Κλασική περίπτωση ιταλικού progressive rock συγκροτήματος, οι Osage Tribe φαίνεται πως σχηματίστηκαν το 1971 από τον Franco Battiato (τραγούδι) και ακόμη τους Cucciolo ντραμς, Marco Zoccheddu κιθάρα, πιάνο, πλήκτρα, φυσαρμόνικα (πριν στους Nuova Idea) και “Bob” Callero μπάσο (οι
πληροφορίες προέρχονται από
το www.italianprog.com). Με αυτήν ακριβώς τη σύνθεση ηχογράφησαν ένα 45άρι με τα
τραγούδια “Un falco nel cielo/
Prehistoric Sound”
[Bla Bla BBR 1323]
το 1971, το οποίο γνώρισε μια σχετική επιτυχία και πέραν της Ιταλίας, αφού
μοιράστηκε ακόμη και στην Αμερική, ενώ κυκλοφόρησε και στην Ισπανία (με το “Prehistoric sound” στην πρώτη πλευρά και
διαφορετικό track στη
δεύτερη). Και στα δύο tracks,
που αφορούσαν κατά βάση στην ίδια ινδιανο-πρεπή σύνθεση, τραγουδούσε ο Battiato στην ιταλική και την
αγγλική. Οι Osage είναι φυλή Ινδιάνων που ζει στην Oklahoma και το κομμάτι στηριζόταν στα… native χτυπήματα των ντραμς,
αλλά και στα σχετικά chorus φωνητικά, που είχαν pop χροιά, παρ’ όλο το βαρύ ρυθμικό τμήμα.
Την επόμενη χρονιά (1972) ο Battiato εγκαταλείπει
τους Osage Tribe,
οι οποίοι, ως τρίο πλέον, ηχογραφούν ένα ολάκερο LP στην Bla Bla υπό τον τίτλο “Arrow Head” [BBL 11052]. Το άλμπουμ αυτό ανήκει
μεταξύ των σπανιοτέρων της ιταλικής σκηνής και την τελευταία φορά που
εμφανίστηκε στο eBay μία EX
κόπια (τον περασμένο Μάρτιο) πουλήθηκε 2430 ευρώ! (Ευτυχώς, το άλμπουμ
επανεκδόθηκε σε βινύλιο από τη γερμανική Amber Soundroom το 2004, αλλά και από την
ιταλική Vinyl Magic
μέσα στο ’12 – είχε προηγηθεί η CD-reissue φυσικά
από το 1994).
Το “Arrow Head”
ανοίγει με το 9λεπτο “Hajenhanhowa”,
που θυμίζει το “Prehistoric sound”
συνδυάζοντας τις ινδιάνικες αναφορές με τα hard rock μοτίβο. Το 5λεπτο “Arrow head (punta di freccia)” που ακολουθεί είναι
ακόμη πιο σκληρό, ανακαλώντας στη
μνήμη μου τις εγγραφές των Balletto di Bronzo (“Sirio
2222”), ενώ
το 7λεπτο “Cerchio di luce”
που κλείνει την πρώτη πλευρά είναι ένα κάπως πιο… ραφιναρισμένο κομμάτι (με jazzy κιθαριστικά περάσματα),
αλλά και με τα πλήκτρα να έχουν έναν ισότιμο ρόλο. Ιταλικό fusion στα καλύτερά του. Το ίδιο θα
ισχυριζόμουν και για το “Soffici bianchi veli”
που ανοίγει τη δεύτερη πλευρά. Οι… fusion πενιές κυριαρχούν σ’ έναν ήχο που
πιθανώς να τον ζήλευαν ακόμη και οι Billy Cobham/Tommy Bolin του “Spectrum”.
Το τελευταίο κομμάτι του άλμπουμ έχει τίτλο “Orizzonte senza fine”, εξελίσσεται όπως το
επιτάσσει το σταθερό ρυθμικό τμήμα, και ξεχωρίζει για τα κιθαριστικά γεμίσματα
τού Zoccheddu. Οι Osage Tribe θα
συμμετάσχουν ακόμη στη συλλογή τής Bla Bla “Tarzan”
(μαζί με τους Capsicum Red,
Well’s Fargo και
Black Sunday Flowers) και μέσα στο 1972 θα
διαλυθούν, με τους Zoccheddu και Callero να σχηματίζουν τους Duello Madre και τον ντράμερ Cucciolo να εμφανίζεται
αργότερα με τους Trip και τους Dik Dik.
Και κάτι ακόμη. Η μοναδική εγγραφή της εταιρείας Bla Bla που
κυκλοφόρησε ποτέ στην Ελλάδα ήταν το single των Capsicum Red “Ocean/ She’s a stranger” στην εταιρεία DPA [5203] κάποιου Δημήτρη Αθανασιάδη, το 1971.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου