MUSIC ON VINYL

Η «εμπορική» επανάκαμψη του βινυλίου – μιλάω για «εμπορική», καθότι αρκετοί από μας δεν το στερηθήκαμε ποτέ – έχει δώσει κίνητρο σε δεκάδες εταιρίες να «κόβουν» πλέον (και) βινύλια, επανεκδίδοντας, συν τοις άλλοις, και ιστορικές ηχογραφήσεις. Η ολλανδική Music On Vinyl από την Haarlem θέλει να κάνει τη διαφορά…
Ψάχνοντας πριν από λίγο καιρό σ’ ένα μεγάλο κουτί, στο οποίο αποθηκεύω αποκόμματα από εφημερίδες, περιοδικά κ.λπ., έπεσα πάνω σ’ ένα 16σέλιδο της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, από την 25-26 Δεκεμβρίου 1999, που επιγραφόταν «Το Βινύλιο Επιστρέφει». Δηλαδή, αν επέστρεφε το 1999 (υπερβολές…), τότε, σήμερα, τι κάνει; Θα έπρεπε να σαρώνει… Έκτοτε, πάντως, δεκάδες φορές έχω διαβάσει σε ελληνικά και ξένα έντυπα τα περί… επιστροφής του πλαστικού, κουβέντες τις οποίες τις ακούω, συνήθως, βερεσέ· υπό την έννοια ότι, προσωπικώς, δεν σταμάτησα ποτέ ν’ αγοράζω σε βινύλιο αγαπημένους δίσκους. Ποτέ δεν ένοιωσα να μου λείπει. Και δεν εννοώ τις προσφιλείς παλιατζαρίες, τις οποίες θα καταναλώνουμε μια ζωή, αλλά το “Vespertine” (2001) της Bjork, το “Amnesiac” (2001) των Radiohead ή το “Stories from the City, Stories from the Sea” (2000) της PJ Harvey – όλα αγορασμένα μιαν εποχή, που το βινύλιο βρισκόταν, από πλευράς πωλήσεων, στα χάλια του. Σήμερα, τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα – το λένε και τα νούμερα –, αν και δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως οι δίσκοι βινυλίου, οι πωλήσεις των δίσκων δηλαδή, ποτέ δεν πρόκειται να επανέλθουν σ’ εκείνα τα ιλιγγιώδη νούμερα των seventies και eighties. Πάντως, οι πρέσες ξαναγρασάρονται όλο και πιο συχνά το τελευταίο διάστημα – ακόμη και στην Ελλάδα έχει ανάψει κουβέντα, για εργοστάσιο κοπής –, και όλο και περισσότερες εταιρίες σπεύδουν να πλουτίσουν, πια, τους καταλόγους τους με τα ωραία πλαστικά.
Η Music on Vinyl είναι μία νέα σχετικώς ολλανδική ετικέτα, η οποία κόβει αποκλειστικώς βινύλια (LP και singles), δουλεύοντας με υψηλές προδιαγραφές. Εκατόν ογδόντα γραμμάρια βάρος για τα LP, licence από μικρές και μεγάλες εταιρίες ή καλλιτέχνες (στους οποίους ανήκουν πλέον τα «δικαιώματα»), αναπαραγωγή από τα original master tapes και βεβαίως επανατύπωση των αυθεντικών εξωφύλλων – από μηχανικούς που ξέρουν και τυπογράφους που καταλαβαίνουν. Προσφάτως, άκουσα μερικά LP της Music On Vinyl, ενδεικτικά όχι μόνον της εργοστασιακής ποιότητας τής ολλανδικής εταιρίας, αλλά και του ρεπερτορίου (τα πάντα…), επί του οποίου καταγίνεται.
Charles Mingus: Mingus Ah Um (Columbia, 1959/ Music In Vinyl, 2010)
Μπορεί το στερεοφωνικό μου να μην είναι από ’κείνα τα hi-end συστήματα, που μπορεί να εντοπίσουν τις λεπτές διαφορές των ποικίλων ηχογραφήσεων – όμως κάτι καταλαβαίνω κι εγώ, ακούγοντας το ιστορικότατο “Ah Hum” του Charles Mingus, στην Music On Vinyl έκδοση. Οι Ολλανδοί δεν εντόπισαν μόνο τις original 3-tracks ταινίες, αλλά έκαναν και το νέο mix σ’ ένα κλασικό λαμπάτο Presto κασετόφωνο. Το αποτέλεσμα καίει… Ιδίως στο μπάσο του Mingus που ακούγεται «ζουμερό» και με βάθος – όργανο, το οποίο, εκείνη την εποχή (1959) δεν έχαιρε (και από τη φύση του δηλαδή) της καλύτερης τεχνικής υποστήριξης στις ηχογραφήσεις. Όσον αφορά στο συγκεκριμένο άλμπουμ να πούμε τι; Το ότι περιέχει τα “Better git in your soul”, “Goodbye pork pie hat”, “Fables on Faubus” κι όλα τα υπόλοιπα αρκεί…
The Jimi Hendrix Experience: Axis: Bold As Love (Track, 1967/ Music On Vinyl, 2010)
Το “Axis: Bold as Love” δεν ήταν το κλασικό rock άλμπουμ, που θα δοκιμαζόταν πρώτα στις σκηνές και μετά θα… έπαιρνε το δρόμο για το στούντιο (όπως το “Are You Experienced”). Ο Hendrix ήθελε να κάνει κάτι, που να μην είχε ξαναγίνει σε τεχνικό επίπεδο – στην αποτύπωση της κιθάρας, των εφέ, σ’ όλα τα υπόλοιπα «κόλπα» – γι’ αυτό και το πάλαιψε στο στούντιο, όσο δεν πήγαινε άλλο (η ηχογράφηση έγινε στο Olympic του Λονδίνου, το διάστημα Μάιος-Ιούνιος και Οκτώβριος του ’67, με αρχηγό τον Eddie Kramer). H Music On Vinyl (τυπώνει το κλασικό gatefold, συν 8σέλιδο LP-sized booklet), σε συνεννόηση με την «οικογένεια», παίρνει τα original stereo 2-track master tapes και κάνει νέο αναλογικό master (με την επίβλεψη του Kramer). Το αποτέλεσμα το αντιλαμβάνεσαι παντού, αλλά στο “If 6 was 9”, με το slap echo, το fuzzbox distortion και το reverb σε πρώτο πλάνο, μένεις…
Herbie Hancock: Thrust (Columbia, 1974/ Music On Vinyl, 2009)
To jazz-funk δίνει και παίρνει… κι η Music On Vinyl δε χάνει την ευκαιρία να 180αρίσει το μνημείο του Herbie Hancock (ή ένα από τα μνημεία του για να είμεθα ακριβείς). Για το LP “Thrust” ο λόγος, που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως φυσική συνέχεια του κλασικού “Head Hunters”, αφού παίζουν σχεδόν οι ίδιοι άνθρωποι (Herbie Hancock fender rhodes, διάφορα synths, Bennie Maupin πνευστά, Paul Jackson bass-guitar, Mike Clark ντραμς, Bill Summers κρουστά). Ok, δεν έβαλα να ξανακούσω την παλιά κόπια που έχω, αλλά το μπάσο του Jackson και το μπάσο κλαρίνο του Maupin αστράφτουν.
Rage Against The Machine: S/T (Epic, 1992/ Music On Vinyl, 2009)
Alice In Chains: Dirt (Sony-Columbia, 1992/ Music On Vinyl, 2009)
Και φυσικά η Music On Vinyl μεταφέρει σε «ανεβασμένες» εκδόσεις και άλμπουμ της πιο πρόσφατης 20ετίας, τα οποία – και αυτά – προσεγγίζουν, κατά μίαν έννοια, την αίσθηση του κλασικού. Το μεταλλικό, punk-rap, πρώτο LP των Rain Against The Machine, και από την ίδια χρονιά (1992) το δεύτερο, και το ίδιο βαρύ στ’ αυτιά μου, LP των Alice In Chains από το Seattle, που, κιθαριστικώς, το ευχαριστιέμαι περισσότερο. Αν και η λειτουργικότητα του “Rage Against the Machine” είναι και σε άλλο επίπεδο (όχι μόνο μουσικό, εννοώ).
Sade: Lovers Rock (Epic, 2000/ Music On Vinyl, 2010)
Τα πιο... πρόσφατα LP της Sade είναι ακριβά. Κυρίως το “Love Deluxe” του ’92 και το “Lovers Rock” του 2000. Και όταν λέω ακριβά εννοώ πως έχουν φθάσει μέχρι και τα $100(!) στις δημοπρασίες. Καθώς, όμως, η Music On Vinyl ξανατυπώνει το “Lovers Rock”, και μάλιστα σε «βαριά» ωραία έκδοση, η τιμή του original λογικώς θα πέσει… Ε όχι και να ξεφραγκιάζεσαι για τη Sade… (Ο υπαινιγμός αφορά στο έτος παραγωγής των original... πολυεθνικών βινυλίων και όχι στην καλλιτέχνιδα).
Kings of Leon: Aha Shake Heartbreak (Hand Me Down, 2004/ Music On Vinyl, 2010)

Για να πω την αλήθεια δεν είχα ακούσει ποτέ ολόκληρο άλμπουμ των Kings of Leon. Και να τώρα που ακούω το δεύτερό τους “Aha Shake Heartbreak”, από το 2004. Παράξενο άκουσμα – δεν είναι εύκολα κατατάξιμο – αν και θα μπορούσε να μιλήσει κάποιος για μιαν «έξυπνη» americana· από το Nashville του Tennessee προέρχονται εξάλλου. Η Music On Vinyl πακετάρει στο δεύτερο «μαύρο» εξώφυλλο… τα 360 βασικά γραμμάρια του διπλού LP.