DISTORTION TAMERS ένα ροκ κοινωνικό δισκάκι

Η τρίτη δισκογραφική κατάθεση των Distortion Tamers είναι ένα 45άρι (με δυο τραγούδια) κομμένο σε 300 αντίτυπα από τις Athens Mood Records/ Anazitisi Records και φυλαγμένο εντός πολύ ωραίου, τετραμερούς, poster cover. Αναφερόμαστε, φυσικά, στο γνωστό τα τελευταία χρόνια ελληνικό συγκρότημα, το οποίο αποτελείται από παλιούς-καλούς μουσικούς – τα ονόματά τους σίγουρα λένε κάτι, ή πολλά, σε όλους. Βασικός συνθέτης, στιχουργός, κιθαρίστας και τραγουδιστής των Distortion Tamers είναι ο Κωστής Αναγνωστόπουλος, ή Kosta A. Monk, με θητεία πριν 20 και βάλε χρόνια στους Eels (που είχαν γράψει ένα σκληροτράχηλο 45άρι το 1993), μπασίστας, και φωνή επίσης, στο γκρουπ είναι ο Alex K. (από Last Drive, The Earthbound κ.λπ.), ενώ στα ντραμς συναντάμε τον Silver, που δεν είναι άλλος από τον Χριστόφορο Τριανταφυλλόπουλο (από Purple Overdose, No Man’s Land κ.λπ.). Οι Distortion Tamers θα μπορούσε, τώρα, να είναι κάτι… ενδιάμεσο; Κάτι ανάμεσα σε Eels, The Earthbound και No Man’s Land ας πούμε; Χαζό το ερώτημα… και γι’ αυτό δεν θ’ απαντήσω.

Η μπάντα στο πρώτο κομμάτι, το “Suicide nation” (ποιο να είναι αυτό το έθνος άραγε; – δεν θέλει και πολλή σκέψη…), έχει ένα κάπως rural feeling στις κιθάρες που μ’ αρέσει. Βεβαίως με μια γρήγορη ροκιά έχουμε να κάνουμε, με ωραίες και δυνατές προς το τέλος πενιές, γερό ρυθμικό τμήμα και με ερμηνεία κάπως «πνιχτή» από τον Kosta A. Monk (σαν ο JJ Cale να τραγουδάει με γκάζια). Ωραίο κομμάτι, που το ακούς 5-6 φορές σερί πριν αλλάξεις πλευρά…

Η b side έχει χαραγμένο το “Where the poison heals”. Mid-tempo τραγούδι, με την ίδια γρέτζα ερμηνεία, ωραία φωνητικά και με μελωδία που κυλάει. Ένα αβίαστο track, σαν εκείνα που έγραφαν αμερικανικά συγκροτήματα στο πρώτο μισό του ’70.

Τι κάνει, περαιτέρω, τους Distortion Tamers, να ξεχωρίζουν; Οι στίχοι τους – και αυτό θα πρέπει να το σημειώσουμε. Αναφερόμαστε σ’ έναν ενδιαφέροντα κοινωνικό στίχο, που θέλει να προσαρμόσει το μερικό (ατομικό) εντός του γενικού. Με σωστές φράσεις και διατυπώσεις ο Kosta A. Monk επιχειρεί να περιγράψει το αυτοκαταστροφικό χάος... κοινώς μπουρδέλο που ζούμε (για να το πω έτσι κάπως... πιο ελληνικά και πιο πεζά), με τη διαφθορά, τα κολωκάναλα, τους πάσης φύσεως κλέφτες και ηλίθιους που μας περιτριγυρίζουν, αφήνοντας για το τέλος μια πικρή γεύση (“While you’re asking me/ if I feel alright/ you better ask me/ if I live or die”). Και καλά κάνει εδώ που τα λέμε. Δεν είναι καιρός για χα χα χα και χου χου χου…

Επαφή: www.anazitisirecords.com, www.facebook.com/distortion.tamers