THE BLUESMEN OF THE MUDDY WATERS CHICAGO BLUES BAND

Η Spivey Records –δημιούργημα της μεγάλης τραγουδίστριας του «κλασικού blues» Victoria Spivey (1906-1976) και του manager της Leonard Kunstadt– αποτελεί, σήμερα, ένα από τα πιο συλλεκτικά blues labels των sixties. Το γεγονός αυτό οφείλεται, πρώτον, στους λίγους σχετικώς δίσκους που κυκλοφόρησαν υπό την προστασία της (πιθανώς λιγότεροι από σαράντα), δεύτερον στα θαυμάσια χειροποίητα εξώφυλλά της και τρίτον στις εξαιρετικές καταγραφές του blues feeling – καταγραφές που απαθανάτισαν μοναδικά sessions, όπως λόγου χάριν εκείνο του Bob Dylan με τον Big Joe Williams στο LP-συλλογή “Three Kings and a Queen” [Spivey LP-1004], στο οποίο ο Dylan κάνει μία από τις πρώτες ηχογραφήσεις του, παίζοντας φυσαρμόνικα στα “Sitting on top of the world” και “Wichita”, και συνοδεύοντας τον Big Joe στα West forty-sixth street studios, το 1961.

Το LP που επέλεξα γι’ αυτή τη μικρή αναφορά στην Spivey Records έχει τίτλο “Tain’t Nobody’s Business What I Do” [Spivey LP-1008] είναι ένα απίθανο session της μπάντας που συνόδευε στα μέσα των sixties τον Muddy Waters, των Bluesmen of the Muddy Waters Chicago Blues Band, δηλαδή των Otis Spann τραγούδι, πιάνο, όργανο, George “Harmonica” Smith τραγούδι, φυσαρμόνικα, Luther Johnson τραγούδι, κιθάρα, Samuel Lawhorn κιθάρα, Main Stream(;) κιθάρα και Francis Clay ντραμς, το οποίο ηχογραφήθηκε κάπου στη Νέα Υόρκη, την 25η Νοεμβρίου 1966.

Το άλμπουμ ανοίγει με το ορχηστρικό “Chicago slide”, για ν’ ακολουθήσει το “Creepin’ snake” του Luther Johnson, με τον ίδιον στην κιθάρα και το τραγούδι (ένας απέριττος κιθαρίστας, που πέθανε νέος, στα 42 του, το 1976). Το “Lookout Victoria” που ακολουθεί περιέχει ένα ασύνηθες σόλο του George Smith με σφύριγμα δια του στόματος, ενώ από το “You done lost your good thing now” (σύνθεση της Spivey) ξεχωρίζει η «κλαψιάρικη» ερμηνεία του Otis Spann και το σόλο με διπλοπενιά του Johnson. Στο “Take Webster’s word for it” τραγουδά με αρχοντιά η Spivey, ενώ ο Smith δίνει ένα απίστευτο σόλο στη φυσαρμόνικα με τρομερό vibrato.

Η δεύτερη πλευρά ανοίγει με το “Ain’t nobody’s business what I do” και τη διακριτική συνοδεία του Spann στο όργανο. Το “Born in Georgia” είναι ένα άψογο, αυτοβιογραφικό rhythm n’ blues του Luther Johnson, ενώ το “Troubles hurts” που ακολουθεί είναι σύνθεση της Spivey (τραγουδά η ίδια με μια δόση θεατρικότητας). Το “Watermelon man” του Herbie Hancock διασκευάζεται εν συνεχεία με μεγάλη ένταση (ο Hancock δεν αναφέρεται πάντως στα credits για ευνόητους λόγους…) και με διαδοχικά soli από τους Spann, Smith και Johnson. Το “Old ugly man like me” του George Smith ερμηνεύεται από τον ίδιον τον Smith, ενώ το άλμπουμ θα κλείσει με το “Gave it all to me” της Victoria Spivey, από το οποίο ξεχωρίζει πάλι το παίξιμο της φυσαρμόνικας του George Smith.

Όσον αφορά, τέλος, σ’ εκείνο τον τύπο που ακούει στο όνομα(;) Main Stream και που γρατζουνάει που και που καμμιά κιθάρα σε ορισμένα από τα κομμάτια του άλμπουμ, δεν είναι άλλος –όπως σωστά θα το μαντέψατε– από τον Muddy Waters, ψυχή τε και σώματι παρών και σε τούτο το επισκιασμένο session.