Η 26-μελής ορχήστρα εμφανίζεται με την πλήρη line-up της στο φερώνυμο 22λεπτο κομμάτι, σύνθεση του τρομπετίστα Hugh Steinmetz. Το κομμάτι είναι στηριγμένο στη βασική σκάλα του balafon, του κρουστού που είχε φέρει από τη Σενεγάλη ο περκασιονίστας Georgio Musoni. Τα υπόλοιπα κομμάτια ανήκουν στον Tchicai, πλην μιας σύντομης διασκευής της παλαιάς μελωδίας του Talbot O’ Farrell “This is heaven”. Το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι αυτής της «πλευράς» είναι αναμφισβήτητα το “Lakshmi” (από το όνομα της ινδικής θεότητας για την Ευτυχία), στο οποίον ο Tchicai, ως leader της μπάντας, δίνει τη δυνατότητα σε τρία μέλη του γκρουπ, να δείξουν τις σολιστικές τους δυνατότητες. Ξεκινά ο Michael Schou παίζοντας ένα «αυθόρμητο» σόλο στο φλάουτο βασισμένο σε ινδική κλίμακα, ακολουθεί ο Willy Jagert μ’ ένα σόλο στο ophicleide (παλαιό μπάσο μεταλλικό όργανο με κλειδιά, που αντικαταστάθηκε εκεί γύρω στο 1850 από την τούμπα), για να κλείσει ο Christian Kyhl μ’ ένα σόλο στο σοπράνο, ολοκληρώνοντας έτσι τη μοναδική αίσθηση πληρότητας, που αποκομίζεις συνήθως από τα άλμπουμ εκείνης της εποχής (και της MPS).
Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010
JOHN TCHICAI afrodisiaca
Για το “Afrodisiaca” του John Tchicai και της Cadentia Nova Danica (CND) πρωτοέγραψα στο «δισκορυχείον» του J&T, τον Φεβρουάριο του ’98 (περάσανε 12 χρόνια). Το ξανακάνω τώρα με αφορμή την σχετικώς πρόσφατη επανέκδοση του άλμπουμ από την γερμανική Promising Music. Ο Tchicai, δανο-κονγκολέζικης καταγωγής, γεννήθηκε στην Κοπενχάγκη το 1936. Στα τέλη του ’62 βρίσκεται στη Νέα Υόρκη κι εκεί θα του δωθεί η ευκαιρία να συνεργαστεί με ηχηρά ονόματα (John Coltrane, Don Cherry, Archie Shepp, Roswell Rudd...), πριν, το καλοκαίρι του ’66 επιστρέψει στη Δανία και βάλει εκεί σε εφαρμογή ένα σχέδιο συγκρότησης μιας πολυμελούς ορχήστρας, της CND. Επίλεκτα μέλη της αποτελούσαν εκείνη την εποχή οι Willem Breuker, Pierre Dorge, Steffen Andersen, Kim Menzer και Niels Harritt, μέλη οι τρεις τελευταίοι ενός εκ των πιο σημαντικών δανικών rock γκρουπ της εποχής, των Burnin’ Red Ivanhoe. Μάλιστα στο πρώτο τους άλμπουμ, το διπλό “M144”, που είχε βγει στη Sonet το ’69, ο Tchicai έπαιζε άλτο σε δύο κομμάτια.
Πολύ ενδιαφέρουσα προσωπικότητα ο TCHICAI. Τσέκαρε ένα live στο βερολίνο του 69 με τη δανέζικη ροκ μπάντα burnin red ivanhoe (b.r.i-live in berlin 1969 guest Tchicai. Ένα άλλο καταπληκτικό- binder quintet με πάλι γκεστ τον Τ. Είναι η μπάντα του ούγγρου Mihaly Dresch (με ενθουσίασε). Τέλος ένα ακυκλοφόρητο live john tchicai and the open orchestra με ιταλούς μουσικούς (ο παπούς τα δίνει όλα). Υπάρχουν όλα στο δίκτυο και "κατεβαίνουν".
ΑπάντησηΔιαγραφήκώστας παπ.
Ξέρεις, o Tchicai είχε έρθει και στην Ελλάδα στις αρχές του '80 κι είχε ηχογραφήσει κιόλας στην Praxis του Γιαννουλόπουλου. Το ουγγρικό LP το ξέρω, το ιταλικό όχι. Live από το '69 στο Βερολίνο με τους Burnin' Red Ivanhoe; Αν έχει καλή εγγραφή θα λέει…
ΑπάντησηΔιαγραφήTo live του 69 είναι ηχογραφημένο για τη γερμανική ραδιοφωνία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ιταλικό είναι bootleg.
Αλήθεια εδώ τι ηχογράφησε?
κώστας παπ.
Σίγουρα ένα solo "Live In Athens" από το φεστιβάλ Praxis του Γιαννουλόπουλου, το 1980 (νομίζω). Μπορεί να συμμετείχε και σε κάποια άλλη session... Δε θυμάμαι τώρα... Πρέπει να τσεκάρω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω οτι στην Αθηνα ειναι ηχογραφημένο και το Casava Balls(1985) του πιανίστα Hartmut Geerken με τον Tchicai και τον Famoudou Don Moye.Ειχε επανεκδοθεί και σε cd πριν καμιά δεκαριά χρόνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘοδωρης
Τα άλμπουμ της Praxis τα έχω καταχωνιασμένα - δεν είναι για όλες τις ώρες... Ακόμη και τα LP του Sun Ra τ’ ακούω με δυσκολία, γιατί η ηχογράφηση είναι μέτρια και δεν τα ευχαριστιέμαι. Ίσως κάνω κάποια στιγμή ένα post για την εταιρία... Για τον Tchicai πάντως έχουμε τα εξής:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. “Live In Athens” (solo)
2. “Continent” (με τον Hartmut Geerken)
3. “Cassava Balls” (με Famoudou Don Moye και Hartmut Geerken, rec. Αθήνα 8/5/1985)
4. “African Tapes Vol.1” (πάλι με Famoudou Don Moye και Hartmut Geerken, rec. κάπου στην Σιέρα Λεόνε 8,9 και 26/4/1985)
Το Cassava Balls είναι το πιο… άνετο απ’ όλα…
Ή μεγάλη πλάκα με την ηχογράφηση του Cassava Balls είναι ότι ακούγεται ότι παίζαν σε γεμάτο θέατρο. Αν θυμάμαι καλά είχα μετρήσει γύρω στους 25 θεατές!!! Βλέπεις παίζαν οι Dire Straits εκείνη την ημέρα στην Αθήνα (λες και είχε καμμία σχέση). Ακόμη δεν θα ξεχάσω να τους βλέπεις να έρχονται στη Σταδίου με τις αφρικάνικες φορεσιές τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο λείπει ο Γιαννουλόπουλος
Όχι ότι άκουγα ποτέ Dire Straits με συνείδηση, αλλά ήμουν σ εκείνη τη συναυλία στο ΣΕΦ, τον Μάιο του 85. Έψαξα στο ημερολόγιο της μπάντας και βρήκα ότι η ημερομηνία ήταν 6 και 7 Μαΐου του 1985, δηλ. 1-2 μέρες πριν τo Cassava Balls (ηχογραφήθηκε την 8/5). Αλλά και την ίδια μέρα να ήταν, τα 25 άτομα ήταν όντως λίγα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο, όπου κι αν έψαξα δεν βρήκα να συμπίπτουν οι ημερομηνίες. Είχα αυτή την εντύπωση και η διάψευσή της κάνει τα πράγματα ακόμη πιο απογοητευτικά
ΑπάντησηΔιαγραφή