BLUE STARS το πρώτο συγκρότημα της Θεσσαλονίκης

Πριν λίγο καιρό είχε περάσει από το γραφείο (γνωριστήκαμε και συζητήσαμε) ο Γιάννης Καμπούρογλου, σήμερα χειρουργός-οφθαλμίατρος, αλλά κάποτε –πριν 52 χρόνια δηλαδή!– ντράμερ του πρώτου νεανικού συγκροτήματος που εμφανίστηκε ποτέ στη Θεσσαλονίκη. Δεν είμαι σίγουρος τι έχει καταγράψει η ιστορία εν σχέσει με τα συγκροτήματα της πόλης που προηγήθηκαν των Olympians (στο τεύχος 29 των Μοντέρνων Ρυθμών, της 12/5/1965, αναφέρονται οι Κομήτες, οι Crowns, οι Reformers, οι Strangers, οι Sextons, οι Gold Fingers, οι Tropical, βεβαίως οι Brahms…), όμως πριν ή μαζί μ’ όλους αυτούς (από τα τέλη του 1961 έως και το 1963) υπήρχαν και οι Blue Stars.

Τα ντοκουμέντα που έχουν διασωθεί και με τα οποία με εφοδίασε ο Γιάννης Καμπούρογλου (τον ευχαριστώ και από εδώ) μπορεί να είναι λίγα, αλλά είναι αρκετά προκειμένου να αποκατασταθεί (ας το πούμε έτσι) μιαν ιστορία. Όπως διαβάζω λοιπόν σ’ ένα μονοσέλιδο απόκομμα από τον Ελληνικό Βορρά, σε μια σχετική αναφορά του Λευτέρη Κογκαλίδη: «Την εβδομάδα που μας πέρασε, σε ένα χορό που δόθηκε στην ΧΑΝΘ επ’ ευκαιρία της εβδομάδος μουσικής, που διοργανώθηκε υπ’ αυτής, είχα την τύχη να ακούσω ένα συγκρότημα το οποίο είναι αξιοθαύμαστο. Αποτελείται από 5 άτομα που είναι όλοι μαθηταί. Τα 5 αυτά άτομα, στενοί φίλοι, πριν από τρεις περίπου μήνες άρχισαν, όποτε είχαν καιρό, να μαζεύονται στο σπίτι ενός των μελών που διέθετε πιάνο, και να παίζουν διάφορα γνωστά κομμάτια ελαφράς μουσικής, διασκευάζοντας συνήθως αυτά. Οπωσδήποτε τότε, δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι μέσα σε ένα τόσο μικρό διάστημα, αυτοί οι ερασιτέχνες μουσικοί, θα γίνονταν σχεδόν διάσημοι στον νέο κόσμο της πόλεώς μας, χωρίς καν να επιδιώξουν αυτό. Και όμως να που τώρα, αφού έγιναν γνωστοί από τις εμφανίσεις τους σε χορούς της ΧΕΝ, του Ομίλου Φίλων Θαλάσσης, και της ΧΑΝΘ, δεν μπορούν να πιστέψουν ούτε οι ίδιοι μια προσφορά που τους έγινε. Επειδή τους υποσχέθηκα να μην το φανερώσω, κρατάω τον λόγο μου. Όπως όλα δε τα συγκροτήματα έχουν τα ονόματά τους, έτσι και σ’ αυτό, τα μέλη του, Γεώργιος Αστεριάδης, Γιάννης Καμπούρογλου, Κώστας Νεράντζης, Δήμος Τσούρκας, και Τάκης Χαριτωνίδης, θέλησαν να δώσουν ένα όνομα. Σαν τέτοιο διάλεξαν το ‘Μπλου Σταρς’ δηλαδή ‘Τα μπλε αστέρια’. Τα όργανα που παίζουν με τη σειρά που αναφέρονται τα ονόματα των μελών είναι: πιάνο, ντραμς, ακορντεόν, κιθάρα και κόντρα μπάσο. Χρειάζεται βέβαια ένα σημαντικό μέλος ακόμη. Ένα μέλος που θα μπορή να παίζη κάποιο πνευστό όργανο. Ελπίζω όμως, και τους εύχομαι να το αποκτήσουν και αυτό σύντομα, και να τραβήξουν ακόμη πιο μπροστά».

Πότε είναι γραμμένο αυτό το κείμενο; Λογικώς περί το πρώτο εξάμηνο του 1962 καθότι σε διπλανές στήλες αναφέρονται τα τραγούδια των Pat Boone “Just let me dream” και Adriano Celentano “Non essere timida” (που αποτελούν κυκλοφορίες του δεύτερου μισού του 1961 και που εμφανίσθηκαν σε 45άρια στην αγορά της πόλης εκείνη την εποχή). Επίσης, από ένα άλλο ντοκουμέντο, μαθαίνουμε πως οι Blue Stars είχαν εμφανισθεί στον Ναυτικό Όμιλο Θεσσαλονίκης την 3/3/1962, λαμβάνοντας ευχαριστήρια επιστολή από την… οργανωτική επιτροπή της χορευτικής συγκεντρώσεως των αθλητών μελών του Ν.Ο.Θ.

Ρώτησα τον κύριο Καμπούρογλου τι μουσική παρουσίαζε το συγκρότημα και μου είπε για… cha-cha-cha, rock n’ roll, Peppino di Capri και τα ανάλογα. Μου είπε, επίσης, πως κάποια στιγμή απέκτησαν και πνευστά (Γιώργος Τσαβδαρίδης), πως βασικός κιθαρίστας τους ήταν ο Βλάσσης Βλασσιάδης, ενώ φίλος και κάτι σαν… επίδοξο μέλος του συγκροτήματος υπήρξε εκείνη την εποχή και ο Διονύσης Σαββόπουλος(!) – μαθητής και αυτός του Ε Γυμνασίου Αρρένων Θεσσαλονίκης (όπως και τα μέλη των Blue Stars εξάλλου). Να, όμως, και η συνέχεια δια στόματος Γιάννη Καμπούρογλου…

«Ο Διονύσης ήταν συμμαθητής και φίλος, είχε μάλιστα ζητήσει να συμμετάσχει στο συγκρότημα. Επειδή όμως έπαιζε βιολί κι εμείς ήμασταν ‘μοντέρνοι’, δεν τον θέλαμε (το λέει ο ίδιος, μάλιστα, σ’ ένα σχετικό βίντεο). Ως συμμαθητές, όμως, διατηρήσαμε επαφή και συμμετείχε (ο Διονύσης) σε όλες τις εκδηλώσεις και τις ανά 10ετία επίσημες συναντήσεις μας. Έτσι, στις αρχές του 2012 όταν κάναμε τις επαφές για την οργάνωση του πανηγυρικού εορτασμού των 50 χρόνων από την αποφοίτησή μας, ο Διονύσης όχι μόνο μάς βεβαίωσε ότι θα έρθει, αλλά δήλωσε κιόλας ότι αυτή τη φορά θα τραγουδήσει υπό τον όρο ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΟΙ ΜΠΛΟΥ ΣΤΑΡΣ!! Έτσι, λοιπόν, οι δύο εναπομείναντες, ο Γιώργος Αστεριάδης στο πιάνο κι εγώ στα ντραμς, με τη σύμπραξη του Αλέξανδρου (γιος του κιθαρίστα μας Βλάσση Βλασσιάδη) στην κιθάρα κι ενός φίλου του στο μπάσο, στήσαμε τα όργανά μας στο Ξενοδοχείο Mediterranean Palace, την 23/5/2012 και κάναμε την πρώτη πρόβα. Την επόμενη μέρα 24/5/2012 έφθασε στη Θεσσαλονίκη ο Διονύσης και όλοι μαζί κάναμε μία πρόβα 5 τραγουδιών του που, σημειωτέον, μαγνητοσκοπήθηκε από την ΕΤ3. Την 25/5/2012 το βράδυ έγινε η επίσημη χοροεσπερίδα όπου, ως έκπληξη για τους 165 συμμετέχοντες (συμμαθητές, σύζυγοι, παιδιά, φίλοι), ο Διονύσης παρουσίασε τους Blue Stars και μαζί παίξαμε τα τραγούδια του αποσπώντας θερμό χειροκρότημα!!».

Είχα την ευκαιρία να δω την συγκέντρωση των αποφοίτων του Ε Γυμνασίου Αρρένων Θεσσαλονίκης, πριν λίγες ημέρες από ένα DVD που μου αντέγραψε ο Γιάννης Καμπούρογλου και βεβαίως ν’ ακούσω από τον Διονύση Σαββόπουλο και τους Blue Stars το «Μη μιλάς άλλο γι’ αγάπη», το «Εμείς του ’60», το «Ας κρατήσουν οι χοροί», τη «Συννεφούλα» και το «Σαν τον Καραγκιόζη»… Η χαρά και η συγκίνηση όλων ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής, και αυτό θα μπορούσε να το εισπράξει ο καθείς. (O καθένας από εμάς που θα μπορούσε να δει το βίντεο δηλαδή).