Αυτό ακριβώς το άλμπουμ επανεκδίδεται τώρα [ESP 3026] φέρνοντάς μας σ’ επαφή με το έργο ενός ιδιαίτερου κοντραμπασίστα, ο οποίος, στα mid-seventies πια, είχε μεταπηδήσει σ’ έναν άλλον αστερισμό – εκείνον του jazz underground, με το «βαθύ» spiritual έρμα. Με έξοχες μελωδικές στιγμές, πληθωρικά παιξίματα από τρεις σαξοφωνίστες κι έναν τρομπονίστα (Joe Ferguson, Monty Waters, James Vass, Daoud Haroom), δύο κρουστούς εν παρατάξει (Art Lewis, George Avaloz) και με το κοντραμπάσο άλλοτε «σκέτο» και άλλοτε με δοξάρι (“Starlight at the wonder inn”) να παραλληλίζεται με τις γραμμές των πνευστών, ο Ronnie Boykins προσφέρει ένα μαύρο, μαυρότατο έργο, ικανό να συναγωνιστεί – όχι πως ήταν ο σκοπός του – τα μεγάλα άλμπουμ των Art Ensemble of Chicago, των αρχών της δεκαετίας. Κορυφαία στιγμή η παρουσία του «μυστικού» deep afro-jazz “The third I”... ως ηχοποιημένη ζούγκλα.
Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009
RONNIE BOYKINS του jazz underground
Μπασίστας στην Arkestra του Sun Ra, την περίοδο 1958-1966 και περιστασιακώς έως τις αρχές των seventies, ο Ronnie Boykins είναι ένας μουσικός που άργησε να δει προσωπική δουλειά του στις 33 και 1/3 στροφές· γεγονός που συνέβει μόλις το 1975, όταν το “The Will Come, Is Now” πρωτοκυκλοφόρησε από την ESP-Disk’. Αυτό ακριβώς το άλμπουμ επανεκδίδεται τώρα [ESP 3026] φέρνοντάς μας σ’ επαφή με το έργο ενός ιδιαίτερου κοντραμπασίστα, ο οποίος, στα mid-seventies πια, είχε μεταπηδήσει σ’ έναν άλλον αστερισμό – εκείνον του jazz underground, με το «βαθύ» spiritual έρμα. Με έξοχες μελωδικές στιγμές, πληθωρικά παιξίματα από τρεις σαξοφωνίστες κι έναν τρομπονίστα (Joe Ferguson, Monty Waters, James Vass, Daoud Haroom), δύο κρουστούς εν παρατάξει (Art Lewis, George Avaloz) και με το κοντραμπάσο άλλοτε «σκέτο» και άλλοτε με δοξάρι (“Starlight at the wonder inn”) να παραλληλίζεται με τις γραμμές των πνευστών, ο Ronnie Boykins προσφέρει ένα μαύρο, μαυρότατο έργο, ικανό να συναγωνιστεί – όχι πως ήταν ο σκοπός του – τα μεγάλα άλμπουμ των Art Ensemble of Chicago, των αρχών της δεκαετίας. Κορυφαία στιγμή η παρουσία του «μυστικού» deep afro-jazz “The third I”... ως ηχοποιημένη ζούγκλα.
Αυτό ακριβώς το άλμπουμ επανεκδίδεται τώρα [ESP 3026] φέρνοντάς μας σ’ επαφή με το έργο ενός ιδιαίτερου κοντραμπασίστα, ο οποίος, στα mid-seventies πια, είχε μεταπηδήσει σ’ έναν άλλον αστερισμό – εκείνον του jazz underground, με το «βαθύ» spiritual έρμα. Με έξοχες μελωδικές στιγμές, πληθωρικά παιξίματα από τρεις σαξοφωνίστες κι έναν τρομπονίστα (Joe Ferguson, Monty Waters, James Vass, Daoud Haroom), δύο κρουστούς εν παρατάξει (Art Lewis, George Avaloz) και με το κοντραμπάσο άλλοτε «σκέτο» και άλλοτε με δοξάρι (“Starlight at the wonder inn”) να παραλληλίζεται με τις γραμμές των πνευστών, ο Ronnie Boykins προσφέρει ένα μαύρο, μαυρότατο έργο, ικανό να συναγωνιστεί – όχι πως ήταν ο σκοπός του – τα μεγάλα άλμπουμ των Art Ensemble of Chicago, των αρχών της δεκαετίας. Κορυφαία στιγμή η παρουσία του «μυστικού» deep afro-jazz “The third I”... ως ηχοποιημένη ζούγκλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου