ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ – ΔΑΚΗΣ: μισόν αιώνα μετά το «Γοργόνες και Μάγκες» και το «Ωροσκόπιο της Αγάπης» (με αφορμή ένα live στη Λίμνη της Βουλιαγμένης)

Δύο άνθρωποι, ο ένας πάνω από 90 και ο άλλος πάνω από 70 (να τα εκατοστίσουν), βρίσκονται ξανά μαζί σ’ ένα πάλκο, μετά από καιρό, μετά από πολύ καιρό. Δεκαετίες λένε… Ο λόγος για τον χαλκέντερο μαέστρο Μίμη Πλέσσα και βεβαίως για τον καλλίφωνο και αιωνίως ποπ τραγουδιστή Δάκη. Ο γράφων πρεσβεύει οπωσδήποτε το… τόπος στα νιάτα, αλλά, εν πάση περιπτώσει, καλόν είναι να μην ξεχνάμε και το παρελθόν – ακόμη κι εκείνο το ελαφρύ κομμάτι του, που ενσωματώνει την τέχνη της ερωτικής αφέλειας στο τραγούδι ή μια χορευτική σπιρτάδα.

Πλέσσας και Δάκης συνεργάζονται εμφανώς και κατά πρώτον(;) στο μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη «Γοργόνες και Μάγκες» το 1968. Είναι γνωστή η σκηνή με τη Μαίρη Χρονοπούλου να χορεύει ντυμένη στα κόκκινα, στα πλακόστρωτα της  Ύδρας (των μπιτ και των μποέμ, που παρακολουθούσαν από δίπλα…), και τον Λάκη Κομνηνό, πλάι της, να προσφέρει μερικές ακαταμάχητες πόζες. Εκεί σκάει η γλυκιά φωνή του Δάκη στο «Τόσα καλοκαίρια, μου είχαν φύγει από τα χέρια…» (Πλέσσας-Παπαδόπουλος). Διαχρονικό ελληνικό glamorous, με τουριστικό concept που σε τελειώνει…

"Κιφησιά" αντί για "Κηφισιά" στον τίτλο...

Το 1969 ο Δάκης κυκλοφορεί ένα θρυλικό 45άρι (σε ετικέτα MINOS). Το λέω θρυλικό, γιατί και οι δυο πλευρές του τράνταξαν τα φλόρια. Δεν ήταν η… side a, και «κάτι» για να γεμίσει την πίσω πλευρά… Ήταν δυο τραγούδια που έγραψαν ασυναγώνιστη ποπ ιστορία.

Το «Εκείνο το πρωί στην Κηφισιά» (διαβάζουμε «Κιφησιά» στην αρχή, αλλά μετά διορθώθηκε!) των Μίμη Πλέσσα και Δημήτρη Ιατρόπουλου και πίσω το «Κορίτσι στάσου να σου πω» σε στίχους Άκου Δασκαλόπουλου. Τραγουδάρες! Ο Πλέσσας, στα καλύτερά του, πλάθει μια ωραία μελωδία στο πρώτο (αν και με ρεφρέν που λιγώνει…), ενώ το δεύτερο είναι ένα θανατηφόρο σέικ, λίγο… παλιομοδίτικο για το ’69, όταν η ποπ και το ροκ είχαν προχωρήσει σε άλλες σφαίρες, αλλά σε κάθε περίπτωση αχτύπητο.

Η συνέχεια εδώ… http://www.lifo.gr/team/cityvibe/58701