P.L.J BAND τι έγινε με τον νέο Αρμαγεδδώνα;

Τι συνέβη, εν τέλει, με τη συναυλία των… P.L.J Band στο Ηρώδειο, που θα δινόταν σήμερα (16/9), και στην οποία θα ακουγόταν ο «Αρμαγεδδών» στην πλήρη(;) και ολοκληρωμένη(;) μορφή του; Διαβάζω στο Αθηνόραμα κ.ά. πως μετατέθηκε για την 5/10, αφού είχε ήδη αλλάξει και το περιεχόμενό της… Ενώ αρχικώς διαφημίστηκε ως συναυλία των Τερμιτών/ P.L.J Band και με τίτλο «Armageddon/ Η Παράσταση» (με τις συμμετοχές του Γιάννη Κότσιρα και της Εστουδιαντίνας), στη συνέχεια μετατράπηκε σε συναυλία του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα (με… μεγάλα γράμματα), του Αντώνη Μιτζέλου και των Τερμιτών (με μικρότερα…), έχοντας πλέον και διαφορετικό τίτλο («Τα Τραγούδια της Γενιάς μας/ Armageddon»)… Φαίνεται πως εκείνος ο παλαιός progressive δίσκος από το 1982, που έκαναν οι P.L.J Band (οι μετέπειτα Τερμίτες) σε ετικέτα Vertigo εξακολουθεί να μην συγκινεί το… πολυπληθές κοινό, το οποίο γουστάρει προφανώς ν’ ακούει και να ξανακούει το βαρετό και κουραστικό «Πόσο σε θέλω» και όχι τις (εξ ίσου βαρετές και εν τέλει αδιάφορες) προφητείες του Ιεζεκιήλ και του Ζαχαρία. Αλλά, έτσι είναι αυτά τα πράγματα… Όσο… cult και να έγινε το “Armageddon” στα πέρατα του κόσμου, στην Ελλάδα δεν μπορεί παρά να αφορά λίγες εκατοντάδες άτομα (ούτε το 1/10 του Ηρωδείου δεν γεμίζουν). Κάποιους, εννοώ, από εκείνους που είχαν αγοράσει το LP όταν πρωτοβγήκε (παρά τα… θρυλικά «θαψίματα» των κριτικών της εποχής) και το γουστάρουν ακόμη, ή όσους (νεότερους), σήμερα, τη βρίσκουν (και καλά κάνουν) με τις «προγκρεσιβάδικες» επανεκδόσεις.

Με αφορμή λοιπόν τη συγκεκριμένη συναυλία, που μετατέθηκε, το ξαναλέω, για τις αρχές Οκτώβρη, γράφτηκαν πολλές υπερβολές στο internet σε σοβαρές και λιγότερο σοβαρές ιστοσελίδες. Στην σοβαρή naftemporiki.gr διαβάζεις π.χ. πως… «το έργο (σ.σ. ο “Αρμαγεδδών”) αποδεικνύεται εξαιρετικά επίκαιρο»(σ.σ.!!) –οι προφητείες είναι παντός καιρού, έτσι δεν είναι;–, πως... «εστιάζει στην τελική αναμέτρηση του καλού με το κακό, στον επερχόμενο ανεξέλεγκτο παγκόσμιο πόλεμο, στην απειλή του χάους και την ολοκληρωτική καταστροφή» (τρέχα γύρευε δηλαδή…), πως οι… «οι Τερμίτες (σ.σ. δηλαδή οι P.L.J Band) έκαναν έναν δίσκο, που, στο πέρασμα των χρόνων, δημιούργησε τον δικό του μύθο» (σ.σ. προσωπικώς δεν γνωρίζω κανένα «μύθο» που να δημιουργήθηκε γύρω από το “Armageddon” – εκτός και αν αναφέρεται κανείς σε κάτι μπούρδες που διαβάζαμε παλαιότερα πως ο δίσκος θεωρήθηκε… βλάσφημος, πως χτυπήθηκε από την Εκκλησία και αποσύρθηκε και άλλα τέτοια), πως το άλμπουμ… «…εκτός από τη συλλεκτική του αξία που συνεχώς αυξάνεται»[sic], εμφανίζει και... «καλλιτεχνική δυναμική που αναγνωρίζεται διεθνώς. Από τη Γερμανία μέχρι την Αυστραλία και από την Κίνα[sic] μέχρι το Μεξικό θεωρήθηκε ως ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα του progressive και του ethnic rock[sic], αλλά και της underground[sic] σκηνής» και πως… «εδώ και τρεις δεκαετίες, διαρκώς ανεβαίνει “υπογείως” στην κορυφή πολλών έγκριτων μουσικών Top 10 του πλανήτη». Αν και δεν ξέρω ποια είναι αυτά τα «έγκριτα μουσικά Top 10 του πλανήτη» (αφήνω το underground, που, στα στομάτα και τις γραφίδες ορισμένων, έχει καταντήσει χειρότερο και από την... κοκακόλα), ξέρω, όμως, πως πριν δυο ημέρες μία EX κόπια πουλήθηκε στο eBay για 147 ευρώ… και άρα η συλλεκτική αξία του συγκεκριμένου δίσκου δεν μπορεί να «αυξάνεται συνεχώς».

από διαφημιστική καταχώρηση της εποχής (1982)

Εύχομαι να γεμίσει το Ηρώδειο με τον «Αρμαγεδδώνα» (που εν τω μεταξύ ξεχείλωσε με τα… τραγούδια της γενιάς μας, και άρα το βλέπω πιθανότερο), αν όμως δεν... τότε υπάρχει και η πλατεία Τιεν αν Μεν, ή έστω η Zócalo στο Μεξικό…