tag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post5609171404198632807..comments2024-03-28T23:18:12.880+02:00Comments on ΔΙΣΚΟΡΥΧΕΙΟΝ / VINYLMINE: ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΤΕΡΙΑΔΗΣ τρία ποιήματαΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ/ PHONTAS TROUSSAShttp://www.blogger.com/profile/00272021390285923894noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-44093145945568846862012-12-09T09:08:00.796+02:002012-12-09T09:08:00.796+02:00Εξαιρετικός. Δεν τον γνώριζα. Χαίρομαι που τον έμα...Εξαιρετικός. Δεν τον γνώριζα. Χαίρομαι που τον έμαθα. Ένα μεγάλο ευχαριστώ.<br /><br />Β.Α.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-35368030648263819332012-12-08T02:07:54.080+02:002012-12-08T02:07:54.080+02:00Μου αρέσει πολύ ο Στεριάδης, ιδίως σ’ αυτά τα ποιή...Μου αρέσει πολύ ο Στεριάδης, ιδίως σ’ αυτά τα ποιήματα της νιότης του. <br />Κάποιοι συνάδελφοί του (ο Γιάννης Δάλλας π.χ.) τον είχαν αποκαλέσει «ψυχεδελικό» ποιητή. Δεν είμαι σίγουρος τι ακριβώς εννοούσαν, αλλά τέλος πάντων. <br /><br />ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ/ PHONTAS TROUSSAShttps://www.blogger.com/profile/00272021390285923894noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-57896285542366003412012-12-07T20:10:09.061+02:002012-12-07T20:10:09.061+02:00Προσθέτω δυο αγαπημένα μου:
χόβερκραφτ (η μοναξιά...Προσθέτω δυο αγαπημένα μου:<br /><br />χόβερκραφτ (η μοναξιά του Σούπερμαν)<br /><br />Εκεί ψηλά εξακολουθούσα με τις λόξες και το μηχανάκι μου/ γιατί ο δεύτερος ουρανός στο μεταξύ ανακατεύτηκε με άλλα/ γέλια κι αυτοκίνητα κι έρχονταν πράγματα παράξενα, αγγελού-/δια/ και μουσικές από το θαυμάσιο κόσμο των αδερφών Γκριμ, ο μί-/στερ/Σόλο, ο πιανίστας, κι εγώ σκεφτόμουνα τον άλλο κόσμο, όχι/ εκείνον/που πεθαίνουμε και πάμε στη δουλειά μας, αλλά τον αληθινό/που έχουμε την περιουσία μας, με καταστήματα εφάμιλλα των ευρωπαϊκών κι ένα σκέτο κορίτσι, έβγαζε το πουλόβερ θα σου το στείλω ταχυδρομικώς, μου έλεγε και το στόμα του ήταν μια σκουριασμένη σάλπιγγα που βούλιαζες εφάμιλλη/των ευρωπαϊκών.<br /><br />Βασίλης Στεριάδης, από το "Ιδιωτικό Αεροπλάνο", Κεφάλαιο Πέμπτο: "Το ταγκό της αεροπορίας", εκδ. Εγνατία, σελ. 85<br /><br />* * *<br /><br />το συγκρότημα ή το τελευταίο και δυνατότερο<br /><br />Φτωχέ μου κόκορα δολοφονημένε. Ήταν η αγάπη μου/ μικρή και σακατεύτηκε όχι από λουλούδια. Εαρινή/ σα γκόμενα την πήρε η νύχτα. Πολύ αργότερα ονειρεύτηκα/ ότι κοιμάμαι αγκαλιά μ' ένα μαύρο σόλεξ κι ακόμα έξω από τη/ νύχτα/ ένας μεγάλος κόσμος ηλιοτρόπια. Έρωτας ήταν πιθανόν/ μες στα κυπαρίσσια πέρα απ' την άσφαλτο. Έφευγα για το/ δάσος./ Το δάσος ήταν άλλο πράμα. Ανέβηκε/ ήσυχα ο πατέρας μου με το γραμμόφωνο.Γιατί γράφεις πάλι,/μου έλεγε· είπες θα σταματήσεις, με ξεγέλασες./ Εγώ τελείωνα. Γύρω μου σαλιγκάρια, χώματα/και τενεκέδες από το άλλο οικόπεδο, υγρά/ κι απόκοσμα. Κάποτε η Μαρία, φωτεινή, φιλέρημη,/ φτερό, φυσικά χορεύοντας. Και κατάλαβα πως έβγαινα/ απ' το ποίημα, γινόμουν η ιστορία του γίγαντα/Νεμρώδ και της αγαπημένης του./ Ένα άλλο απόγευμα ήρθε ο περίφημος Βενιαμίν, πείσμωνε/ του σκασμού που ήτανε κρίμα κι άδικο, τέτοιο παιδί./Του έλεγα ψέματα ότι μοίραζα τα λουλούδια κοροϊδεύοντας την/ αρραβωνιαστικιά μου/ στην ίδια πόλη σε περαστικούς εις μνήμην της./ Δεν είναι λουλούδια, μου είπε. Έφυγε θυμωμένος/ μέσα από τα συγκροτήματα σφυρίζοντας,/ αλλιώτικος από το βιβλίο μου.<br /><br />Βασίλης Στεριάδης, ό.π., Κεφάλαιο Πρώτο: Ο δικηγόρος καβαλάρης, σελ. 52<br /><br />ΥΓ. Προσφάτως διάβαζα τις ανέκδοτες ποιητικές συλλογές δυο ανθρώπων της γενιάς μου (τριαντάρηδων) και σκεφτόμουν επίμονα έναν στίχο του ποιητή, που λέει περίπου: "Προσπαθούν να λιγοθυμίσουν τους μεγάλους άνδρες πεθαίνοντας από ίκτερο ή από καλοριφέρ..."Lapsus digitinoreply@blogger.com