Είναι γνωστό το τι συμβαίνει τα τελευταία χρόνια με τους ήχους της Αφρικής – ιδίως μ’ εκείνους από τα χρόνια του ’70. Κατά δεκάδες, «επώνυμοι» και μη συλλέκτες και φίλοι των afro μουσικών εκστρατεύουν σε κάθε γωνιά της μαύρης ηπείρου προκειμένου να φέρουν στο φως ηχογραφήσεις της εποχής, τότε όταν οι χιλιάδες τοπικοί ήχοι των αυτοχθόνων ανακατεύονταν με το rock, την jazz, τη soul, το latin, το funk, το garage, το blues, τη reggae, βγαίνοντας προς τα έξω μέσω της μεγάλης ηλεκτρικής ισχύος. Έτσι, κάπως, γνωρίσαμε τα Ethiopiques του Francis Falceto, την Analog Africa του Samy Ben Redjeb, τα γαλλικά labels Oriki, Klimt και Hot Casa… και φυσικά έπεται συνέχεια. Σ’ αυτήν λοιπόν τη συνέχεια θα έχει λόγo κι ένα ελληνικό/σενεγαλέζικο label, το Teranga Beat, του εικαστικού, DJ και fan των δυτικοαφρικανικών μουσικών (από τη Σενεγάλη και την Γκάμπια κυρίως) Αδαμάντιου Καφετζή. Ίσως έχετε προσέξει τα party της Teranga Beat που… αναρτώ στη στήλη ανακοινώσεων, δίπλα. Πρόκειται για σπάνιας δύναμης και αληθινού αισθήματος DJ-sets, τα οποία επιμελείται ο Αδαμάντιος Καφετζής, παρουσιάζοντας απρόβλεπτες ηχογραφήσεις από την Σενεγάλη των seventies· μία χώρα την οποίαν επισκέπτεται τακτικότατα, μεταφέροντας στην ημετέρα πληροφορίες και υλικό. Επειδή όμως όσοι αγαπούν αληθινά τη μουσική, ψάχνοντάς την σε τέτοιο βάθος, δεν γίνεται να είναι μοναχοφάηδες – πάντα, θέλεις να μοιράζεσαι ό,τι μπορείς, αντιγράφοντας κασέτες (παλιά), γράφοντας σε έντυπα ή σε blogs, παίζοντας δίσκους και CD σε party κ.ο.κ – έτσι κι ο Καφετζής, πέραν των DJ sets, αποφάσισε να ιδρύσει μία δισκογραφική περνώντας, πλέον, σε άλλο επίπεδο. Περί τον Μάιο θα έχει, μάλιστα, έτοιμο και το πρώτο LP/CD του, αφιερωμένο σε μία «μορφή» της σενεγαλέζικης μουσικής, τον Idrissa Diop. Αντιγράφω ένα βιογραφικό του σενεγαλέζου καλλιτέχνη, έτσι όπως αυτό υπάρχει στο http://www.myspace.com/idrissadiop.
Idrissa Diop was born in Senegal, in Malika: the village of the angels. He learned percussion with his grandfather and formed his first band, the Rio Orchestra, when he was 12. From a very early age he used music as way of discovering and meeting other people. In Dakar, he played in several clubs: the Plantation, the Calypso where he met musicians of different ethnic origins with whom he enjoyed sharing music. Then he played at the Miami Club, a springboard for numerous artists, such as Youssou’N Dour, for whom Idrissa Diop wrote several songs, some of which were big hits. As you will note all these names and places are latin-sounding. He then formed the Grand Groupe du Sahel and revolutionised Senegalese music, by mixing African percussion, pop, rock and latin music. Idrissa Diop left for Europe. The artist likes musical fusions. From the Latin music which influenced his childhood to the afro jazz fusions with the band Sixun, without forgetting percussion alongside Lavillier, Higelin and Nougaro, and more recenty Yannick Noah who invited him to join him on stage during his recent tour. In 2000, Carlos Santana announced in the press that he had discovered the album “Yakar”, and want on to say that he had not heard music as powerful and filled with such vitality and newness as that of Idrissa Diop for many years. Moreover, he proposed to Idrissa Diop to go to San Francisco to compose songs with him and also invited him to join him for his French tour. In 2004, Idrissa Diop also took part in a concert for peace in the world alongside Carlos Santana, Wayne Shorter, Herbie Hanckok, John Mc Laughlin, Steve Winwood, Chick Corea, Ravi Coltrane etc. When he returned to Senegal on the island of Gorée (the island of slaves), Idrissa Diop suddenly had a vision: to go and meet young afro-american musicians to share a common culture. This led to the album “Experience”. In 2006, he recorded his new album “Historia”, his most ambitious project to date, with various artists, including his loyal friend Carlos Santana, who took part in two titles; this album tells the story of the artist and music is combined with images in a 52 minute documentary. Historia is the reflection of these mixtures, with a festive, generous feel to the music, and the live concerts are likely to be very, very hot. Η συλλογή της Teranga Beat, συμπληρωμένη με απ’ ευθείας licence από τον ίδιον τον Idrissa Diop, θα επικεντρώνεται στο παρελθόν του καλλιτέχνη, στα χρόνια 1969-75. Θα ξεκινά δηλαδή με κομμάτια από το πρώτο LP του “Idy Diop dans Dioubo” [N’Dardisc 33 - 15] του 1969, τα οποία κινούνται σε afro latin, ελαφρώς salsa ή και mambo συνταγές. Το “Tioro baye thierno” π.χ. είναι ένα εξαιρετικό afro-exotica ορχηστρικό, προάγγελος ουσιαστικά των κορυφαίων συνθέσεων του Diop που θ’ ακολουθούσαν λίγο αργότερα (θα υπάρχει στη συλλογή). Από το ’69 έως το ’75 ο σενεγαλέζος μουσικός δε φαίνεται να ηχογραφεί κάτι άλλο, κάνοντας αισθητή πια την παρουσία του με τους σπουδαίους Le Sahel, μία από τις μπάντες που άλλαξαν τη μουσική στη Σενεγάλη (μαζί με άλλους, φυσικά) στα μέσα του ’70. Από τα sessions του LP “Bamba” [Musiclub MUS-LPS-001] θα υπάρξουν δύο ανέκδοτα tracks (έχω ακούσει το “Con Le Sahel” και λέω πως είναι ένα άψογο… κουβανέζικο, με ωραίο όργανο), ενώ δύο tracks θα βγουν και μέσα από το “Bamba”, όπως ας πούμε η εκδοχή τους στο “Caridad” της Orchestra Harlow (Fania era), με το πολύ ωραίο όργανο του Cheikh Tidiane Tall.Και φυσικά δεν θα μπορούσε να λείψουν κομμάτια από ’κείνο το θρυλικό πράσινο LP “Orchestre Cheikh Tall et Idrissa Diope” [IK 3025], που βγήκε στην εταιρία του Ibra Kasse, το 1975. (Ο Kasse έδωσε σ’ αυτή τη σειρά τα άλμπουμ-σύμβολα των Star Band de Dakar στα seventies – το συγκρότημα που είχε στη σύνθεσή του τον Youssouf n’Dour και οι οποίοι απέδιδαν και συνθέσεις του Idrissa Diop). Από το πράσινο LP δεν θ' απουσιάσει το “Massani cisse”, με το trippy organ του Cheikh Tall – ένα από τα κομμάτια σύμβολα της σενεγαλέζικης… ψυχεδέλειας. Η συλλογή θα κλείσει με ανέκδοτα κομμάτια από την τελευταία ηχογράφηση που έκανε ο Idrissa Diop με τους Le Sahel (μέσα στο ’75). Από την Teranga Beat περιμένω βεβαίως και άλλα πράγματα. Να βγει σε LP (είχε πρωτοκυκλοφορήσει μόνο σε κασέτα) η σπάνια ηχογράφηση με τους φοβερούς και τρομερούς Guelewar από την Γκάμπια. Όποιος δεν έχει ακούσει τα τρία LP τους, ας το πράξει όσο πιο γρήγορα μπορεί - θα με θυμηθεί. (Δείτε κι εδώ http://diskoryxeion.blogspot.com/2009/10/super-eagles-ifang-bondi-popsters.html). Τέλος, όσον αφορά στους άγνωστους και ανέκδοτους Karantamba (στο ύφος των Guelewar, αλλά πιο ακραίοι!) είμαι σίγουρος πως, και γι’ αυτούς, ο Αδαμάντιος θα πράξει το χρέος του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου