tag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post5929508434537009258..comments2024-03-28T23:18:12.880+02:00Comments on ΔΙΣΚΟΡΥΧΕΙΟΝ / VINYLMINE: DAVY GRAHAM ο κιθαρίσταςΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ/ PHONTAS TROUSSAShttp://www.blogger.com/profile/00272021390285923894noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-74754237985864110372016-11-04T16:38:36.638+02:002016-11-04T16:38:36.638+02:00Α, αυτό δεν το ’ξερα εκείνη την εποχή (2000), όταν...Α, αυτό δεν το ’ξερα εκείνη την εποχή (2000), όταν έγραφα το κείμενο. <br />Το θυμήθηκα τώρα, όμως, γιατί το είχα δει κάποια στιγμή αργότερα…<br />ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ/ PHONTAS TROUSSAShttps://www.blogger.com/profile/00272021390285923894noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-42275741129771631322016-11-04T16:25:39.771+02:002016-11-04T16:25:39.771+02:00Υπάρχει παρουσία του και σε τρίτο film για τον συγ...Υπάρχει παρουσία του και σε τρίτο film για τον συγγραφέα Αλεξάντερ Τρόκυ. https://www.youtube.com/watch?v=fTGAC8fOSnI ΣπύροςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-86758520349973586722016-11-04T12:52:24.591+02:002016-11-04T12:52:24.591+02:00Να δουν όσοι το επιθυμούν το βίντεο με τον Graham,...Να δουν όσοι το επιθυμούν το βίντεο με τον Graham, κι εγώ να θυμηθώ τα παλιά μου κείμενα, τα οποία, όταν βγω στη… σύνταξη, να κάτσω να τα ξαναχτυπήσω (γιατί δεν τα έχω σε word). <br /><br />Φυσικά, στο κείμενο του Jazz & Τζαζ για τον Davey Graham (#92, 11/2000) αναφέρεται «Ο Υπηρέτης» του Joseph Losey, όπως και το “Guitar Graze” (1959) του Ken Russell. <br /><br />Άλλο ένα εκπληκτικό βίντεο…<br /><br />https://www.youtube.com/watch?v=tWeejHJxGjs<br />ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ/ PHONTAS TROUSSAShttps://www.blogger.com/profile/00272021390285923894noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-71913281245073551402016-11-04T08:39:11.182+02:002016-11-04T08:39:11.182+02:00Μοναδική και πολύ παλαιά κινηματογραφική εμφάνιση ...Μοναδική και πολύ παλαιά κινηματογραφική εμφάνιση του Davy Graham σ'αυτή την ταινιάρα του Joseph Losey στο 46:40... https://ok.ru/video/46308199120<br /><br />ΑλέξανδροςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-60493166802963463022010-02-18T19:43:34.948+02:002010-02-18T19:43:34.948+02:00Φυσικά, και ο Renbourn έχει ωραίο υλικό - και όχι ...Φυσικά, και ο Renbourn έχει ωραίο υλικό - και όχι μόνο στα sixties. Προσωπικά, μου αρέσει πολύ το "Sir John Alot of" του '68. Ακόμη και στα eighties όμως έβγαζε πολύ καλά άλμπουμ. Το διπλό "Live... in concert" [Shanachie, 1984] με τον Stefan Grossman είναι άπιαστο. Λένε και το "Angie" του Graham εκεί, και άλλα διάφορα...ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ/ PHONTAS TROUSSAShttps://www.blogger.com/profile/00272021390285923894noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-15601247132091553242010-02-18T17:43:10.281+02:002010-02-18T17:43:10.281+02:00Πραγματικά μοναδικός ο Graham.Καθε φορά που τον ακ...Πραγματικά μοναδικός ο Graham.Καθε φορά που τον ακούω μου σηκώνεται η τρίχα.Συμφωνώ και επαυξάνω και για τους απιαστους παιχτες που συνοδεύουν στο "Large as life...".Σκοτώνει ο δίσκος με Bruton town,Freight train blues,both sides now,Tristano και δε συμαζεύεται!Και το Midnight Man αξεπέραστο και και και...Τι να πρωτοθαυμάσεις σε αυτον τον καλλιτέχνη.Οτι και να παίξει συγκλονίζει!Respect(σε αυτον... αλλα και σε σένα Φώντα για το έξοχο άρθρο για άλλη μια φορά)<br />Y.Γ.Γράφω ακούγοντας τωρα John Renbourn.Αλλη περιπτωσάρα κι αυτος...!Γουστάρω πολυ τα solo album toυ.<br />ΘοδωρήςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-21801967257566044312010-02-18T13:44:55.563+02:002010-02-18T13:44:55.563+02:00Για τον Graham έγραψα ολόκληρο άρθρο στο J&T π...Για τον Graham έγραψα ολόκληρο άρθρο στο J&T πριν από 10 χρόνια (11/2000). Εδώ, υπάρχει ένα μικρό μόνο μέρος (το 1/4 περίπου). Δυστυχώς δεν το έχω σε ηλεκτρονική μορφή για να το ανεβάσω ολόκληρο. Το "Large as Life..." είναι καταπληκτικό άλμπουμ. Εκτός από το "Both sides now", σου παίρνει το σκαλπ και το "Bruton town" και το "Tristano" και άλλα διάφορα. Βασικά ο Graham ήθελε να βγάλει στην ακουστική τον ήχο του sitar και του sarod... ή κάτι ενδιάμεσο, τέλος πάντων. Γούσταρε Ανατολή, είχε ταξιδέψει, και ήθελε να παίξει με την κιθάρα του, ό,τι ακούγε στα ταξίδια. Το DADGAD σου βγάζει αναμφίβολα αίσθηση Ανατολής - λες και η κιθάρα του έχει συμπαθητικές χορδές, που συντονίζονται από τις διπλανές τους. Είναι απίστευτος ο ήχος του - και διακριτός από μίλια. Γι' αυτό είναι μεγάλος. Φυσικά πάνω του πάτησαν όλοι του folk-rock. Το λένε οι ίδιοι δηλαδή (ιδίως οι Pentangle). Για μένα η μεγάλη έκπληξη είναι το πρώτο του άλμπουμ "The Guitar Player" από τέλη '62-αρχές '63. Είναι απίστευτο τι παίζει εκεί. Έτη φωτός μπροστά από οποιονδήποτε της γενιάς του. Αν δεν το έχεις ακούσει πρέπει ν' ακούσεις το "Maajun" από το "Folk Blues & Beyond" (1964). Δεν πιανόταν ο άνθρωπος... Του άρεσε πολύ η κρητική μουσική, και γούσταρε Ross Daly. Του είχα στείλει επίσης μερικά CD "Έλληνες και Ινδοί" που του άρεσαν ιδιαίτερα...ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ/ PHONTAS TROUSSAShttps://www.blogger.com/profile/00272021390285923894noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2715933081753798049.post-40659912957913906182010-02-18T12:03:24.367+02:002010-02-18T12:03:24.367+02:00Συγχαρητήρια Φώντα για το πολύ ενημερωτικό άρθρο π...Συγχαρητήρια Φώντα για το πολύ ενημερωτικό άρθρο πάνω στον μεγάλο Graham. Δεν γνώριζα πως το sarod κουρδίζεται έτσι, όλα έχουν νόημα τώρα... τα εξωπραγματικά για την εποχή κάπως downtuned ακόρντα της περιόδου 1965-1970 (ναι έχεις απόλυτο δίκιο, κραυγάζουν ανατολή) ή psyched χροιά των blues του, οι jazzy αποχρώσεις που ανοίγουν το δρόμο για τους Pentagle...<br /><br />Να προσθέσω το αγαπημένο μου album; "Large as Life & Twice as Natural", 1968 ή 1969 νομίζω. Δεν κυλάει τόσο αβίαστα όσο το "Hat" (είναι βλέπεις οι διασκευές του δεύτερου που το κάνουν πιο "γνώριμο"), αλλά απαιτεί ξόδεμα, σου απαιτεί να του δώσεις τον εαυτό σου για να το προσεγγίσεις, με αποτέλεσμα να σε αφήνει κάθε φορά που το ακούς πλουσιότερο. Και στο "Both Sides Now" της Joni Mitchell πραγματοποιεί μια από τις συγκλονιστικότερες επισκέψεις που έχουν γίνει ποτέ σε κομμάτι της.<br /><br />...Και τι μπάντα τον συνοδεύει! Harold McNair, Dick Heckstall-Smith, Danny Thompson, Jon Hiseman και μόνο που τους φαντάζεσαι συγκεντρωμένους μαζί του, κάπως σε πιάνει ταραχή.spacefreakhttps://www.blogger.com/profile/00315987091677142847noreply@blogger.com