BLACKMAIL το “7” ξανά, αλλά σε βινύλιο

Έχει έρθει η εποχή της βινυλιακής αξιοποίησης των CD, που κυκλοφόρησαν στην εποχή της παντοκρατορίας του μέσου, στα 90s και στα 00s – και διεθνώς, αλλά και στον ελληνικό χώρο. Έτσι, τον τελευταίο καιρό βλέπουμε διάφορα ψηφιακά άλμπουμ, από ’κείνη την εποχή, να τυπώνονται σε βινύλιο… και η Labyrinth of Thoughts, που δραστηριοποιείται στη χώρα εδώ και μερικά χρόνια, έχει σίγουρα πράγματα να μας πει, και να μας δώσει, σ’ αυτό το πεδίο. Και το έχει ήδη πράξει… βινυλιάζοντας Purple Overdose (το “Reborn” του ’99), Nightstalker (το “The Ritual” του 2000), Μωρά στη Φωτιά (το «Θεατρίνοι» του 1999 και το «Στο Δρόμο» του 2005), αλλά και Διάφανα Κρίνα (το «Κι η Αγάπη Πάλι θα Καλεί» του 2009). Τελευταίο σ’ αυτή τη σειρά είναι το “7” των Blackmail, που είχε κυκλοφορήσει (σε CD φυσικά) στην M Records το 2001. (Αν δεν με απατά η μνήμη μου η M ανήκε στην εταιρεία Μουσικοεκδοτική, και δεν τράβηξε πολύ στο χρόνο).

Το “7” έκλεινε την τότε πρώτη περίοδο των Blackmail (μια δεύτερη θα άνοιγε το 2011 με το “The Gift”), αποτελώντας το τρίτο στη σειρά άλμπουμ τους. Το συγκρότημα, στο οποίο συμμετείχαν ο George φωνή, κιθάρες (πρόκειται για τον Γιώργο Καρανικόλα από τους Last Drive), ο Matt κθάρες, ο RG μπάσο (ο Αργύρης Γεωργουλής που είχε περάσει και από τους Εκτός Ελέγχου) και ο Pan ντραμς, έπαιζε στο γνωστό σκληρό και κάπως… εσωστρεφές στυλ του (το αναμενόμενο από τις προηγούμενες δουλειές του), δημιουργώντας έναν τύπο “alternative rock”, όπως το λέγαμε τότε, με κάποια… υπερβατικά θα έλεγα χαρακτηριστικά. Όχι μόνο στα λόγια, αλλά και στις μουσικές, που δονούνταν από συνεχή και ακαταπόνητα riffs, οδηγώντας τραγούδια όπως το “Levitation” (το θυμόμουν από τότε), το “The look of love” (από τα καλύτερα του δίσκου) ή το “NNY” – άπαντα στην πρώτη πλευρά.

Η δεύτερη άνοιγε με το πολύ καλό ορχηστρικό “Salsa brava”, που σ’ έμπαζε σ’ ένα άλλο κλίμα. Κι εδώ τα riffs μοιάζει να είναι το παν, όμως υπάρχει και η μελωδία, που παρέχει στο κομμάτι έναν κάπως… ψυχεδελικό αέρα. Το “Miss that train” που ακολουθεί είναι μια καλοσχεδιασμένη ροκιά, που με τα πρόσθετα φωνητικά, το σαξόφωνο και την τρομπέτα της… ξεφεύγει. Επιπρόσθετα στοιχεία κυρίως samples, ήχοι, θόρυβοι, αλλά και σαξόφωνο-τρομπέτα, υπάρχουν και στα υπόλοιπα tracks της Β Side, με τις κιθάρες του Καρανικόλα να κρατούν βεβαίως τα πρωτεία, σολάροντας και γεμίζοντας αναλόγως με τις εξελίξεις. Όλα τα κομμάτια που ακούγονται εδώ είναι εξαιρετικά (θα ξεχώριζα το “Only you”, αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι ιδιαίτερο), σημειώνοντας πως… είτε έχουμε να κάνουμε με κομμάτια αγάπης να-τα-πούμε, ή με άλλα σκοτεινά-κοινωνικά, τα αποφασιστικά ροκάδικα vibes είναι, πάντα, εκείνα που πρέπει να ’ναι.

Πολύ καλός δίσκος, που αξίζει να επανεκτιμηθεί μέσα απ’ αυτή την έκδοση βινυλίου των 300 αντιτύπων και του νέου mastering.

Επαφή: www.labyrinthofthoughts.gr