Δεν ξέρω αν πρωτοεμφανίστηκε στο eBay το 2006, αλλά πάντως, τότε, το LP “Trio Quartet Quintet” του πιανίστα Walter Strerath «έκλεισε» στα 2550 δολάρια(!)· κάποιος, μάλιστα, μου σφύριξε πως «έφυγε» με τρία χιλιάρικα(!) τον περασμένο Δεκέμβριο. Απίστευτη τιμή; Ίσως υπάρχουν και χειρότερα... Αυτό λοιπόν το άλμπουμ από το 1969 επανεξέδωσε η Sonorama Records, κάνοντάς μας γνωστή μία επισκιασμένη εγγραφή «γερμανικής τζαζ», την οποία, λογικώς, δεν θα είχαμε ποτέ την ευκαιρία να την ακούσουμε όπως πρέπει. Ο Strerath «οδηγούσε», βασικά, τρίο (ο ίδιος στο πιάνο, ο Andreas Scheel μπάσο, ο Gerd Putz ντραμς). Ενίοτε, όμως, συμπλήρωναν το σχήμα του ο τρομπετίστας-φλουγκελχορνίστας Hans Thomas και ο αλτίστας-σοπρανίστας Manfred Lindner. Εγγραφές και με τους τρεις σχηματισμούς αποτυπώνονται στο άλμπουμ. Κατ’ αρχάς, να πούμε πως ο Strerath ήταν ένας αναγνωρισμένος πιανίστας στην εποχή του (δεύτερο μισό των sixties), βραβευμένος σε φεστιβάλ και με μια παιδεία η οποία του επέτρεπε να κινείται με άνεση μεταξύ jazz και κλασικής, θυμίζοντας π.χ. τον Oscar Peterson. Εντοπίζονται, φυσικά, στο παίξιμό του οι χαρακτηριστικές hard-bop μανιέρες, του Bobby Timmons φερ’ ειπείν (“New gospel”), υπάρχουν όμως στοιχεία και από την «ψυχρότητα» του Evans, αλλά και από την, μετέπειτα, αναγνωρίσιμη «αφηγηματικότητα» του Jarrett. Το αποτέλεσμα είναι ένα «σίγουρο» άλμπουμ 41 λεπτών, αποτελούμενο μόνον από originals (μάλλον σπάνιο, για το είδος της jazz που αποδίδουν οι Γερμανοί), μέσα από τα οποία λάμπει το εξαίρετο “Dance of Rosa” (σύνθεση του μπασίστα Scheel). Μειδίαμα προκαλεί το “Watermelon girl” – νομίζω πως αυτός ήταν ο στόχος –, την ώρα που με το “3/4 in minor” η... μπάλα ρίχνεται ξανά στο γήπεδο και η soul-jazz αρχίζει (έξοχο track). Και κάτι ακόμη. Ο Strerath θα συνεχίσει να ηχογραφεί σποραδικώς, και μακρυά από τα φώτα, έως τον πρόωρο θανατό του, το 1981 (ήταν 39 ετών).
(www.strerathonline.de/Seiten/Presse.html)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου