Οι Πειραιώτες GravitySays_i δεν είναι καινούριο συγκρότημα. Σχηματίστηκαν τον Μάρτιο του 2003 από τους Μάνο Πατεράκη και Νίκο Ρέτσο, έχουν ηχογραφήσει ήδη ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ, το “The Roughest Sea” στον Σείριο το 2007, έχουν εμφανιστεί σε χώρους κι εκδηλώσεις, είτε ως πρώτο όνομα είτε ως support, τυπώνοντας προσφάτως ένα ακόμη άλμπουμ, που θα τους δώσει την απαραίτητη ώθηση ίνα συνεχίσουν. Και το λέω τούτο γιατί οι GravitySays_i είναι από ’κείνα τα συγκροτήματα που πρέπει και, κυρίως, αξίζει να συνεχίσουν. Διαθέτουν συγκεκριμένο (αγγλικό) λόγο, που αφορά στο απροσάρμοστο της σύγχρονης ζωής, και περαιτέρω όραμα ηχητικό, εντός του οποίου κλείνουν επιδράσεις και επιρροές που τους ξεπερνούν (νομίζω) ως ηλικίες. Από την sixties pop παρακαταθήκη και τους Pink Floyd του progressive στερεώματος, μέχρι τον ήχο της 4AD, τον David Sylvian, τους Radiohead, το stoner rock και την υμνωδία. Και κάπου ενδιαμέσως η ελληνική αιχμή τους: ο μελωδικός Χατζιδάκις, η… φεγγαρόφωτη (και ουχί η ηλιόλουστη) παράδοση και βεβαίως ένα όργανο κόσμημα που χρησιμοποιείται αλλέως (το σαντούρι). Το “The Figures of Enormous Grey and the Patterns of Fraud” [Restless Wind, 2011] είναι ένα έργο μόλις 27:27 λεπτών, χωρισμένο σε δύο πλευρές. Πέντε θέματα στην πρώτη, τα οποία εναλλάσσονται σχεδόν άνευ κενών, και τέσσερα στη δεύτερη, αποτελούν ένα σύνολο αδιάσπαστο, το οποίον καθοδηγείται αφ’ ενός μεν από τα chorus vocals (τραγουδούν τρία μέλη του γκρουπ και η χορωδία The Enormous Grey Figures), αφ’ ετέρου δε από τα – σκέτη περιπέτεια – οργανικά κείμενα.
Ακούγοντας το ελεγειακό, εσπερινό κομψοτέχνημα των GravitySays_i έχω την αίσθηση (λέω και τη βεβαιότητα – κανένα πρόβλημα) πως το αγγλόφωνο rock στη χώρα μας έχει κάνει άλματα τα τελευταία χρόνια. Προσωπικώς, δε, συγκινούμαι ιδιαιτέρως όταν ακούω μπάντες να αρθρώνουν το δικό τους λόγο, ανεξαρτήτως του «τι παίζει», διαμορφώνοντας το παλίμψηστο των αναφορών τους προς την κατεύθυνση ενός προσωπικού «κάτι».
Μάνος Πατεράκης κιθάρα, σαντούρι, φωνή, Άκης Παπαβασιλείου κιθάρα, μελόντικα, φωνή, Σπύρος Βρυώνης βιολοντσέλο, κιθάρα, glockenspiel, φωνή, Νίκος Ρέτσος τύμπανα, κρουστά, Λευτέρης Βαρθάλης μπάσο, οι GravitySays_i δηλαδή, ένα ακόμη μεγάλο ελληνικό συγκρότημα… πριν τους Electric Litany.
Ακούγοντας το ελεγειακό, εσπερινό κομψοτέχνημα των GravitySays_i έχω την αίσθηση (λέω και τη βεβαιότητα – κανένα πρόβλημα) πως το αγγλόφωνο rock στη χώρα μας έχει κάνει άλματα τα τελευταία χρόνια. Προσωπικώς, δε, συγκινούμαι ιδιαιτέρως όταν ακούω μπάντες να αρθρώνουν το δικό τους λόγο, ανεξαρτήτως του «τι παίζει», διαμορφώνοντας το παλίμψηστο των αναφορών τους προς την κατεύθυνση ενός προσωπικού «κάτι».
Μάνος Πατεράκης κιθάρα, σαντούρι, φωνή, Άκης Παπαβασιλείου κιθάρα, μελόντικα, φωνή, Σπύρος Βρυώνης βιολοντσέλο, κιθάρα, glockenspiel, φωνή, Νίκος Ρέτσος τύμπανα, κρουστά, Λευτέρης Βαρθάλης μπάσο, οι GravitySays_i δηλαδή, ένα ακόμη μεγάλο ελληνικό συγκρότημα… πριν τους Electric Litany.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου