ELEANOORA ROSENHOLM χάιδεψέ με σκοτεινό αστέρι

Για τους Φινλανδούς Eleanoora Rosenholm έχω ξαναγράψει αναφερόμενος στα άλμπουμ τους “Vainajan muotokuva” (2007) και “Älä kysy kuolleilta, he sanoivat” (2008) τονίζοντας, εν ολίγοις, την περίπτωση ενός κάπως dark τρίο, που κινείται όχι τόσο πλησίον του βαρυφορτωμένου gothic, όσο μιας... ηπιότερης/ρομαντικότερης κατάστασης.

Το πιο πρόσφατο CD του γκρουπ, το οποίον αποτελούν η τραγουδίστρια Noora Tommila και ακόμη οι Pasi Salmi και Mika Rättö (βασικό στέλεχος των space-psych Circle ο τελευταίος) έχει τίτλο “Hyväile minua pimeä tähti” (Χάιδεψέ με σκοτεινό αστέρι ή περίπου έτσι), τυπώθηκε για λογαριασμό της Fonal πέρυσι και δεν διαφοροποιείται από τα προηγούμενα δύο όσον αφορά στα βασικά, τουλάχιστον, χαρακτηριστικά του. Υπάρχει κι εδώ αυτή η κάπως χειροποίητη αντίληψη, υπάρχει το σκοτεινό κλίμα που εντείνεται λόγω της αφηγηματικής δραματικότητας, υπάρχουν ακόμη οι πολλές και ποικίλες αναφορές-επιρροές από τις μουσικές και τα συγκροτήματα του παρελθόντος.

Άλλοτε περισσότερο… Γερμανοί και άλλοτε αρκούντως… Εγγλέζοι, οι Eleonoora Rosenholm έχουν, συν τοις άλλοις, στο παρόν κι ένα concept, που τους δίνει το ξεπέταγμα για κάτι σημαντικότερο. Τη φινλανδική γλώσσα δεν τη γνωρίζω φυσικά, αλλά οι πληροφορίες κάνουν λόγο για την περίπτωση μιας νοικοκυράς, serial killer, που διαφεύγει προς ένα… απόμακρο/σκοτεινό άστρο. Εν πάση περιπτώσει, πιθανώς να έλεγα περισσότερα αν είχα μία πλήρη εικόνα των στίχων, όμως κάποια υφολογικά (ηχητικά) στοιχεία είναι ηλίου φαεινότερα. Φερ’ ειπείν η αγάπη των Φινλανδών για τις αναλογικές πηγές (που παρέχουν ένα χρώμα στην εγγραφή), το λελογισμένον έπος σε κομμάτια όπως το “Pimeä tähti”, το ψυχεδελικό χάσιμο (στο μεγαλόπνοο “Puoli päivää Firenzestä itään” – πού ακριβώς κολλάει η Φλωρεντία δεν μπορώ να καταλάβω), τo ethereal wave των δύο τελευταίων tracks (“Muistoja huvilalta”, “Köysitehdas”)… Η γενική εντύπωση, πάντως, είναι μία. Το “Hyväile minua pimeä tähti” είναι ένα ακόμη ξεχωριστό άλμπουμ για την παρέα από το Pori.