LIBRARIES... κάποιες ελληνικές περιπτώσεις (ΙΙ)

Πριν από δέκα χρόνια είχε πέσει στα χέρια μου ένας πολύ παράξενος δίσκος (πρωτοέγραψα στο «δισκορυχείον» του Jazz & Τζαζ, τον Ιανουάριο του 2001, τεύχος 94). Το “Espaces Dynamiques” [Unidisc] των Francisco Semprun και Michel Christodoulides. Μάλιστα, εκείνη την εποχή, ταυτοχρόνως που λέμε, μάθαινα και για την κυκλοφορία ενός άλμπουμ medieval folk του ελληνοκύπριου συνθέτη, για το οποίον εξακολουθώ να νομίζω πως είναι ένα από τα πιο σημαντικά της εγχώριας δισκογραφίας την τελευταία δεκαετία. Ο τίτλος του ήταν «Η Καρδιά μου Πεθυμώντα» [ΕΜΙ, 2000], κι ήταν γεμάτο με τα σπάνιας ομορφιάς τραγούδια «Γιατί κυρά μου», «Τρέξετε μμάτια» (με δύο «μ»), «Αγαπώ σε», «Ποια παραπόνηση»... και τα τέσσερα σε ερμηνεία Δώρου Δημοσθένους.Το πρώτο πράγμα λοιπόν που σκέφθηκα να κάνω ήταν το εντελώς αυτονόητο. Έπρεπε να διακριβώσω εάν ο… Michel και ο Μιχάλης Χριστοδουλίδης ήταν το ίδιο και το αυτό πρόσωπο. Και φυσικά, εάν επρόκειτο για κάτι τέτοιο –πράγμα πιθανόν– να μπορούσα να μάθω κάποιες περισσότερες πληροφορίες για ’κείνο το σκοτεινό LP, για το οποίο ποτέ κανείς δεν είχε γράψει κάτι στην Ελλάδα. Επικοινώνησα, έτσι, με τον κύριο Χριστοδουλίδη, ο οποίος τότε ζούσε και εργαζόταν στην Αθήνα (υποθέτω και τώρα), κι έμαθα από τον ίδιον πλέον πολλά και ενδιαφέροντα. Κατ’ αρχάς το σημαντικότερο. Πως επρόκειτο, όντως, για το συνθέτη του αγνώστου εκείνου γαλλικού άλμπουμ. Έπειτα, ότι το “Espaces Dynamiques” ήταν το τρίτο μέρος μιας τριλογίας (ήτοι τρία ξεχωριστά LP), που υπέγραφαν από κοινού ο Francisco Semprun (αδελφός του διάσημου ισπανού λογοτέχνη, σεναριογράφου του “Z”, και υπουργού Πολιτισμού των κυβερνήσεων του Felipe Gonzales, Jorge Semprun) και ο Μιχάλης Χριστοδουλίδης, όταν συνεργάζονταν με τη γαλλική συνομοσπονδία χορού, αυτοσχεδιάζοντας επί τόπου σε σχετικά θεάματα.Η μουσική του εν λόγω άλμπουμ, φερ’ ειπείν, συνόδευε το διάσημο ζευγάρι των γαλλίδων μίμων Pinok και Matho. Οι δύο συνθέτες χρησιμοποιούσαν μια σειρά από ηλεκτρικά και ακουστικά όργανα (φλάουτο, βιμπράφωνο, ξυλόφωνο, κιθάρες, τούμπα, tables, bongos, κλαβιέ, πιάνο, όργανο) αναπτύσσοντας μέσα από δύο «τρόπους», έναν «θεματικό» κι έναν «κινητικό» (έτσι τους ονόμαζαν), μια σειρά από εμπειρίες. Οι πρώτες (θεματικές) αφορούσαν στις εντυπώσεις, στις εικόνες, στις αντιδράσεις του ακροατηρίου, ενώ οι δεύτερες (κινητικές), στην αντιμετώπιση του σώματος ως μουσικού οργάνου. Ο συνδυασμός και των δύο θα ήταν το τέλειο φυσικό ζητούμενο.. Οι Semprun και Χριστοδουλίδης παράγουν μουσική υψηλού αυτοσχεδιαστικού δυναμικού, κοντά σ’ ένα ημι-ηλεκτρονικό στυλ, που θυμίζει (ως πιο γνωστό) τον Vangelis του “L’ Apocalypse des Animaux”. Το “Destin”, π.χ., είναι ένα πολύ προχωρημένο track, που θα μπορούσε να το υιοθετήσουν ακόμη και σημερινοί rock/avant σχηματισμοί. Παίρνοντας, έτσι, την πληροφορία από τον ίδιον το συνθέτη, βάλθηκα να ψάχνω τα επόμενα χρόνια για τα υπόλοιπα LP του διδύμου Semprun/ Christodoulides, δύο κλασικά library albums (το λέω εκ των υστέρων), τα οποία είχαν κυκλοφορήσει, κι εκείνα, από τη γαλλική Unidisc. Και όντως. Δεν ήταν και τόσο δύσκολο. Εντόπισα λοιπόν το Choreo-Rythmes ("κατάλληλο" για υπόκρουση μπαλέτου) και το Metamorphoses (επίσης «χαλί» για τις παραστάσεις της Pinok και της Matho), για το οποίον αφιερώνει τη σελίδα 199 του βιβλίου του “The Music Library” [Fuel Publishing, London 2005], ο γνωστός συλλέκτης Jonny Trunk. Μετά τα μέσα του ’70, και έπειτα από μακρόχρονη παρουσία στα γαλλικά μουσικά πράγματα, ο Μιχάλης Χριστοδουλίδης θα εγκατασταθεί στην Ελλάδα, θ’ ασχοληθεί με το soundtracking (κορυφαίο το OST «Η Κάθοδος Των Εννέα», για την φερώνυμη ταινία του Χρήστου Σιωπαχά από το 1984, ανατριχιαστικό θα έλεγα – για όσους το ακούν, βλέποντας το φιλμ), ενώ θα δώσει και δύο πολύ ενδιαφέροντα complex άλμπουμ σε συνεργασία με τον Γιώργο Νταλάρα («Εις Γην Ενάλιαν Κύπρον», «Των Αθανάτων»), εκεί στα πρώτα χρόνια του ’90.
Τα στοιχεία των (library) άλμπουμ: 
1. Choreo-Rythmes – Unidisc UD 30 201 – 197?
2. Metamorphoses – Unidisc UD 30 1243 – 197?
3. Espaces Dynamiques – Unidisc UD 30 1309 – 197?