ΑΓΑΠΗ

Πάνω απ’ τα νερά πάνω από τον κάμπο,
λεύκα με πουλιά, μεσ’ στο Μάη λάμπω.
Μάτια σκοτεινά μ’ έρεβος βοστρύχους,
πόδια από νερό κι ένα γεια από ήχους.

Χτίζω ένα σπιτάκι στην ακρογιαλιά
και μ’ αχτίδες μπλέκω τη μικρή του πόρτα.
Φύλακες του βάζω, κλάδους και φιλιά
κι ένα τριζονάκι βάζω μες στα χόρτα.

Θέλω το τραγούδι το εωθινό,
καταρράκτη, θείε, να υμνολογήσω.
Δέντρα και βουνά στον εσπερινό,
παίρνω αγκαλιά για να σε γνωρίσω.

Κι έρχομαι κοντά σου, μυστική ζωή,
από φως πλάσμενος με ψυχή και κάλλος,
κύμα από αγέρα, κύμα από βροχή
κι έρχεται κατόπιν κι άλλος κι άλλος κι άλλος.

Ένα μεγάλο τραγούδι από τη «Λιτανεία» [Polydor 2421 037, 1974] του Γρηγόρη Σουρμαΐδη. Είναι η «Αγάπη» σε στίχους Φίλωνος Αρία. Ερμηνεύει η Λιλάντα Λυκιαρδοπούλου. Καλό Πάσχα.