέζι δηλαδή και ο καθείς απλώνει και παίρνει ό,τι να ’ναι. <br />Αυτό έχει μπερδέψει τα πράγματα – για να μην πω πως τα έχει ξενερώσει. <br />ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ/ PHONTAS TROUSSAShttps://www.blogger.com/profile/00272021390285923894noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-21814831246293500322017-01-04T18:36:28.464+02:002017-01-04T18:36:28.464+02:00Ένα γενικότερο κλίμα μεταφέρω: ειδικά τον τελευταί...Ένα γενικότερο κλίμα μεταφέρω: ειδικά τον τελευταίο καιρό όταν συζητάω με φίλους και γνωστούς που αγαπάνε με ειλικρίνεια τη μουσική, μου λένε ότι πλέον λόγω του διαδικτύου και της υπερπληροφόρησης, οι νεότερες γενιές απομακρύνονται από την καλή μουσική. Και ότι γενικότερα η μουσική έχει γίνει πλέον συνήθεια, παρά ένα πάθος, δεν αφορά τόσο τους ανθρώπους όσο παλιότερα. <br /><br />Σε επίπεδο κειμένων, έχω πετύχει κατά καιρούς αρκετά άρθρα που εκφράζουν αυτή την άποψη, με πιο πρόσφατο αυτό: http://popaganda.gr/pop-16-david-stubbs/<br /><br />Δεν γνωρίζω προσωπικά τον συγγραφέα του, Παναγιώτη Μένεγο, αλλά τον παρακολουθώ αρκετά. Γράφει ενδιαφέροντα κείμενα, ωστόσο στο συγκεκριμένο έχω κάμποσες διαφωνίες.Nikos Filippaioshttps://www.blogger.com/profile/07943531283731047442noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-30075734207913445792017-01-04T18:14:26.774+02:002017-01-04T18:14:26.774+02:00Ποιος λέει πως... "η μουσική παίζει ολοένα κα...Ποιος λέει πως... "η μουσική παίζει ολοένα και μικρότερο ρόλο στη ζωή μας"; <br />Και τι εννοεί ακριβώς μ' αυτό που λέει; <br />ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ/ PHONTAS TROUSSAShttps://www.blogger.com/profile/00272021390285923894noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-43163428151456752362017-01-04T15:23:15.282+02:002017-01-04T15:23:15.282+02:00Μου άρεσε πολύ η τελευταία παράγραφος του κειμένου...Μου άρεσε πολύ η τελευταία παράγραφος του κειμένου, τη βρίσκω πολύ εύστοχη. Αντίθετα με πολλούς φίλους της μουσικής οι οποίοι είτε σε προσωπικές κουβέντες, είτε σε κείμενά τους υποστηρίζουν ότι η μουσική παίζει ολοένα και μικρότερο ρόλο στη ζωή μας, ένα συμπέρασμα όπως το παραπάνω δείχνει περίτρανα ότι η μουσική βρίσκεται σε έντονη αλληλεπίδραση με την πολιτική και κοινωνική ζωή, τελικά με τις νοοτροπίες των ανθρώπων σήμερα.<br /><br />Θ' ακούσω Magmanimus Trio οπωσδήποτε!Nikos Filippaioshttps://www.blogger.com/profile/07943531283731047442noreply@blogger.com