VAL DOONICAN – TRIO ATHENEE

Πριν λίγες ημέρες, την 1η Ιουλίου, πέθανε στα 88 του ο Val Doonican. Ο Doonican, που ήταν Ιρλανδός, υπήρξε μία διακεκριμένη μορφή της βρετανικής τηλεοπτικής διασκέδασης για περισσότερο από 20 χρόνια (1965-1986), αφού ήταν ο… host, ο οικοδεσπότης δηλαδή, του περιώνυμου The Val Doonican Show. Υπήρξε επίσης αναγνωρισμένος pop τραγουδιστής, το ίδιο αυτό διάστημα, με πολύ μεγάλες επιτυχίες, αφού από το 1964 μέχρι το 1973 κατάφερε να ανεβάσει στο βρετανικό Top 50… 14 τραγούδια (όχι και λίγα), με το “What would I be?” να φθάνει μέχρι το νούμερο 2, προς το τέλος του ’66. Η φωνή του είχε αυτό το «κρουνερίστικο» ηχόχρωμα, κυλώντας με την αναμενόμενη (σε τέτοιες περιπτώσεις) άνεση πάνω από τις πλουμιστές ενορχηστρώσεις, δημιουργώντας ωραίες easy ατμόσφαιρες. Ο Ιρλανδός διασκεύαζε και Beatles εννοείται, όπως και άλλα ανάλογα επιτυχημένα pop και folk τραγούδια «ονομάτων» της εποχής, αποκτώντας μεγάλη φήμη, όπως προανέφερα, μέσω του Val Doonican Show.

Έχω διαθέσιμο ένα 24σέλιδο πρόγραμμα του σώου του από τις αρχές των seventies (μάλλον ακριβώς από το 1970), όταν είχε εμφανισθεί εκεί, ανάμεσα σε άλλους, και το Trio Athénée (γι’ αυτό, εξάλλου, το είχα αγοράσει κάποτε από το Μοναστηράκι). Στο συγκεκριμένο πρόγραμμα, που αναπτυσσόταν στο London Palladium και μεταδιδόταν από την τηλεόραση του BBC, συμμετείχε ως πρώτα όνομα η δημοφιλής σκωτσέζα τραγουδίστρια της εποχής Moira Anderson, ως «δεύτερο» ο κωμικός Norman Vaughan και ως «τρίτο» το Trio Athénée. Ακολουθούσαν κι άλλοι… τέταρτοι, πέμπτοι, έκτοι…

Το Trio Athénée (η φωτογραφία είναι από το πρόγραμμα του Val Doonican Show)

Το… Le Trio Athénée είχε σχηματιστεί στη Γαλλία στις αρχές του ’60 από τους Costa (Moussadis) lead κιθάρα, δεύτερη φωνή, Takis ρυθμική κιθάρα σε ρόλο μπάσου και Soulis ρυθμική κιθάρα, πρώτη φωνή – αν και σ’ ένα από τα πρώτα τους 45άρια, στην εταιρεία Véga, που διαθέτω, στο back cover αναφέρεται κάποιος… Sakis ως τρίτο μέλος και όχι ο Soulis. Θέλω να πω πως δεν ξέρω αν πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο, ή αν ο Sakis αντικαταστάθηκε κάποια στιγμή από τον Soulis. Πάντως ο Κώστας Μουσάδης και ο Τάκης ήταν στο γκρουπ και το 1970 (την εποχή του Val Doonican Show), με κάποιον Ιταλό ονόματι Armandino να συμπληρώνει το τρίο.

Πριν μερικά χρόνια ο αείμνηστος Γεράσιμος Λαβράνος μού είχε πει πως το Trio Athénée, κατ’ ουσίαν, είχε σχηματιστεί στην Ελλάδα στο δεύτερο μισό των fifties ως Τρίο Μπραζίλ (δεν είμαι 100% βέβαιος γι’ αυτό – δηλαδή ήταν σίγουρα κάποιο ελληνικό τρίο, απλώς το… Μπραζίλ δεν είναι καρατσεκαρισμένο), για να μετονομαστούν σε Athénée (λέω εγώ), ενώ κατέφθαναν στο Παρίσι, μετά την επιτυχία τού «Ποτέ την Κυριακή». (Το υποστηρίζω τούτο, επειδή το πρώτο δισκάκι τους, σε ετικέτα Véga, από το 1960 περιείχε το “Les enfants du Pirée” του Μάνου Χατζιδάκι). Και το εξής...

Το πιο ενδιαφέρον, συγκριτικώς, single του Trio Athénée που έχω ακούσει (έχω ακούσει και LPs) είναι το “Quand il fait chaud, Viens petite sœur/ Chez les Grecs, Dans tous les pays” [FR. Vogue EPL. 8529], ένα τεσσαράκι από το 1967. Τα τραγούδια είναι ηλεκτρικά, στο ποπ… γιεγιέδικο κλίμα της εποχής (όργανο, κανονικό μπάσο, ντραμς), αν και κάπως freaky. Μάλιστα το “Chez les grecs”, που δεν είναι τραγουδισμένο στα ελληνικά, είναι ένα… ethnic γκαραζάκι, με ηλεκτρικές κιθάρες και «θυμωμένα» κατά τόπους φωνητικά, που ξεχωρίζει (για το στυλ του), ενώ πολύ καλό είναι και το “Dans tous les pays”. Μάλιστα το “Chez les grecs”, που ήταν (το ξαναλέω) τόσο καλό και κυρίως πρωτότυπο (οι Γάλλοι το αποκαλούν “jerk”), συμπεριλήφθηκε στη συλλογή “Surprise-Partie/ Chez mes Voisins” [Vogue, 1967] μαζί με κομμάτια των Kinetic, Françoise Hardy, Jacques Dutronc, Antoine κ.ά.

Είμαι σίγουρος πως σε κάποιο παλιό ελληνικό περιοδικό έχω διαβάσει σχετικά με το Trio Athénée, όμως, τώρα, αποκλείεται να εντοπίσω το συγκεκριμένο τεύχος (πλέον μόνο κατά τύχη). Έτσι, αν κάποιος γνωρίζει περισσότερα στοιχεία για τους μουσικούς που έχουν περάσει από αυτό το πολύ επιτυχημένο στο εξωτερικό ελληνικό τρίο, στις διάφορες φάσεις του, ας τα προσθέσει…